EdnalynPagdating sa apartment. Nagpaiwan si Everette sa baba. Ako lang mag-isa ang umakyat. Hindi rin naman ako nagtagal kasi kaunti lang ang dinala kong damit kasi hindi naman kami magtatagal doon sa bahay ng Lolo ni Everette.Ang tahimik tuloy ng bahay. Kasi wala si Ate Diday at maingay na kambal. Speaking of Ate Diday. Tatawagan ka nga pala 'to. Tapos na rin naman akong magligpit at magbihis umupo muna ako pansamantala sa aking kama.Tinawagan ko ang number nito. Ngunit walang signal. Nakarating na kaya ito sa province nila?Text ko na lang. Sure naman na papasok ang messages ko kapag nagka signal na ito.Naabutan ko si Everette sa baba seryoso itong may kausap sa phone niya. Sino naman kaya? Nakatalikod kasi sa akin. Tumikhim ako kaya mabilis itong humarap ngunit hindi rin naman tinapos ang pakikipag-usap sa kabilang linya.Tumayo ako sa harapan niya inantay na matapos. Hindi ko naman maiwasang hindi taasan ito ng kilay pagka banggit ng ‘boss’.“Yes boss, yeah kasama ko si Jade.
EdnalynPagpasok namin sa loob ng mansyon mas napanganga ako sa ganda ng paligid. Naghilera ang mga kawaksi nakayuko upang batiin ako. Tinawag kasi lahat ni Everette, upang ipakilala lang ako sa mga kasambahay ng mansyon ni Chairman Emilio.Para naman magtatagal kami e, Lunes lang gusto ko ng bumalik sa apartment namin.Ngunit tila malabong makabalik kasi kung kinausap ni Everette ang titser ng kambal. Meaning matatagalan kami rito bago nito payagan na bumalik sa apartment.“Ehehe, salamat mga ate p'wede na po kayo bumalik sa ginagawa n'yo,” saad ko sa kanila ng nanatili mga nasa harapan ko.Nasa baba kami sa grand staircase ng mansion. Kararating lang din namin ngunit may naulinigan akong naglalakad tila papalapit.May tunog ng yabag sa hagdan tila pababa iyon. Kaya umangat ang tingin ko tama nga ang hula ko. Kasi seryosong Lolo ni Everette at akay nito si Tobias, dahan-dahan na humahakbang pababa ng hagdan. Grabe nagmana pala anak ko rito same sa kaniyang Lolo kita ang kaseryosohan
EveretteBakit kaya kabado ako? Kakaiba ang pakiramdam ko habang patungo sa library kung saan nauna si Lolo Emilio, sa akin.First time kong mag kaganito parang takot na ewan. Kahit sa pagpihit ko ng doorknob hindi ko rin maipaliwanag ang aking nararamdaman.“May nangyari bang hindi maganda? Kung meron ano naman kaya‘yon?“Fuck!”Dahan-dahan pa ako sa pagpihit ng pinto. Subalit gusto kong tumawa ng walang kasing saya dahil sa taong nakaupo sa visitors chair kausap ni Lolo.“Nanay Erna?” masaya kong sabi.My God na miss ko sila ni Tatay Dexter. Nagbabalak pa naman na sana akong magpakita sa kanila baka nag-aalala nang husto kasi matagal na akong hindi umuwi.Ilang years nga ba? Almost five years. Alam nila, nasa hideout lang ako pero hindi naman kagaya noon na kahit hindi ako umuwi tumatawag pa rin ako sa kanila.This past four years lang wala kasi nga hindi ko sila maalala.“Nanay!” nakangiti kong sabi. Nakangiti at agad tumayo si ‘nay Erna. Pareho namin sinalubong ang isa't isa sabay
Ednalyn “Congrats besh! Kayo nga talaga ni Sir Rennier ang end game?” ani ko kay Merlyn ng magkasarilinan kami pagkatapos ng seremonyas ng kasal.“Ilang months na iyan?” nginuso ko ang impis pa n'yang tiyan.Nangiti ito hinaplos bago sumagot sa 'kin.“Mag-two months besh.”“Bakit pala hindi mo isinama ang dalawang bata?”"Kasi besh, may ambush na nangyari sa amin ni Everette. Ngayon nga nasa mansyon kami ng Lolo niya nakatira. Sa sunod na lang kapag wala ng problema.""Mabuti naman at walang nangyari sa inyong dalawa," aniya nasa boses nag-aalala.Payag naman si Everette na kasama sana ang kambal. Napilit ko ito.. Ngunit nakiusap kasi sa akin ang Nanay Erna, kung p'wede niya maka bonding ang dalawang apo kasi uuwi rin bukas kaya pinagbigyan ko.Hindi naman sila aalis sa mansyon. Doon lang din sila sa bahay ni Chairman kaya hindi sila mapapahamak.Pabor din kay Everette. Lalo ngayon nadala kami sa nangyaring ambush noong matulog ito sa apartment.Wala pa ito na ku-k'wento kung nahuli
EDNALYN “Sure ka ba rito sa nakalap mong impormasyon ha, Calvin?” naniniguro kong urirat sa kaniya.“Oo naman Jade. Ako pa ba?” aniya niliyad bahagya ang dibdib animo nagyayabang sa akin.“Ednalyn! Jade, ka ng Jade. Wala na si Jade,” wika ko sa kaniya.He smirk. “Para sa akin ikaw pa rin si Jade na una kong nakapalagayan ng loob, ng bago akong pasok sa training camp.”“Ehem!” tumingin ako sa katabi kong si Everette. Masama ang tingin kay Calvin nanatiling madilim ang mukha simula pa kanina pagkakita sa binata.Guwapo naman kasi si Calvin. Hindi nga lang kasing-pogi ni sir Everette ko. “Seloso naman ni sir Everette, kinakausap lang naman si Jade,” parinig ni Calvin, na siyang kina bungisngis ko.Sanay si Calvin, na tawagin akong Jade, magpa hanggang ngayon. Sinabihan kong tigilan na kakatawag na Jade, at ‘Ednalyn’ na lang, kasi wala na rin naman ako sa Eagle Eye. Wala na rin akong balak bumalik doon kasi mas priority ko ang mga anak ko.Delikado rin kasi kung ‘yon ang trabaho ko. Hin
Everette“Totoo ba ito apo, ko?” napasinghap si Lolo Emilio, sabay hawak sa dibdib niya habang binabasa ang laman ng folder. Tila hindi pa ito makapaniwala dahil paulit-ulit niyang pinasadahan ng tingin ang laman ng folder.Panay tingin ko kasi malalim ang paghinga nito.“Lolo ayos ka lang ba?” hindi nakatiis na tanong ko rito.“Oo apo,” aniya patuloy nakatitig sa folder pero ako hindi ko maialis ang titig kay Lolo, kasi naghahabol ito ng paghinga.“Lo!” ulit ko ngunit binigyan ako ng magaan na ngiti kaya nakampante ako.“Lolo, kailangan natin malaman kung saan itinago ni Maryjane ang kapatid ko,” saad ko nakatingin pa rin sa kaniya. “May lihim na akong taong pinasusundan si Maryjane, apo. Pero itong balita na ito ang kailangan natin malaman. Sa lalong madaling panahon.”“Opo ‘lo bago mahuli ang lahat. Hindi natin alam kung anong kalagayan ng kambal ko ngayon. Maaring pinahihirapan ‘yon ngayon ni Maryjane," nasa boses ko ang pag-aalala.Napahawak si Lolo Emilio, sa kaniyang dibdib. N
EveretteKasama ko si Calvin at boss Chinito sinunsundan namin si Maryjane, ngayon hapon. Tinawagan kasi ako kanina bago mag-alas-d'yes ng umaga ni boss Chinito, na may pupuntahan si Maryjane, ayon sa tao nitong lihim nakasunod kay Maryjane. Baka raw ito na ang sagot sa akin problema.Agad niya akong kinontak at nagkita kami at ito na nga may kasama pa si boss si Calvin.Ewan sa babaeng ‘to kung saan papunta basta hindi namin inaalis ang tingin dito. Bawal itong makawala sa paningin namin, baka ito na ang pinaka aantay kong pagkakataon na makita ang kapatid ko.“Ibang daan na ito ah. Patungong Rizal?” wala sa sarili saad ko na kinalingon ni boss Chinito na nakaupo sa unahan. Katabi ni boss ang driver nito sa unahan. Kami ni Calvin dito sa passenger seat.“Yeah, patungo nga roon ang tinatahak ni Maryjane. We have no choice kun'di sumunod bago pa makawala sa ating paningin ang iyong madrasta,” wika nito sa akin.Hindi kami masyadong dumikit baka mahalata ni Maryjane na mula Maynila. May
EveretteNang mag-umpisang lumakad sila Maryjane, patungo sa looban, naging alerto kaming tatlo at bumaba rin ng kotse.Walang kaalam-alam si Maryjane nakasunod kami dahil abala itong makipag tawanan sa kalaguyo. Kaswal lang kaming kumilos. Nangiti pa nga kami sa nagtataka sa amin ang ilang mga tambay dahil nga naman bago kaming salta sa lugar na iyon magtataka nga ang karamihan.Ang daming mga batang naglalaro nagtatakbuhan sa looban. Makipot ang kalsada kaya mas sumikip pa dahil sa mga batang naglalaro. Ang iba pa walang pantaas na damit at tila hindi pa naligo. May iilan din nag-umpukan na mga babaeng chismosa.Tumigil kami sa nadaanang tindahan. Kahit ayaw namin bumili napilitan kaming mag soft drink. Dahil tinagayan ng alak, ang driver ni Maryjane ng mga tambay na nadaanan. Hindi ito kalayuan sa amin kaya kailangan namin mag-ingat.Hindi malinaw ngunit naunawaan namin ang sinabi ng hubad barong lalaki na nagbigay ng basong may laman alak sa kalaguyo ni Maryjane.“Aba Tenyo. Talaga