Chapter 6

Shariena's past...

Masaya kaming mag anak ng araw na iyon habang binabay-bay namin ang kahabaan ng highway papuntang Baguio dahil nag request ako sa aking magulang na magbakasyon duon.

Masaya kaming kumakanta ni mommy habang nagmamaniho si daddy at sumasabay din sa aming kantahan ni mommy.

Excited na ako ng maamoy ko ang halimuyak ng puno ng pine tree mula sa nakabukas na bintana ng kotse, nag request kasi ako na mag road trip kami para ma feel ko kung paano bumyahe ng malayo na hindi nakasakay sa chopper.

Nang biglang nakita ko si daddy na parang natataranta dahil hindi gumagana ang prino ng kotse dahil may papalapit na malaking truck na makakasalubong namin.

"Dad, anong nangyayari?" Tanong ko sa aking ama na panay ang apak sa prino ng sasakyan.

"Ayaw gumana anak." Sambit niya na ramdam kong kinakabahan na.

Kinabahan narin kami ni mommy, nagyakapan kami at bahagya pang ipinikit ni mommy ang kanyang mata dahil natatakot ito.

Nang bigla kong naramdaman ang malakas na pag salpok ng aming kotse sa naka salubong naming malaking truck, at sumidsid pa ang gulong nito dahil sa nadadala ito sa pag abante ng truck papunta sa gilid ng highway. Sa gilid ng highway ay may isang matarik na bangin. Dahil nakapag prino na ang truck ay hindi tuluyang nahulog ang aming kotse sa bangin. Ramdam ko pa nang hinugot ako ng diko kilalang tao mula sa loob ng kotse bago ako nawalan ng malay.

Nagising ako na nasa hospital na. Pag dilat ko ng aking mata ay natanaw ko ang aking tiyuhin na si tito Francis na nakatayo ito sa gilid ng hospital bed at nakatingin sakin.

"Tito, si mommy at daddy? Nasaan sila iligtas mo sila please.!" Sambit ko sa kanya na naguumpisa nang tumulo ang aking luha.

"Nasa ICU sila iha, don't worry ako na ang bahala sa mga magulang mo." Ani niya. Siryusong mukha ang naka rehistro sa kanya.

Inabot pa ng isang linggo bago ako nakabangon sa kama, at may tungkod dahil bali ang kanang binti ko. Dahan dahan akong naglakad papunta sa ICU kung saan andun ang magulang ko dahil naka comatose sila.

Umiiyak akong lumapit sa kanilang dalawa. "Mommy, daddy. I'm sorry kasalanan ko ito, sana hindi nalang ako nag aya. Hindi sana mangyayari ang bagay na ito, i'm so sorry." Sambit ko habang umiiyak at patuloy na naglalandas ang akin luha humihikbi sa harap ng aking magulang na naka comatose.

Inabot pa ng isang buwan na naka comatose ang aking magulang pero nung nakausap ko ang doctor ay may possibilities daw na magising silang dalawa dahil nag reresponse nan daw ang kanilang katawan.

Subalit nung umaga ko lang nakausap ang doctor pero nagulantang ako sa ibinalita ng doctor na tumigil ang paghinga ng sabay ang aking mga magulang.

"Paano nangyari yun doc?! Ang sabi mo magigising pa sila bakit ngayon ay wala na sila?!" Sigaw ko sa doctor dito sa labas ng ICU, nagpaliwanag ang doctor dahil kahit sila ay hindi makapaniwala sa nangyari. Sinubukan pa nilang erivive ang katawan ng magulang ko pero wala na silang nagawa.

"I'm sorry for your lost. Pero ginawa na namin ang lahat, sorry." Nakayukong saad ng doctor sa akin.

Ibinurol ko ang aking magulang kasama ang aking tiyuhin hanggang sa naipalibing namin. Gabi gabi akong umiiyak sinisisi ang sarili sa kanilang pagkawala, naipanalangin kopa sa diyos kung bakit binuhay pa ako. Sana ako nalang ang kinuha at hindi sila.

Halos araw araw ay nakaharap ako sa puntod ng aking magulang at humihingi ng kapatawaran sa aking nagawa, na kung hindi dahil sa akin ay sana masaya pa kaming magkakasama.

Isang linggo na mula nang mailibing ang aking magulang at bukas ay debut ko na, hindi ako excited sa araw na iyon. Pagkatapos ng aking debut ay maisasalin na sa akin ang mga naiwang yaman at ari arian ng aking magulang sa oras na mapirmahan ko na ang will and testament pero ang atm ng aking magulang ay hawak ko at may access ako dahil sabi pa nila kahit anong mangyari ay nasa akin ang pera nila sa bangko. Ang mansyon ang hasyenda at ang malalaking lupain na may ibat ibang produkto ng prutas at ang niyogan at palayan dito sa pampangga yan ang laman ng mga dokomento na aking pepermahan.

Kasalukuyan akong naglalakad, dahil balak kong magpahangin sa labas ng mansyon, nang marinig kong may kausap ang aking tiyuhin sa telepono, si tito Francis ampon ng magulang ni mommy. In short hindi ko siya tunay na tiyuhin, ako nalang ang natitira sa angkan ng Villiareal at Garcia. Kaya walang ibang magmamana sa kayamanan ng aking magulang kundi ako, ako rin ay kaisa isahang anak ng aking magulang dahil hindi na muling nag buntis si mommy dahil nasa bingit ng kamatayan ang buhay niya nung ipinanganak ako.

"Alam muna ang gagawin mo, sinabihan na kita na ihanda muna ang bomba. Sa pagkakataong ito ayuko na papalpak kayo! Nuon muntik pang mabuhay ang mag asawang iyon, buti at naka isip pa ako ng paraan para hindi magising ang magulang ni Shariena, basta gawin niyo ang lahat para mawala narin sa landas ko ang batang ito at nang mapa sa'kin ang lahat ng kayaman naiwan sa kanya.!" Mahabang niyang sambit. Malinaw kong narinig ang lahat na siya ang nag utos na patayin kaming mag anak. Sana buhay pa ang magulang ko kung hindi dahil s kanya. Sinisi ko pa ang aking sarili dahil sa nangyari.

kuyom ang aking kamao na dahan dahang bumalik sa kwarto at nag impake ng pwedi kong madalang gamit sa aking planong pagtakas.

Sinigurado ko muna na walang makaka kita sa'kin bago ako dahan dahang lumabas ng mansyon upang sigurohin makakatakas ako. Nakahinga ako ng maluwag ng sa wakas ay nakalayo na ako mula sa mansyon. Buti nalang at wala ang ibang mga tauhan ni tito, dahil simula namatay ang mga magulang ko ay may nagsulputan sa mansyon na mga armadong lalake, kahit saang sulok ng mansion ay may nakabantay na mga lalakeng may bitbit na baril at pinakabitan pa ito ng mga cctv. Ngunit may mga daanan parin na hindi kita sa cctv, inaral ko ang lahat dahil nagtataka ako bakit naging ganun bigla sa mansyon.

Nagpakalayo layo ako, sa maynila ako dumiritso. Dahil meron naman akong sariling pera kahit na hindi kopa buo nakukuha ang ibang kayamanan ng aking magulang ay nasa akin ang card nila na naglalaman ng ilang million dollars na pera sa bangko.

Nag withdraw ako ng pera at inupahan ko ang isang penthouse sa makati, saka nagpalit ng pangalan sa mga taong nakakaharap ko. Maliban sa baklang nakilala ko at kalaunang naging bestfriend kopa.

Nagtago ako dahil alam kong ipapahanap ako ng aking tiyuhin kahit saang sulok ng pilipinas, dahil hahabulin niya ang perang hawak ko. Sa ngayon ay hinayaan ko muna siya na kamkamin ang mga perang kinikita ng hasyenda at ng mga iba pang lupain na kumikita ng salapi na pinaghirapang ipundar ng aking mga magulang.