Library
Search
Home / Romance / USOK / PULSO AT DAMDAMIN

Share

PULSO AT DAMDAMIN

Author: JJOSEFF
last update Last Updated: 2025-11-16 03:11:13

IIbinaling ni Andrea ang kanyang tingin kay Jobert, mabilis ang tibok ng puso, at ang kanyang damdamin ay nagbago sa isang bagay na hindi niya maipaliwanag.

"Mananatili ka bang tapat?"

Kumurap si Jobert, nabigla sa kanyang tanong "Gagawin ko para sayo"

Tumango siya ng bahagya ng may pag-aalinlangan, pero totoo. Sa unang pagkakataon lumabas muli ang ngiti ni Jobert matapos siyang malayo kay Andrea ng matagal na panahon.

Lumapit siya at niyakap si Andrea, hinawakan ang ulo nito, na taliwas sa mga kaguluhan na mayroon ang kanilang isip.

Habang sa labas, ay humuhugot ang malamig na hangin.

Ngunit sa loob ng banyo, ay balot sa presensya ng bawat isa, at namulaklak ang init. Ito ay hindi pag-ibig at hindi galit. Dalawang sirang kaluluwa lang na sinusubukang alamin kung paano magkakapit-bisig sa kabila ng panganib na humahabol sa kanila.

At baka... baka lang naman, makahanap pa ng isang bagay na karapat-dapat ipaglaban.

Sumandal si Andrea sa dibdib ni Jobert, dahan-dahang hum
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • USOK    ANG PAGHAHANAP NI JOBERT KAY ANDREA

    Nagmamadaling lumakad si Jobert papunta sa paligid ng bahay, unang inikot ang likod-bahay, saka ang bakuran kung saan madalas tumambay si Andrea sa umaga. Tiningnan niya ang bawat sulok, sa ilalim ng puno ng niyog, sa gilid ng lumang poso, maging sa lumang duyan na gawa sa lubid, wala. Tinawag niya pangalan nito nang ilang ulit. "Andrea!" Walang tugon. Tanging hampas lang ng alon at lagaslas ng hangin. Sunod niyang pinuntahan ang daan papuntang tabing-dagat. Sumiksik ang kaba sa dibdib niya habang pinagmamasdan ang bakas ng mga paa sa buhangin, pero hindi siya sigurado kung kay Andrea ang mga iyon. "Andrea, nandito ka ba?" Lumakad siya hanggang marating niya ang dalampasigan. Hanggang maka apak ang mga paa niya sa buhangin na nadadaanan niya, pero patuloy pa rin siya, hindi alintana ang pagod at bigat ng katawan. Wala pa ri

  • USOK    UMALIS AT ANG DUMATING

    Napatulala na parang tinamaan ng kidlat si Rick matapos marinig ang pangalan na binanggit ni Andrea. Jobert Bagatsing. Isa sa mga pinagkakatiwalaang tao ni Don Rafael. Mapanganib. Mahirap hanapin loyal sa walang iba kundi sa sarili niya at sa pera na makukuha niya. Ang pangunahing trabaho nito ay ang pagtatago sa dilim kasama si kamatayan. Natatakot na bumulong si Rick, "Oh Shit.. Andrea... anong ginawa niya sa iyo...?" Biglang nanghina ang katawan ni Andrea. Hanggang sa lumihis ang kamay niya mula sa pagkakahawak ni Rick. “ANDREA!” Napasigaw si Rick, marahas siyang niyugyog. "Hindi...hindi, hindi, hindi! Damn it! Gumising ka!" Pero hindi gumagalaw si Andrea. Bahagyang tumaas ang kanyang dibdib. Ang kadiliman sa buong paligid ay tila bumabalot sa kanilang dalawa. Sa labas, umuungol ang hangin. Sa loob, napuno ng gulat na hininga ni

  • USOK    PAG ASA

    Nanginginig ang mga braso ni Andrea habang gumagapang sa malamig na semento na sahig, ang mga daliri ay nakaunat patungo sa kahoy na upuan na parang ito na ang huling pag-asa niya. Habang unti-unting lumalabo ang kanyang paningin sa mga luha, ang kanyang tibok ng puso ay napakalakas, napakasakit, sa kanyang mga tadyang. Hinawakan niya ang isang paa ng upuan, nakikiskisan ang mga pako dito habang pilit niyang hinihila ang sarili.Nadulas ang kanyang mga tuhod, muling bumagsak ang kanyang katawan.Sumigaw siya, hindi lang dahil sa sakit, kundi sa takot... malalim, at nakalulungkot na takot.

  • USOK    ANG MASAMANG ALAALA

    Krik… krriiinnnkkk…”Umikot ang doorknob na may tuyong kaluskos na tunog, at marahang bumukas ang pinto. Pumasok ang isang guhit ng ilaw mula sa labas, kasabay ng mahaba at nakakatakot na anino ng isang tao.Hindi ito tumawag at hindi ito nagpakilala. Para siyang akyat bahay.Pero mula sa tindig, sa lapad ng balikat, at sa kislap ng sinturon sa ilalim ng jacket nito, alam ni Andrea nalalaki ito. At higit sa lahat, hindi niya ito kilala.Gumapang si Andrea patungo sa ilalim ng mesa. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa kutsilyo, na halos maputol ang sirkulasyon sa daliri. Dala ng kaba at takot, magkadikit ang kanyang labi ngayon na tahimik na bumubulong ng isang dasal. "Please… please… please… Ilayo niyo po ako sa kapahamakan"Pumasok ang lalaki sa marahan na pagkilos. Kalkulado ang bawat hakbang, para bang kabisado nito kung aling bahagi ng sahig ang hindi mag-i

  • USOK    ANG ESTRANGHERO

    Nagising si Andrea na may tinulang isda na nakahain sa mesa. Ngayong umaga, nadatnan niya si Jobert na abala sa pagluluto. Ang iba ay kanyang pinirito, at ang iba naman ay ibinilad niya sa labas upang gawing tuyo. Ngunit nagtataka si Andrea kung paano niya nakuha ang mga ito sa dagat, gayong pareho silang dayo sa lugar, at wala silang kagamitan pagdating sa pangingisda. Kaya di na niya napigilang magtanong. "Ang dami mo naman atang nelulutong isda, Ang totoo, paano mo nakuha yan?" "Hindi kasi ako makatulog kaya naglakad lakad ako sa dalampasigan. Nadatnan ko ang kapitbahay natin na sumampa sa pangpang kaya tumulong ako sa kanila. Kaya eto binigyan nila ako ng kaunti." paliwanag ni Jobert. "Mabuti naman at naisip mo yan. Ang bait nila binigyan tayo ng ganyan ka daming isda. Baka aabutin pa yan ng isang linggo bago maubos. Tsaka gusto ko malaman mo na... parang gusto ko na rin mag stay dito. Tahimik at malayo sa gulo." mahinah

  • USOK    HUKAYIN ANG UBE

    Mapusok o marupok? Sadya nga bang ganito ang isang tao kahit sa unang pagkikita ay maaring pwede na ang hindi pwede? Tutuka ka ba kung nasa harapan mo na ang pagkain mo?"Sige na nga.. kung ayaw mo Kuya..." sinabi ng dalaga ng mapansin niyang napapatahimik niya ang lalaking tinatawag niyang kuya. Ito ay matapos siyang halikan ng isang mainit na halik.Napalunok na lamang ng sariling laway si Jobert, namula nalang bigla ang kanyang pisnge ni ayaw na niya uli tingnan ang dalaga sa mukha. Pero ang nakapagtataka lang ay hindi binitawan ng dalaga ang kanyang pagkahawak sa kanyang braso. Ngayon ay pareho silang nakatingin sa malawak na karagatan, at ang nakikita nila ay mga ilaw na sing laki ng mga alitaptap na lumulutang isa ibabaw ng tubig. Ang mga ito ay pawang mga bangka ng mga mangingisda ng nasasakupan sa buong bayan ng Quezon."Kuya, gusto mo ba ng kape? halika sa kubo magpapakulo ako ng tubig.""Sige.." agad namang pumayag si Jobert

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status