ROSENDA'S POV: Pag gising ko kinaumagahan ay masaya akong pumasok sa school. This is the last sem, so I will make the most of it. Ito na rin ang huling sem na magiging Professor si Uncle dahil pinagre-resign na siya ni Daddy. "Okay class dismissed," saad ni Uncle Wade ng tumunog na ang school bell. Hindi ako tumayo sa upuan ko habang ang mga kaklase ko naman ay nagsilabasan na hanggang sa kami na lang dalawa ang naiwan sa loob ng classroom. Nakapalumbaba lang ako habang nakatingin at nakangiti sa kanya. Napangiti naman siya sa akin at dahan-dahang lumalapit. "Cupcake, I said class dismissed and you're still here," saad niya sa akin habang nakangiti at umiling-iling. "Eh syempre hinihintay ko yung ano… yung boyfriend ko," saad ko na nahihiya kung kaya't napatakip ako ng libro sa mukha ko dahil alam kong namumula na ako sa mga oras na 'to. Natawa siya at dahan-dahang ibinaba ang itinakip kong libro sa mukha ko. "Why are you covering your blushing pretty face?" tanong niya sa ak
ROSENDA'S POV: KINAUMAGAHAN ay puros hapdi ang aking naramdaman at masakit na masakit ang katawan ko. Sariwa pa rin sa aking alaala ang nangyari sa amin kagabi ni Uncle Wade. Nagising ako na wala siya sa tabi ko kung kaya't pinulot ko ang white silk dress ko at akmang tatayo na sana ngunit hindi ako makagalaw sa sakit. "Gising ka na pala, Cupcake," napalingon ako sa nagsalita, it was Uncle wade wearing a grey boxer shorts and shirtless.Kaagad siyang lumapit sa akin ngunit napansin niya na parang may masakit sa akin. "Are you okay, Cupcake? What's wrong?" tanong niya. "Yeah, I-I'm fine, just a little sore down there," saad ko na naka-ngiwi pa rin dahil masakit talaga. "Okay sige, dadalhin ko na lang dito yung hinanda kong almusal," saad niya sabay punta sa kusina. Pagbalik niya ay may dala na siyang tray ng pagkain. Inilagay niya iyon sa kama at binigyan niya rin ako ng white na V-neck t-shirt niya. "Isuot mo muna 'to, para maka-kain ka," saad niya sa akin na ginawa ko naman.
ROSENDAAh-aray ko Rosenda, t*t* ko! masakit! aray! tama na, ayoko na! yung brace mo sumasagi, ang sakit!" angil ng aking Uncle Wade na ngayon ay bihag ko sapagkat nakasubo sa akin ang kanyang malaking alaga. "Relax ka lang Uncle, hindi ko pa nga naisusubo lahat eh," pilyang sagot ko sa kanya at saka dinila-dilaan iyon at hinagod-hagod ng kamay ko habang nakatingin ng malamlam sa kanya. Napakalaki ng kargada nito at hindi ko kayang isubo lahat sa bunganga ko, nangangalahati pa lang ako ay nabubulunan na ako pero ang sarap sarap ng alaga ng Uncle Wade ko. "Rosenda! UgHhh! shit, arghhh, tangina, masakit na masarap ahh!" ungol ni Uncle Wade na lalo pang nagpasarap sa akin. Kitang-kita ko kung paano siya lumiyad-liyad sa sarap. Litaw na litaw ang kanyang sexy na adam's apple habang pinapasubo sa akin ang kanyang pagkalalaki. "Ughh, shit, napaka-init naman ng bunganga mo, Cupcake," saad pa nito. Gusto ko ang endearment na tinawag niya sa akin kung kaya't pinagbuti ko pa ang aking pa
ROSENDA'S POV: October 7, 2022 Dumating ang araw ng birthday ko at ngayon ay nasa isang fine dining restaurant kami na katabi ng Hotel ni Uncle Wade sa Makati. Sabi kasi ni Uncle ay maganda daw doon at masarap ang pagkain kung kaya't doon niya kami inaya para sa birthday ko. Patuloy pa rin ang aming bawal na relasyon at hindi pa rin alam ni Daddy ang lahat dahil ipinangako sa akin ni Uncle na sasabihin niya rin ang bagay na iyon kay Daddy sa tamang panahon at pagkakataon. "Happy birthday, Darling," saad ni Daddy sabay abot sa akin ng isang parihabang papel. "What is this Daddy?" tanong ko. "Open it Dear," saad niya na ginawa ko naman. It's a trip to Italy with all expenses paid. "Oh my god! Dad you're the best!" napatalon ako sa tuwa, tumayo ako at niyakap si daddy. "I know how much you want to go there," saad niya habang nakangiti ng malapad. "Thank you so much, I got so excited I don't know what to say," saad ko dahil hindi ako makapaniwala. Italy iyon. The home of the fa
ROSENDA'S POV: Naka-graduate na ako sa University habang si Uncle naman ay nag resign na upang hawakan ang kumpanya ni Daddy. Niregaluhan niya pa ako ng necklace as a graduation gift. Mas maraming oportunidad ang nagbukas sa akin. Naroon ang Boutique Shop na niregalo ni Uncle Wade, ang Bar kung saan kasosyo ko ang bestfriend kong si Acee at ang kumpanya ni Daddy kung saan ako nag o-OJT ngunit sa kabila ng lahat ng achievements ko ay meron akong isang maipagmamalaki at ipinag papasalamat araw araw. Iyon ay ang relasyon namin ni Uncle Wade. Alam kong kapit sa patalim ang ginagawa namin ngunit sa ngalan ng pag-ibig ay handa kong harapin ang lahat ng iyon, makasama ko lang siya. Hindi ko nga alam kung nasa tamang pag-iisip pa ba ako at gayon na lang ang pagkabaliw ko sa lalaking iyon. That hot dashing womanizer is now in my possession. Nagtagumpay na nga ba akong mabago ang isang Wade Dela Vega? O simula pa lang ito ng mas madilim at masalimuot na buhay kasama siya? Ayokong isipin iyo
WADE'S POV: Nagpaalam na sa akin si Rosenda at pinagmasdan ko ang eroplano niyang lumipad. Napangiti ako dahil hindi niya alam na nag book ako ng flight at balak ko siyang sundan sa Italy. Naglalakad na ako palabas sa lobby ng Airport ng mapansin kong may isang lalaki na kanina pa'y sumusunod sa akin. Damn it, it's Jerry again at may mga kasama siya at may hawak siyang baril kung kaya't kumaripas ako ng takbo. Muntik pa akong masubsob dahil tatlo silang humahabol sa akin. Napakaraming tao sa lugar at ang isang maleta ay natabig ko pa gayon din ang isang babae na may hawak na cellphone at may kausap.Pinagtitinginan na kami ng mga tao dahil naghahabulan kami. Nagpaputok na ng baril si Jerry ngunit tumakbo lang ako ng tumakbo. Nagulat ako ng biglang maabutan ako ng isa sa mga kasama niya at hinablot ang coat ko. "Hayop ka Wade, bumalik ka rito!" sigaw ni Jerry ngunit hindi ko siya nilingon. Kaagad kong hinubad ang coat ko. "Tangina, sige, sayo na iyan!" saad ko sabay takbo ulit.
WADE'S POV: Kahit anong gawin ko ay wala talaga akong Fifty Million. Akala ata ni Jerry ay porket ako na ang CEO ng Dela Vega Corp. ay may malaki na akong pera. Putang inang buhay 'to. Maya-maya ay may nag doorbell sa pinto ng Condo Unit ko, tinignan ko muna iyon sa silipan na bilog na maliit bago ko iyon binuksan. Nang makita kong delivery boy ang nasa labas ay binuksan ko na iyon. "Package po Sir, pa fill up na lang po rito," saad ng delivery boy, kaagad ko namang kinuha ang box, nagulat ako sa bigay non, mabigat pala. Kaagad kong pinirmahan ang receiving order slip ng delivery boy at pinaalis ko na siya. Wala naman akong pina-deliver na kahit ano eh. Kaagad kong binuksan ang package. Pagbukas ko ay meron pang kulay itim na box. Tangina ano 'to? Kinakabahan ako. Nakakita ako ng maliit na card. Binasa ko ang nakasulat sa card. "Belated Happy Birthday, Wade. Wag kang papalpak, baka kung kailan birthday mo saka ka pa mamatay," – Love, SiobehDoon ko lang napagtanto na birthday k
WADE'S POV: Nang makarating ako ng Italy ay chinat ko kaagad si Rosenda. Sinabi ko sa kanya na gusto ko malaman ang address at Hotel na pinag ii-stay-an niya ngunit hindi ko sinabing nakarating na ako dito at hindi niya alam na sumunod ako. Kumatok ako sa Hotel room na binigay niya sa akin at tumambad siya sa akin na naka silk maxi dress. Sa gulat niya ay napatalon siya sa tuwa at sinunggaban ako ng yakap. "Uncle, nandito ka! Hala, hindi ka nagsasabi, nakakainis ka, hindi ko man lang alam na susunod ka pala," saad niya sa akin na hinalik-halikan pa ako sa leeg. "Syempre, surprise," saad ko sa kanya sabay kindat. "Na-miss kita buti sumunod ka, lungkot na lungkot ako kahit namamasyal ako dito kasi wala ka," saad niya. "I miss you too Cupcake, hindi na ako sanay ng wala ka sa tabi ko. Sinakto ko talaga na sundan ka ingayong birthday ko kasi gusto ko mag celebrate kasama ka," saad ko sa kanya dahil iyon naman talaga ang totoo. "Halika Uncle, tamang tama nakabili na ako ng cake mo,
ROSALINE'S POV: ONE YEAR LATER…“Joaquin! nasaan ba tayo? sabihin mo naman! nakakatakot parang dagat na ‘to, lumulundo eh, nasa bangka ba tayo?!” tanong ko kay Joaquin habang kapit na kapit sa kanya, naka blindfold kasi ako. Pinilit niya pang isuot sa akin yan dahil ayoko talaga baka kasi mamaya ay kung ano na naman ang gawin niya sa akin. “Yes, nasa dagat tayo.” “Joaquin, tanggalin na natin ‘tong blindfold, ayaw ko na, natatakot ako!” “Relax. Wag kang matakot, nandito lang ako. Almost there.” saad niya habang inaalalayan ako. “Hawak ka sa may handle,” utos niya na ginawa ko naman. Nang tanggalin niya ay blindfold ko ay halos malaglag ang panga ko sa sobrang ganda ng view. “Oh my god! We're on a big yacht Joaquin! This is a big yacht and the sea!” saad ko sa kanya na hindi makapaniwala sa ganda ng view habang siya naman ay nakangiti lang sa akin. “You should have seen your face, you’re full of joy right now.” “Thank you, Mahal! I really need a vacation grabe, ngayon nalang u
JOAQUIN'S POV: Nang magising ako ay si daddy agad ang una kong nakita. “P-pa.” saad ko ngunit tuyot ang lalamunan ko. “Joaquin, gising ka na.” napalingon naman ako sa kaliwa at nakita ko si Rosaline. Alalang-alala ang mukha niya at may hawak siyang isang baso ng tubig. Dahan-dahan akong umupo sa hospital bed. Itinapat naman ni Rosaline sa bibig ko yung baso upang makainom ako. “Kamusta na pakiramdam mo? okay ka na ba? sabi ng doktor, stress at over fatigue daw.” “Okay na ako, sa tingin ko. Dad, ikaw ba? okay ka na?” “Sorry, I lied. I’m not really sick, gusto ko lang na puntahan mo ako, Anak.” saad ni lolo. “Uhm, doon lang po muna ako sa labas. Nandoon po kasi si mommy at daddy.” pagpapaalam naman sa amin ni Rosaline kung kaya't hinayaan ko siya. Ngayon ay kami nalang dalawa ni daddy ang nasa kwarto. Walang hiya, na-confine pala ako dahil sa pesteng lagnat. “Noong kabataan ko Anak, ganyan din naman ako sa mommy mo. Die hard na die hard halos ayaw kong pakawalan dahil ako ang
ROSALINE'S POV: Pagdating namin sa Ospital ay kaagad kaming nagtungo sa private room ni lolo. “Nandoon sila lahat pati sila ate Noreen at Neri. This is bad.” saad sa akin ni Joaquin habang papasok kami ng kwarto. “Joaquin, anak.” nanghihina na sambit ni lolo. Lumapit naman kaagad si Joaquin at hinawakan ang kamay ni lolo. “Pa, ano bang nangyari sayo?” tanong niya ngunit napakunot ang noo ni lolo. “Teka, mainit ka.” “Oo Dad, nilalagnat ako eh pero mas importante ka.” “Mabuti pa magpatingin ka para magamot ‘yang lagnat mo.” “Hindi na, Dad, okay lang ako.” saad ni Joaquin na nagmamatigas pa rin. Lumabas nalang ako at bumili ng paracetamol at mineral water. Pagbalik ko ay nasa labas na sila lahat at nag-uusap-usap kung kaya't sumilip ako sa loob ng kwarto ni lolo at nakita ko si Joaquin na nakahiga na sa sofa na nasa gilid ng kama.Kaagad akong lumapit kay Joaquin. “Mahal oh, bumili akong gamot, inumin mo na ‘to.” “Kanina pa masakit ulo ko, akala ko kung saan ka nagpunta, hind
ROSALINE'S POV: “Hello?! bakit ngayon niyo pa sasabihin sa akin kung kailan nakauwi na ako ng bahay?! hindi ba pwedeng ipagpabukas yan?! talagang bibigyan niyo pa ako ng stress sa gabi?! mga putang ina niyo!” singhal ni Joaquin habang may kausap sa cellphone galit na galit na siya kung kaya't hinawakan ko ang braso niya ngunit hinawi niya lang ako. “Hindi ba nag quality check ‘yang mga yan bago ipadeliver dyan sa fabrication?! hindi niyo chineck ng maigi?! tapos sasabihin niyo sa akin ngayon hindi tama yung sukat mali-mali yung mechanisms na pinadala at mali ako ng bili?!” Pilit kong pinapakalma si Joaquin ngunit ayaw niyang kumalma. Sinisigawan niya talaga yung kausap niya. “Gusto kong makita yan ng personal bukas ah!” iyon lang at pinatay niya na ang tawag. “Mahal… tama na yan, hayaan mo na.” “Hayaan eh ginagago na ako ng mga ‘to eh!” singhal niya at nag dial na naman ng isa pang number. “Hello?! Hello?! ano yung nirereklamo ng foreman ko?! mali daw yung pinadala niyong mecha
ROSALINE'S POV: Simula ng mangyari ang pagbisita na iyon sa amin ni lolo at daddy ay mas inigihan ni Joaquin ang pagtatrabaho niya. May mga kumukuha sa kanyang clients kaya sinasamantala niya basta maganda ang bayad ngunit kapalit ng pagiging abala niya ay ang kawalan namin ng oras sa isa’t-isa. Palagi akong naiiwan sa Penthouse. Naglalaba, naglilinis at nagluluto nang sa gayon ay pag-uwi ni Joaquin ay may pagkain na. Hindi ko akalain na ganito pala kahirap maging housewife and what more having kids pero hindi ako pwedeng sumuko. I know what we want. I know what I want for my babies at ito na iyon. Ang binubuo naming pamilya ni Joaquin. Isang gabi ay malakas ang ulan at nag-aalala na ako kay Joaquin dahil wala pa rin siya. 10:00 pm na ng gabi kung kaya't tinawagan ko na siya pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Nasa kama lang ako at nakaupo lang ngunit hindi na ako mapalagay kung kaya't pilit kong tinatawagan ang cellphone niya ngunit nagri-ring lang ito. Damn it, Joaquin. As
Maya-maya ay dumating naman si Joaquin na halos mataranta at muntik pang madapa papasok ng Penthouse. “Uncle, Daddy! hayaan niyo na nga sabi kami bakit ba kayo nandito?!” singhal niya sa dalawa na inis na inis. “Matigas ka pa rin?! Hindi ko alam kung saan nanggagaling ‘yang ugali mo na yan Junior!” saad naman ni lolo. “Eh kasi naman, bakit niyo ba kami pinapakialaman?! Dad, we’re old enough, we can handle ourselves.” “Yeah, sure, you can handle yourself but what about Rosaline? she's young, she can't do this alone Joaquin, don't be so selfish!” “I'm not selfish, I’m doing this for her, bakit Dad?! akala mo hindi ko kakayanin ng wala ang pera mo?!” “Look Joaquin, this is not about the money. First, you ruined her life and now you're taking her away from me. My only daughter.” saad naman ni daddy. “Ano bang gusto niyong mangyari?! parang hindi tayo nagkakaintindihan dito eh, ikaw Dad, tinakwil mo ako dahil galit ka sa bawal na relasyon namin, tapos ngayon hindi mo naman mapanindi
ROSALINE'S POV: Abala ako habang naglilinis ng bahay nang may biglang kumatok. Si Joaquin siguro iyon, baka may naiwan siya. Nagmadali akong lumapit sa pinto at binuksan iyon ngunit nagulat ako nang tumambad sa harapan ko si daddy at si lolo Joaquin. “Da-daddy? lolo?” saad ko na uutal-utal at halos hindi makapaniwala.Sumilip-silip si lolo Joaquin sa Penthouse. Kaagad ko namang kinuha ang kamay niya at nagmano. “It's a nice place you two have here, Hija.” saad ni lolo. Nakangiti siya at good mood lang habang si daddy naman ay mukhang dismayado pa rin at masama ang loob sa ginawa namin ni Joaquin. “Would you want to invite us inside? Rosaline?” tanong ni daddy. “Sure.” saad ko na niluwagan ang bukas ng pinto para makapasok sila.Luminga-linga na naman si lolo Joaquin sa paligid at maging si daddy. “Not bad for a prodigal son of yours, kuya.” saad ni Daddy habang parehas nilang tinitignan ang Penthouse. “How did you find us here?” tanong ko sa kanilang dalawa. “Connections, Da
ROSALINE'S POV: Kakatapos lang ng check-up ko sa clinic ngunit nagulat ako nang makita ko na nasa labas si Joaquin at hinihintay ako. Bakit? ano kayang nangyari? bakit siya nandito? hindi ba’t may trabaho siya? Nang makalabas ako ay tumayo siya ng maayos at sinalubong ako. Kanina kasi ay nakasandal siya sa kotse niya at nakasimangot. “Mahal, bakit nandito ka? akala ko ba may project kang inaasikaso?” tanong ko kaagad sa kanya. “Get in.” malamig ang mga utos na it n at mababakas sa mga mata niya ang kanina pa’y pagkagalit. Sumunod nalang ako at pumasok na sa kotse. Tahimik siya buong byahe namin ngunit nang makapasok na kami sa elevator ay hindi ko na nakayanan pa kung kaya't tinanong ko na siya. “What happened? Is there something wrong?” “Nothing.” iyon lang ang sinabi niya. “Fine, if there's nothing to worry about then get yourself together!” nainis na ako kung kaya't iyon ang nasabi ko. Hindi ako punching bag na pagbubuntungan niya ng sama ng loob niya kapag badtrip siya.
JOAQUIN'S POV: “Nag enjoy ka ba sa out of town natin?” tanong ko sa kanya nang makauwi na kami sa Penthouse. Nakaupo kami sa couch at magkayakap lang. “Yes, sobrang nag enjoy ako, Mahal, alam mo ba first time ko nag-dagat ulit kasi wala naman akong time mamasyal noon sa States. Na-miss ko mag-beach!” “Sige, uulitin natin ‘to promise ko sayo, mamamasyal tayo ulit pag pwede na. Just focus on your pregnancy right now.” “Promise yan huh.” “Yes, I promise.” saad ko na ngumiti sa kanya, hinaplos niya naman ang pisngi ko. “Ay, Mahal, bukas pala may check-up ako sa OB, doon na rin malalaman yung gender ng babies natin.” “Sige, sasamahan kita, anong oras bukas?” “Uhm, maybe 10 a.m. pero wag na, okay lang, kahit ako nalang mag-isa,” “Huh? Bakit?” “Eh diba bukas yung ocular para doon sa malaking project na sinasabi mo?” “Bukas ba iyon? damn it, nakalimutan ko.” “It's alright. Ako nalang.” “Ihahatid nalang kita doon sa Clinic.” “Sige.” “Balik trabaho na bukas, magiging busy na nam