Library
Search
Home / Romance / Thorns Of Seduction / CHAPTER 8

Share

CHAPTER 8

Author: Inkymagination
last update Last Updated: 2025-09-16 08:03:20

Nakahiga si Cressida sa malamig na kama, basang-basa ng luha ang mga pisngi, habang paulit-ulit na sumasagi sa kanyang isipan ang mga huling salita ni Arcturus.

“I changed because of you, Cressida. And now… you will live with the man you created.”

Parang mga latay iyon na hindi makita ngunit ramdam hanggang sa kaibuturan ng kanyang kaluluwa. Gusto niyang igalaw ang katawan, tumayo, tumakbo palabas, ngunit ang bigat ng kanyang dibdib ay tila bakal na tanikala na pumipigil sa kanya. Sa dilim ng silid, tila siya ay isang bihag ng sarili niyang mga alaala.

Hindi niya mapigilang bumalik ang kanyang isip sa gabing iyon—ang gabi ng kanilang kasal. Ang mga bulaklak sa hardin, ang tugtugin ng mga biyolin, ang mga bisitang nagbubunyi sa kanilang pag-iisang dibdib. Ngunit sa gitna ng saya, may nakatagong kaba sa puso ni Cressida.

Naalala niya ang titig ni Arcturus habang sila’y sumasayaw—tinig na puno ng pangako at mga mata na masyadong malalim, masyadong sabik. Hindi iyon titig ng isang lalaki
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Chie
Gravy naman iyan na chapter
VIEW ALL COMMENTS
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 127

    Tahimik ang buong gabi sa penthouse ni Arcturus Thorne. Ang mga ilaw ng lungsod sa labas ay kumikislap sa salamin ng bintana, parang mga bituin na bumaba sa lupa — pero kahit ganoon kaganda ang tanawin, hindi niya ito makita nang buo. Sa harap niya ay ang isang basong scotch, kalahati na, at ang telepono sa tabi ng kamay niya.Ilang oras na siyang nakatingin sa screen.Ilang beses na niyang binura ang mensahe.At ngayon, sa wakas, isang linya lang ang naiwan:“Hope you’re feeling better.”—ANapangiti siya, pero hindi iyon ngiti ng saya — iyon ‘yung klaseng ngiti na puno ng bigat at pagod, ng pagsisisi at pagnanais na ibalik ang panahon.Matapos ang aksidente, gabi-gabi niyang iniisip si Cressida. Lahat ng paghinga nito, bawat sulyap, ang paraan ng pagbitaw ng mga salitang “I’ll be fine” kahit halatang hindi pa siya okay.Alam ni Arcturus kung gaano kalakas si Cressida — at kung gaano rin siya marupok kapag nasaktan.“Why does she still make me feel like this?” mahina niyang bulong, h

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 126

    Muling bumalik si Cressida Devereux sa set matapos ang ilang linggong pahinga. Ang liwanag ng mga ilaw sa studio ay tila muling nagbigay-buhay sa kanya. Sa bawat hakbang niya, ramdam niya ang pinaghalong kaba at saya. Matagal din siyang hindi nakabalik sa ganitong eksena—ang amoy ng makeup, ang tunog ng camera, at ang mga tawanan ng crew. Pagpasok pa lang niya sa loob, sabay-sabay na nagsigawan ang mga staff. “Surprise!” sigaw ng lahat. Napatigil si Cressida, gulat at bahagyang napangiti. Sa gitna ng set ay may maliit na mesa na puno ng balloons, cupcakes, at isang banner na may nakasulat na ‘Welcome Back, Cress!’ Lumapit sa kanya si Mira, ang makeup artist na palagi niyang kasama. “We missed you so much, Cress! The set felt empty without you.” Napatawa si Cressida habang nilingon ang iba. “You guys are too much,” sagot niya, nangingiti. “I just missed working with everyone.” Sumingit naman si Leo, ang stylist, habang hawak ang hairbrush. “Don’t scare us like that again, okay? Y

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 125

    Ang mga salitang iyon ay parang kutsilyong marahang itinusok sa puso niya—tama, pero masakit tanggapin.Huminga siya nang malalim. “Then promise me one thing,” sabi niya, mahina ngunit matatag. “Tell me how she’s doing. Hindi ko kailangan ng detalye, hindi ko kailangan ng paliwanag. I just… I need to know she’s okay.”Sandaling tumingin si Anikha sa kanya, at sa likod ng malamig na anyo nito ay may pag-unawang hindi na kailangan pang ipaliwanag.“I’ll update you,” tugon niya. “Hindi araw-araw, pero kapag kailangan. I owe that to both of you.”Bahagyang napangiti si Arcturus, mahina, parang salamat na walang tinig. “Thank you.”Habang papalayo siya, naramdaman niyang bumigat ang dibdib niya—hindi dahil sa pagod, kundi dahil alam niyang ang mga salitang “Cressida is okay” ay magiging tanging hiling niya sa mga susunod na araw.Pagbalik niya sa sasakyan, tumingin siyang muli sa villa.“Someday,” bulong niya sa sarili. “Maybe someday, you’ll let me come back for real.”----Magaan ang sim

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 124

    Tahimik ang paligid.Tanging hampas ng hangin at kaluskos ng mga dahon sa labas ang maririnig. Sa veranda ng villa, nakaupo si Cressida, nakasuot ng puting silk robe, may tasa ng tsaa sa kamay, at ang buhok ay malayang humahampas sa hangin.Mula rito, tanaw niya ang malawak na hardin—punô ng mga rosas na itinanim ni Anikha.Ngunit kahit gaano kaganda ang tanawin, ramdam pa rin niya ang bigat ng pag-iisa.Dalawang linggo na simula nang aksidenteng iyon.Dalawang linggo rin siyang halos hindi nakakatulog nang mahimbing.Minsan, sa mga gabi, parang naririnig pa rin niya ang preno ng kotse, ang sigaw, ang tunog ng salamin na nagpuputukan.At sa gitna ng gulong iyon, isang boses lang ang malinaw na bumabalik sa isip niya—> “Cressida! Stay with me!”Boses ni Arcturus.Ang taong pinilit niyang iwasan… pero siya rin ang unang tumakbo sa ospital.Pinikit niya ang mga mata, pilit hinahabol ang hininga. “Hindi mo dapat iniisip ‘to, Cress,” bulong niya sa sarili. “You have to move on.”Pero paan

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 123

    Arcturus. Tanging mahinang tik-tak ng orasan at hampas ng ulan sa bintana ang maririnig sa loob ng bahay ni Arcturus Thorne.Matagal na siyang nakaupo sa mini bar, hawak ang isang basong alak na ni hindi man lang nababawasan. Hindi niya alam kung ilang oras na siyang nakatulala, basta’t paulit-ulit na bumabalik sa isip niya ang iisang imahe—ang mukha ni Cressida.Ang mga mata nitong laging puno ng emosyon kahit pilit ngumiti. Ang boses na laging kalmado kahit may lungkot na nakatago.She doesn’t deserve this, bulong niya sa sarili.Pero kahit ilang ulit niyang sabihin iyon, hindi niya mapigilang isipin siya. Hindi niya mapigilang alalahanin kung paano nito sinasabi na ayos lang siya, kahit halata namang hindi.Tumigil siya sandali, huminga nang malalim.Bakit ba ganito pa rin ako?Paglingon niya sa cellphone na nasa mesa, hindi niya namalayang tinatawagan na pala niya si Anikha. Ngunit bago pa man masagot, may biglang tumunog sa may pintuan—malakas na doorbell, sunod-sunod, parang na

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 122

    “Baka pagod ka lang,” sagot ni Charlie, pilit na nagbibiro. “Kahapon ka pa kasi puyat. Baka paranoid ka na naman.”Ngumiti si Cress, pero pilit. “Maybe.”“Hay naku, wag mo nang masyadong isipin. Magpahinga ka muna, ha?” sabi ni Conah. “Kami ni Charlie na bahala sa kusina.”Tumango lang siya, at nang maiwan sa sala, napa-hinga ng malalim si Cressida. Nakatitig siya sa mga kurtinang bahagyang hinahawi ng hangin, at sa bawat ihip nito, parang may bumabalik na alaala — mga sigawan, luha, at lahat ng pinagdaanan niya nitong mga buwan.Matagal siyang nanatiling ganoon—tahimik, tila nakikinig sa pintig ng sarili niyang puso. Hanggang sa nagdesisyon siyang umakyat. Gusto niyang kumatok sa kwarto ni Ibyang, gusto niyang alamin kung ayos lang ito. Pero paglapit niya sa pinto, narinig niya ang mahinang tugtog sa loob, kasabay ng ilang hikbi.Napahawak siya sa doorknob, pero hindi itinuloy.Hindi pa ito ang tamang oras.Kaya bumalik siya sa sariling kwarto, marahang isinara ang pinto at naupo sa

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status