CHAPTER FOURTY FOUR

HINDI nakuntento si Vincent na tingnan lang ang mga larawan nila nina Andrea at Vince na kuha ni RJ sa cellphone nito at na-forward naman sa cellphone niya.

Gusto niyang tawagan si Andrea. Gusto niya uling marinig ang boses nito at ang hagikgik ng kanilang anak. Napakasarap sa pakiramdam ang bawat tawa ni Vince na napapakinggan niya. Totoo nga pala na kaligayahan ang dulot ng isang pagiging ama. At si Andrea, sa tuwing ngumingiti ito sa kan’ya, para bang may humahaplos sa puso niya.

Kung bakit parang kinasasabikan niya na agad na makita ang mga ito, samantalang iilang oras pa lang naman buhat nang lisanin niya ang lugar ng mga ito sa Catanduanes – hindi niya alam. Hindi niya sigurado.

At hindi niya alam kung saan siya humugot ng ganoong klaseng damdamin na hindi niya itatanggi, sobrang kasiyahan talaga ang hatid sa kan’ya.

Lingid din sa kaalaman ng dalagang ina, hiningi niya kay Meldy ang cellphone number nito. Hindi matatapos sa pag-alis nila kanina ni RJ doon ang pakikipag-ugnayan