2.1-NAMES

"Celeste, matutulog na ako ha. Maaga pa ang pasok ko bukas. Matulog ka na rin mamaya," ani mama.

Tumango naman ako sa kaniya bago ibinalik sa laptop ko ang tingin, nag-aadvance reading kasi ako para sa topic namin bukas.

"Shit! 12 am na pala!" mura ko at iniligpit na ang gamit ko.

Hindi ko napansing hating-gabi na. Nalibang kasi ako sa pagbabasa e. Nilagay ko 'yong gamit ko sa kwarto ko pero bumaba ulit ako para kumuha ng makakain. Ginutom kasi ako.

"Ate galit ka pa ba sa akin?" Nagulat ako nang biglang sumulpot si Cepheus pero hindi ako kumibo, tiningnan ko lang siya.

Umupo siya sa upuan kaharap ko. Nakatayo ako habang nilalagyan ng asin at betsin 'yong fries na niluto ko kanina lang. Nakatingin lang siya sa akin habang inaayos ko iyon. Naka-pout siya habang salo-salo niya ang sariling mukha gamit ang kaniyang dalawang palad.

"Ate," tawag niya pero hindi ko ulit siya pinansin.

Tumalikod ako at pumunta sa ref. Hindi ako nakabili kanina ng sundae bago umuwi kanina kaya ice cream na lang. Rocky road naman 'yong available na flavor kaya okay lang. Cookies and cream ang favorite flavour ko pero kay Cepheus ay rocky road kaya iyon ang available sa refrigerator namin. Siya ang bunso kaya siya ang sinusunod sa bagay na gusto niya. It's okay, I understand tho.

"Next time, know your limitations and watch your words," ani ko matapos bumuntong-hininga. Nakita ko sa peripheral vision ko na tumango siya.

Naglagay ako ng ice cream sa isang sakto lang ang laki na cup. Nakatalikod pa rin ako sa kaniya habang sinesermonan siya. Kanina pa tulog si mama kaya okay lang. At kung gising man ay maiintindihan naman niya kung bakit ko sinisermonan si Cepheus.

"At isa pa, huwag mong huhusgahan ang isang tao dahil lang sa kakapiranggot na nalaman mo tungkol sa kaniya, naiintindihan mo ba?" tanong ko, narinig kong um-oo siya.

"Hindi lahat ng nakikita at naririnig mo ay totoo. Hindi lahat ng nananahimik ay walang pake o tinatanggap na sila ang mali. There are some people that keep their mouth shut because they didn't like the idea of people judging them," sabi ko bago ko siya harapin.

Nakayuko siya habang naka-pout. Ayokong sinasabihan ng ganito si Cepheus dahil kagaya ko ay soft-hearted din siya. Pero hindi naman pwedeng hayaan ko na lang siya. Ayokong lumaki siyang hypocrite or spoiled kagaya ng ibang bata na kilala ko.

"Ate loves you Cepheus," ani ko at hinalikan ang ulo niya. Nilapag ko rin sa harap niya ang isang cup ng ice cream at isang platito ng fries bago na bumalik sa kwarto ko.

Chineck ko muna 'yong messenger ko habang kumakain at baka may mahalagang message pero wala naman. Mag-kakachat iyong mga kaklase ko sa gc namin ng kung ano lang na topic kaya nag-offline na rin ako. Hindi naman kasi ako ganoon kaclose sa kanila para makisawsaw.

I'm still alive but I'm barely breathing. Just praying' to a god that I don't believe in. Cause I got time while she got freedom. Cause when a heart breaks no it don't break even.

I turned off the lights when I finished eating my food. Iyong rocket ship lamp sa side table ko na lang ang nagbibigay liwanag sa madilim kong mundo, ay este sa madilim kong kwarto! Nasanay na akong makinig sa kanta kapag matutulog o may ginagawa o kapag mag-iisip, sene el mey esep! Charot, HAHAHAHA.

Her best days will be some of my worst. She finally met a man that's gonna put her first. While I'm wide awake she's no trouble sleeping. 'Cause when a heart breaks no it don't break even, even, no.

Naiisip niya rin kaya ako? Lagi siyang gumugulo sa isipan ko. Palagi, kahit may ginagawa ako para siyang kabute na biglang susulpot sa isip ko. Ayoko na siyang isipin pero ganoon talaga siguro. Kung kailan ayaw mo tsaka dadating, how ironic.

What am I supposed to do when the best part of me was always you. And what am I supposed to say when I'm all choked up and you're okay. I'm falling to pieces, yeah. I'm falling to pieces.

Mahal ko siya pero 'yong pagmamahal ko sa kaniya ang sumisira sa akin. I did my best to make him stay but, in the end, he chooses that girl. 'Yong babae na kakakilala pa lang niya. Ilang taon na kaming magkakilala pero iyong kakakilala pa lang niya ang pinili niya!

They say bad things happen for a reason. But no wise words gonna stop the bleeding. 'Cause she's moved on while I'm still grieving. And when a heart breaks no it don't breakeven even, no.

Yes, naka-move on na siya habang ako nandito pa rin, sa kwarto nag-eemote, charot! Naka-move on na siya habang ako bumabalik-balik pa rin sa nakaraan namin. Iyong nakaraan namin na masaya. Lagi kaming magkasama. Walang haliparot, charot!

What am I going to to do when the best part of me was always you. And what am I supposed to say when I'm all choked up and you're okay. I'm falling to pieces, yeah. I'm falling to pieces, yeah. I'm falling to pieces. (One still in love while the other ones leaving). I'm falling to pieces. (Cause when a heart breaks no it don't breakeven).

Pumikit ako at dinama ang kanta. It describes my feelings. Ang hirap magmahal ng taong may minamahal din na iba. He's once mine, ang tanga ko para pakawalan pa siya. Ang tanga ko para hayaang mawala pa siya sa akin

Oh, you got his heart and my heart and none of the pain. You took your suitcase; I took the blame. Now I'm try 'na make sense of what little remains ooh. Cause you left me with no love and no love to my name.

I remember that night. Noong hindi ako ang pinili niya. I beg and cry! I was so goddamn wasted that night but I choose to pleased him yet he still chooses her. Ano ba ang meron siya na wala ako? Naiinis ako! Naiinis ako kay Felicia!

Wait,

Felicia?

Sino si Felicia?

I'm still alive but I'm barely breathing. Just prayed to a god that I don't believe in. 'Cause I got time while she got freedom. 'Cause when a heart breaks no it don't break. No, it don't break. No, it don't breakeven no.

Pinatay ko na ang kanta. Kaya ayokong nagbabasa masyado ng libro e. Na-iimagine kong may love life ako kahit wala naman. Pero paano nga kaya kung magka-love life ako tapos kagaya ng nangyari sa naiimagine ko kanina 'yong mangyayari? Paano kung may makilala akong mamahalin ko ng lubos tapos may Felicia a.k.a haliparot na biglang susulpot?

"Tulog mo na 'yan, Celeste. Nasobrahan ka na naman sa cream stick," iling na ani ko at natulog na.

"Ateeeee!!"

Tumihaya ako at kinapa ang throw pillow sa gilid ko. Nang makuha ko ito ay agad ko itong ibinato kay Cepheus na naglulu-lundag sa kama ko.

"Ate gising ka na daw sabi ni mamaaaaaa!"

Hindi ko siya pinansin kahit sigaw siya ng sigaw. Bumaba na siya sa kama ko pero sigurado akong nasa kwarto ko pa siya. Naririnig ko kasing may kumakaluskos. Binubungkal na naman nito ang mga gamit ko.

"Ate?" Hindi pa rin ako bumabangon.

Sabado ngayon at wala akong pasok. Bukas pa rin naman kami magsisimba kaya sure ako na nanti-trip lang siya.

"Ate, bangon ka na."

Naramdaman ko ang paghaplos niya sa buhok ko. Bahagya akong napangiti, I told you Cepheus is sweet.

"Later na bunso. Antok pa si ate," sagot ko sa inaantok na boses. 

Tinalikuran ko siya at niyakap 'yong bolster ko. Naramdaman kong humiga siya sa tabi ko kaya umusad ako ng kaunti para makahiga siya ng maayos, baka kasi inaantok pa din siya.

"Antok ka pa ate?"

Tumango ako kahit hindi ko alam kung nakita niya ba iyon. Wala ng sumagot pa kaya nagpasya na akong matulog. Hindi naman ako puyat pero gusto ko talagang matulog. Siguro dala na rin ng pa-hmm, pagod, hmmm, inaantok na ako.

"Hmm." Umayos ako ng higa nang naiidlip na ako.

Itinaas ko ang kumot ko hanggang sa leeg habang yakap-yakap pa rin 'yong bolster. Kung pwede lang sanang matulog whole day. Nakakatamad. Pakiramdam ko ay walang dahilan ang makakapagpabangon sa akin pwera na lang kapag gutom na ako.

"Ate hindi ka talaga babangon?" Hindi ko na lang pinansin si Cepheus.

"Bakit nandito si Karl Galileo? Sino siya?"

Napadilat agad ako sa sinabi niya. Nanlalaki ang mata kong nakatitig sa kisame hanggang sa nag-sink in na sa akin ang sinabi ng kapatid ko at binalingan siya. May bahid ng confusion ang mata niya pero nakangisi ang labi niya na parang natutuwa sa naging reaction ko.

"Karl pala haaa!" Nanlaki ang mata dahil isnigaw niya iyon na may halong panunukso kaya bumangon na ako sa kama para pigilan siya.

"Cepheus ano ba! Manahimik ka nga!" ani ko at ibinato sa kaniya ang throw pillow.

"Nasa baba siya. Kausap ni mama." Mas nanlaki ang mata ko at tatanungin sana kung seryoso ba siya pero lumabas na siya ng kwarto ko habang tumatawa.

"PYXIS!" Mas lumakas ang tawa niya.

Napapadyak ako sa inis. Bakit hindi 'yon gumana ngayon? Alam kasi ni Cepheus na tinatawag ko lang siya sa second name niya kapag seryoso ako o nagagalit na.

"Aish bahala na nga!"

Kinuha ko agad ang twalya ko at dumiretso sa banyo. Mabilisan lang akong naligo. Cotton gray short lang ang sinuot ko at white loose shirt. Pinasadahan ko rin saglit ng suklay ang mahaba kong buhok bago nagpabango at lumabas na.

"Hmmm, ahhhh." Nag inhale-exhale ako habang bumababa.

Kabang-kaba ako. Ano kayang pinag-uusapan nila Mama at Karl? Bakit siya nandito? Kakakilala lang namin ah! Don't tell me m-manliligaw siya!? Agad!? Namula ako sa sariling isipin, shit! Ano ba 'tong naiisip ko!

Mas binilisan ko pa ang lakad. Nang makarating ako sa sala ay si Cepheus ang unang dinapuan ng tingin ko. Seryoso siya kanina pero nang makita niya ako ay tumawa siya bigla.

"Bakit?" inosenteng tanong ko.

"Hahaha, naligo ka pa talaga huh? Hahaha," nang-aasar na aniya kaya inirapan ko siya.

Ano naman kung naligo ako? Lahat naman ng tao ay naliligo. Pero nakakapanibago nga ito. Hindi naman kasi ako madalas maligo ng umaga kapag walang pasok kadalasan ay kapag tanghali na para mawala ang init ng katawan ko dahil sa panahon.

"M-mama?" Nilingon ako ni mama.

Tiningnan ko ang nasa harap niya. Si Karl iyon. Napapikit ako, ngiting-ngiti siya habang naka-cross arm at may suot na plain white tee shirt.

"Parehas pala kayo ng course nitong si Karl?" Bumaling siya kay Karl na nasa harap niya habang umupo naman ako sa tabi niya.

"Gwapo ha? Manliligaw mo anak?"

Umiling ako kay mama at sinimulang maglagay ng pritong itlog at sinangag sa plato ko. Nakangisi silang dalawa ni Cepheus at kinakalikot pa rin ang laptop ko. Konti na lang talaga ay makakalimutan ko ng kapatid ko si Cepheus. Napakalakas mantrip, grr!

"Buti pala at naisipan kong tingnan ang laptop mo,” ani mama.

Kagabi kasi ay inistalk ko si Karl. Hindi ko alam na nakalimutan ko palang i-log out 'yong f* account ko. Makikita pa naman iyon sa recently searched.

"Private ang account niya, ano?"tanong niya ulit habang nakatitig sa profile picture ni Karl, kagaya nga ng sabi ko ay malaki ang ngiti niya sa camera at naka-cross arm. Para siyang doctor tingnan sa litratong iyon kung may stethoscope lang siya sa balikat at naka-lab gown.

"Anak nga pala, wala bang event sa school niyo? Malapit na ang valentine's day ah?" Pinatay na ni Mama ang laptop at bumaling sa pagkain.

"At malapit na rin ang birthday ni Ate." Singit ni Cepheus habang nginunguya ang pagkain sa bibig niya.

"Sinabi ko na sa iyo, Cepheus. Ubu--,"

"Ubusin mo muna ang laman ng bibig mo bago ka magsalita."

Siya ang nagtuloy ng sasabihin ko habang ginagaya pa ang nangangaral ko na tono. Inirapan ko na lang siya at bumaling kay mama na naiiling sa aming dalawa.

"Mama, kanino ko po namana 'yong matambok na pisngi?" I asked all of a sudden.

Mukhang nabigla si mama sa tanong ko dahil nabitin sa ere ang kutsara niya na may lamang kaunting kanin at slice ng itlog. I look at Cepheus, mukhang inaabangan niya rin ang sagot ni mama. Hindi naman kasi matambok ang pisngi ni mama, at sa naaalala ko ay hindi rin matambok ang pisngi ni papa.

"Ahh, ewan ko lang. Hmm,” sagot niya at saka nag-kibit balikat.

Tumango na lang ako. Wala sa genes namin iyon. Hayaan na nga. Baka nagkataon lang at isa pa ay hindi lang naman ako ang may matambok na pisngi na hindi namana sa magulang.

"Ate anong gusto mo na regalo sa birthday mo? Bagong libro o si Karl Galileo?" Nabulunan ako sa tanong ni Cepheus.

Nakaawang ang bibig ni Cepheus na parang hindi niya inaasahang mabibigla ako sa tanong niya. Habang si mama ay tumatawa habang inaabutan ako ng tubig at hinahagod ang likod ko. Inubos ko muna ang tubig na iniabot ni mama at kinalma ang sarili bago balingan si Cepheus.

"Ano bang tanong iyan!? Libro syempre! Kaya kong makuha ng mag-isa si Karl."

"A-ano?!" Miski ako ay nagulat sa sinagot ko.

Nakangisi si mama sa amin habang si Cepheus ay gulat pa rin. Natawa ako sa reaksyon niya. Parang hindi niya inaasahang iyon ang isasagot ko. Sabagay, wala nga naman akong hilig noon sa lalaki, ngayon ay may nalalaman pa akong makukuha ko ng mag-isa.

"Kumain na kayong dalawa," saad ni mama.

Umiling ako at sumunod sa sinabi ni mama. I don't know what's happening to me but one thing is for sure,

"Nacucurious ka na sa bagay-bagay."

Umiling ako sa pabirong ani mama. Naghuhugas na ako ng pinag-kaininan namin. Natatawa niyang tinapik ang balikat ko at sinabing magdidilig lang siya ng halaman sa labas, napangisi ako.

"I think I'm starting to like an astronomer, I mean, astronomy."

Umiling ulit ako sa sinabi ko at pinagpatuloy na lang ang paghuhugas ng pinggan habang iniisip ang maamong mukha ni Karl. Wala na, talo na ako 2ll, ngumingiti na ako habang nag-uutong, hayst. Pagkatapos maghugas ng pinggan ay iniakyat ko ulit ang laptop ko sa kwarto.

"Anong gagawin ko?" tanong ko sa litrato ni Karl.

Nakatitig lang ako sa nakangiti niyang litrato hanggang sa makaisip ako ng magandang ideya. Kinuha ko ang sketch pad ko at mga lapis na gagamitin.

Tinaasan ko rin ang brightness ng laptop ko para mas makita ko ang detalye ng mukha niya. I started with the outline then I highlighted it. Sakto lang ang laki ng sketch pad na gamit ko, kasing laki ng pad paper, gusto ko kasing ibigay ito sa kaniya o kung hindi ko magagawang ibigay ay idi-display ko na lang sa kwarto ko. May space pa naman sa tabi ng mga libro ko e, doon ko na lang ilalagay.

"You're like a black hole Karl," ani ko habang inaayos ang ilang detalye sa mukha niya.

"You have a strong gravity,” I said referring to his personality, aura, tenderness, referring to his wholeness. Hinipan ko ang duming nasa sketch pad bago ito pirmahan.

"That no one can escape from you," I said again but this time I am referring to myself, referring to my feelings for him.

Kinuha ko ang finetech ko na ballpen. Tinitigan ko muna ang gawa ko. Hindi naman ganoon kapino kagaya ng mga mahuhusay na artist pero at least ay maayos kong na-drawing ang mukha niya. Nagkibit bakikat na lang ako at sinulatan 'yong bandang ibaba ng sketch paper ng isang quote na naisip ko kanina habang dino-drawing ko siya.

"You're like a black hole, with a pulling force of gravity that is so strong that even light is not able to escape. And just like some other stars, black holes are a result of dying stars. No material, especially fleshy human bodies could survive," I stop writing. We're not yet starting but baby, I'm already dying.

"I passed beyond the edge of the event horizon and now, I'm done."

Hindi ko na hinabaan ang quote na nilagay ko. Pumikit ko bago hinagkan ang larawan niyang iginuhit ko, akin na ito. Hindi ko na ibibigay kay Karl, ang unang lalaki na nakakuha ng atensyon ko. At naging dahilan para mabulabog ang kuryosidad ko sa mga bagay-bagay.

Credits to the song The man who can’t be move by the script.