"Good morning! I just want to ask where is the interview for secretarial job?" tanong niya sa babaeng todo ang ngiti.
"It's in the 12th floor sir!" sagot naman nito na may papikit-pikit pa ang mga mata halatang nagpapacute sa kanya. "Just turn right and you will find the elevator sir! " sabi pa niya. "Okey! Thank you!" simpleng sagot lang niya dahil kanina pa siya naaasiwa sa pagpapacute ng babaeng kausap. Akala siguro niya ay lalaki ngang talaga sya. Kinakabahan man ay kailangan niyang subukan. Sumakay siya sa elevator at narating ang 12th floor. Pagbukas ay nakita niya agad ang tatlong babae na halatang aplikante din katulad niya na nakaupo sa waiting area. Magaganda silang lahat. They are all look like professionals. May isang matandang babae din na nakaupo sa isang mesa na wari'y siya ang secretary ng big boss. Sa kabilang banda naman ay makikita ang CEO Office sang-ayon na din sa nakasulat sa taas ng pintuan nito. Tumayo at lumapit ito sa kanya at agad na nagpakilala. "Hi! Good morning! I am Ms. Jenny. Are you also for secretarial job interview today?" tanong agad ng babae na animo'y sinusuri ang kanyang itsura mula ulo hanggang paa. Para itong nag-aalangan sa kanya. "Yes, ma'am!" "Okay! I think you are the last candidate. You may take your seat on the waiting area." sabay turo sa bakanteng upuan kahilera ng tatlong babae. Sumunod naman siya sa sinabi ng babae at umupo siya ng maayos habang inaantay ang big boss. " Mr. Cruzvov, the CEO, is coming! Please be ready!" sabi ni Ms. Jenny sa lahat. Narinig ng lahat ang pagbukas ng elevator at lumabas ang isang lalaking napakagwapo, maputi, matangos ang ilong at matangkad na aabot ng 7 feet ang taas. Mukhang may lahing banyaga. He wears a black expensive executive attire. Nakasunod dito ang hindi naman katandaang lalaki na may dala ang isang business briefcase at nakasuot ng puting polo at black pants. Maaaring ito ang driver ng big boss. Tumayo ang lahat. "Good morning sir!" sabay-sabay na bati nila. Seryoso lang ito at dire-diretchong pumasok sa loob ng kanyang opisina. Kinuha naman ni Ms.Jenny ang briefcase na dala ng animo'y driver ng big boss at sumunod na pumasok sa loob ng CEO Office. Ang lalaking mukhang driver naman ay dumirecho na sa elevator para umalis. Ilang sandali pa ay lalo siyang kinabahan nang lumabas si Ms. Jenny at tinawag ang unang aplikante sa loob ng CEO Office. Nanlalamig at nanginginig din ang mga kamay ni Roxanne. This is her first time to feel this way because of her new look and style. She's thinking what if all of the things that her bestfriend told earlier on the car will happen to her. What if she will be rejected? Nanalangin na lang siya sa Diyos para matanggal ang kanyang kaba. After a few minutes ay siya na lang ang natira. Anytime, the secretary will call her. She prepared herself at huminga siya ng malalim. "It's your turn Ms. San..." hindi na tinapos ni Ms Jenny ang sasabihin nang bigla siyang tumayo at sumunod sa kanya sa loob ng opisa. "This is the last candidate sir." sabi ni Ms.Jenny sa boss. "Okay! Good! You may leave!" Narinig ni Roxanne ang pagsara ng pintuan ng office. " Good morning sir!" bati niya sa boss. " Have a seat!" at itinuro ang upuan sa harap ng mesa nito. Nagpasalamat siya sa boss at umupo sa harapan ng mesa nito. Binasa naman ni Mr. Cruzvov ang mga nakalagay na papel sa kanyang mesa. Bigla siyang nailang nang umangat ang ulo nito at tumitig ito sa kanya. Wari'y pinag-aaralan ang itsura niya. "So, you are Ms. Roxanne Sanchez, right?" paninigurado niya habang nakakunot ang noo. " Yes sir." sagot naman niya "My God! I thought Jenny gave me the wrong papers! You look like a real man huh!" Tumawa ito ng malakas. " You made my day Ms. Sanchez or maybe I will call you Mr. Sanchez! Hmmm... interesting!" sabay lagay ng dalawang kamay sa baba nito habang hindi tumitigil sa pagtitig sa kanya. "So you are from Mr. Lucio's Company and you are his secretary for 4 years, am I right?" " Yes sir!" namumulang tugon niya. " Why did you resigned?" tanong nito sa kanya. "It's personal sir! But the reason of my resignation is not because of my boss nor the company!" sabi niya. " Oh see! So you know more about Mr. Lucio for sure!" "Yes sir!" sagot lang niya. Bigla itong ngumiti sa kanya na kitang-kita ang mapuputi at pantay-pantay na mga ngipin. "Bingo! What a coincidence! I will have a lunch meeting with him today maybe you can go with me!" Sabay lahad ng kanyang kanang kamay sa kanya. "You will start the job right now! Congratulations, you are hired!" ""Teka. Nalilito ako. Sino sina mama Caridad and papa Agusto kung ganoon? Who are they? Please tell me Richard. Please." Pahikbi niyang tanong. " Okay. Listen to me carefully." Umupo siya sa kaharap na upuan at tinitigan muna si Roxanne before he started to tell everything. "Agusto is an orphan and adopted by your grandparents, Fernando Sanchez and Amor Sanchez. Ginawa nila ito para mayroong maging kapatid ang kaisa isa nilang anak na si Lorenzo, ang daddy mo. Lumaki silang parang tunay na magkapatid lalot pareho lang sila ng edad ng daddy mo. Subalit nabago ito nang mamatay ang iyong lolo at lola. Ipinangalan nila ang malaking bahagi ng ari arian nila sa daddy mo at binigyan naman ng kaunting bahagi si Agusto. Dahil dito, nainggit si Agusto sa dad mo especially when he marry your mom, Sofia, na sekretong minamahal din ni Agusto. Nalaman lang ng parents mo ang lahat ng sama ng loob at hinanakit ni Agusto sa kanila bago ito magpakasal kay Caridad, your mom best friend. Akala ng p
Tahimik na ibinaba ni Richard ang mga dala. "I'm sorry Rox earlier. It's my fault. Please forgive me." nangungusap ang mga mata nito na nakatitig sa kanyang magandang mukha. "No. It's not your fault. It's mine. Sorry sir. Please forgive me too." nakayukong sagot niya kay Richard. "Nadala lang siguro tayo sa ating emosyon." "Yeah. But honestly I'm so happy kahit nabitin ako. Haha coz I feel that you love me too. I can feel it how you respond to my kisses and touches. Rox, may pag asa ba ako sa iyo?" seryosong tanong nito sa kanya. Seryosng napatingin ito sa binata. "Sir Richard I think nadala lang din ako sa init ng katawan ko kanina. But to be honest with you, I am not qualified to you. I'm not worthy to be loved by you. You are a father material who deserves to be respected and to be loved. Look who I am. My liberty is deprived by circumstances." huminga siya ng malalim. "I will be getting married next month. My parents already settled it. Hindi pwedeng may mangyari sa atin.
Gumalaw ang kanyang mga kamay at humawak sa kanyang ulo at likod. Hinayaan naman ito ni Roxanne. Wala siyang lakas upang itulak ang binata. Itinayo siya nito at isinandal sa pader. Ramdam niya ang pag iinit ng kanilang katawan. Hindi sin niya namalayan ang sarili na nakayakap na din pala siya sa batok ng binata."Tell me Rox. Do you want me to continue?" "Go ahead." wala sa katinuang lumabas na lang sa kanyang bibig.Hinalikan siya muli ni Richard. But this time ay maalab at mapusok. Ibinukas ni Rox ang kanyang bibig upang makapasok ang nanunudyong dila ng binata. Isang napakalalim na halik ang ipinukol ni Richard sa dalaga. Naghiwalay saglit ang mga labi upang kumuha ng hangin. Hindi na nila mapigilan ang nararamdamang init sa katawan. Nagdikit ulit ang kanilang mga labi. Handang ipaubaya ang kanyang sarili sa binata. Napapikit siya nang bumaba ang mga labi ni Richard sa kanyang leeg. Ramdam din niya ang dila nito na bumabasa sa kanyang balat. "Ahhh... Ahhh..." napahalinghing siya
"Gabi na sir. Saan po ba tayo pupunta?" "To find yourself." seryosong sabi niya sabay sulyap sa katabi. "But sir ..." "But I think we need to check in." putol na sagot ni Richard. Nasa bayan na sila ng Santa Ignacia. Unti unti na din na lumalakas ang pagbagsak ng ulan. Pumasok ang sasakyan nila sa isang maliit na hotel. "Good evening sir." bati ng isang receptionist pagdating nila sa lobby. "I need two rooms." sagot naman ni Richard. "I'm sorry sir. Isa na lang po ang available naming room." Tumingin si Richard kay Rox at tinanong. "Is that okay to you? We will find another hotel if not." Tumingin si Rox sa labas. Malakas na malakas na ang ulan. " It's okay to me sir." kitang kita sa mukha niya ang pag aalangan. Tumango lang si Richard at bumaling sa kausap. "Kukunin namin." "Okay sir. Here is the card." Pagkakuha ni Richard sa card ay tahimik silang dumiretcho sa room. Una si Richard at kasunod si Rox. Richard took his phone and type a message to
"Hello sir. Madami po akong nalaman sa pagkatao ni Ms. Rox at ng kanyang kinikilalang pamilya. Naisend ko na po lahat sa iyong email sir at..." Hindi na pinatapos ni Richard si Tony sa pagsasalita sa kabilang linya. Mabilis niyang binuksan ang kanyang laptop. Seryoso niyang binasa ang lahat ng mga nakalap na imposmasyon ni Tony. Matagal na sana niyang balak na gawin ito. Gusto niyang makilala ng husto si Roxanne simula pa nang unang makita niya ito. Dahilan sa pagkagusto ni James sa kanya ay hindi na niya naituloy ang balak na makilala ng mas malalim ang dalaga. Gusto niyang irespeto ang kaibigan lalo't nalaman nito na malalpit na silang ikasal ni Roxanne. Ayaw na niyang maranasan ulit ang nangyari sa kanya noon. Subalit dahil sa balita ni Tony sa kanya na nanggaling mismo sa dalaga na ayaw nito kay James ay nagkaroon siya ulit ng pag asa. Pag asa na sana'y bigyan siya ng dalaga ng pagkakataong maipadama sa kanya ang kanyang pag-ibig. Minsan na siya nitong hinindian pero hindi pa ri
Hindi na bago kay Rox ang isang bulaklak at note na nakikita niya sa kanyang mesa bawat umaga. Napapailing na lang sya sa note na nababasa. "Bakit ba kasi galing pa ito kay James." bulong nito. "Magiging masaya pa sana ako kung galing ito kay... " " Good morning Ms.Rox." bati ni Tony sa kanya. Confident pa itong umupo sa ibabaw ng kanyang mesa. Magaling at maasahan itong assistant ng boss niya. Napakaaga din nitong pumasok sa kanilang opisina. Halos bahay na niya ang Cruzvov Corporation sa kasipagan nito."Tsk tsk tsk talagang inlove na inlove sa iyo ang lalaking nagbibigay sa iyo ng bulaklak araw araw no Ms. Rox? " kinuha ang bulak at inamoy-amoy."Ikaw talaga." sabay kuha ng bulaklak na may kasamang irap. "Teka. May alam ka ba kung sino?" curios na tanong ni Rox sa kanya." Nope." pailing-iling nitong tugon."No doubt! Siguradong kilala mo ang nagdadala ng bulaklak and notes dito sa mesa ko. Am I right sir?"" Hay naku Ms. Rox. Kung alam ko lang for sure ay matagal ko ng sin