Nang maiwan silang dalawa sa music room ay lumpad ang ngiti ni Lexie at malamlam ang mata na pinagmasdan si Nigel. Nakangiti lang din ito at nakatingin sa kanya pero sa oras na ito ay mas lalong naing guwapo ito sa paningin niya. Simple lang naman ang suot nitong damit pero mas nakakalaglag p*nty ang kakisigan nito kaysa sa sa mga sikat na artistang nakita niya. He was like a god descended from heaven to catch her heart. Idagdag pa ang mga rosas sa likod nito na lalong nagbigay ng kulay sa mundo nilang dalawa.Aminin niya na isang gabi lang na hindi niya ito nakita pero feeling niya ay isang dekada na ang nakalipas. Kaya naman hindi na niya pinigilan pa ang kanyang sarili at inihagis niya ang katawan sa bisig nito. Nigel had already opened his arms and catch her swiftly. He sniffed her hair and she heard him sighed contentedly.“I’m so happy,” bulong niya at sumobsob sa dibdib nito. Ginaya niya ito at sininghot ang natural na amoy ng binata.Humigpit ang yakap nito sa kanya bago yumuk
Nakapangalumbaba si Lexie sa upuan niya at nakatingin sa harapan habang lumilipad sa kung saan ang utak niya. At kahit nakatutok ang mata niya sa professor nila na nagsasalita ay hindi naman niya naiintindihan kung ano ang lumalabas sa bumubukang bibig nito. Pinipilit kasi niyang huwag mapapikit dahil kulang siya sa tulog. Lihim pa nga siyang humikab at hindi na niya mabilang kung ilang beses niyang ginawa ito. Kinuskos pa niya ang mata para gisingin ang sarili ngunit hindi siya nagtagumpay. Gusto na talaga niyang humiga sa kama at yakapin ang unan ni Nigel habang inaamoy ang bango na naiwan ng binata rito.Hindi siya tinantanan ni Nigel kagabi at hanggang sa mag-uumaga na saka siya nito hinayaang matulog. Kaya naman ngayon ay blangko ang isip niya at pilit na nilalabanan ang antok.Kinurot niya ng mariin ang kanyang binti nang muli siyang humikab. Napangiwi siya nang maramdaman niya ang kirot pero hindi naman nabawasan ang kanyang antok."Lexie! Pssst! Uy!" pabulong na tawag ni Janin
Kanina pa mariing nakatikom ang bibig ni Lexie at hindi makatingin ng deretso kay Nigel na ngayon ay nagmamaneho upang ihatid siya pauwi. Ang dahilan kung bakit pakiramdam niya ay mauupos na siya na parang kandila? Iyon ay dahil pagmulat niya ng mata ay lumantad sa kanya ang ina ng binata na nakaupo sa harap ng canvas at nagpipinta. Habang siya ay nakahiga sa sofa at humihilik. Kahit pa nakasuot na siya ng damit ay labis pa rin ang hiyang nararamdaman niya.Walang sinabi man ang ginang kung may naabutan man ito o wala pero hindi niya alam kung ano ang mga nakita nito. And the musty smell in the room had finally dissipated and it was replaced by the smell of paint. Wala mang bakas ng milagrong ginawa nila ng binata pero para pa rin siyang matutunaw sa hiya.Ito ay dahil sa pagnanasa nila sa isa't isa ay nakalimutan nila kung nasaan silang dalawa. Lalo na siya na nagpaalipin sa tawag ng laman. Nakalimutan niyang ang kuwartong ito ay studio ng ina ni Nigel at dito nagtatrabaho. How can s
“I want to—” Napalunok siya at tinignan ang mahabang nota nito. “P-Pwede ko ba siyang hawakan?”Tumaas ang sulok ng labi nito at tumango. Binasa niya ang kanyang labi at hinawakan ang sandata nito. Mainit at matigas ang nota nito sa kamay niya. Nanliit ang kanyang mata at binasa ang kanyang labi sabay lunok.“Ang tigas!” nanulas sa kanyang labi at nagtaas baba ang kanyang kamay. Hindi niya kayang bawiin ang tingin sa pumipintig na talóng nito at ang lumalabas na kaunting likido sa maliit na butas ng kargada nito. So, this is what they called precúm? Puti ito at hindi kasinglapot kapag nilalabasan na ito. Hindi niya napigilan ang gamitin ang hinlalaki para hawakan ang likido. “Para siyang glue, sticky!”Bahagyang natawa si Nigel sa komento niya at mahinang sinampal ang pisngi ng pwét niya. “Taste it!”Walang pag-aalinlangan na sinubo niya ang daliri bago ngumisi at tinignan ang reaksyon nito. His eyes darkened and squeezed her bútt.“Dàmn!” he couldn't stop himself but cussed.Bumaba s
Pagkatapos ng tanghalian ay biglang bunuhos ang malakas na ulan at may kasama pang pag-ihip ng hangin. Kaya naman minabuti na lang ni Marshmallow, ang ina ni Nigel na hintayin nilang tumila ang ulan bago siya ihatid ng binata. At habang hinihintay nila ang pagtila ng ulan ay napagkatuwaan nila ni Nigel na tumambay sa studio ng ina nito. Nasa harap ng canvas si Nigel habang siya ay nakahiga sa mahabang sofa at pinipinta siya.Puting kumot lang ang tanging nakatapis mula sa dibdib niya hanggang sa may hita niya at wala siyang suot na kahit man lang panloob. Ang buhok niya ay hinayaan nitong nakasabog pa sa may uluhan niya at nilagyan ng talulot ng bulaklak na rosas. Sa una ay nakangiti siyang nakikipagkwentuhan sa binata para hindi siya mabagot. Pero maya-maya ay nakaramdam siya ng antok at pumipikit na ang kanyang mata. Lalo pa at parang musika sa pandinig niya ang pagpatak ng ulan kaya animo dinuduyan siya.Hindi na niya namalayan na nakatulog siya kaya nang maalimpungatan siya ay med
Kinabukasan ay dinala siya ni Nigel sa bahay nila. Nang sinabi niyang gusto niyang makita ang obra ng mama nito ay hinila agad siya ng ginang at dinala sa studio nito. Ngayon ay pinapakita nito sa kanya ang mga gawa nito na agad niyang pinupuri at hinahangaan. Ngayon lamang siya nakakita ng obra ng isang sikat na pintor. At namamangha siya na tignan lahat. Hindi pa nga niya maalis ang tingin sa bawat painting na kung pwede lang ay gusto na niyang kunan ng picture pero alam niyang ‘di pwede dahil ang iba ay idi-display ni tita Mallou sa kanyang exhibit.Lahat ay wala siyang maipipintas. Kung pwede lang niyang hingin ang portrait na pininta nito noong edad trese si Nigel at nasa may gilid ng pool at nakahalukipkip ay sinabi na niya sa ginang. Ang cute kasi ng binata rito lalo na ang pagkakasalubong ng kilay nito. Ito ang hindi raw nito isasama sa exhibit nito. Pero nahihiya siya, alam niya kung gaano kamahal ang isang obra nito.Napatutok ang tingin niya sa isang portrait sa may isang b