All Chapters of Vengeance of the Reborn CEO’s Wife: Chapter 1 - Chapter 10

Chapter 1 — Ang Pait ng KatotohananTahimik ang gabi. Sa loob ng malawak ngunit malamig na mansiyon ng mga Steele, tanging tik-tak ng orasan at mahinang pag-ihip ng hangin sa mga kurtina ang maririnig. Dati, bawat sulok ng bahay ay puno ng halakhakan ng kanilang anak at ng mga tawanan ni Xavier at Aurora. Ngunit ngayon, tila bawat dingding ay saksi sa unti-unting paglamig ng pagmamahalan nilang minsan ay pinangarap ng lahat.Nakaupo si Aurora Steele sa gilid ng malaking kama, nakatanaw sa labas ng bintana. Sa mga mata niya, may pagod na hindi kayang itago ng kahit gaano kagandang mukha. Ang dating liwanag sa kanyang mga mata ay napalitan ng lungkot at takot na pilit niyang ikinukubli sa bawat ngiti.“Xavier…” mahina niyang bulong habang pinipisil ang locket na may litrato nilang tatlo—siya, si Xavier, at ang kanilang anak na si Amara.Ngunit hindi pa man natatapos ang kanyang pagninilay, biglang bumukas ang pinto.“Where’s Amara?” malamig na tanong ng lalaki, ni hindi siya tinitingna

Sa Likod ng Katahimikan (Part 1)Tahimik ang buong bahay nang magising si Aurora kinabukasan. Ang mga sinag ng araw ay dahan-dahang sumisilip sa mga kurtinang kulay ginto, pinupuno ng mainit na liwanag ang malawak na silid. Dati, ito ang umagang pinakagusto niya — kapag bumabangon si Xavier para maghanda sa trabaho, si Amara ay naglalaro sa gilid ng kama, at siya naman ay magtitimpla ng kape habang pinapanood ang kanyang mag-ama.Ngunit ngayong araw, kakaiba ang pakiramdam. Parang may malamig na hangin na dumadampi sa puso niya.Umupo siya sa gilid ng kama, pinagmamasdan ang sariling repleksyon sa salamin. Pareho pa rin ang mukha — ang mga mata, ang balat, ang buhok — pero iba na ang tingin. I’m not the same woman anymore, sabi niya sa isip. “Hindi na ako si Aurora na natatakot, na umaasa.”Sa ibaba, naririnig niya ang kaluskos ng mga yapak ni Amara.“Mama!” tawag ng bata, sabay halik sa pisngi ng ina. “Nagising ka na po! I made breakfast with Yaya Mila!”Ngumiti si Aurora, pilit man,

Chapter 4 – Ang Babaeng Muling NabuhayTahimik ang buong mansyon ng mga Steele nang magising si Aurora nang maaga.Ang hangin ay malamig, at sa labas ay tila may bagong simula — pero para sa kanya, iyon ay simula ng isang tahimik na digmaan.Tumayo siya sa harap ng salamin, pinagmasdan ang sarili.Hindi na siya ang babaeng laging umiiyak sa ilalim ng unan. Hindi na siya ang asawa’t inang pilit pinapaniwala ang sarili na okay lang ang lahat.Ngayon, sa kanyang mga mata ay may apoy — kalmado pero hindi mapapatay.Isinuot niya ang simpleng blouse, itinali ang buhok, at huminga nang malalim.Let’s see, Xavier… how you like playing games when I start to move my pieces.⸻Habang abala sa agahan si Xavier, mahinahon siyang bumaba, dala ang ngiti na tila walang alam.“Good morning,” bati niya.“Morning,” tugon ng lalaki, habang nakatutok sa tablet. “I’ll be late tonight. May meeting sa headquarters.”“Oh?” ngumiti siya, tila inosente. “Another meeting… like the one last night?”Bahagyan

Mabigat ang hangin sa mansyon nang gabing iyon.Ang bawat kaluskos ng hangin ay tila may dalang bulong ng nakaraan — mga sigaw na dati’y binabalewala ni Aurora, pero ngayo’y bumabalik na parang mga multo.Nakatayo siya sa balkonahe, suot ang puting silk robe, habang pinagmamasdan ang malawak na hardin na minsang naging saksi sa mga tawa nila ni Xavier.Ngayon, ang mga bulaklak ay tila nanlumo, at ang hangin ay mabigat sa mga lihim.Sa kanyang kamay, mahigpit niyang hawak ang papel na may pirma ni Lilith Carter.Sa bawat linya, naroon ang poot, sakit, at mga alaala ng pagkawasak.“You took everything that should’ve been mine.”Paulit-ulit na bumabalik sa kanyang isipan ang linyang iyon.At sa bawat pag-ulit, mas lalo niyang nararamdaman ang apoy sa kanyang dibdib.⸻Tahimik na pumasok si Xavier sa kwarto, walang kamalay-malay sa delubyong pinaghahandaan ng kanyang asawa.Nakasuot pa ito ng itim na suit, amoy-alas-otso ng gabi at pagod.“Bakit gising ka pa?” tanong ni Xavier haban

Part 1: The Gathering StormTahimik ang umaga sa mansyon, ngunit sa likod ng katahimikan, ramdam ang bigat ng paparating na unos.Sa loob ng silid ni Aurora, tanging tik-tak ng relo at mahinang pag-ihip ng hangin mula sa kurtina ang maririnig.Nakaupo siya sa harap ng vanity mirror, walang ekspresyon sa mukha, habang pinagmamasdan ang sariling repleksyon.Ang babaeng nakatingin pabalik sa kanya ay may parehong mukha — ngunit ibang kaluluwa.Wala na ang dating Aurora na puno ng pag-ibig at tiwala.Ang natira ay isang Aurora na hinubog ng sakit, pagkakanulo, at muling pagkabuhay.⸻Sa mesa sa tabi ng salamin, nakalatag ang invitation card mula sa Steele Foundation Gala.Isang event na taon-taong ginaganap bilang charity para sa mga orphanage at medical research — ngunit ngayong taon, may kakaibang kahulugan ito.Ang event na ito ang magiging unang pampublikong pagkikita nila ni Lilith, kung totoo ngang lalabas na ito sa publiko.At higit pa doon — ito rin ang unang pagkakataon na