CHAPTER 5

Third Person POV

Mahimbing na natutulog ang pasyenteng si Claire, habang may namumuong scenario na nasa kanyang panaginip.

Sa malawak na buhanginan sa tabi ng dagat ay naglalaro ang isang batang babae na nasa edad walong taon. Namumulot ito ng mga mumunting bato at itinatapon sa dagat.

"Ohhmyghadd I didn't tell my daddy that I'm here!"

Biglang sabi ng bata dahil sa naisip. Nag-aalala na baka magalit at mag-alala ng husto ang ama niya. Umalis kasi ito ng hindi nagpapaalam dahil na din sa tulog ang ama.

Nilagay naman ng batang babae ang kamay niya sa ilalim ng kanyang bibig at tumingin sa taas na akala mo ay may malalim na iniisip.

"WAAAAAAAHHHH!! I don't care, I want to play!!" Tili naman ng batang babae at ipinagpatuloy ang paglalaro ng mga bato na itinatapon niya lang din naman sa dagat. Humahagikhik pa ito habang masayang naglalaro.

Samantalang hindi nito napansin ang isang batang lalaki na lumalapit na sa kanya.

"Hey." Pag-aagaw pansin ng batang lalaki dito.

Nagulat naman ang batang babae ng humarap siya dito.

"Who are you?". Tanong nito.

Ngumiti naman ang Bata.

"My name is Drake but you can call me Drey." Masayang sagot naman nito.

Mukhang magaan ang loob ng batang babae dito dahil hindi siya nakaramdam ng kaba.

"Hello Dreydrey, my name is Claire but you can call me Rere!" Masayang saad din niya.

MULA noon ay naging malapit sila sa isat-isa. Dahil na din sa parehas sila ng lugar na tinitirahan at palagi silang nagkikita.

Nasa elementarya na sila at palagi silang magkasama dahil magkaklase sila, palagi silang nagkukulitan at nag-aasaran. Masayang-masaya si Claire dahil naging kaibigan niya si Dreydrey.

Hanggang sa tumuntong sila ng High school at doon ay nakilala niya ang bagong kaibigan na si Joy. Naging magkakilala nadin sila Joy at Drake dahil pinakilala niya ito sa isat-isa.

Second year Junior high school sila at mas naging matatag ang pagkakaibigan nilang tatlo ni Joy at Drake. Pero bigla na lamang umalis si Joy at sinabing sa Manila na ito tutuloy sa pag-aaral.

Nalungkot si Claire dahil umalis ang isa niyang kaibigan. Pero hindi padin nawala ang communication nila ni Joy dahil nag v-video call ito at tumatawag. Masaya naman siya at naandyan padin si Drake na hindi lang kaibigan ang turing niya kundi sobra pa.

Fourth year Junior high school. Masaya ang lahat dahil sa graduation na nila. Ngunit hindi ang dalawang bata na umiiyak sa likod ng garden.

"Bakit kailangan mo pumunta Manila dreydrey?". Iyak na tanong ni Claire.

"Rere hindi ko mapipigilan si Papa." Malungkot at naiiyak din na saad nito.

Hinawakan niya si Claire sa magkabilang pisnge at hinalikan sa noo.

"Babalik ako Rere at pangako ikaw lang ang babaeng pakakasalan ko at ako lang din ang lalaking pakakasalan mo." Saad nito bago tuluyang iniwan na umiiyak si claire.

Ngunit pinanghahawakan ang huling sinabi ng lalaking mahal niya.

Ngunit ang hindi alam ni Claire ay may isang aksidente ang nangyari.

"DOC!! DOC!! DOC!!" Agad na natatarantang tawag ni Almeia kay Doctor Radley dahil nakita nitong gumagalaw ang mata ng pasyenteng si Claire mula sa limang araw na hindi pagkakagising matapos ang operasyon.

Agad na pumasok ang doctor ngunit nakipagtalo pa muna ito sa isang malaking tao.

"Ano ba Seian! Sabing bawal ka nga pumasok!!" Naiinis na sigaw nito.

Dumilim naman ang tingin sa kanya ng tinatawag niyang Seian.

"Why can't I come in?!" Inis din na saad nito.

"Ichecheck ko pa ang vitals niya, mas mabuti pang tawagan mo ang amo mo!" Saad nito dahil kanina pa ito nangungulit sa kanya o magandang sabihin na nakaraang araw pa.

Kumunot ang noo nito.

"No!"

Napahilamos naman sa mukha ang doctor dahil hindi bagay sa posisyon nito ang pagiging Butler dahil sa pinapakitang ugali.

"Dyan ka lang." Madiin na saad nito at sinarahan ng pinto ang lalaki.

Nagpupuyos naman ito ng galit dahil talagang walang galang sa kanya ang Doctor Radley na iyon. Tinawagan na lamang niya ang amo dahil natutuwa siya at magigising na din sa wakas si Claire.

"Check her vitals." Agad na saad ni Doc Radley sa nurse na kasama.

"All normal Doc." Saad nito pagkatapos icheck si Claire.

Maya-maya lang ay nakita nilang minumulat na nito ang kanyang mga

magagandang mata.

CLAIRE POV

Naramdaman ko ang mga mumunting galaw at mumunting tinig na naririnig ko. I slowly open my eyes, hanggang sa nakita ko ang isang babae sa aking unahan, she's a nurse I think? At katabi nito ang isang doctor na kilalang-kilala ko.

Si Doc Radley.

"Claire, I'm glad that you're awake." Rinig kong saad nito habang nilapitan ako. Inikot ko naman ang tingin ko. Nauuhaw din ako at nararamdaman ko ang sakit sa bandang dibdib ko.

Naoperahan na ako, magaling na ako.

Biglang bumukas ang pinto kaya napabaling ang tingin ko sa taong pumasok doon.