Claire's heart is torn between her past and her future. She's caught in a web of love, regret, and uncertainty. Two men, both important to her, wait in the wings. Drake, the love she once knew, and Chase, the quiet presence who's always been there for her. But which path should she choose? Can she find a way to heal and love again without hurting someone she cares about?
Lihat lebih banyakCLAIRE'S POV
As I walked in the aisle my tears started to flow. Masaya ako dahil ito ang araw na hinihiling ko ang maikasal sa lalaking pinapangarap ko mula pagkabata. Bakas sa mga nakadalong tao ang tuwa dahil sa mga nangyayari. Pero habang unti-unti akong nakakarating sa harapan ay nababakas ko ang galit at matalim na tingin ng magiging asawa ko. Drake. Natapos ang seremonya at nakahawak ako ngayon sa braso niya. Nakangiti habang pinasasalamatan ang mga bisitang lumalapit sa amin. Ramdam ko ang masamang awra ng aking asawa. Dumating ang oras na kailangan na naming umalis at umuwi sa sarili naming bahay. Bago pa kami makapasok sa kotse ay may ibinulong sya sa akin. "Siguraduhin mong hindi mo pagsisisihan ang sinimulan mo." Napalunok ako, alam kong mahihirapan ako pero hindi ako susuko lalo na pagdating sa kanya. 10 MONTHS LATER "DID I FUCKING TELL YOU TO TOUCH THAT?!" Nakakarinding boses ng kabet ng asawa ko. Yumuko ako, kailangan kong pigilan ang galit ko. "Sorry". Hinging paumanhin ko sa kanya. After naming ikasal naging impyerno ang buhay ko. Sinasaktan ako ng asawa ko araw-araw at walang palya, dinadala niya din ang babaeng mahal niya dito sa bahay. Pero sa lahat ng yun hindi ako tumutol dahil mahal ko sya. Nagulat nalang ako ng may kamay na biglang sumampal sa'kin, napahawak ako sa kanang pisnge ko dahil sa sakit, inangat ko ang tingin at nakita ko ang galit kong asawa. "Sino ang nagsabi sayong pwede mong pakialaman ang gamit ni Joy?!" Bulyaw niya sa harapan ko. "H-hindi ko naman alam". Nauutal kong sabi at yumuko. "I told you already, right?" "I didn't even touch her.." Baka sakaling maniwala sya sakin. "He touch me love!" nagmamakaawang saad ni Joy tsaka lumingkis sa asawa ko na agad din naman nitong niyakap. Hindi ko maiwasang dumaan ang sakit sa mga mata ko. I wish I can hold him like that. "Get out bago mo pa sirain ang buong araw ko." Matalim na tingin ang binigay nito saakin. "D-Drake ako naman yung asawa mo ah b-bakit ako pa ang kailangang makaramdam nito?" Mahinahon kung sabi sa kanya. Pinipigilan kong tumulo ang taksil kung mga luha. "You're not his wife, duh!" Biglang sabat ni Joy pero naagaw ng atensyon ko ang biglang pagtawa ni Drake. "Asawa?" Saad nito na sinundan nya ng pagak na tawa. Damn, ang sakit pakinggan ng tawa nyang parang isang kalukohan lang ang kasal naming dalawa. Well maybe for him. I'm the one who take it seriously. "Unang-una sa lahat hindi kita asawa, sa papel lang kita asawa." Sunod na sabi niya. May mas sasakit pa ba? "Kung hindi ka sana ganun ka desperada ay masaya kami ngayon, kung hindi ka sana nagpakatanga dyan sa putanginang arrange marriage na yan!!". Tuluyan ng tumulo ang mga luha ko lalo na sa mga susunod nya pang sinabi. "Hindi ikaw ang mahal ko, Claire. Si Joy ang mahal ko." Nanikip ang dibdib ko dahil sa sinabi niya. Kailan paba ako masasanay? Ngayong halos araw-araw ko silang nakikita. "Drake m-mahal kita kaya ko ginawa yun". Nagsusumamo kong saad. Tanga na kung tanga. "Selfish ka, Claire Alam mong mahal ko si Joy una palang." Mapangutyang hinarap ako ni Joy na mas ikinayuko ko. "Kung hindi lang din dahil sa tatay mo hindi to mangyayari." Huling sabi niya bago hinatak si Joy na nakangisi nang nakatingin sa akin. Tangina, parang hindi din sya nakinabang sa kasal na to! Natawa nalang ako habang nakahawak sa naninikip kong dibdib. "Don't worry, Drake. Once that I can't survive magiging masaya na kayo." LUMIPAS ang isa pang buwan at tanging sakit lang ang pinaparamdam nya sakin. He didn't even dare to look at me, kahit kausapin man lang ako ng hindi pagalit. Mabilis kong hinanda ang sarili ng marinig ko ang mga yabag papasok sa front door at ng marinig ko ang pag unlock ng pinto ay masaya ko siyang sinalubong ng hawak kong cake. "Happy birthday hubby!!" Masaya kong saad sa asawa ko pagkapasok nya agad sa bahay. Hindi niya kasama si Joy na mas ikinatuwa ko. Agad kong tinapat sa harap nya ang cake para ipablow sa kanya ang candle. "Make a wish hubby!". Masigla kong saad. Hindi naman siya nagreklamo at hinipan ito na mas ikinatuwa ng puso ko "Ano iyong wish mo?!" "You want to know?" Biglang tanong niya. "A-Ahh kung pwede sana." Nag-aalinlangan kong saad. Sinundan ko sya ng tingin ng ilapag niya ang phone niya sa table at mariin akong tiningnan. Ramdam ko iyon pero bigla akong nagtaka ng ngumiti sya saakin. "I wish that you'd gone Claire." Saad niya at umakyat papuntang kwarto. Unti-unti kong naramdaman ang pagtulo ng luha ko at paninikip ng dibdib ko. Parang mga patalim ang binitawan nyang salita at halos madurog na ang puso ko sa paulit ulit na pagdaan nito sa isip at puso ko. Kailangan ko na bang tuparin ang nais mo Drake? Halos hindi pa kami nag iisang taon, gusto ko pang bumuo ng masayang pamilya kasama sya pero sino nga ba ang niloloko ko kundi ang sarili ko lang. Wala ako sa isang teleserye para maranasan lahat ng to. I want him to be happy pero sinabi kong hindi ko sya iiwan dahil ganun ko sya kamahal. Patuloy ako sa pagluha at pagpapakalma ng sarili ng biglang umilaw ang cellphone ni Drake. Naiwan niya. Hindi ko napigilan ang sarili ko na tingnan at kunin iyon at ng makita kong tumatawag si Joy ay hindi ko napigilang sagutin dahil na din sa nanginginig kong mga kamay. "Hello, honey! Kyaaaahhhh it's positive!! We have our first baby na!!" Parang natuod ako sa kinatatayuan ko. B-baby? Anong ibig nyang sabihin? M-Magkakaanak naba sila? "I'm soooooooo excited honey!!". Dugtong nito. "Hello honey?" Mas nanikip ang dibdib ko ng marinig ang mga yabag na alam kong galing sa asawa ko kasabay nun ang pag end ko ng tawag pero halos hindi ko man lang magawang bitawan ang telepono dahil sa narinig. Walang tigil na umaagos ang luha ko. Napaupo ako sa sahig. Ang sakit sobrang sakit. "Anong pakulo na naman yan at may pa upo upo kapa sa sahig tsked tanga." Nahihirapan akong huminga, gusto kong sabihin sa kanya pero hindi ko na magawa pa. "And why the fuck are you holding my phone?!" Biglang saad nito "D-Drake..". Bigkas ko sa pangalan niya. Naramdamang kong luumapit sya sa pwesto ko at inangat ang mukha ko. Alam kong namumutla ako ngayon. Nalipat Ang tingin niya sa braso ko. "What the fuck is this?!" Pagtukoy nito sa umiilaw na bagay sa braso ko. Siguro ay umiilaw na ang pacemaker ko dahil nakakapusan na ako ng hininga. Tumingin sya sa akin and for the first time. Nakita ko ang pangamba sa mga mata niya. "W-What is happening to you Claire?" Nauutal niyang sabi habang nakahawak sa pisnge ko. My heart can't take it anymore, it's already tired. Inangat ko ang kamay ko. "I-I love you so damn much,.Drake. Tinupad ko yung pangako natin sa isat-isa nang b-bata pa tayo". Nakangiti kong banggit sa kanya. Sya ang kababatang nangako at sinabing kami ang ikakasal para sa isat-isa. And before we separate our ways, alam ko sa sarili kong pangako ko din yun. "And that is to m-marry you, and now for the second time, Drake...." halos hindi ko na maimulat ang mga mata ko dahil sa nararamdaman pero mas pinili ko pa ding sabihin sa kanya na sa pangalawang pagkakataon ay handa akong tuparin ang nais nya. "Fuck! I'll call the d-doctor, hold on Claire!" Hindi ko sya hinayaang umalis marahil sa kabila ng panghihinang nararamdaman ko ay mahigpit kong kinuha ang kamay nya at dinala sa labi ko upang marahan ko itong mahalikan. Nararamdaman ko ang panginginig ng kamay. "Y-Your wish is my command love."Hawak nya ang kamay ko habang palabas kami ng kwarto, naririnig namin ang iyak ni Zaya kaya dumiretso kami pababa ng hagdan dahil nagmumula ito sa sala. Nakasunod lang ako kay Drake at nakayuko dahil tinitingnan ko ang hagdang nilalakaran ko nang bigla syang mapatigil saktong nakababa kami sa hagdan. Napakunot noo ako dahil hindi sya naglakad ulit at humigpit ang hawak nya sa kamay ko kaya hindi inaalis ang tingin sa kanya ay lumipat ako sa gilid niya. "Chase?" pagtawag ko pero wala sa akin ang atensyon niya at nasa unahan. "Finally!" Nakarinig ako ng palakpak, kusang pumihit ang katawan ko paharap. Then...I saw her. "The one who ruined everything." matigas nitong saad. "Joy..." "Wow! Gulat na gulat ka ata?" Nakatayo sya sa harapan ko ngayon, maayos pero napansin kong parang may nagbago sa kanya at hindi ko lang yun maipaliwanag. "Ilayo mo nga sakin ang batang yan!" "Don't you fucking dare hurt her!" galit na sigaw ni Chase sa gilid ko nang winaksi ni Joy si
Umiling ako. Ngayong gumulo ang utak ko ay hindi ko alam kung sino ba ang dapat paghinalaan. "W-Wala akong ginawa..." pangungumbinsi ko sa kanya. "I know, baby. But I have...someone in mind." Gulat akong napatingin sa kanya. "S-Sino?" Bumuntong-hininga sya at sumubsob sa tyan ko, pinulupot ang mga kamay sa bewang ko, kusang bumalik sa paghaplos ng buhok nya ang kamay ko. Siguro kung wala akong ibang iniisip ay matutuwa ako, pero ngayon, hindi. "I'll take care of that, baby." Muling umangat ang tingin nito saakin. "But for now, you need to answer your Manager's email, I'm sorry nakita ko sa notification mo." he said before giving me the phone. Umupo ako sa tabi niya at kinuha yun sa kamay nya. He looked at me intently. Ngayon lang nagkasignal at alam kong galit na sa akin ang manager ko at hindi nga ako nagkamali ng mabasa ang sunod-sunod na reklamo nya, kesyo nasaan na daw ako. Hindi ko maiwasang malungkot habang nagtitipa ng mensahe. I loved my job so much but now I needed t
Nakakaramdam na din ako ng gutom lalo na sa naaamoy kong fried rice ni Tita Alma, pinigil ko lang talaga ang sarili ko dahil gusto kong makasabay si Chase. Bumalik ako sa kwarto para gisingin sya, hinahaplos ko pa ang tyan ko dahil nagugutom na talaga ako. Maliit pa man at halos hindi pa halata pero pakiramdam ko malaki na sya sa loob ng tyan ko. Hindi pa din ako makapaniwala na nakabuo agad kami, talagang tinotoo nga ni Chase ang sinabi niya. Hindi ko din naisip na baka buntis ako noong hindi ako dinatnan, ang buong akala ko ay delayed lang ako pero buntis na pala. Pumasok ako ng dire-diretso sa kwarto nang bigla akong napatigil sa kinatatayuan. Hawak ni Chase ang cellphone ko habang nakatayo sa gilid ng kama, tabi ng bedside table dahil doon ko yun nailapag kagabi. "C-Chase..." pagkuha ko ng atensyon nya. Maliit akong humakbang palapit sa kanya pero agad na naman akong napatigil nang humarap saakin ang hindi niya maipintang mukha. I suddenly felt a lump in my throat. What h
Gusto kong maging malinaw ang lahat dahil ngayon natatakot pa din ako lalo na kapag hindi ko narinig mula sa kanya ang mga salitang yun. "I'm sorry...d-dahil....dahil sakin hindi mo na sya nakita pa." Humigpit ang hawak nya sa akin. Sana, kagaya ni Tita Alma ay tanggap niya din ako. "It wasn't your fault, baby.." Narinig ata ng Diyos ang hiling ko, ang marinig ang mga salitang yun sa kanya. "Nagkamali akong sinisi kita...mahal ko si Kuya pero mahal na mahal kita." My tears suddenly fall, his words felt like a million of assurance that I needed to feel sane. "Whatever his reason is..." Ngayon ay sya naman ang humaplos sa pisnge ko. "I'll gladly accept it. Now, I have both, baby...you and him." Malaki ang ngiti ko habang hinahaplos ang buhok nya, nakahiga kami ngayon sa kama nya at handa ng matulog. Naging maayos ang pag-uusap namin, akala ko masasaktan pa kami. Oo, nasaktan kami sa mga bagay na naintindihan namin, sa mga nalaman namin, pareho kaming naguluhan at muntik nang
His eyes we're still full of emotions and I can name each of it. But the most sensible on his eyes is the emotion of guilt and sadness. "Many questions, many voices, many decisions were made by my heart and mind during those times, but in the end, it's still you that I'm drawn to. You're still the one I fall for." We're on the same page during those times, Chase. "I told myself to fucking accept it because I let you go, pinaalis kita. Kahit gustong-gusto kitang yakapin, patahanin at angkinin nangibabaw sa isip ko na baka mas mahal mo na sya at....n-nandito ka lang dahil naguguluhan ka at mas lalong nadagdagan nang makita kitang kinuha niya." Napasinghap ako. Ang buong akala ko nakita nya lang si Drake doon, ang akala ko inakala nyang sumama ako ng kusa but I was wrong...he saw it, nahimatay ako non. At iba ang naging dating sa kanya nun. "Alam mo, Claire hindi ko inaasahan 'to." maliit syang ngumiti, I just looked at him, telling him that I'm willing to listen until he let it al
There were many things I didn't understand at first, but now I'm slowly accepting and understanding them. I've chosen what weights more and what's right. Some things can't be undone, no matter what we do. We need to learn from our mistakes and life's events. We need to know that not everything can be resolved with mercy, conscience, and the past. We need to learn to forgive, but that doesn't mean we'll go back to how things were before. The past may shape us, but it doesn't define us. We have the freedom to choose our path forward. Learn to fucking let go. "How is he?" He asked after a long moment of silence. "I... don't know, I'm hoping na sana nasa maayos syang kalagayan ngayon." "I don't know what to say.." I gladly understand him, he was shock when I told him everything, lahat ay sinabi ko. Pagkatapos n'yang kumain ay napagtanto kong sabihin sa kanya lahat. Pero may isa pa akong hindi nasasabi. "He truly loves you." Saad nito pero nakatingin sa damit n'yang suot ko.
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen