LOGIN“Ang Tunay na Prime” SA HARAPAN NG KATOTOHANAN Nakatayo ako sa pagitan ng dalawang impyerno— ang mga silid na puno ng A-Series sa likod ko, at ang nakangiting demonyong kapatid ko sa harap ko. Parang huminto ang hangin. Parang pati ang hallway, natakot huminga. “Bakit ka nandito, Lilith?” tanong ko, pilit pinipigilang manginig ang tinig ko. She tilts her head, halos amused. “Bakit hindi? You finally opened your eyes. Prime awakening, right? Gusto ko lang makita kung gaano ka handa.” “Handa saan?” “Handa para malaman ang totoo tungkol sa pagkamatay mo.” Napasinghap ako. At doon ako nakaramdam ng malamig na kirot sa spine ko. “T-tama na, Lilith. Hindi ko kailangan—” “Oh Aurora…” she interrupts softly. “Kailangan mo. Because kung hindi mo kaya ang sagot ngayon… masisira ka pag nakita mo si Clara.” Nanlaki ang mga mata ko. “Anong koneksyon ni Clara dito?” She smiles. “That, ate… is the only reason you were reborn.” ⸻ XAVIER (FROM BEHIND) “Aur
“Ang Lihim ng A-Series” ⸻ AURORA Hindi ko alam kung anong mas dapat kong katakutan— ang malamig na katahimikan ng pasilyo, o ang bigat ng katotohanang hindi ko pa kayang lunukin. A-Series. Mga kopya. Mga babaeng kamukha ko. Iisa ang mukha. Iisa ang katawan. Pero walang kaluluwa. Parang mga anino ng isang buhay na ninakaw sa akin nang hindi ko alam. Matalim na hangin ang humaplos sa balat ko habang naglalakad kami ni Xavier papunta sa susunod na silid. Hindi siya nagsasalita— hindi niya kayang tumingin sa akin. Good. Hindi ko rin alam kung ano ang gagawin ko kapag nagtagpo ang mga mata namin. “May sasabihin ako,” mahina niyang sambit. “’Wag muna,” sagot ko, hindi tumitingin. “Hindi pa ako handa makarinig ng dahilan mo.” Tahimik siya. Pero ramdam ko ang kirot sa bawat hakbang niya. Hindi ko alam kung nasasaktan siya dahil galit ako— o dahil alam niyang may mas malalim pa siyang tinatago. ⸻ XAVIER Hindi ko masisisi si Aurora kung galit s
“THE PIT OF TRUTH” ⸻ Falling Into the Dark “AURORA!!!” Xavier’s scream shattered the air as Aurora plunged into the darkness beneath the fractured floor. Her body fell— weightless, powerless— through a shaft colder than any night she had ever known. But she didn’t scream. Hindi siya sumigaw. Hindi siya humingi ng tulong. Hindi siya nagpakita ng kahinaan. Instead, Aurora curled her body, bracing for impact. Her mind raced faster than her heartbeat. I cannot die. Not now. Not again. She hit a metal grate — HARD. The sound rang through her bones. Then silence. Her lungs burned as she dragged in a breath, every muscle trembling. Pero buhay siya. Masakit, sugatan, nanginginig— pero buhay. She forced herself to sit up. And that was when she realized… She wasn’t in an ordinary basement. Hindi ito normal na pasilyo. Hindi ito lugar na walang gamit. Sa harap niya — illuminated by dim red emergency lights — lay a massive steel door.
“THE SHADOW THAT NEVER DIED” ⸻ The Moment After the Silence “Aurora… run.” That was the last thing she heard from Dr. Vega before the line cut to static — and the world around her shifted. Sa gitna ng madilim na hallway ng abandonadong research wing, tanging tunog ng nagfi-flicker na ilaw at mahihinang ugong ng vents ang bumabakas sa katahimikan. But Aurora’s heartbeat… was a drum of warning. Mabilis. Mabigat. Hindi mapigilan. She wasn’t alone. “Mommy…” The voice again. Malambing. Malapit. Pero may kakaibang lamig, gaya ng boses na binubuo ng alaala at multo. Aurora took a shaky breath. “Clara? Baby, where are you?” No answer — only the click of a distant metal door closing. Her pulse spiked. Hindi ‘yon normal na tunog ng bata. Hindi rin ‘yon echo. May nagmamanipula. May nagmamatyag. And she knew exactly who. ⸻ Lilith’s Shadow Returns A sudden metallic echo rang through the corridor — BLAG! as if someone kicked open a stee
“The Woman They Tried to Break” The chase continues. The awakening grows louder. And the ghosts of the past sharpen their claws. ⸻ PART 2 Sa loob ng kotse, hindi magawang kumalma ni Xavier. Hawak niya ang manibela nang sobrang higpit, para bang iyon na lang ang pumipigil sa kanya para hindi tuluyang mabaliw. Kasabay ng tunog ng wiper na dumadausdos sa windshield, sabay ding bumubulusok ang kung ano mang unos na nabuo sa loob niya. “Aurora, bakit ka nandito sa gitna ng dilim—?” bulong niya, pero mas para sa sarili kaysa kay Kennedy. Hindi pa rin nagsasalita si Kennedy. Nakamasid lang siya kay Xavier, sinusukat ang bawat piraso ng emosyon nito. “Boss,” madahan niyang sabi, “We’ll find her. Hindi na siya gano’n kahina.” Napatingin si Xavier nang mabilis, may apoy sa mga mata. “She’s not strong—she’s unstable.” Pero kahit siya, hindi nagawa ng boses niyang itago ang katotohanan. Ang pinakanatatakot sa isang kagaya niya ay ang isang babaeng nasaktan nang sobra… dahil
Part 1: The Echo CodeThe night after the confrontation felt heavier than any smoke that rose from the ashes of Steele Tower.Tahimik ang buong lungsod, ngunit sa loob ng kwarto ni Aurora, walang ni isang segundo ang lumipas nang hindi siya binabagabag ng boses sa loob ng isip niya.Hindi boses ni Lilith.At hindi rin boses niya mismo.Ito ay malamig… pamilyar… at masyadong kalmado para hindi katakutan.“You’re getting stronger. Good. We’ll meet soon.”Pagmulat niya, humigpit ang hawak niya sa bedsheet.Her pulse was erratic, parang naghahanap ng katotohanan ang dugo sa kanyang mga ugat.“Ako ba talaga ‘to?” bulong niya, nanginginig ang boses.The moonlight traced her silhouette in the mirror.She looked fragile.But the eyes looking back at her — they weren’t the eyes she had yesterday.Mas matalim.Mas buhay.Mas mapanganib.She took a step forward, and the reflection blinked…one second later than she did.Aurora froze.“Tangina…”Hindi iyon simpleng delayed reflection.I







