Almost Four hours na kaming naghahanap pero wala pa ring balita, malapit nang magdilim.
Nag aalala ako na baka mamaya napano na siya! Sana naman ligtas ang anak ko, dahil hindi ko na kakayanin pa kong pati siya mawawala sa akin.
Minsan nang kamuntik na nawala sa amin ang Mommy niya. Kaya hindi ako papayag na pati siya.
"Ron, sa tingin ko ipaubaya nalang muna natin sa mga CCP group ang paghahanap kay Althea, matalino ang anak mo, kaya natitiyak kong walang may mangyayaring masama sa kaniya. " wika ni Vien na naupo sa tabi nito.
"Hindi ko na alam kong anong gagawin ko kapag nawala pa sa akin ang anak namin, " pag amin ko sa kaniya.
"Ron, hindi mawawala sayo si Althea o kahit si Vanessa, ngayong kasal na kayong dalawa, kailangan mo nalang maging matatag, para sa mag ina mo. " payo pa ni Vien.
"Vien, tingin ko ito ang naging kabayaran ko sa lahat ng mga nagawa ko kay Vanessa kaya siguro pinahihirapan ako ngayon ng tadhana, nang dahil sa akin na aksidente ang asawa ko. " kwento ko sa kaniya upang maibsan ang sakit na dinadala ko.
Tama yun ako ang dahilan kong bakit na aksidente si Vanessa! Kong hindi sana kami nag away nun! Hindi siya aalis ng bahay! Kong hindi ko sana sinabi ang bagay na yun! Sana masaya pa kaming magkasama habang tinutupad ang mga pangarap niya.
"Mula nong mangyari ang aksidente walang may nangahas na tanungin ka sa tunay na dahilan, kong bakit umalis si Vanessa noon, siguro dahil nakita nila na halos madurog ka nang makita mong nag aagaw buhay ang asawa mo, Ron saksi ako sa sakit na pinagdaanan mo ng mga sandaling yun, nakita ko ang takot sa mukha mo, muntik nang mawala si Vanessa sa mga kamay mo dahil sa hindi ka makapag isip ng maayos kaya hindi mo magawa ang surgery, " wika ni Vien habang binabalikan ang nakaraan.
"At habang buhay kong tatanawing utang na loob ang ginawa mong pagligtas sa kaniya ng mga sandaling naging mahina ako sa harapan niya para gamutin siya,, salamat Vien at binalik mo sa akin si Vanessa. " naluluhang wika ko sa kaniya.
"Ron, mula nong araw na yun, kinalimutan mo na ang pangarap mo hindi ba? Kinalimutan mo ang pagiging Doctor mo, nang dahil sa hindi mo magawang gamutin ang babaeng pinakamamahal mo.mula noon hindi na kita nakita pang humawak ng gunting o kahit anong bagay na may kinalaman sa pang gagamot mo as a doctor. "
"Galit ako sa sarili ko nong mga sandaling yun, nagagawa kong iligtas ang mga taong wala nang pag asa pa na mabuhay, dahil sa surgery, pero hindi ko magawa sa babaeng pinakamamahal ko, hindi ko siya nagawang iligtas nun, muntik pa siyang mawala gamit ang mga kamay ko. " saad ako habang pikit na tinatago ang sakit na nararamdaman ko.
Habang tahimik naman si Vien na nakikinig sa kwento ko. She's my best friend, siya ang naging dahilan para makilala ko si Vanessa.
.....Vanessa POVNandito na ako sa bahay, pagka park ko ng sasakyan sa parking lot, agad akong umibis ng sasakyan para bumaba ng may mapansin ako..Kaya naman napa tingin ako sa backseat kong saan nakita ako ang isang batang babae na nagtatago. Napaawang pa ang labi ko ng makita siya! Kailan pa siya nakapasok sa loob ng car ko?
"Hey! Tawag ko dahilan para dahan-dahan siyang umalis sa pagkakatago.
Ngumiti sa akin ang batang babae, kasabay ng kakaibang nararamdaman ko ng sandaling makita ko ang mga mata niya.
" hey, kiddo anong ginagawa mo dito? At kailan ka pa nakapasok sa loob ng car ko? " usisa ko sa kaniya.
Pero masayang pinagmamasdan niya lang ako na tila ba hindi makapaniwala sa nakikita niya. Sa tingin ko nasa anim na taong gulang pa lang siya.
Saglit akong natigilan ng makita ko ang mga mata niya at ang maliit na nunal sa eyebrow niya, pareho sila ng placement ng nunal ni Tyrone, parehong bilugan ang mga mata nila.
"Mommy." Sambit pa nito na tila tuwang-tuwa ng makita si Vanessa.
Napaawang ang labi ko sa tinawag niyang iyon sa akin.
Napapailing na kinuha ko siya at dinala sa loob ng bahay, kailangan kong e report to sa police..
Habang nasa sala, tahimik lang ako na pinagmamasdan siya, oh bago yun pinag timpla ko muna siya ng gatas at pinakain.
I took a deep breath bago ako naupo sa tabi niya.
"Paano ka nakapasok sa car ko? " usisa ko sa kaniya.
"Mommy." Muli ay sambit nito bago masuyong niyakap ang nagulat na si Vanessa."Your my mommy. "
Marahan kong hinaplos ang mahaba niyang buhok, hindi ko alam pero parang may humahaplos na mainit sa puso ko dahil sa mga yakap niya.
"Baby, na miss mo na ba ang mommy mo, wag kang mag alala ipapahanap natin ang parents mo okay. " sabi ko sa kaniya pero tinitigan niya lang ako.
"But you're my mommy. " sagot nito na nag pout. "Why can't you remember me mommy, Daddy is right. " ang naiiyak na nitong wika. "You can't even remember Us, is it because you are mad? "
"Baby, I'm not your mommy, sa tingin ko nagkamali ka lang okay, don't worry hahanapin natin ang mommy mo, I'm sure she's not mad. " wika ko sa kaniya.
Pero pumalahaw lang siya ng iyak, kaya wala na akong nagawa kundi ang yakapin siya para tumahan at sabihing ako nga ang mommy niya.
I feel bad for her, nag away ang parents niya! At ngayon she's really affected.
"Does daddy isn't home yet? " usisa pa nito kay Vanessa.
Saglit akong natigilan sa tanong niya kasabay nun napa sulyap ako sa Picture namin ni Ron na naka dikit sa wall kong saan nakatingin ang bata. Kuha iyon nong kasal namin.
......
Third Person POVNagulat pa si Tyrone ng pagpasok niya sa bahay nila agad niyang nakita ang anak na naka upo sa couch habang nanunuod ng TV.Agad niyang hinanap sa paligid si Vanessa ngunit hindi niya ito nakita kaya naman mabilis siyang kumilos palapit sa bata.
"Baby! What are you doing here! Gosh! Kong saan-saan kita hinahanap narito ka lang pala sa bahay. " bulalas ni Tyrone bagamat naka hinga na ng maluwag ng makita ang bata.
"Daddy." Tawag nito bago gumanti ng yakap sa ama.
"Sinong nagdala sayo dito? " usisa pa niya sa bata matapos itong bitawan mula sa pagkakayakap.
"Si mommy po. " tugon pa nito ng naka ngiti na siya namang isinasampal sa noo ni Tyrone.
"Pero mommy can't remember you,, for pity sake! I was looking for you, for almost fucking four hours, pero kasama mo pala siya. " ang di makapaniwalang bulalas niya.
"Daddy watch your words. " awat pa nito sa ama.
Napapailing naman si Tyrone sa tinuran ng bata pagkuway hinarap ito.
"Wag mong sasabihin sa mommy mo ang tungkol sa pagkatao mo, na anak ka namin okay,, she can't still remember us, kaya dapat mag iingat tayo. " bilin pa niya sa bata.
"But I call her mom, you can't stop me. " ingos pa nito.
"What a brat. " ingos pa niya sa bata bago tumingin sa TV.
"Nandito kana pala. " singit ni Vanessa na may dalang Tray na naglalaman ng pagkain.
"Ah yeah kadarating ko lang, hindi ko alam na may kasama ka palang bata-"
"Yaah! Daddy! " sigaw ni Althea.
"Shut up, little brat. " pabulong na wika ni Tyrone sa bata pagkuway tumayo.
"Tumawag na ako sa mga police para ipaalam ang tungkol sa kaniya. " wika ni Vanessa. " nga pala yung tungkol sa-"
"Pagod ako ngayon, let's talk about it later. Magpapahinga na muna ako. "
"Can I sleep besides you daddy? " tanong pa nito sabay pakanlong sa ama.
Takang tumingin si Tyrone sa asawa na naka tingin lang sa kanilang mag ama. Para kasing koala na nakakapit si Althea sa ama.
"Please Daddy,,," pagmamakaawa pa nito.
"Fine." Napipilitang pag payag ni Tyrone sa bata.
"Carry me. " utos pa nito sabay lahad ng mga kamay.
"What a brat. " ingos ni Tyrone bagamat kinarga pa rin niya ang bata.
"Daddy I'm hungry. "Pout pa nito matapos kargahin ng ama.
" kumain ka muna bago magpahinga," naka ngiting sabi niya sa bata at masuyong pinisil ang pisngi nito."how about you Ron? " baling niya sa asawa na bahagyang napatango.
........
Kent POV
Napa ngiti ako ng makita ko ang balita, nagsisimula pa lang ako,, gusto kong iparamdam kay Tyrone ang mawalan, ang pag fiestahan ng mga tao!"Nakita ko ang ginawa mo, natutuwa ako na sa wakas nagkaroon kana ng lakas ng loob na kalabanin ang mga Kim. " wika ng isang lalaki.
"Hindi ko inaasahan na darating ka. " bati ko sa kaniya pagkuway tumayo ako para salubungin siya mula sa may pinto.
Utang na loob ko sa kaniya ang lahat, siya ang dahilan kong bakit ako narito ngayon at nasa ganitong posisyon. Nang dahil sa kaniya ginusto kong mabuhay upang maghiganti.
"Gusto sana kitang surpresahin pero ako ang na surpresa sa ginawa mong to, nakakatuwa,, ito pa lang ang simula ng paghihiganti natin sa mga Kim. " wika nito matapos tapikin ang balikat ng binata.
Naiintindihan ko siya kong bakit galit siya sa mga Kim, gaya ko nawalan din siya ng mga mahal sa buhay dahil kay Tyrone..
Kasama sa aksidenteng yon ang anak niya na hindi nakaligtas sa bus accident, buhay pa sana ang anak niya kaya lang, walang Doctor na tumingin dito ng mga sandaling iyon dahil nasa operating room.
Nong mga sandaling akala ko katapusan ko na, dumating siya para tulungan ako, para magpatuloy sa buhay, bagamat hindi kami nakakalimot sa pangyayaring yon.
Siya ang katulong ko upang mapabagsak si Tyrone Kim.
Hindi alam ni Tyrone ang tungkol sa kaniya,kaya malaya siyang makakagalaw.
"Nga pala, nakapasok na ako sa Kim's Industry, walang kamalay-malay ang batang yun, na may nakapasok na anay sa kompanya niya. " wika nito ng naka ngisi.
"Kumuha kayo ng tauhan na magbabantay sa kompanya nila? " usisa ko sa kaniya na siyang tinanguhan niya.
"Tama ka, nalaman ko na ang kahinaan ng lalaking yun ay ang asawa niya na walang pakialam sa kaniya, kaya naman gusto kong ituloy mo ang pagpapanggap at kunin ang loob ni Vanessa. " utos pa nito na agad namang tinanguhan ng binata.
Ma impluwensiya ang mga taong nakapaligid kay Tyrone Kim, kilala sa lipunan ang mga kaibigan niya, kaya hindi madali ang makalapit sa kaniya.
Kaya umabot ng ganito katagal bago kami tuluyang makapasok sa Kim's Industy.. Para mag mukhang normal at walang maghinala, kinailangan kong pagsikapan ang Posisyon na mayroon ako, nagsumikap ako para lang maging sikat na artist.. Para mapansin ng mga Kim.
Ngayong unti-unti ko nang maisasakatuparan ang mga plano ko, hindi ko hahayaang masira ng kong sino man ang mga plano ko! Gagawin ko ang lahat para mapabagsak siya! Ano man ang mangyar!
Kong kinakailangan kong gamitin si Vanessa at masira ang reputasyon niya, naka handa akong gawin yun! Magtagumpay lang ako sa balak ko!
Walang sinumang pwedeng humadlang sa akin! Dahil kong hindi, lilinisin ko sila gamit ang mga kamay ko! Wala akong pakialam kong marumihan man ang mga kamay ko, mabahiran man ito ng dugo!
Ang makapaghiganti ang layunin ko, yun ang mahalaga.. Nakahanda akong gawin ang lahat kahit na ikamatay ko pa.
........
Vanessa POVMalungkot na napatingin ako kay Althea, I even promise her na aayusin ko ang anumang gusot sa pagitan namin nang daddy niya but I failed. I failed to protect my family nang dahil kay Kent, Lahat nang nangyayari ngayon ay dahil sa kagagawan ko, dahil nagtiwala ako kay Kent higit pa sa asawa ko. At ngayon na tuluyan na niya akong binitiwan,hindi ko na alam kong anong gagawin ko upang maitama ang mga nagawa kung pagkakamali. "Mommy, you even promised me! "Iyak ni Althea. " sabi mo you're going to fix everything!""I'm sorry baby. " sagot ko sa kaniya, I was about to hold her nang umatras siya dahilan upang ikatigil ko. "Ayaw ko na sayo mommy! Nangangako ka pero hindi mo naman tinutupad! Ang sabi mo gagawin mo ang lahat para mapatawad ka ni Daddy, pero anong ginawa mo,, " sumbat pa nang bata. "Baby, alam ko nagkamali, pero bigyan mo sana nang pagkakataon si Mommy upang maitama ang mga maling nagawa niya. " paliwanag niya sa bata. "Gusto ko nang pumunta kay Mama Vien, atl
Vanessa POVHindi ko alam kong bakit magkakasama silang tatlo dito rest house! At bakit nakahiga lang ang magaling kong asawa! Mukhang hindi nila inaasahan ang pagdating ko! "Vanessa anong ginagawa mo dito? " usisa ni Vien na may pagtataka. Sa halip na sagutin ang tanong niya, napadako lang ang mga mata ko sa maliit na lamesa kong saan nakapatong ang isang maliit na planggana na may lamang tubig, at halatang napatakan iyon ng dugo. "Anong nangyare? " usisa ko. "Tinamaan siya nang bala pero okay na siya ngayon kaya-""Ganun na ba katindi ang galit mo kay Kent? Kaya gusto mong mawala siya, salamat sayo at nalaman ko kong anong klaseng tao ka!" Galit kong wika kay Tyrone na siyang ikinatigil ni Vien. "Anong bang sinasabi mo? " maang na tanong ni Ron sa asawa na nakatiim bagang. "Ang galing mong magpanggap! Hindi ba't kaya ka tinamaan nang bala dahil tinangka mong patayin siya, kaya lang hindi ka nagtagumpay dahil nabaril ka nang mga bantay niya. " sagot ko na siyang ikinatahimik ni
Hanzo POVMatapos kong matanggap ang tawag ni Vien, hindi na ako nagdalawang isip pa na puntahan sila sa rest house na pinagdalhan nila kay Tyrone. Alam kong may kakaibang nangyari! Nong inutusan ako ni Ron na makipagkita kay Mr. Zhang, oo tumuloy ako, pero pagdating ko doon nagkakagulo na. May narinig akong putok ng baril. Ang nakakapagtaka maluwag ang bantay kay Mr. Zhang na wari ba'y sinadya ang lahat, nakita ko siyang binaril at tinamaan sa gilid. Pero pagkatapos nun natahimik ang lahat at tumakas ang bumaril. Ngayon napapaisip ako, set-up lang ba ang lahat! Sinadya ang pagbaril kay Mr. Zhang para si Ron ang mapagbintangan, nakakapagtaka naman kasing hindi pinapatamaan ng mga tauhan ni Mr. Zhang ang suspect gayong may pagkakataon silang tamaan ito. At bakit sinadya nilang sa lugar na hindi makikita ng CCTV nakatayo ang mga bantay, tanging si Mr. Zhang lang ang makikita roon.Marahan akong napabuntong hininga, sana mali ang hinala ko. Napakunot noo ako ng mapansin ko ang sasaky
Tyrone POV Bigla akong napatayo ng matanggap ko ang mensahe ng isa sa mga Agent na binayaran ko. May nakuha silang bagong inpormasyon! May taong nakaligtas sa nangyaring pagsabog bukod sa akin ng mga sandaling iyon! Hindi isang bata kundi kasamahan ng mga kidnapper! Kailangan ko siyang makita! Bago pa kami maunahan! "Hanzo bilisan mo! " utos ko sa kaniya, sabay hagis ng susi dito Si Hanzo ang pinagmaneho ko, dahil mas mabilis siyang magmaneho kaisa sa akin at isa pa mas kabisado niya ang pasikot-sikot sa daan. "Kailangan natin siyang maabutan sa nasabing lugar! " wika ko. "Alam ko! Kaya kailangan nating magmadali! At isa pa kailangan mong umuwi gaya ng sinabi ng asawa mo, mukhang namimiss ka na nilang mag ina. " sagot pa nito bago binilisan ang pagmamaneho. "Oo naiintindihan ko,, tapusin na muna natin to.. Na miss ko na rin ang mag ina ko. " sagot ko sa kaniya ng naka ngiti na. Ngunit agad ding napawi ang mga ngiti ko ng mabasa ko ang mensahe ni Kent, gusto niyang mak
Tyrone POVIsang malalim na paghugot ng hininga ang ginawa ko,, hindi ako makapaniwala na nasa loob lang ng kompanyang to ang taong gustong magpabagsak sa akin. May ilang link na nag uugnay sa taong yon, kaya lang hindi pa ako sigurado kong siya nga ang taong yon o posibleng may ibang tao pa ang nasa likod ng lahat ng to? Layunin ba talaga niyang pabagsakin ako? O baka naman may ibang plano pa siya? Ano ba talaga ang tunay niyang dahilan? Ang biglang pagdating niya sa pamilya ko? Nakakapagtaka kong bakit ngayon lang siya nagpakita sa amin? Habang pinag iisipan ko ang bagay na to! Iniisip ko na kong anong kinalaman niya sa nangyari 15 years ago? Sigurado ako na ang taong mastermind ng lahat ng to, ay may kinalaman sa nangyari noon? Alam ko na maraming tao ang galit sa akin dahil sa lahat ng kasama sa bus na yon na hindi agad naka baba ay kasamang natupok sa apoy.. Himalang nakaligtas ako noon, sa hindi ko rin maipaliwanag na dahilan! Ito ba talaga ang tadhana ko? Kaya ako nabuh
Vanessa POVIsang malalim na pag buntong hininga ang pinakawalan ko kasabay ng pag upo ko sa couch sa tabi ni Janelle habang nakatuon ang mga mata ko sa anak namin ni Tyrone. Nandito kasi ako ngayon sa bahay nina Janelle, naisipan naming magkakaibigan na dalhin dito si Althea para aliwin. At isa pa may mahalagang pag uusapan kaming Luxury Princess. Hindi naman kasi puro tambay ang kaya kung gawin, may trabaho din ako, nagkataon lang kinailangan kong mag bakasyon after ng kasal namin ni Ron. Pero ngayon tapos na ang contract at kailangan ko nang bumalik sa pag model, hindi buo ang Luxury Princess kapag kulang ng isa. "I'm sure she misses his dad. " wika ni Kristal habang naka tingin sa bata. "Hanggang kailan mo balak na ipagkait si Althea kay Ron? Sa ginagawa mo ang bata ang nahihirapan? " wika ni Abegail na napapailing. "Hindi ko siya ipinagkakait, sadyang si Ron ang ayaw na pumunta sa bahay para makita ang anak namin. " sagot ko sa kaniya bago muling sinulyapan ang anak ko na n