Chapter Eleven

Bored na bored akong pinapakinggan ang sermon ni Mama ngayon tungkol sa pagtakas ko ng kotse. Nasa ibabaw ng unan ang cellphone ko habang naka-loudspeaker ito at hinihintay na matapos ang sermon.

Sanay na ako sa ganito. Sa Manhattan, pagkakatapos namin kumain ng dinner ay walang mintis iyon at sesermunan na niya ako. Kung hindi pa ako tatakbo paakyat ng kuwarto ko at isasarado iyon, o kaya naman kung hindi pa siya aawatin ni Papa ay hindi pa siya titigil.

Nang sa tingin ko ay wala pa siyang balak huminto ay pinutol ko na ang tawag. Nag-ring iyon agad wala pang isang minuto ngunit hindi ko na sinagot. Sa ikalawang pagkakataon, nang mag-ring ulit ay pinindot ko na ang decline button.

Nagpakawala ako ng malim na buntong-hininga at humiga sa kama. Ipinikit ko ang mga mata ko. Hindi pa ako tuluyan nilalamon ng antok nang may kumatok sa pintuan ng kuwarto, mula sa labas ay tinatawag ako ni Rosa.

“I'm sleeping, Rosa!” I shouted before throwing my comfort