"Hoy impakta! Bulag ka na ba ngayon? Invisible na ako sa tingin mo?"
Kumurap-kurap si Antonette ng ilang beses at hinagod-hagod ang mga pilik-mata para inisin siguro ako. Wala lang naman sa akin iyon kasi feel ko namang naghihinala na siya sa akin bilang may-ari ng fast food. Hinihintay ko lang ang muling pagtanong niya."Nakikita pa naman kita, demonyita ng buhay ko. Hindi naman siguro ikaw iyong itinuro nilang boss dito, noh? Feelingera," ani niya sabay pasimpleng humalakhak nang mag-isa.Kumuha ako ng isang flyers at inilagay sa Mesa malapit sa kaniya sabay sabing, "Ayan, basahin mo ang nasa baba ng papel na iyan kung sino pangalan ang nakasulat." Itinaas ko pa ang mga kilay ko para ma-emphasize ang facial expression ko.Matapos niyang mabasa ang name ko sa flyer ay luminga-linga siya sa paligid wari'y nahihiya sa kaniyang inasta. I just folded my arms at hinintay ang susunod niyang sasabihin.Ilang segundo naging tahimik bago siyMasayang ipinagdiriwang namin ang kaarawan ni Amie kasama ang mga kapamilya ng mga Perrie. Lubos silang nagpasalamat sa magandang ideya ko na sa wakas ay nakalaya ang pamilya mula sa hapis ng kanilang puso sa nakaraan. Ngunit sa kabila ng kasiyahan ay may kaakibat na trahedyang dumating sa amin. Sa gitna kasi ng palarong inihanda namin ay biglang inatake sa puso si Mr. Adamo. Dali-daling dinala namin siya sa ospital para maagapan ang kaniyang dinaramdam. Mabuti na lang mabilis ang takbo ng sasakyan namin at nakaabot pa kami sa saktong oras na agad ay nagamot siya ng mga doktor. Pagkatapos siyang tiningnan ng Mga eksperto, ibinalita sa aming kailangan daw salinan ng dugo ang pasyente. "Mrs. Adamo, hindi po ba ninyo alam ang tunay na kalagayan ng iyong asawa?" pagtatanong sa kaniya ng doktor. "A-ang alin?" Ang alam ko lang ay namamanhid ang mga tuhod at paa niya, kaya nahihirapan na siyang maglakad. Bukod doon, wala na akong ibang alam sa s
Nagtalo kami ni Andrew hiding the fact from me about sa annulment issue namin. Akala ko ba mahal niya ako kaya ipinagpatuloy namin ang marriage na sa simula'y pagkukunwari lang? Am I not deserved to be loved by a rich man? Or nagbago na ba ang pagmamahal niya sa akin all this time? Hindi ko mawari kung bakit biglang hindi na niya ako pinagkakatiwalaan. Ang alam ko lang, pagdating sa usaping negosyo at pag-ibig, pantay na ang pagtingin niya rito. Subalit, biglang nalaman ko na lang sa ibang tao na gusto niya pala akong hiwalayan sa lihim na paraan. "Bakit 'di mo sinabing pagod ka na? Eh 'di sana hindi ko na lang hinayaang umasa na paninindigan mo kami ng anak ko!" "Ginawa ko naman iyon 'di ba?" "Ang alin?" "Ang tanggapin kayo ni Fin kahit alam ko namang anak siya ng kapatid ko. Tinuring ko kayong tunay na pamilya. Kaya, mali iyang iniisip mo sa akin." Natahimik ako. Bigla akong nakunsensya sa mga talata niyang sagad sa
Panay sunod ako kay Andrew dahil sa hindi niya ako inatubiling pansinin. Dedma lang ako lagi at walang kibo.lang siya sa tuwing tinatanong ko siya. Ilang araw along naging sunod-sunuran sa kaniya. Sa pagpunta sa office niya, sa pagdala ng baon niya, at pinadeliveran ko siya ng flowers and chocolates baka sakaling mapabago ko ang isipan niya. Tumagal iyon ng apat na araw.Nasaktan ako, nanlumo, at nanlupaypay sa hindi niya pagpapahalaga na sa akin. Hanggang sa nainip na ako. Kaya, itinuon ko na lang ang sarili sa business ko. Nalibang na sana ako sa aking pinagkakaabalahan nang may dumating na balita mula kay Dahlia."Trinah, may problema tayo," ani niya.Mabilis ang naging paggalaw ng katawan at isip ko sa narinig kong pangungusap na iyon mula sa kaniyang bibig na para bang nararamdaman kong may kakaibang nangyayari sa paligid ko."Ano iyon?" usisa ko.Rinig ko ang malakas na kabog ng puso at bilis ng pintig ng pulso ng kaibigan ko. Siya ang naging assistant ko sa mga negosyo ko. Kaya
Nanlaki ang mga mata ng lalaking bumungad sa akin pagbukas niya ng pinto. Basang-basa kami ng anak ko ng ulan dahilan para papasukin niya kami sa loob. Giniginaw ako sa sobrang lamig buhat ng kalahating oras na nilakad ko pa ang lokasyon ng kapatid ni Andrew."Ano bang naisip mo, Trinah, at nagpaulan kang pumunta rito? Dinamay mo pa ang cute na baby na iyan," ani niya, sabay abot ng tuwalya sa akin.Tahimik lang ako. Pinunasan ko ang basang buhok ko at hinubad ang mga saplot ng anak ko. Kasunod ay pinaikot ko ang isa pang tuwalya sa katawan niya para hindi siya ginawin. Wala akong dalang gamit kahit isa, kaya wala kaming masusuot ng anak ko. Ang totoo, nahihiya talaga ako na lumapit kay Nathan dahil sa masalimoot kong karanasan sa kaniya. Subalit, binabaan ko na lang ang pride ko at sinubukang maging malumanay ang pakikitungo ko sa kaniya."Pasensya ka na, Nathan, kung naabala ka namin ng anak mo. Wala na kasi akong ibang malalapitan bukod sa iyo."Nabitawan niya bigla ang phone niya
Nanlaki ang mga mata ng lalaking bumungad sa akin pagbukas niya ng pinto. Basang-basa kami ng anak ko ng ulan dahilan para papasukin niya kami sa loob. Giniginaw ako sa sobrang lamig buhat ng kalahating oras na nilakad ko pa ang lokasyon ng kapatid ni Andrew."Ano bang naisip mo, Trinah, at nagpaulan kang pumunta rito? Dinamay mo pa ang cute na baby na iyan," ani niya, sabay abot ng tuwalya sa akin.Tahimik lang ako. Pinunasan ko ang basang buhok ko at hinubad ang mga saplot ng anak ko. Kasunod ay pinaikot ko ang isa pang tuwalya sa katawan niya para hindi siya ginawin. Wala akong dalang gamit kahit isa, kaya wala kaming masusuot ng anak ko. Ang totoo, nahihiya talaga ako na lumapit kay Nathan dahil sa masalimoot kong karanasan sa kaniya. Subalit, binabaan ko na lang ang pride ko at sinubukang maging malumanay ang pakikitungo ko sa kaniya."Pasensya ka na, Nathan, kung naabala ka namin ng anak mo. Wala na kasi akong ibang malalapitan bukod sa iyo."Nabitawan niya bigla ang phone niya
Natulala akong bigla, nag-iisip ng blangko lang, nang sandali pa'y dalawa na ang aking paningin at unti-unting nawawala ang liwanag nito. I was blacked out nang pagkatapos ay ramdam ko na lang ang lamig ng hangin na dumadampi sa aking mga balat.***"Trinah, gising na!"Mukhang pamilyar sa aking pandinig ang boses na iyon. Para bang narinig ko na dati sa kung saang pamilyar na lugar. When I opened my eyes, I saw a man's shadow at the wall. Matangkad, makisig ang katawan, at matangos ang ilong ang siyang pumorma roon.I twisted my neck gently para makita ang mukha ng lalaking iyon. Nanginginig ang mga kalamnan ko dulot ng ginaw ng hangin na dumadami sa balat ko. It was Seph, my husband, ang bumungad sa aking harapan bakas ang pag-alala ng maamong mukha nito. Napalunok ako ng laway ng dalawang beses bago nagsalita sa kaniya."How dare you facing me with that traitor look! Get out of here!" pagsigaw ko, habang sinundan iyon ng paghikbi.He tried to touch my arms, but I resisted. Dumista
Bakas sa mga mata ni Amie ang pagkabigla. Napaatras lang siya ng dalawang hakbang nang nanginginig habang pakurap-kurap na nakatitig sa akin. Tila hindi siya mapakali at iniisip ko tuloy na baka nagkamali lang ako ng akala sa panyo na baka kapareho lang iyon sa akin. Ngunit, isang sulyap ko pa'y nakita ko ulit ang burda ng isang pangalan na parehung-pareho sa akin.Nakita kong tumulo ang luha ni Amie, kaya inabot ko na iyon sa kaniya."Ahm, Amie, may problema ba sa sinasabi ko? Puwede mo namang gamitin 'to ngayon, or ano ba—"Hindi pa rin siya kumalma. Patuloy pa rin ang kaniyang paghikbi nang 'di ko maisip ang dahilan nito. Ang ginawa ko na lang ay pinunasan ko ang mga luha niya gamit ang panyong iyon na ito nama'y pinigilan niya ng ilang segundo pa lang. Pagkatapos ay nakatitig pa rin siya sa akin habang panay iyak. Umatras siya, at pilit na dumistansya sa akin. Ako nama'y gustong lapitan siya para alamin ang kaniyang problema ng kaniyang pag-iyak, subalit akmang hahakbang pa lang
Pinaliwanag ko kay Andrew ang lahat ng nangyari, subalit nabigo lang ako. Ako pa naging masama sa paningin niya. Hindi niya pinaniwalaan ang lahat ng mga pahayag ko. Manapa'y, kinampihan niya si Antonette bilang inosente at walang alam sa nangyari."Pabaya kang ina. Tama lang na mas pinili ko ang kagustuhan ng mga magulang ko, kaysa manatili sa 'yo."Ibinaba ko ang aking sarili para magmukhang kawawa sa paningin niya. Ngunit, imbes na maawa siya ay pinili pa rin niyang iwanan ako at paniwalaan ang nasa may kasalanan. I am very disappointed to myself. Hindi ko maggawang patunayan ang sarili ko na masamang tao ang babaeng kinampihan ni Andrew.Makapangyarihan at mapera ang pamilya ni Antonette, kaya walang kaya ako sa kaniya. Sa tuwing nagpaplano ako ng mga paraan para kalabanin sila'y napanghihinaan ako ng loob. Ngunit, kung kapakanan na ni Fin ang iniisip ko, biglang lumalakas ang aking tiwala sa sarili.***Pansamantalang umuwi ako sa lumang bahay namin kung saan ako lumaki. Kahit m