WADE'S POV: Pilit kong pinapakalma ang sarili ko habang nakaupo ako sa hospital bed at nililinis ng nurse ang sugat sa ulo ko. "Sir, masakit pa po ba?" tanong ng nurse. "Masakit, sobrang sakit," iyon na lang ang nasabi ko pero hindi ko matukoy sa kanya kung ano yung masakit sa akin. Hindi naman yung galos sa ulo ko ang masakit eh kundi yung puso ko. Agaw buhay si Rosenda ngayon sa emergency room. It was all my fault. "Mabuti pa ho siguro ay mahiga na lang po muna kayo," saad ng nurse. "Hindi, okay na pala ako, kailangan ko pang puntahan yung kasama ko sa emergency room," saad ko at saka dahan-dahang tumayo. Bagama't iika-ika ay pinilit kong makarating ng emergency room. It was a hell night for all the Doctors out there dahil sa nangyaring aksidente, karamihan sa kanila ay patay na ng isugod dito sa ospital. Nakita ko pa ang isang ginang na iyak ng iyak dahil namatay ang buntis niyang anak na babae. "Sophie, Anak!" rinig na rinig ko ang paghagulgol na iyon at ramdam ko rin ang
WADE'S POV: Dumating ang araw ng meeting namin ni Zion kung kaya't nagpaalam muna ako kay Spade at Belinda na aalis muna ako. Hindi ako sanay na wala ako sa tabi ni Rosenda pero kailangan. GENTLEMAN HOTEL"I Know your situation right now, Mr. Suarez, so yeah, I can manage here." saad ni Zion na mukhang naiintindihan naman ang lahat ng diniscuss namin kanina tungkol sa Hotel. Ang investment ni Zion ay siguradong magpapasok ng malaki at malinis na pera sa Hotel kung kaya't kaagad kong ipinahanda ang mga kontrata upang mapirmahan niya na. Nakatingin at nakangiti lang ako habang pinipirmahan niya ang mga iyon. "Thankyou, Mr. Holland," saad ko ng matapos niyang pirmahan ang mga kontrata ng investment namin. "You're welcome, Mr. Suarez." saad niya at nakipagkamay sa akin. Kinuhanan kami ng litrato ng ilang media na naroon."Get well soon sa partner mo," saad niya sa akin ng kami na lamang dalawa ang nasa conference room. "Thank you," saad ko na yumuko lang. "Kung sa akin nangyari y
ROSENDA'S POV: "That's it, good job Cupcake," saad ni Wade habang inaalalayan niya akong maglakad-lakad sa garden. Naka wheeled walker ako na siyang suporta upang makapag lakad. Tuwing umaga ay ganito ang ginagawa namin upang maka recover at ma-exercise ang tuhod at paa ko. "Konting practice pa, mukhang makakalakad ka na ulit," saad ni Wade na nakangiti sa akin. "Mommy!" sigaw ni Spade at ng thumbs up sa amin ni Wade. "Yang anak mo masyadong observant," saad sa akin ni Wade. "Syempre, kanino pa ba magmamana?" tanong ko sa kanya. "Kaya ang hirap magtago sayo Cupcake eh," saad niya. It was a bright morning when suddenly Daddy Joaquin called. Gusto niyang bumisita kami sa Hacienda kung kaya't inihanda na ni Wade ang mga gamit namin. HACIENDA DELA VEGAI miss this place. Hindi na kasi ako masyadong nagpupunta rito. Ito ang naging tahanan ko simula ng kupkupin ako ni Daddy hanggang sa magdalaga ako. Those memories I had in this place were bright and full of love at ngayon, masaya
ROSENDA'S POV: Come on Rosenda, focus, you can walk. You can walk. Nasa kwarto ako ngayon at pilit na iginalagalaw ang daliri ng aking mga paa. Sabi daw kasi ng doktor ay unti-untiin ko daw gawin iyon para makalakad na ako. Sinubukan kong tumayo sa wheelchair ng dahan-dahan ngunit nagulat ako ng biglang tumambad sa harap ng pinto si Acee. Hindi niya ako iniistorbo at nanunuod lang siya sa akin habang sinusubukan kong maglakad. Humakbang ako ng isa at bumitaw sa pagkakahawak sa aking wheelchair. Humakbang pa ulit ako ng isa pa at wala ng gabay ngayon medyo mabigat nga lang dahil sa tiyan ko, humakbang pa ulit ako at wala ng suporta ngayon. Hindi na masakit kapag humahakbang ako kaya ngumiti ako kay Acee at naglakad na papunta sa direksyon niya. "OMG Puks! Nakakalakad ka na! I'm so happy for you!" saad niya na maluha-luha akong niyakap. "Thank you Puks, sinusubukan ko talaga araw-araw para mas mabilis ang recovery ko at saka gusto ko kasi i-surprise si Wade na nakakalakad na ako
WADE'S POV: FUSION PARADISE BARTangina, nasaan na ba iyon si Acee."Sir, kaya pa?" tanong ni Michael na tatawa-tawa. "Hanapin mo nga baka nandito lang yung susi nito, tangina, sino ba naman kasing gagawa nito sa lalaki? Grabe ang trust issues ni Acee, my condolences to her husband," saad ko na napapadabog na sa inis. "Uhm, sorry Sir, mukhang kailangan mo siyang hintaying makabalik, walang susi dito eh," saad ni Michael. "Hays, buti na lang hindi pa ako naiihi," saad ko. "Ito Sir oh, tequila ka muna para maihi ka," saad niya na natatawa. "Gago ka," saad ko. "Sige na oh, minsan na nga lang kita makita dito sa Bar eh," saad ni Michael. Totoo iyon, at ngayon na lang ulit ako napadpad dito na dati ay halos gabi-gabi akong nandito. Nilagok ko mg straight ang tequila at binigay sa kanya. "Isa pa, Kel! Badtrip ako dahil dito sa pesteng padlock na 'to," saad ko at tinungga ulit yung binigay niyang tequila at saka sumipsip ako ng lime. "Nga pala Sir, paki-testing nga itong videoke, k
WADE'S POV: FUSION PARADISE BAR LADIES NIGHTItinuloy namin ang party pagkatapos ng proposal ko dahil ladies night daw ngayon dito sa Bar. "Cupcake, bigyan nyo naman ako ng free drinks, naiinggit ako tignan mo sila oh, nakakakuha ng free, unfair naman ata iyon tapos yung mga lalaki, wala," saad ko na umuungot sa kanya. "Bakit ka ba parang bata ka dyan na nanghihingi ng candy, eh Ladies night nga eh kaya free drinks sila, gusto mong makalibre?" tanong niya. "Oo," walang kagatol-gatol na sagot ko. "Nakikita mo yung mga babae doon sa VIP lounge? Punta ka doon, doon ka magpalibre tutal babaero kang hayop ka!" saad niya na naiinis. "Cupcake naman eh, ayoko, hihimas-himasin lang nila ang dibdib ko doon at ang pagkalalaki ko," saad ko sa kanya. "Kapal talaga ng mukha mo, pasalamat ka gwapo ka," saad niya na nag rolled eyes. "Gusto ko sayo, ikuha mo na lang ako ng cocktail sige na ikaw yung babae eh, yung ano ah, yung kulay red masarap iyon eh," saad ko sa kanya. "Ano ka ba, hindi ak
ROSENDA'S POV: KINABUKASAN ay maaga akong nagising kung kaya't tinulungan ko na si Belinda magluto ng almusal. Nakarinig naman ako ng kalabog sa itaas kung kaya't napatingin ako sa hagdan ngunit wala namang tao doon. It must be Wade. Lasing pa ata hays. "Good morning, Mommy," bati sa akin ni Spade na naroon na sa hapag kainan at naghihintay ng almusal. "What do you want, Baby?" tanong ko sa kanya. "My cereal, Mommy," saad niya. "Okay," saad ko at saka kinuha ang cereal at nagtimpla ng gatas. Siya na ang naglagay ng cereal niya sa bowl at ng gatas dahil tinuruan ko siya kung paano, para hindi masayang at makain niya lang kung gaano karami ang kaya niyang kainin. Sa panahon ngayon, mas okay na marunong mag isa ang bata at hindi umaasa sa magulang. He must learn how to be independent. Natutunan ko yan sa bahay ampunan noon dahil wala naman akong inaasahan noon kundi ang sarili ko lang. Habang hinahalo ko ang sinangag ay nagulat ako ng may biglang yumakap sa akin mula sa likod at h
WADE'S POV: ST. LAZARUS ACADEMYTapos na ang sembreak at pasukan na naman kung kaya't maaga akong pumasok sa school. Pagpasok ko ay naroon na ang mga bata at ang iingay nila, lahat sila ay nakita ko maliban kay Samuel at Kainer. "Tahimik! Tahimik!" sigaw ko sa kanila."Daddy, Teacher si Kainer saka si Samuel nagsusuntukan sa playground!" sumbong sa akin ni Spade kaya napatingin ako sa playground na kaharap ng classroom at tumakbo palapit sa dalawang bata. "Awat! Awat! Tama na! Pipitikin ko kayong dalawa!" saad ko habang inaawat ko sila, hinawakan ko ang mga kwelyo ng uniform nila at pinaghiwalayan ko sila. "Doon tayo sa office ko mag usap! Ang aga aga hays!" saad ko habang hawak-hawak na ang magkabilang kamay nila at naglalakad pabalik sa classroom. "Deana," saad ko pagdungaw ko sa classroom. "Yes po, Teacher?" tanong niya."Tayo ka, maglista ka ng noisy," utos ko na kaagad niya namang ginawa at tumahimik ang buong klase. Inakay ko si Kainer at Samuel sa opisina ko at doon kam
ROSALINE'S POV: ONE YEAR LATER…“Joaquin! nasaan ba tayo? sabihin mo naman! nakakatakot parang dagat na ‘to, lumulundo eh, nasa bangka ba tayo?!” tanong ko kay Joaquin habang kapit na kapit sa kanya, naka blindfold kasi ako. Pinilit niya pang isuot sa akin yan dahil ayoko talaga baka kasi mamaya ay kung ano na naman ang gawin niya sa akin. “Yes, nasa dagat tayo.” “Joaquin, tanggalin na natin ‘tong blindfold, ayaw ko na, natatakot ako!” “Relax. Wag kang matakot, nandito lang ako. Almost there.” saad niya habang inaalalayan ako. “Hawak ka sa may handle,” utos niya na ginawa ko naman. Nang tanggalin niya ay blindfold ko ay halos malaglag ang panga ko sa sobrang ganda ng view. “Oh my god! We're on a big yacht Joaquin! This is a big yacht and the sea!” saad ko sa kanya na hindi makapaniwala sa ganda ng view habang siya naman ay nakangiti lang sa akin. “You should have seen your face, you’re full of joy right now.” “Thank you, Mahal! I really need a vacation grabe, ngayon nalang u
JOAQUIN'S POV: Nang magising ako ay si daddy agad ang una kong nakita. “P-pa.” saad ko ngunit tuyot ang lalamunan ko. “Joaquin, gising ka na.” napalingon naman ako sa kaliwa at nakita ko si Rosaline. Alalang-alala ang mukha niya at may hawak siyang isang baso ng tubig. Dahan-dahan akong umupo sa hospital bed. Itinapat naman ni Rosaline sa bibig ko yung baso upang makainom ako. “Kamusta na pakiramdam mo? okay ka na ba? sabi ng doktor, stress at over fatigue daw.” “Okay na ako, sa tingin ko. Dad, ikaw ba? okay ka na?” “Sorry, I lied. I’m not really sick, gusto ko lang na puntahan mo ako, Anak.” saad ni lolo. “Uhm, doon lang po muna ako sa labas. Nandoon po kasi si mommy at daddy.” pagpapaalam naman sa amin ni Rosaline kung kaya't hinayaan ko siya. Ngayon ay kami nalang dalawa ni daddy ang nasa kwarto. Walang hiya, na-confine pala ako dahil sa pesteng lagnat. “Noong kabataan ko Anak, ganyan din naman ako sa mommy mo. Die hard na die hard halos ayaw kong pakawalan dahil ako ang
ROSALINE'S POV: Pagdating namin sa Ospital ay kaagad kaming nagtungo sa private room ni lolo. “Nandoon sila lahat pati sila ate Noreen at Neri. This is bad.” saad sa akin ni Joaquin habang papasok kami ng kwarto. “Joaquin, anak.” nanghihina na sambit ni lolo. Lumapit naman kaagad si Joaquin at hinawakan ang kamay ni lolo. “Pa, ano bang nangyari sayo?” tanong niya ngunit napakunot ang noo ni lolo. “Teka, mainit ka.” “Oo Dad, nilalagnat ako eh pero mas importante ka.” “Mabuti pa magpatingin ka para magamot ‘yang lagnat mo.” “Hindi na, Dad, okay lang ako.” saad ni Joaquin na nagmamatigas pa rin. Lumabas nalang ako at bumili ng paracetamol at mineral water. Pagbalik ko ay nasa labas na sila lahat at nag-uusap-usap kung kaya't sumilip ako sa loob ng kwarto ni lolo at nakita ko si Joaquin na nakahiga na sa sofa na nasa gilid ng kama.Kaagad akong lumapit kay Joaquin. “Mahal oh, bumili akong gamot, inumin mo na ‘to.” “Kanina pa masakit ulo ko, akala ko kung saan ka nagpunta, hind
ROSALINE'S POV: “Hello?! bakit ngayon niyo pa sasabihin sa akin kung kailan nakauwi na ako ng bahay?! hindi ba pwedeng ipagpabukas yan?! talagang bibigyan niyo pa ako ng stress sa gabi?! mga putang ina niyo!” singhal ni Joaquin habang may kausap sa cellphone galit na galit na siya kung kaya't hinawakan ko ang braso niya ngunit hinawi niya lang ako. “Hindi ba nag quality check ‘yang mga yan bago ipadeliver dyan sa fabrication?! hindi niyo chineck ng maigi?! tapos sasabihin niyo sa akin ngayon hindi tama yung sukat mali-mali yung mechanisms na pinadala at mali ako ng bili?!” Pilit kong pinapakalma si Joaquin ngunit ayaw niyang kumalma. Sinisigawan niya talaga yung kausap niya. “Gusto kong makita yan ng personal bukas ah!” iyon lang at pinatay niya na ang tawag. “Mahal… tama na yan, hayaan mo na.” “Hayaan eh ginagago na ako ng mga ‘to eh!” singhal niya at nag dial na naman ng isa pang number. “Hello?! Hello?! ano yung nirereklamo ng foreman ko?! mali daw yung pinadala niyong mecha
ROSALINE'S POV: Simula ng mangyari ang pagbisita na iyon sa amin ni lolo at daddy ay mas inigihan ni Joaquin ang pagtatrabaho niya. May mga kumukuha sa kanyang clients kaya sinasamantala niya basta maganda ang bayad ngunit kapalit ng pagiging abala niya ay ang kawalan namin ng oras sa isa’t-isa. Palagi akong naiiwan sa Penthouse. Naglalaba, naglilinis at nagluluto nang sa gayon ay pag-uwi ni Joaquin ay may pagkain na. Hindi ko akalain na ganito pala kahirap maging housewife and what more having kids pero hindi ako pwedeng sumuko. I know what we want. I know what I want for my babies at ito na iyon. Ang binubuo naming pamilya ni Joaquin. Isang gabi ay malakas ang ulan at nag-aalala na ako kay Joaquin dahil wala pa rin siya. 10:00 pm na ng gabi kung kaya't tinawagan ko na siya pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Nasa kama lang ako at nakaupo lang ngunit hindi na ako mapalagay kung kaya't pilit kong tinatawagan ang cellphone niya ngunit nagri-ring lang ito. Damn it, Joaquin. As
Maya-maya ay dumating naman si Joaquin na halos mataranta at muntik pang madapa papasok ng Penthouse. “Uncle, Daddy! hayaan niyo na nga sabi kami bakit ba kayo nandito?!” singhal niya sa dalawa na inis na inis. “Matigas ka pa rin?! Hindi ko alam kung saan nanggagaling ‘yang ugali mo na yan Junior!” saad naman ni lolo. “Eh kasi naman, bakit niyo ba kami pinapakialaman?! Dad, we’re old enough, we can handle ourselves.” “Yeah, sure, you can handle yourself but what about Rosaline? she's young, she can't do this alone Joaquin, don't be so selfish!” “I'm not selfish, I’m doing this for her, bakit Dad?! akala mo hindi ko kakayanin ng wala ang pera mo?!” “Look Joaquin, this is not about the money. First, you ruined her life and now you're taking her away from me. My only daughter.” saad naman ni daddy. “Ano bang gusto niyong mangyari?! parang hindi tayo nagkakaintindihan dito eh, ikaw Dad, tinakwil mo ako dahil galit ka sa bawal na relasyon namin, tapos ngayon hindi mo naman mapanindi
ROSALINE'S POV: Abala ako habang naglilinis ng bahay nang may biglang kumatok. Si Joaquin siguro iyon, baka may naiwan siya. Nagmadali akong lumapit sa pinto at binuksan iyon ngunit nagulat ako nang tumambad sa harapan ko si daddy at si lolo Joaquin. “Da-daddy? lolo?” saad ko na uutal-utal at halos hindi makapaniwala.Sumilip-silip si lolo Joaquin sa Penthouse. Kaagad ko namang kinuha ang kamay niya at nagmano. “It's a nice place you two have here, Hija.” saad ni lolo. Nakangiti siya at good mood lang habang si daddy naman ay mukhang dismayado pa rin at masama ang loob sa ginawa namin ni Joaquin. “Would you want to invite us inside? Rosaline?” tanong ni daddy. “Sure.” saad ko na niluwagan ang bukas ng pinto para makapasok sila.Luminga-linga na naman si lolo Joaquin sa paligid at maging si daddy. “Not bad for a prodigal son of yours, kuya.” saad ni Daddy habang parehas nilang tinitignan ang Penthouse. “How did you find us here?” tanong ko sa kanilang dalawa. “Connections, Da
ROSALINE'S POV: Kakatapos lang ng check-up ko sa clinic ngunit nagulat ako nang makita ko na nasa labas si Joaquin at hinihintay ako. Bakit? ano kayang nangyari? bakit siya nandito? hindi ba’t may trabaho siya? Nang makalabas ako ay tumayo siya ng maayos at sinalubong ako. Kanina kasi ay nakasandal siya sa kotse niya at nakasimangot. “Mahal, bakit nandito ka? akala ko ba may project kang inaasikaso?” tanong ko kaagad sa kanya. “Get in.” malamig ang mga utos na it n at mababakas sa mga mata niya ang kanina pa’y pagkagalit. Sumunod nalang ako at pumasok na sa kotse. Tahimik siya buong byahe namin ngunit nang makapasok na kami sa elevator ay hindi ko na nakayanan pa kung kaya't tinanong ko na siya. “What happened? Is there something wrong?” “Nothing.” iyon lang ang sinabi niya. “Fine, if there's nothing to worry about then get yourself together!” nainis na ako kung kaya't iyon ang nasabi ko. Hindi ako punching bag na pagbubuntungan niya ng sama ng loob niya kapag badtrip siya.
JOAQUIN'S POV: “Nag enjoy ka ba sa out of town natin?” tanong ko sa kanya nang makauwi na kami sa Penthouse. Nakaupo kami sa couch at magkayakap lang. “Yes, sobrang nag enjoy ako, Mahal, alam mo ba first time ko nag-dagat ulit kasi wala naman akong time mamasyal noon sa States. Na-miss ko mag-beach!” “Sige, uulitin natin ‘to promise ko sayo, mamamasyal tayo ulit pag pwede na. Just focus on your pregnancy right now.” “Promise yan huh.” “Yes, I promise.” saad ko na ngumiti sa kanya, hinaplos niya naman ang pisngi ko. “Ay, Mahal, bukas pala may check-up ako sa OB, doon na rin malalaman yung gender ng babies natin.” “Sige, sasamahan kita, anong oras bukas?” “Uhm, maybe 10 a.m. pero wag na, okay lang, kahit ako nalang mag-isa,” “Huh? Bakit?” “Eh diba bukas yung ocular para doon sa malaking project na sinasabi mo?” “Bukas ba iyon? damn it, nakalimutan ko.” “It's alright. Ako nalang.” “Ihahatid nalang kita doon sa Clinic.” “Sige.” “Balik trabaho na bukas, magiging busy na nam