Share

Chapter 14

Natahimik siya at hindi makasagot. His eyes still the same, malamig at parang walang emosyon. Nilagay niya ang basang towel sa harapan at umayos ng puwesto sa driver seat. Sinandal niya ang kaniyang katawan ng komportable at pumikit.

Nakatitig lang ako sa kaniya at hinihintay ang magiging reaksiyon niya ngunit wala yata siyang planong magsalita.

"Tumigil ka na, Professor," mariing sambit ko, habang ang galit at frustrasyon ay bumabalot sa bawat salita. "Hindi mo ba naiintindihan? I don't want to be a part of your life. Please don't try to be kind or send signals as if something happened between us."

Nagbukas siya ng mga mata at tinignan ako ng masusing tila hinahanap ang sagot. "Wala ka bang nararamdaman para sa akin ngayon?"

"Tama na, ayokong sagutin 'yan. Hindi ko alam kung ano'ng pakiramdam ko. Basta, gusto ko nang tapusin ito."

Ngunit, ang mga mata niya ay hindi man lang naalis. "Hindi mo na ba ako mahal, Laurene?"

"Hindi mo na ba ako naiintindihan? Hindi ko na kayang ipagpatul
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status