Follow
"SO, I found out that his name is Leon and he was in charge in archi. building but nagpalipat daw siya recently sa engineering!" mabilis na pananalita ni Scarlette ang pumukaw sa atensyon ni Nari. Punong puno ng admirasyon sa mata nito habang sinasabi nito ang impormasyon na nakalap sa tagalinis ng eskwelahan."Iba na talaga ang tsismosa..." pakantang sabat ni Lester na ikinasama ng tingin ni Scarlette ngunit tumahimik lamang ang huli at hindi pinansin ang pananabat ng lalaking kaibigan nila.
"No one knows what is his reason kung ba't daw siya nagpalipat but it's still good kasi while I'm waiting for you guys, I'll get that as a chance to see his yummy face and body!" she giggled. "Gosh, his clothes are so luma and kupas but it didn't even affect his malakas na dating!"
Pumulot ng fries si Scarlette na nakalagay sa ibabaw ng lamesa pero nang walang mapulot at ay kaagad nagbago ang timpla. Kasalukuyan kasi silang nagmemeryenda dahil himalang nagkatugma ang free time nila. Minsan lang ito kaya naman pinatos na nilang kumain na lang ng kaunti sa labas.
"Ang takaw mo talagang kapre ka!" biglang sigaw ni Scarlette na siyang nakaagaw ng pansin sa ibang customer.
"Gano'n talaga kapag gwapo," sagot ni Lester na may kasamang ngisi sabay pasada ng buhok.
"What? Anong connect?!"
"Ano? Hindi mo gets? Hay, ito na nga bang sinasabi ko na puro paganda lang, eh.." naiiling na wika ni Lester.
Sumipsip na lamang si Nari sa sariling juice habang pinapakinggan ang walang katapusang pagbabangayan nila Lester and Nari. And she suddenly remember what happened at the canteen. When she saw those protruding veins on his arms that made her imagination wild. Kapag naiisip niya iyon parang sinusunog sa init ang magkabilang pisngi niya at kaunti na lang ay pwede ng pagpritohan.
But, what really caught her attention is what Scarlette said.
So, his name is Leon, huh...
TAHIMIK na nakaupo si Nari sa naka assign na sit niya habang hinihintay nila ang magiging prof nila. Her sit is just beside the window. Ito talaga ang minsan mahirap kapag katabi ka ng bintana. Mapapatulala ka na lang talaga bigla.
"N-Nari..."
She looked at her classmate that called her name. It was Rolly, isa sa mga kaklase niyang nagpaparamdam talaga na may gusto sa kaniya. Hindi isang beses na inaya siya nito para lumabas o kaya naman ay nag alok ng kung ano ano pero tinatanggihan lamang niya. She's not really interested. Wala pa sa isip niya ang mga ganoong bagay. She has only one goal, ang makapagtapos upang maiahon sa kahirapan ang kaniyang Ate Trisha na halos magkanda kuba na sa pagtratrabaho upang matustusan lamang ang pag aaral niya.
Kung wala lang talaga silang binabayarang utang, hindi naman siguro ganito kahirap ang buhay nila ngayon, eh.
Rolly is nice. Payat ito at medyo moreno. Ang buhok ay laging naka gel yata dahil parang dinilaan ng kalabaw. But, he's smart. Isa siya sa mga nangunguna sa klase at minsa'y nakakatunggali niya. Actually, siya yata ang pinakamatinong lalaking kaklase niya. Majority of his male classmates are really.. uh, asshole. She could still remember one her classmate when he was asked if why did he took engineering as his course. Ang sabi, "Engineering po kinuha ko kasi madaling makapag chicks dito. Mas gusto ng mga babae ang mga engineers, Sir!"
At dahil seryosong tao si Nari, hindi siya natuwa sa kaklase niyang iyon, taliwas sa reaksyon ng mga kaklase niya na naghagalpakan sa tawa.
"Bakit?" tanong ni Nari rito. Hindi nakatakas sa paningin niya ang pamumula nito at bahagyang nahiya pa ito.
"Uh.. p-pwede ano... pwede ka bang pumunta sa bahay namin bukas?" tanong nito, nag aalangan.
"Bakit naman ako pupunta sa bahay niyo?" takang balik na tanong ni Nari.
"It's... It's my birthday.."
"Ah.. ganoon ba? Advance Happy birthday na lang, ah? Pasensya ka na kasi.. alam mo na, madami ako gagawin sa bahay namin, eh," pagrarason ni Nari.
Dumaan ang lungkot sa mga mata ni Rolly. It was true, madami siyang gagawin sa bahay nila pero magagawan naman talaga ng paraan kung gugustuhin niya. Pero ayaw naman niyang umasa si Rolly. She doesn't want to go because of that.
"Okay lang. Sige, Nari. Balik na ako sa upuan ko.." nanlulumong paalam nito sa kaniya.
Tumango lamang si Nari at bumuntong hininga. Hindi naman iyon ang unang beses na may tinanggihan siya. But every time she do that, she always feel bad. Rejecting someone is really painful to her. Kasi alam niyang masakit iyon sa parte nila. Pero alangan namang paasahin niya ang mga ito.
Makalipas lamang ang ilang minuto ay dumating ang prof nila sa subject the The Contemporary World. Mataman siyang nakinig sa prof nila habang nagdidiscuss ito. Hanggang sa...
"I'll be gone this week, students. BUT.. I'll be giving you something that will really make you busy!" mungkahi ng prof nila na may ngisi sa labi.
Sabay sabay namang nagreklamo ang lahat at napaungol sa pagproprotesta.
"Grabe, Sir! Mahal ka namin pero ikaw yata ang 'di kami mahal!"
"Mahal ko kayo. Kaya nga binibigyan ko kayo ng project na alam kong malaking tulong hatakin ang grades niyong kaunting kalabit na lang ay magiging singko na! Puro kayo reklamo!" Iiling iling na sabi pa nito. "O, siya! This is by pair. I'll be the one to chose your partners para hindi unfair."
Nasundan ulit ang reklamo kaya napangisi lalo ang prof nila. It looks like he's enjoying.
Nagbanggit na ng mga pangalan ang prof nila kaya mas itinuon na lang doon ni Nari ang atensyon at baka mapang iwanan siya.
"Saldivar, Narisha Blaire and Miguel, Rolly."
Napatuwid ng upo si Nari sa narinig. Tingnan mo nga naman. Si Rolly pa talaga na kausap niya lang kanina ang ka partner niya.
"Putangina, napakaswerteng nilalang ni Miguel!"
"Sana all talaga Rolly!"
"Payag ka, palit kayo ni Rolly pero siyempre gano'n kapangit mukha mo?"
Ang sumunod na nangyari ay hagalpakan ulit ng tawa na siyang sinaway ng prof na mukhang naiistress na sa kanila dahil mas lalong lumalim ang gitla sa noo.
"Class, your term paper should be passed by the end of the month. And oh, I don't want copy paste. Give me the soft copy on my email so I can see and scan if it's not plagiarize or not. That's all. Dismissed!"
At sabay sabay ulit silang nagreklamo pero wala ng nagawa pa dahil nakalabas na ang kanilang prof.
Epilogue TUNAY NGANG mabilis ang pagdaloy ng panahon. Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay maraming mga pagsubok ang dumaan sa buhay ni Nari. Nagdaan ang ilang taon at ngayon ay eksaktong limang taon na ang lumipas matapos ang trahedyang iyon. Nari stared at the blank canvas while holding the paintbrush. Pang ilan na 'to... pang ilang mukha na ni Helion ang kaniyang naipinta. She slightly averted her gaze at the wall where some of her pieces are hanged. Two years ago, she found a new hobby and that is to paint. Hindi naman niya inaakalang magugustuhan niya rin itong bagong hobby na natuklasan niya.At first, simple lang ang mga ipinipinta niya. Karamihan ay mga tanawin lang. She likes to paint the calming view of the nature. Nakaka relax na tipong nasa loob siya mismo ng tanawin na iyon. Hanggang sa namalayan na lang niya isang araw na sa tuwing ipinipikit niya ang kaniyang mata ay may mukha na pala siyang ipinipinta... It was Hel
Kabanata 48 Playmate "MY KING, we all know that H-Hector Demarcus is really competent but let's face the fact that he wasn't here for a long time. We don't want to doubt your decision on this matter but isn't it too unfai, my king?" Sabay sabay lahat na napatingin sa naglakas loob na babaeng nagsalita. Halatang takot na takot ito pero para kay Nari ay matapang ang babae para magsalita. Nagsitanguan ang lahat. Sumasang ayon sa sinabi nito. "I understand. But trust me on this matter, I won't risk the council and he's the only one I know that can make the council better. Don't get me wrong, Helion was also great but let's give another chance to Hector. Alam nating lahat kung gaano ito kagaling no'ng nanunungkulan pa lang ito. Let's allow him to show his capability again," sabi muli ng hari. "For now... let's hear what he wanted to say." Umupo ang hari muli at bumalik ang seryoso na ekspresyon nito. Pumalit si Hector sa gitna kung
BackNAGSIBALIKAN NA silang lahat sa kaniya kanilang mundo. Sumama si Nari kina Hector na bumalik sa council. Doon sasabihin sa lahat ng mga bampira ang kinahinatnan ni Helion at balak niyang maglagi doon ng mga ilang araw.They would tell everyone that the current leader of the council is... dead."Think about it thoroughly, Hector." Sinulyapan ni Nari ang pinaggalingan ng boses. It was the king facing Hector with his intimidating expression.They are all inside the office of Helion. Hindi nga niya alam kung bakit sinama pa siya dito. Kung tutuusin ay wala naman siyang karapatan ng pumasok sa pribadong silid na ito kasi wala naman na si Helion. Pakiramdam niya ay paramg sampid na lang siya dito kahit hindi naman ipinaparamdam iyon ng mga kasama niya sa loon ngayon."That would not be easy, you know that, Theodore. Hindi ko na yata kayang ibalik ang tiwala ng mga kalahi natin sa 'kin," saad ni Hector at sumimsim sa kopitang may
Forget"H-HE... HE didn't make it.. He's gone."Hindi na kinaya pa ni Nari ang narinig. She found herself running away from that place. Rinig pa niya ang pagsigaw ni Evander ng kaniyang pangalan pero inignora niya lamang 'yon.While running, her tears stream down her cheeks. Masakit. Hindi maipaliwanag na sakit ang siyang lumukob sa kaniyang sistema. Parang pinipiraso ang loob niya sa sakit.Wala na ba talaga? Wala na talaga si Helion?She thought everything is fine now lalo pa at tapos na ang labanan. Pero kahit na tahimik na ang lahat at maayos na, sa huli ay luhaan pa rin siya. How could she give him his chance now if he's... He's gone.Parang panaginip lamang lahat. Parang kanina lang ay kausap niya ito bago umalis habang abala ang lahat sa pakikipaglaban sa mga rogues. Pero ngayon... punung puno ng pagdadalamhati ang kalooban niya.Kung maibabalik lang ang oras ay talagang patatawarin niya kaagad ito ng
GoneMABILIS ANG kilos ng bawat isa. Walang sinasayang na oras at alerto sa pagpuksa sa kanilang mga kalaban. It seems like they underestimated them. Akala nila ay malakas na ang panglaban nila lalo pa't kasapi nila ang pinakapamalas na grupo ng werewolves. Evander and the pack are really good pero kahit anong bilis ng kilos nila, ay mas doble pa ang bilis ng mga rougue.At mas lalong lumakas din ang mga ito. This just means that their lord became more powerful and stronger. Lumalakas lamang ang pwersa nila lalo."Nari, at your back!" Evander suddenly shouted at Narisha. She's busy healing a wolf pero bahagyang naantala dahil sa bahagyang pagsigaw ni Evander. Actually, he's in his werewolf form but he manage to talk to her using his mind. She didn't know if how did that happened.Nanghihina na rin si Narisha sa pagpapagaling sa mga kasamahan nilang sugatan. Nasa gilid lamang siya, hindi man nakikipaglaban ngunit malaki ang kaniyang naging ko
End"SHIT, I'm afraid that we can't to this!" Hector shouted with frustration as he dodge the attacked of a rogue."We can do this! Let's buy more time so that Helion won't have anything to worry while beating their shitty lord!" The king answered in response. He was about to attack the rogue in front of him but he failed when a punch suddenly land on his face. "What the fuck?!" he screamed and glared at the rogue who did it. The rogue just smirked like he understands what he blurted out.Ang mga rogues ay wala ng kakayahang ma isip pa ng tama at tanging ang kanilang Panginoon o Lord lamang ang may kakayahang kontrolin ang kanilang kilos at galaw. Sa bawat utos ng kanilang Panginoon ay kanilang sinusunod ng walang pag aalinlangan.Nang makabawi ang hari ay pumuwesto ito sa likod ni Hector at talikuran silang humarap sa rogues na nakapalibot sa kanila. They are both in their alert mode. Ang mga pangil nila ay nakalabas na at namumula na