CHAPTER THIRTEEN
Ziah's POV
"Why son? Hindi mo rin ba gustong makasama ang anak mo?"
Tumingin sa'kin si Braxien, "I want, but. . . But I need time, hindi mo siya basta pwedeng kunin na lang kay Ziah, she's the mother after all."
Niyakap ko si Zhen na ngayon ay papaiyak na. Hindi ko hahayaan na basta na lang nila diktahan ang buhay namin. At anong kukunin? Wala silang makukuha sa'kin, hindi nila makukuha ang anak ko. Kung gusto nilang makita, hindi ko sila pagbabawalan pero kalabisan ang kunin si Zhen sa'kin.
"Sir, mawalang galang lang, anak at apo ko rin ang pinag uusapan dito. Pwede naman mapag usapan ng maayos ang lahat," kalmadong sambit ni Papa.
"You can't take me away from my Mom!" sigaw ni Zhenrix at nagsimula na itong umiyak.
Binuhat ko ito saka niyakap, "Shhh, tahan na Zhen. Hindi ka hahayaan ni Mommy
CHAPTER FOURTEEN Ziah's POV "Oh, Beatrix, halika rito. Buhatin mo ang apo natin," sambit ni Tito Brandon. "Apo? Wala akong apo dahil hindi pa naman kinakasal ang ank ko." "Mom, hindi niyo na ako pwede ipilit pa sa kasal na gusto niyo. Ziah and I are live in. We have a child." Tiningnan ko si Braxien. Halata rito ang pagkadismaya na hindi man lang tingnan ng Ina nito si Zhen. "I don't care. Ang gusto ko ay maikasal ka sa babaeng nararapat sa'yo," tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa. "Hindi ba't siya ang naghatid sa'yo sa Hospital? Tsk, malay mo kung pakana niya lang 'yan at hindi ikaw ang ama." Napakunot ako ng noo. Ano ba ang tingin sa'kin nito? Na nagsisinungaling ako? Ito na nga ba ang mabigat na pakiramdam ko noong nakita ko ito sa Hospital. "Mom, narito kami para formal kong ipa
CHAPTER FIFTEEN Ziah's POV "Get out of here now," utos ni Braxien kay Nathalia at kinaladkad ito papalabas ng bahay. Nang bumalik si Braxien sa loob ay agad na isinarado nito ang pinto. Siniil ako nito ng halik at pinagtapat ang mga noo namin. "Please, trust my words. Huwag na huwag kang papayag na mapaniwala ng iba, dahil maaari natin 'yong ikasira," paliwanag nito. Tumango ako, "But it's that true? 'y-yung sinabi ni Nathalia kanina," paglilinaw ko. "Of course not, maybe Mom said that to her. I don't know." Nang araw na 'yon ay nawala na sa isipan ko ang sinabi ni Nathalia. Ramdam ko naman na hindi nagsisinungaling si Braxien at isa pa, kung totoo man 'yon natitiyak kong hindi dapat ako nito kasama ngayon. Kinabukasan ay wala si Braxien dahil pumasok na ito sa company. Hindi ko maiwasan
CHAPTER SIXTEEN Ziah's POV Masama ang tingin nito at ang kamao ay nakakuyom habang nasa ibabaw ng lamesa. Tiningnan ko naman si Khalil na nakangiti at walang kaalam-alam sa titig na pwedeng maging mitya ng buhay niya. Hindi sila pwedeng magkalapit, dahil hindi ko alam kung kaya kong awatin kung sakaling mag abot sila. I know Braxien, si France pa nga lang ay buhay pa ngunit may kabaong ng nakahanda. "K-Khalil, mauna ka na. Kahit hindi mo na ako ihatid." "Why? I want also to meet Tito and Tita. Oh come on!" pagmamataktol nito, tulad pa rin noon. Nakita kong tumayo si Braxien at taas noong naglakad papalapit sa'min. Ang tindig nito ay tiyak na masisindak ka lalo pa't kakaiba rin ang awra. Pinagpapawisan ako dahil ang mga mata niyang 'yon ay tiyak na galit at handang pumatay ng tao. "Heyㅡ" Kinuha ni Braxi
CHAPTER SEVENTEEN Braxien's POV Habang natutulog si Ziah sa tabi ko ay hindi ko magawang alisin ang mga paningin ko rito. She and Zhen is everything to me now. Hinaplos ko ang pisngi nito at inalis ang ilang hibla ng buhok na nakalugay sa pisngi nito. Kasabay nito ang pagtitig ko sa kisame. Habang tumatagal lalong humihirap ang sitwasyon namin. Habang tumatagal padami ng padami ang pagsubok. Kung kailan aayain ko na siyang magpakasal ay saka pa may mga bagay na hindi ko maintindihan. Anong kinalaman ni Matthew sa litratong natanggap ko? Damn it! Kaagad akong napatayo at nag shower. I need to see Matthew to know the truth pero hindi doon matatapos ang lahat. Nang makapag bihis na ako ay hinalikan ko sa noo si Ziah at mabilis na nagtungo sa Enchanted Bar. I texted them all, para naman hindi ako ang magmukhang masama kapag nabugbog ko si Matthew. &nb
CHAPTER EIGHTEEN Matthew's POV "Ano ba naman kasing pumasok sa isip mo at tinulungan mo ang Nathalia na 'yon?!" nagagalit na sigaw ni Kirara. Isa sa mga tinulungan kong client noon sa paghahanap sa nawawala nitong kapatid. I don't know kung bakit sa kaniya ako lumapit para ikwento ang nangyari. Siguro ay inisip ko na lang na para mabayaran din nito ang kulang nitong bayad sa'kin noon. "Because I love her." "Love ka diyan? Hindi na love ang tawag kapag mali na ang ginagagawa!" saka nito dinuro ang sintido ko. Sinamaan ko siya ng tingin pero nilabanan nito ang tingin ko. I am the one who cut staring. Matapang din ang babae na 'to, akala mo naman sobrang close kami. "You know nothing." "Wala pa akong alam bakit sa'kin ka lumapit?" sabay tapat ng yelo sa labi ko. Nang
CHAPTER NINETEEN Ziah's POV "How's your day?" tanong ko ng makarating si Braxien sa bahay. Bagsak ang mga balikat nito at malalim ang eye bag. Ilang araw na itong nag oover time sa trabaho. Kung minsan ay hindi na umuuwi sa gabi at madalas ng madaling araw kung umuwi. Kahit umagahan ay kape lang ang iniinom at aalis na. Kinuha ko ko ang coat na hinubad nito, saka ako nito hinalikan. "Tulog na si Zhen?" tanong ni Braxien. Tumango ako, "Oo, doon sa kwarto natin nakatulog dahil hinihintay ka niya." "Oh f*ck," kitang kita ko kung paano nadismaya si Braxien. "I'm sorry, Honey. May inaayos lang akong gulo sa company." Napakunot ako ng noo, "Ano bang nangyari? You can tell me," at tinabihan ko ito sa sofa. "May nawawalang stocks, hindi alam ng finacial kung saan nap
CHAPTER TWENTY Ziah's POV Nanghihina ang mga tuhod ko dahil sa mga narinig. Anong ibig sabihin no'n? Papaano nagawa sa'kin 'to ni Braxien. Si Zhen? Siya lang ang mahal niya? Siya lang ang kailangan niya? Pero bakit kailangan niya pa kong idamay at saktan? Nanlalabo na ang paningin ko at hindi ko na nagawa pang tumayo ng maayos at tuluyang na akong napaupo habang humahagulgol ng iyak. "You heared it right?" pagtataray ni Nathalia at lumapit sa'kin saka ako sinabunutan. "Ambisyosa ka kasi! Lumayas ka na dito! Isama mo yung anak mo dahil hindi ko rin siya matatanggap kapag ikinasal na kami!" "No, Nathalia, maiiwan si Zhen sa'kin. Ako ang magpapalaki sa kaniya!" "Pero Tita?!" Tiningnan lang siya ng Mama ni Braxien kaya wala na itong nagawa pa. Sa'kin nito ibinunton ang galit niya habang hila at hawak ng mahigpit ang buhok ko. Nasasaktan
CHAPTER TWENTY-ONE Ziah's POV "Wala kaming nagawa ng mama mo, may mga armadong kasama ang Daddy ni Braxien." Para na akong mababaliw. Anak ko 'yon, eh! Ako nagluwal at nagpalaki do'n! Kamusta na siya? Baka saktan din siya ni Nathalia? Sigurado akong umiiyak na 'yon. Hindi kaya ni Zhen na mawalay sa'kin. At hindi ko rin kaya. Bakit naman ganito? Si Zhen na lang ang mayroon ako matapos akong lokohin ni Braxien. Pati ba naman siya ilalayo rin sa'kin? "Ziah? What happened?" Tumingin ako sa kararating lamang na dalawang lalaki. Agad akong nabuhayan ng loob at tumayo. "K-Khalil, C-Colton. Tulungan niyo 'ko please. . . Yung a-anak ko. . . Kinuha nila." Muli akong lumuhod para humingi ng tulong sa dalawa. Kaagad naman akong tinayo ni Colton. "Tutulungan ka namin, hindi mo kailangan lumuh