LOGINShare
Chapter Thirteen
Last Updated:
2022-03-06 12:44:31“I'm fine,” I said, smiling lightly at Sydney. Mataman niya akong tinitigan. I almost slapped myself for believing that she wouldn't know a fake smile on me.
“Van,” she called me softly.“Trust me, I'm fine.” I smiled again bigger this time.“Van, I'm your best friend. Don't think that I'm one of those people that will believe the 'I'm fine' shit of yours,” she said sternly.I shook my head, laughing lightly before climbing out of my bed. Pinasadahan ko ng mga daliri sa kabilang kamay ang buhok ko. Ang mga kabila ko namang kamay ay hawak ang cellphone ko.Humarap ako sa balcony ng kuwarto at nilanghap ang amoy ng Ilang-Ilang sa labas. Eto lang siguro ang ikinatutuwa ko rito sa Buenavista, ang preskong hangin.“Tell me,” Sydney demanded.“Tell you what? There's nothing to say,” tanggi ko.Ang totoo, tinawagan ko talaga siya para kahit paano naman ay gumaan ang pakiramdam ko. Si Nixon ang una kong tinawagan pero n
Latest chapter
VANESSA GUERRERO: Manhattan Princess Chapter Thirteen
“I'm fine,” I said, smiling lightly at Sydney. Mataman niya akong tinitigan. I almost slapped myself for believing that she wouldn't know a fake smile on me.“Van,” she called me softly.“Trust me, I'm fine.” I smiled again bigger this time.“Van, I'm your best friend. Don't think that I'm one of those people that will believe the 'I'm fine' shit of yours,” she said sternly.I shook my head, laughing lightly before climbing out of my bed. Pinasadahan ko ng mga daliri sa kabilang kamay ang buhok ko. Ang mga kabila ko namang kamay ay hawak ang cellphone ko.Humarap ako sa balcony ng kuwarto at nilanghap ang amoy ng Ilang-Ilang sa labas. Eto lang siguro ang ikinatutuwa ko rito sa Buenavista, ang preskong hangin.“Tell me,” Sydney demanded.“Tell you what? There's nothing to say,” tanggi ko.Ang totoo, tinawagan ko talaga siya para kahit paano naman ay gumaan ang pakiramdam ko. Si Nixon ang una kong tinawagan pero n
VANESSA GUERRERO: Manhattan Princess Chapter Twelve
"Magkasama ba kayo ni Iñaki kagabi?"I immediately turned towards Bea's voice. "H-Ha?"Mula sa gilid ko ay nakita kong napahinto si Dina sa pagpasok ng walis sa broom box at tumingin sa akin."Parang nakita kita kagabi kasama ni Iñaki."Kinakabahan kong binuksan ang basurahan at tinapon ang basura ko. "N-Nasa bahay lang ako." I mumbled, not making eye contact."Akala ko ikaw," bulalas niya, mahinang natawa. "Nakita ko kasi si Iñaki bago ko isarado ang tindahan namin. Bumaba siya ng isang sasakyan, may kasama siyang babae. Hindi naman si Alva yun dahil mahaba ang buhok."Tindahan?Ang sinasabi niya bang tindahan ay ang nasa kabila nitong school?Umalis na si Bea pagkatapos itapon ang basura niyang papel. Hanggang sa maka-upo siya sa upuan niya ay nakatingin pa rin ako sa kanya. Siguro naman ay naniniwala siyang hindi ako ang nakita niya kagabi, di ba?Bumalik na rin ako sa upuan ko. Nilingon ko si Iñaki
VANESSA GUERRERO: Manhattan Princess Chapter Eleven
Bored na bored akong pinapakinggan ang sermon ni Mama ngayon tungkol sa pagtakas ko ng kotse. Nasa ibabaw ng unan ang cellphone ko habang naka-loudspeaker ito at hinihintay na matapos ang sermon.Sanay na ako sa ganito. Sa Manhattan, pagkakatapos namin kumain ng dinner ay walang mintis iyon at sesermunan na niya ako. Kung hindi pa ako tatakbo paakyat ng kuwarto ko at isasarado iyon, o kaya naman kung hindi pa siya aawatin ni Papa ay hindi pa siya titigil.Nang sa tingin ko ay wala pa siyang balak huminto ay pinutol ko na ang tawag. Nag-ring iyon agad wala pang isang minuto ngunit hindi ko na sinagot. Sa ikalawang pagkakataon, nang mag-ring ulit ay pinindot ko na ang decline button.Nagpakawala ako ng malim na buntong-hininga at humiga sa kama. Ipinikit ko ang mga mata ko. Hindi pa ako tuluyan nilalamon ng antok nang may kumatok sa pintuan ng kuwarto, mula sa labas ay tinatawag ako ni Rosa.“I'm sleeping, Rosa!” I shouted before throwing my comfort
VANESSA GUERRERO: Manhattan Princess Chapter Ten
“Masaya naman ang magtanim,” pag-uulit ni Dina, kinokombinsi talaga ako. Heto na naman siya sa masaya niya.“Of course, masaya talaga ang magtanim,” I sarcastically told her.Padabog kong kinuha ang backpack ko at sinukbit iyon. Nagmartsa ako palabas ng classroom at nilagpasan siya. Last period na namin ngayong hapon at pupunta raw kami roon sa garden ng school para mag-gamas ng mga damo, magtanim, at gumawa ng bakod sa mga tanim. My God, bakit kasi hindi na lang mag-discuss? Kailan pa naging related ang subject na Filipino sa pagtatanim at pag-gagamas ng mga damo?Pagdating namin sa likod ng school ay hindi lang ang mga kaklase namin ang nandoon. Halos lahat ata ng section sa taas ay kasama, pati na ang dalawa pang teacher, isa roon si Mrs. Pascual.I looked around, not quite sure to expect. Sa right side ko ay nakita ko roon ang mga tanim na gulay, may mga bunga na rin iyon. Sa likod ko naman ay may kulungan ng kuneho, sa loob no'n ay
VANESSA GUERRERO: Manhattan Princess Chapter Nine
I crept down the stairs, praying I'd be able to make it out without being seen by Rosa, Simang or Kaloy. Kung hindi pa ako aalis ngayon ay aabutan na ako ni Dina at Moana rito—Sigurado akong maglalakad na naman kami.The moment I got downstairs, mula sa kusina ay dinig na dinig ko ang ginagawa ni Rosa roon. I slowly opened the front door to get out.Tumingin ako sa magkabila kong gilid, bago patakbong pumunta sa gate at binuksan iyon. Patakbo rin akong bumalik habang mahigpit ang hawak sa susi ng isa sa sasakyan namin na itinakas ko mula kay Kaloy.Lumingon ako sa likod ko para tingnan kung may lalabas mula sa loob ng bahay. Nang makita na wala naman ay dali-dali kong binuksan ang kotse at pumasok doon.I grinned in relief and started the engine. Mabilis akong nag-drive na ako palabas.Magpapahatid sana ako ngayon. Kaya lamang ay narinig kong nag-uusap si Papa
VANESSA GUERRERO: Manhattan Princess Chapter Eight
My phone vibrated. I opened one eye and picked it up. “What?” I mumbled sleepily. Who was calling me now; did they not understand the importance of sleeping for me?“Oh my gosh, Vanessa!” Sydney shouted.“Sydney, how many times did I tell you not to interrupt me in my sleep?” iritableng ungol ko.“Sorry!” she enthusiastically said. “I just wanna say the good news — we got out couple of hours ago!”Kusang bumukas ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. “R-Really?” tanong ko pa, tila nagising ang diwa. “That's great!” I said, feeling relieved.I was a terrible best friend and girlfriend. Wala man lang akong nagawa para mas napabilis ang paglabas nila roon kasi narito ako, malayo sa kanila.“Open your camera,” she commanded me, at mabilis ko naman iyon ginawa.
