LOGINHinawakan ni Levi ang baywang ni Vionne, at marahang kinalas ang tuwalyang tanging bumabalot sa katawan nito. Bumagsak iyon sa sahig nang walang tunog, kasabay ng mabilis na pintig ng puso ni Vionne. Nalantad ang kanyang kahubdan, at bagama’t wala siyang kahit anong saplot, hindi hiya ang naramdaman niya—kundi isang hindi maipaliwanag na pagnanasa.
Mainit ang hininga ni Levi habang dahan-dahang lumalapit ang kanyang labi sa balat ni Vionne. Hinalikan niya ito sa balikat, sa leeg, sa gitna ng dibdib, at pababa pa, na para bang sinasamba ang bawat pulgada ng katawan ng babae sa kanyang harapan. Ang bawat haplos ay may init na naglalakbay sa balat ni Vionne, patungo sa kanyang kalamnan, papunta sa kaibuturan ng damdaming pilit niyang pinipigil. Napakapit siya sa batok ni Levi, ang mga kuko niya ay bahagyang lumalalim sa balat nito habang ang bawat halik ay nag-iiwan ng bakas ng apoy. Hindi niya alam kung dapat ba siyang tumutol o magpaubaya. Ngunit sa mga sandaling iyon, ang tanging alam niya—ay gusto rin niya. Marahan siyang binuhat ni Levi at pinaupo sa marmol na lababo. Napasinghap si Vionne sa malamig na pakiramdam ng marmol sa kanyang balat, pero agad iyong napawi nang muli siyang halikan ni Levi. Mariin ang pagkakahawak ng binata sa kanyang hita, halos ikulong siya sa pagitan ng mga bisig nito. Napalapit siya nang husto sa katawan ni Levi, naramdaman niya ang init, ang lakas, at ang tensyon sa pagitan nila. Ang bawat pulgada ng katawan nila ay naglalapit, pilit winawaksi ang distansyang matagal nang itinatayo sa pagitan ng kanilang dalawa. “Levi…” mahina, garalgal, at puno ng panggigigil ang boses ni Vionne. Hindi na niya alam kung nagrereklamo ba siya o humihiling pa. Hindi siya sinagot ni Levi. Sa halip, hinalikan siya sa leeg, saka sa balikat, at sa sensitibong bahagi ng kanyang katawan na ikinapaliyad ni Vionne. Para siyang nawawala sa sarili—lumulutang sa pagitan ng reyalidad at init ng sandaling iyon. Ang kanyang mga binti ay kusang yumakap sa baywang ni Levi, tila hinahanap ang init nito. Hawak ng binata ang kanyang baywang, mariing isinandal sa katawan nito, at sa isang saglit naramdaman ni Vionne ang marahang pagpasok ng binata sa kanya. Napasinghap siya. Napaliyad. Ang pakiramdam ay mahapdi, masakit, at hindi niya inasahan ang bigat na iyon—ang pagsalakay ng damdaming hindi lang pisikal kundi emosyonal. Para bang napunit ang bahagi ng katauhan niyang matagal nang sarado sa kahit sinong lalaki. Napapikit siya, at halos maluha sa sensasyon. Hindi siya sanay. Hindi niya alam kung dahil ba sa pagkabigla, sa sakit, o sa kung anong damdamin na hindi niya kayang pangalanan. Napahinto si Levi, inilapat ang kanyang noo sa balikat ni Vionne. “Are you okay?” mahina niyang bulong, humihingal, pinipigil ang sariling gumalaw. Tumango si Vionne, bahagyang ngumiti kahit namumuo pa ang luha sa kanyang mga mata. “Just... don’t stop. Fuck me.” Sa mga sumunod na minuto, marahan silang gumalaw. Nagsanib ang kanilang katawan sa paraan na hindi kayang ipaliwanag ng salita. Sa labas ng pinto, na hindi pa rin nila alam ay naka-lock mula sa labas, may dalawang matandang nakikinig sa kanila. “Emil, ilang buwan kaya bago tayo magkaapo?” tanong ni Lola Virginia, sabay higop ng tsaa. “Depende. Kung ‘yung ginawa nila ngayon ay may emosyon, baka twins agad.” *** Naramdaman ni Vionne ang bigat sa kanyang sentido. Parang may malakas na pintig sa loob ng ulo niya habang dahan-dahang nagigising. Kumunot ang kanyang noo habang pilit na inaalala ang nangyari kagabi. Mainit. Mabigat ang hininga. Mapusok. Lahat ay malabo… maliban sa huling eksena na ramdam pa rin ng katawan niya—ang sensasyong hindi niya akalaing mararanasan niya kasama si Levi Angeles. Napahawak siya sa noo habang pilit inaalis ang pamumula ng pisngi. Pero mabilis din siyang napabalikwas ng bangon nang maramdaman ang init ng katawan na nakadikit sa kaniya. Napalingon siya sa kanan at halos lumuwa ang mata niya nang makita si Levi… nakahiga… nakatulog… hubad. Napalunok siya. Tumingin siya sa sarili. Binuksan niya ng kaunti ang kumot at… halos mapatili. Hubad din siya. Hindi pa man siya nakakapagsalita, dumilat si Levi. Naunang bumangon ang kilay bago ang talukap ng mata. “Good morning,” garalgal at paos ang boses nito. Nakangiti pa. “Good morning, your face,” pabulong niyang tugon, sabay balot pa lalo ng kumot sa sarili. “Levi! What the hell happened?” Napakamot ito sa batok. “You don’t remember?” “Of course I do!” bulalas ni Vionne, sabay kurot sa braso ng lalaki. “But... we weren’t supposed to—this wasn’t the plan!” “Ano ba’ng gusto mong mangyari, magplano pa tayo bago maghubaran?” nakangising asar ni Levi. "We fucked. Dapat magpasalamat ka sa akin dahil natikman mo ang isang Levi Angeles." Magsasalita na sana si Vionne nang biglang bumukas ang pinto. Dahil sa gulat, sabay silang sumisid sa ilalim ng kumot. Si Vionne ay halos hindi makahinga habang nakapatong ang katawan ni Levi sa kanya. “Levi!” pabulong pero gigil na sigaw ni Vionne. “Get off!” “Sssh!” tugon ng binata. “Lolo at Lola ko ‘yan!” Sa pintuan, pumasok si Lola Virginia at Lolo Emil, kapwa may dalang trays na puno ng almusal. Tuwang-tuwa ang mag-asawa, at hindi alintana ang tension sa loob ng kwarto. “Good morning, lovebirds!” masiglang bati ni Lola Virginia habang inilalapag ang tray sa maliit na side table. “Wala pang limang minuto ‘yan ah. Hindi pa kayo bumangon?” “Siguro pagod pa,” ani Lolo Emil sabay ngiti. “Nagpapahinga pa siguro ‘yung mga muscles nila.” Sa ilalim ng kumot, halos mamula sa hiya si Vionne. Tinitigan niya si Levi. Hindi sinasadyang makita ang alaga ng binata lalo na't pareho silang walang saplot. Napalunok si Vionne nang makita ang size ng ari ni Levi. Sumagi sa isipan niya kung paano ito kagaling at kasarap sa kama. Napapikit siya, tinakpan ang mga mata at pilit na iniiwas ang tingin. “Levi…” babala niya. Ngunit hindi na rin komportable si Levi. Dahil sa init, sa presensiya ni Vionne sa ilalim ng kumot, at sa hindi maiiwasang natural na reaksyon ng katawan niya, ramdam niya na unti-unti na namang sumisirit ang tensyon sa kalamnan niya. Bahagyang yumuko si Levi, dumampi ang labi sa pisngi ni Vionne—at saka dumiretso sa kanyang labi. Napalakas ang ungol ni Levi. “Uhhhhh…” Sa labas ng kumot, nagkatinginan ang dalawang matanda. “Ay naku,” ani Lola Virginia. “Mukhang hindi na kailangan ng tsaa. Sige na, Emil, hayaan na natin sila.” “Baka ma-awkward pa sila kung may audience,” sabay ngisi ni Lolo. Lumabas ang dalawa sa silid, tuwang-tuwa, habang si Vionne at Levi ay kapwa nanghihina sa pinaghalong hiya at tensyon sa ilalim ng kumot. “Sabihin mo sa akin na hindi ito nangyayari,” ungol ni Vionne habang pilit na ikinukubli ang mukha sa dibdib ni Levi. “Nangyayari nga,” bulong ni Levi. “At kung hindi ka titigil sa pagdikit ng katawan mo sa akin… baka may mangyari ulit.” Tinulak siya ni Vionne. “TUMAYO KA NA!” “Ayoko. Lumabas na sina Lolo’t Lola. Mas safe pa rito.” “Safe sa loob ng kumot habang… ganiyan ka?” Tinakpan ni Vionne ang mukha habang nagpipigil ng tili. Ngumisi si Levi habang nakasandal pa rin sa headboard, tila ba walang pakialam na pareho silang hubad sa ilalim ng kumot at bagong-bangon mula sa isang gabing punô ng init at tensyon. “Relax,” malambing pero may halong tukso ang tono ng boses niya. “We’ve already crossed the line.” Bahagya siyang yumuko, malapit sa mukha ni Vionne, saka binulungan ng may ngisi sa labi, “Mutual benefits, right?” Napasinghap si Vionne at agad na nilayo ang mukha, pero hindi niya maitago ang pamumula ng pisngi. Hindi niya alam kung dahil ba sa kahihiyan o dahil sa matinding pagkailang sa mapanuksong titig ng lalaki. Si Levi ay hindi pa rin kuntento, mas lalo pang lumapit. “How’s my performance in bed, my future fake wife?” tuloy-tuloy na pang-aasar nito, sabay kindat habang bahagyang nakalapit ang labi sa tainga ni Vionne. Napakurap si Vionne, hindi makapaniwala sa kabastusan at kumpyansa ng binata. “Levi!” bulalas niya, pilit tinatakpan ang mukha ng kumot. Ngunit bago pa siya makapagsalita ng matino, mabilis na dumapo ang isang halik sa gilid ng kanyang labi. Naiwan siyang nakaawang ang bibig, hindi makapaniwala sa ginawa nito. Si Levi, na para bang walang ginawang kabalbalan, ay agad bumangon mula sa kama. Wala pa ring saplot. Napabuntong-hininga si Vionne. Napakagat sa labi habang sinusundan ng tingin ang binata. Bago tuluyang maisara ni Levi ang pintuan ng banyo, narinig pa niya ang huling banat ng binata. “By the way... round two later? Sabihin mo lang kung ready ka na.” Sumabog ang init sa pisngi ni Vionne. “Ulol!” sigaw niya, sabay bato ng unan sa direksyon ng pintuan.Tahimik ang buong restaurant. Tanging malambing na tugtog ng violin ang maririnig sa background habang nakaluhod si Levi sa harap ni Vionne, hawak ang maliit na kahon ng singsing. Hindi agad nakapagsalita si Vionne. Namumuo ang luha sa mga mata niya habang nakatitig sa lalaking matagal nang naging sandigan niya.“Vionne…” mahinang sabi ni Levi, “I’m not expecting you to answer right away. I just want you to know that this—us—means everything to me. You don’t have to say yes if you’re not ready.”Tumango si Vionne, pero hindi niya maiwasang mapangiti. “Levi… you’ve done so much for me already. I don’t even know how to thank you enough.”Lumapit si Levi ng kaunti, hawak pa rin ang kahon. “You don’t have to thank me. I did all of this because I love you. Because I believe in you. I just want to spend my life proving that you’ll never have to face anything alone again.”Hindi na napigilan ni Vionne ang mga luha. Tumayo siya mula sa upuan at lumapit kay Levi. “You’ve always been there for
Gulat na gulat ang buong pamilya ni Levi nang marinig mula mismo sa kanya ang desisyon na mag-invest siya sa Monteverde Group. Tahimik ang hapag-kainan. Walang kumikilos. Lahat ay nakatitig kay Levi, habang siya naman ay kalmado lang na naglalagay ng kape sa tasa.“Levi, are you serious?” tanong ng ama niyang si Roberto, hindi makapaniwala. “You’re planning to invest your own money into that company? After everything that happened?”“Yes, Dad,” sagot ni Levi, kalmado ang tono. “Vionne has already regained full ownership. The company is under her leadership again, and I believe in what she can do.”Sumingit agad ang Mommy niyang si Adelaide, halatang hindi mapigilan ang sarili. “Levi, anak, you can’t be serious! That woman brought nothing but trouble to your life. She’s the reason why our family’s reputation was dragged into that chaos before.”“Mom,” sagot ni Levi, diretsahan. “That was the past. Vionne was the victim, not the problem.”Napahampas si Adelaide sa mesa. “Victim? Don’t b
Pagbukas pa lang ng glass doors ng Monteverde Group, huminto si Vionne sa tapat ng lobby. Napatigil siya nang makita ang mga empleyado, mga department heads, at ilang board members na tila naghihintay sa kanya. May mga nakangiti, may ilan ding halatang naiiyak sa tuwa.“Ma’am Vionne! Welcome back!” sigaw ng isa sa mga staff na unang lumapit sa kanya, sabay palakpak.Isa-isa ring sumabay ang mga tao. May mga nagdala pa ng maliit na bouquet ng bulaklak at banner na may nakasulat na ‘Welcome back, Ms. Monteverde!’Napahinga nang malalim si Vionne, halatang nabigla. “What is all this?” mahina niyang tanong habang lumapit si Mr. Velasquez, ang dating vice president ng company na siya ring pinaka-loyal sa kanya noon.“It’s for you, Ma’am,” sabi ni Velasquez, nakangiti. “You’re officially back as the rightful CEO and President of Monteverde Group. The board voted unanimously this morning again. It’s what we should’ve done a long time ago.”Natahimik nang ilang sandali bago muling nagsalita s
Naging sobrang tense ang loob ng courtroom. Tahimik ang lahat habang nakaupo sina Vionne at Rhaedon sa magkabilang panig. Si Vionne ay kalmado, pero bakas sa mga mata nito ang determinasyon. Samantalang si Rhaedon naman ay halatang hindi mapakali.Pagpasok ng judge, agad nagsitayuan ang lahat.“Court is now in session. You may all be seated.”Muling umupo ang lahat. Si Atty. Sevilla ang unang tumayo.“Your honor, we are here today to present the remaining evidence that will confirm Mr. Rhaedon Thorne’s guilt in the charges filed against him—fraud, embezzlement, falsification of documents, and defamation.”Tiningnan ni Rhaedon si Vionne. “This is ridiculous,” mariin niyang sabi sa abogado niya. “Walang katotohanan lahat ng ‘yan.”Ngumiti lang si Vionne, marahang bumulong. “You still think you can talk your way out of this?”Napalingon si Rhaedon, galit. “You ruined my life, Vionne.”“No,” mahinang sagot ni Vionne. “You ruined yourself.”Tinaasan siya ni Rhaedon ng kilay. “Lahat ng ‘to
Tahimik na nagmamaneho si Levi pauwi nang biglang tumunog ang phone ni Vionne. Nakita niya sa screen ang pangalan ni Atty. Sevilla. Agad niyang sinagot ang tawag.“Hello, Atty. Sevilla,” malamig pero kalmado niyang bati habang nakatingin sa daan.“Ma’am Vionne, I called to inform you something important,” mabilis na sagot ng abogado. “The warrant of arrest for Mr. Rhaedon Thorne has been approved. The police will serve it any moment now.”Napatigil si Vionne. “What? Are you serious?” mahina niyang tanong, parang hindi makapaniwala sa narinig.“Yes, Ma’am. Lahat ng kaso laban sa kaniya ay pinayagan ng korte. From misuse of company funds, falsification of documents, money laundering, up to emotional and reputational damages against you. Lahat iyon, tinanggap ng fiscal. Pati si Ms. Trixie Velasco ay included. She’s facing multiple counts of conspiracy and theft.”Napatingin si Levi kay Vionne habang nagda-drive. Kita niya sa mukha ng nobya ang gulat at ang bahagyang ngiti na pilit nitong
Sa malaking bulwagan ng Grand Horizon Hotel ginanap ang international charity auction. Tahimik lang si Vionne habang magkahawak ang kamay nila ni Levi papasok sa venue. Nakasuot siya ng simpleng black evening gown, habang si Levi naman ay naka-formal tuxedo.“Relax,” bulong ni Levi habang naglalakad sila. “We’re here to enjoy. Forget about work, okay?”“Easier said than done,” mahinang sagot ni Vionne. “Pag puro business tycoon ang nasa paligid, mahirap kalimutan ang trabaho.”Ngumiti si Levi. “Then just focus on me tonight.”Bago pa siya makasagot, napatigil si Vionne. Nanigas ang katawan niya nang mapansin ang grupo ng mga taong papalapit. Hindi siya maaaring magkamali — sina Rhaedon, Trixie, at Dianne iyon. Pare-parehong may kumpiyansang aura, at tila ba sinadyang lumapit para lang mang-asar.“Looks like fate really loves playing games,” wika ni Rhaedon habang nakangisi. “Didn’t expect to see you here, Vionne.”Agad na humigpit ang hawak ni Levi sa kamay ni Vionne. “We were invited







