PROLOGUE

CLAIRE'S POV

As I walked in the aisle my tears started to flow. Masaya ako dahil ito ang araw na hinihiling ko ang maikasal sa lalaking pinapangarap ko mula pagkabata. Bakas sa mga nakadalong tao ang tuwa dahil sa mga nangyayari. Pero habang unti-unti akong nakakarating sa harapan ay nababakas ko ang galit at matalim na tingin ng magiging asawa ko.

Drake.

Natapos ang seremonya at nakahawak ako ngayon sa braso niya. Nakangiti habang pinasasalamatan ang mga bisitang lumalapit sa amin. Ramdam ko ang masamang awra ng aking asawa. Dumating ang oras na kailangan na naming umalis at umuwi sa sarili naming bahay.

Bago pa kami makapasok sa kotse ay may ibinulong sya sa akin.

"Siguraduhin mong hindi mo pagsisisihan ang sinimulan mo." Napalunok ako, alam kong mahihirapan ako pero hindi ako susuko lalo na pagdating sa kanya.

10 MONTHS LATER

"DID I FUCKING TELL YOU TO TOUCH THAT?!" Nakakarinding boses ng kabet ng asawa ko.

Yumuko ako, kailangan kong pigilan ang galit ko. "Sorry". Hinging paumanhin ko sa kanya. After naming ikasal naging impyerno ang buhay ko. Sinasaktan ako ng asawa ko araw-araw at walang palya, dinadala niya din ang babaeng mahal niya dito sa bahay. Pero sa lahat ng yun hindi ako tumutol dahil mahal ko sya.

Nagulat nalang ako ng may kamay na biglang sumampal sa'kin, napahawak ako sa kanang pisnge ko dahil sa sakit, inangat ko ang tingin at nakita ko ang galit kong asawa.

"Sino ang nagsabi sayong pwede mong pakialaman ang gamit ni Joy?!" Bulyaw niya sa harapan ko.

"H-hindi ko naman alam". Nauutal kong sabi at yumuko.

"I told you already, right?"

"I didn't even touch her.." Baka sakaling maniwala sya sakin.

"He touch me love!" nagmamakaawang saad ni Joy tsaka lumingkis sa asawa ko na agad din naman nitong niyakap.

Hindi ko maiwasang dumaan ang sakit sa mga mata ko. I wish I can hold him like that.

"Get out bago mo pa sirain ang buong araw ko." Matalim na tingin ang binigay nito saakin.

"D-Drake ako naman yung asawa mo ah b-bakit ako pa ang kailangang makaramdam nito?" Mahinahon kung sabi sa kanya.

Pinipigilan kong tumulo ang taksil kung mga luha.

"You're not his wife, duh!" Biglang sabat ni Joy pero naagaw ng atensyon ko ang biglang pagtawa ni Drake.

"Asawa?" Saad nito na sinundan nya ng pagak na tawa.

Damn, ang sakit pakinggan ng tawa nyang parang isang kalukohan lang ang kasal naming dalawa. Well maybe for him.

I'm the one who take it seriously.

"Unang-una sa lahat hindi kita asawa, sa papel lang kita asawa." Sunod na sabi niya.

May mas sasakit pa ba?

"Kung hindi ka sana ganun ka desperada ay masaya kami ngayon, kung hindi ka sana nagpakatanga dyan sa putanginang arrange marriage na yan!!". Tuluyan ng tumulo ang mga luha ko lalo na sa mga susunod nya pang sinabi.

"Hindi ikaw ang mahal ko, Claire. Si Joy ang mahal ko."

Nanikip ang dibdib ko dahil sa sinabi niya.

Kailan paba ako masasanay? Ngayong halos araw-araw ko silang nakikita.

"Drake m-mahal kita kaya ko ginawa yun". Nagsusumamo kong saad. Tanga na kung tanga.

"Selfish ka, Claire Alam mong mahal ko si Joy una palang." Mapangutyang hinarap ako ni Joy na mas ikinayuko ko. "Kung hindi lang din dahil sa tatay mo hindi to mangyayari." Huling sabi niya bago hinatak si Joy na nakangisi nang nakatingin sa akin.

Tangina, parang hindi din sya nakinabang sa kasal na to!

Natawa nalang ako habang nakahawak sa naninikip kong dibdib.

"Don't worry, Drake. Once that I can't survive magiging masaya na kayo."

LUMIPAS ang isa pang buwan at tanging sakit lang ang pinaparamdam nya sakin. He didn't even dare to look at me, kahit kausapin man lang ako ng hindi pagalit.

Mabilis kong hinanda ang sarili ng marinig ko ang mga yabag papasok sa front door at ng marinig ko ang pag unlock ng pinto ay masaya ko siyang sinalubong ng hawak kong cake.

"Happy birthday hubby!!" Masaya kong saad sa asawa ko pagkapasok nya agad sa bahay.

Hindi niya kasama si Joy na mas ikinatuwa ko.

Agad kong tinapat sa harap nya ang cake para ipablow sa kanya ang candle. "Make a wish hubby!". Masigla kong saad.

Hindi naman siya nagreklamo at hinipan ito na mas ikinatuwa ng puso ko

"Ano iyong wish mo?!"

"You want to know?" Biglang tanong niya.

"A-Ahh kung pwede sana." Nag-aalinlangan kong saad.

Sinundan ko sya ng tingin ng ilapag niya ang phone niya sa table at mariin akong tiningnan. Ramdam ko iyon pero bigla akong nagtaka ng ngumiti sya saakin.

"I wish that you'd gone Claire." Saad niya at umakyat papuntang kwarto.

Unti-unti kong naramdaman ang pagtulo ng luha ko at paninikip ng dibdib ko. Parang mga patalim ang binitawan nyang salita at halos madurog na ang puso ko sa paulit ulit na pagdaan nito sa isip at puso ko.

Kailangan ko na bang tuparin ang nais mo Drake? Halos hindi pa kami nag iisang taon, gusto ko pang bumuo ng masayang pamilya kasama sya pero sino nga ba ang niloloko ko kundi ang sarili ko lang.

Wala ako sa isang teleserye para maranasan lahat ng to. I want him to be happy pero sinabi kong hindi ko sya iiwan dahil ganun ko sya kamahal.

Patuloy ako sa pagluha at pagpapakalma ng sarili ng biglang umilaw ang cellphone ni Drake. Naiwan niya. Hindi ko napigilan ang sarili ko na tingnan at kunin iyon at ng makita kong tumatawag si Joy ay hindi ko napigilang sagutin dahil na din sa nanginginig kong mga kamay.

"Hello, honey! Kyaaaahhhh it's positive!! We have our first baby na!!" Parang natuod ako sa kinatatayuan ko.

B-baby?

Anong ibig nyang sabihin?

M-Magkakaanak naba sila?

"I'm soooooooo excited honey!!".

Dugtong nito. "Hello honey?"

Mas nanikip ang dibdib ko ng marinig ang mga yabag na alam kong galing sa asawa ko kasabay nun ang pag end ko ng tawag pero halos hindi ko man lang magawang bitawan ang telepono dahil sa narinig. Walang tigil na umaagos ang luha ko. Napaupo ako sa sahig. Ang sakit sobrang sakit.

"Anong pakulo na naman yan at may pa upo upo kapa sa sahig tsked tanga."

Nahihirapan akong huminga, gusto kong sabihin sa kanya pero hindi ko na magawa pa.

"And why the fuck are you holding my phone?!" Biglang saad nito

"D-Drake..". Bigkas ko sa pangalan niya.

Naramdamang kong luumapit sya sa pwesto ko at inangat ang mukha ko. Alam kong namumutla ako ngayon.

Nalipat Ang tingin niya sa braso ko. "What the fuck is this?!" Pagtukoy nito sa umiilaw na bagay sa braso ko.

Siguro ay umiilaw na ang pacemaker ko dahil nakakapusan na ako ng hininga.

Tumingin sya sa akin and for the first time. Nakita ko ang pangamba sa mga mata niya.

"W-What is happening to you Claire?" Nauutal niyang sabi habang nakahawak sa pisnge ko.

My heart can't take it anymore, it's already tired.

Inangat ko ang kamay ko. "I-I love you so damn much,.Drake. Tinupad ko yung pangako natin sa isat-isa nang b-bata pa tayo". Nakangiti kong banggit sa kanya. Sya ang kababatang nangako at sinabing kami ang ikakasal para sa isat-isa. And before we separate our ways, alam ko sa sarili kong pangako ko din yun. "And that is to m-marry you, and now for the second time, Drake...." halos hindi ko na maimulat ang mga mata ko dahil sa nararamdaman pero mas pinili ko pa ding sabihin sa kanya na sa pangalawang pagkakataon ay handa akong tuparin ang nais nya.

"Fuck! I'll call the d-doctor, hold on Claire!" Hindi ko sya hinayaang umalis marahil sa kabila ng panghihinang nararamdaman ko ay mahigpit kong kinuha ang kamay nya at dinala sa labi ko upang marahan ko itong mahalikan.

Nararamdaman ko ang panginginig ng kamay.

"Y-Your wish is my command love."