Share
7-RETINITIS PIGMENTOSA
WARNING: SPG!
"Sorry, Celeste. Natakot ako. Nabulag ako sa pagmamahal ko sa papa mo kaya pinili kong iwan ang tatay mo. Sorry." For almost a week or two, iyon lagi ang scenario ko sa umaga.
Magigising ako na may humahaplos sa buhok ko at ang tinig ni mama na humihingi ng sorry sa akin. Pro bago pa mag-alarm ang cellphone ko ay nasa labas na siya ng kwarto ko. Parang humihingi siya ng tawad pero kapag tulog lang ako, how ironic, tss haha.
"The subscribers cannot be reached, please try your call later." Napabuntong-hininga ako bago ibinaba ang cellph
Related chapters
Universe 7.2-RETINITIS PIGMENTOSA
"Celeste." Napatingin ako sa tumawag sa akin, si papa. Akala ko ay is ana sa mga counselor."Po? Nagkausap na po kayo ni Karl?" tanong ko at tumango siya."Gusto mong magkape?" tanong niya, napangiti ako. Naaalala niya pa pala na mahilig akong magkape. Tumango ako at sumama sa kaniya.Malayo sa UP 'yong coffee shop na pinuntahan namin kaya nagtaka ako. Papasok na kami sa coffee shop noong tanungin ko siya."Pa? Ang layo ya
Universe 8-CLOZAPINE
WARNING: HEAVY WORDS & SPG! Explicit words are used in this chapter, you can skip that part if you’re not comfortable with that."Happy New Year!" sigaw namin nila mama habang nasa labas ng bahay at pinapanood ang makukulay na fireworks. Time flies so past. It's already new year."Where are you going?" Puna sa akin ni mama noong makita niya akong lumayo sa kanila at unti-unting pumasok sa loob namin.Sasagot na sana ako pero bago pa iyon ay naunahan na ako ni tatay.“She will call her lover boy and greet him saying "happy new year baby I love you," believe me, Rosetta. Pinagdaanan din natin 'yan," ani tatay habang ginagaya pa ang boses ko kaya natawa ako at pumasok na lang sa loob.Pero bago ako tuluyang umakyat sa kwarto ko ay huminto ako saglit sa tapat ng hagdan para tingnan sila. Masayang nakatingala si mama at pinapanood 'yong mga fireworks. Then beside h
Universe 8.2-CLOZAPINE
"Paano ka nakaakyat dito!? 'Di ka ba sinaway ni tatay ha!?" tanong ko at 'saka siya tinalikuran.Nakabihis naman na ako pero wala pa akong ayos sa mukha kaya nahihiya ako sa kaniya."Look at me, don't be shy," he said while chuckling, trying to tease me.I just roll my eyes and face my mirror. I plugged in my blower then started to dry my hair. He's just there, standing and looking at me while having a playful smirk."Stop staring, jerk!" ani ko at ibinato sa kaniya ang throw pillow ko na nasalo niya din naman.Tumawa lang siya kaya tinalikuran ko siya at humarap sa tukador, nagpulbos lang ako at kinuha na ang tint ko."What the fuck?" inis ng mura ko kay Karl.Noon kasing maglalagay na ako ng tint ay bigla na lang siyang sumulpot at hinablot iyon sa kamay ko. Kung magaan ang pagkakahawak ko sa tint ay nalaglag pa iyon sa akin at baka matapon pa sa uniform ko.
Universe 9-NEOWISE
"Here." I looked at Cepheus when he handed me a glass of water."Your meds," he said again then showed me the tablet in his hand."Kailan mo kakausapin si Karl?" tanong niya sa akin pagkatapos kong inumin 'yong gamot na iniabot niya."Nag-uusap naman kami." Kibit balikat na sagot ko.
Universe 9.2-NEOWISE
“This is so bizarre,” I said while counting the stars.“What?” Karl asked and I saw him in my peripheral vision that he turned to face me but I didn’t make a move and just stared at the sky.“This. Watching the night sky and waiting for a comet while we’re lying together,” I paused. “It feels like I will see or hear something I wouldn’t like,” I added with a chuckle but I didn’t get a response from him.
Universe 10-MEMORIES
"Celeste sigurado ka ba na kaya mong kumanta ngayon?" Tinanguan ko si Cristina, siya ang may-ari ng bistro na ito.I've been working to this bistro for almost 2 years, I guess. Sila Cepheus talaga ang kumakanta dito ng banda niya pero ngayon ay ako na dahil may kumuha sa kanila para sa regular na pagbabanda."Sige. 'Wag mo na lang isama 'yong spoken na part. Wala kasi 'yong dapat na gagawa noon e. Mag-ready ka na, start na kayo kapag nakapag-set up na sila Bart." Tinanguan ko na lang ulit siya at lumagok sa beer na hawak ko.Dati ay hindi ako umiinom ng alak o beer kasi mabaho ang amoy at mapakla ang lasa. Pero ngayon, kayang-kaya ko na. Siguro kasi na-realize ko na mas mapakla pa sa kahit anong alak ang nangyari sa amin. Napailing ako sa sarili kong naiisip at ngingisi-ngising lumagok ulit sa beer."Celeste tama na 'yan. Start na tayo in 5 minutes." Tinanguan ko si Bart, siya ang guitar
Universe 10.2-ACCEPTANCE
A/N; Play “Pagsamo by Arthur Nery” for better reading experience. “Celeste, napakagaslaw mo! Pumirmi ka nga riyan sa upuan mo!” Sita sa akin ni tatay. Kanina pa kasi ako lilingon-lingon. Hindi kasi ako nakaihI kanina sa bahay at ngayon ay naiihi na ako. Hindi ako makalabas dahil nagsisimula na ang misa at pagagalitan ako ni tatay pero naiihi na talaga kasi ako. “Tay, naiihi po talaga ako,” bulong ko kay tatay. Nakita ko ang pag lingon niya sa akin at ang pagalit na ekspresyon. Tinanggal niya ang suot niyang salamin bago bumuntong hininga at tumango. “Sorry, tay. Mabilis lang po ako,” ani ko pero hindi na siya sumagot. Tinapik ako ni Cepheus kaya sinamaan ko siya ng tingin, nang-aasar kasi ang pagtapik niya sa akin na parang sinasabi na maghanda na ako dahil siguradong pag uwi namin ay pagagalitan ako ni tatay. “Oh, hija. Kanina pa nagsisi
Universe THANK YOU!
To you, who made it this far, thank you! Thank you so much for exerting effort to read my story. Thank you for choosing to read my story even though there is much more great and famous story. Thank you for your support, my star! May you always have a great day, and always remember that we're beautiful in our own aesthetic and unique way! I hope you learned something from my story even though there is a lot of insufficient information. You can reach your dreams no matter how far it is, I believe in you. Padayon! Stalwart Selene loves you!
Latest chapter
