Her first day!

Hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala si Roxanne na tanggap na siya sa trabaho. Tinignan niya ang kanyang boss na abala sa pagtipa sa kanyang laptop. Nasa passenger seat sila ng sasakyan nitong BMW XM. Minamaneho naman ito ng lalaking nakita niya kanina sa opisina. Tama nga ang kanyang hinala. Siya nga ang driver ng kanyang big boss. Sa kabilang banda, pinag-aaralan din niya ang kanyang bagong boss na sa tingin naman niya ay mukhang mabait at masayahin. Siguradong hindi siya mahihirapang pakisamahan ito.

"Why are you staring at me?" sabay lingon sa kanya at naabutan siyang nakatitig sa mukha niya.

"Nothing sir! I still can't believe I got hired right now", nakayukong tugon niya. Hindi niya maitatago ang pamumula ng kanyang pisngi dahil sa kanyang maputi at makinis na balat.

"You know what? You're so funny Ms. or Mr. Sanchez, whatever!" sabay ngiti nito sa kanya.

"Sa totoo lang, I don't know kung ano ang itatawag ko sa iyo, Ms or Mr? It's crazy!" sabay tawa nito sa kanya.

Tssk! Nakakaasar naman itong boss ko! Nakakainis! Tinatawanan pa ako. Hay! Kung hindi lang ikaw ang boss ko kanina pa kita sinapak sa kinauupuan mo, sabi niya sa sarili.

"Call me by the name you feel comfortable sir! Either Ms. or Mr. Sanchez is okay with me." tugon na lamang niya.

Okay. I will call you Ms. Sanchez because you are woman in the first place." Tinignan din niya ang suot nito. "But you can wear those office attire. It doesn't matter with me. Your job matters to me!"

" Thank you sir! I will do my very best!"

" Good!" tugon nito.

Tumigil ang kanilang sinasakyan sa harap ng isang mamahaling Japanese restaurant sa Makati. Pintuan pa lang nito ay pangmayaman na.

"Let's go! I'm sure Leonard will surprise on this meeting! napapangiting sabi nito.

Pumasok sila sa restaurant at pumunta sa reserved table na pinahanda ni Mr.Cruzvov para sa meeting nila ni Mr. Lucio. It locates in the private part of the restaurant.

Pagpasok nila ay nakita nila si Mr Lucio. Nagkamayan at nagyakapan ang dalawa. Halatang matagal ng magkakilala.

"Nice to see you bro! It's been a long time. How are you?"

" I'm doing good!" sagot naman ni Leonard.

Inakay nito ang kaibigan na umupo na. Si Roxanne naman ay nanatiling nakatayo at hindi makapaniwala sa nakikita. Ang dati niyang boss at ang boss niya ngayon ay hindi lang magkakilala, magkaibigan pa. "What a small world!" bulong niya.

"Well, how 's Mella and Tommy?" tanong nito

" She's busy taking good care of our son, Tommy. You're godson is 5 years old already." sagot naman ni Leonard. " What about you? Don't say that you are still single, dude? Wala ka pa bang nakikitang mother material? Anyway, who's with you? Bago mo ba siyang secretary? Where's Jenny?" tanong nito sa kanya.

" Oh, I almost forgot. Yes, Jenny is retiring." Tumingin sila sa derekyon ni Roxanne at tinawag ito upang umupo. Umupo naman siya ng tahimik.

" This is my new secretary, Ms. Roxanne Sanchez."

"What the heck! Really? Di nga? Are you kidding me? No way! Rox ikaw ba yan? Kaya pala mukhang familiar ka sa akin kanina. Ilang linggo lang kitang hindi nakita after your resignation, lalaki ka na agad? Tsskk! Iba talaga ang nagagawa ng broken hearted. Nakakapagpabago! Rox you are totally different now!" dire-diretchong sabi ng dati niyang boss.

Tumingin lang si Roxanne sa kanya at hindi alam kung ano ang sasabihin.

"Ahhh! Broken hearted pala si Ms. Sanchez that's why she filed resignation. Now I know." sabi naman ng boss niya sabay tingin sa kanyang secretary.

"Exactly! Pero you know what? Kung anong ginanda niya noon, anong ginagwapo naman niya ngayon. Alam mo bro kung wala lang akong asawa ay niligawan ko na yan si Rox. She's really an amazing person. Nalungkot nga ako nang magresign yan coz malaking kawalan siya sa company ko. She's a very good secretary. She can do many things. But now I'm happy because hindi naman iba sa akin ang boss niya ngayon, right?"

"Yeah!" sagot naman ng kausap sabay tingin kay Roxanne.

"You're lucky Richard! She's one of a kind!" dagdag pa ni Leonard.

Pulang pula naman ang mukha niya habang nakayuko sa sobrang kahihiyan. Buti na lang at dumating ang mga pagkain na iorder ng kanyang boss at isa-isang nilapag ng mga waiter sa mesa. Tuloy-tuloy pa rin ang kwentuhan at tawanan ng dalawa.

"Putik! Akala ko'y meeting yun palay chismising! At ako pa talaga ang topic sa maritesan. Akala ko'y pangmahirap lang ang marites yun palay magmayaman din! Nakakahiya! Kung pwede lang umalis ay aalis na talaga ako. Hmmp...daanin ko na lang sa kain tutal hindi ako nag-agahan kanina. Bahala na sila kung ano ang sabihin at isipin nila sa akin. Ang importane sa akin ngayon ay mayroon na akong trabaho that needs to celebrate," bulong niya sa sarili.