Share
CHAPTER 23
Tired
I thought being alone is a sadness part of life but I was wrong. May mga bagay pang mas nakakasakit sa bawat taong nasasaktan. Sa mga taong nagmamahal.
Maybe, we don't know the pain until we experience it...to feel it.
Hindi natin mararanasan ang hagupit ng sakit hangga't hindi natin nararanasan ang masaktan o mapunta sa sitwasyon iyon.
Love can make you foolish...make you blind but at the same makes you happy.
Sometimes my life being unfair to me. May mga bagay akong isang sambit ko lang ay madali kong nakukuha kaya when I told to Dad that I want Ryker. Ginawa niya ang lahat sa kagustuhan ko. Pinangunahan ko ang tadhana at hindi nakinig sa mga bagay na hindi sasang-ayon sa plano ko but then what happened to me right now is the worst thing ever.
Nasa hospital ako. Hindi ako tanga. I know why I am here.
I lost my child. I lost my loving baby.
Related chapters
WORSHIPPED CHAPTER 24
TruthParang may dumaan ng malamig na hangin sa katawan ko nang nagbigat lalo sa dibdib ko.W-what?"W-what do you mean? T-tsaka p-paanong nangyari iyon, eh kitang-kita ko parehas namin pinirmihan iyon--""He fake his signature Livia."Natulala ako sa narinig ko. Hindi ako mapaniwala na posible pa lang mangyari ito. Kinagat ko ang labi ko nang maalala ko ang sariling tuwang-tuwa dahil nakasal na sa'kin si Ryker. I was contented that time because finally Ryker is mine but nabuhay ako sa kasinungalingan.So, all time.... All this years I was only wasted my whole life to him? Nagsasaya lang pala ako sa kasinungalingan and Ryker already knew about this?Of course, he is! Eh, simula't sapul ay pinake niya lang perma niya para paniwalaan kang kasal ka sa kanya kahit na ang totoo ay hindi. So, may binabalik niya pala na iwan ako? Kung ganoon ay maswerte ako at ako na mismo ang mang-iiwan sa kanya." Kai
WORSHIPPED CHAPTER 25
AwayI tried to be happy kahit para lang sa sarili ko but everytime I closed my eyes. I remember how I lost my baby, my dignity, and everything I have.I don't know what I should do. Di ko alam kung paano ba ako magsisimula o ano ba ang dapat kong gawin. Sobrang sakit para sa'kin na paniwalaan ako sa isang kasinungalingan. I remember before that I asked dad about Ryker...na gusto kong mapakasal sa kanya and dad agreed. I wonder kung paano niya napapayag si Ryker but then I was really happy because he's mine. He's married to me and there's no reason to let him go. Pero ang tanga ko. I believe that he's mine and he's my husband. After all he's married to me.Naalala ko pa kung paano ako naging kontento sa bagay na hindi siya makakawala sa mga kamay ko at paniwalang-paniwala na mamahalin rin niya ako. Pero ako pala ang naloko. Ako yung p
WORSHIPPED CHAPTER 26
ChanceSumibol ang matinding kaba sa dibdib ko ng bumungad sa'kin paningin ang hindi pamilyar na lugar. Nilibot ko ang paningin sa buong palagid. My chest skipped a beat from unknown reason. Kanina, pagkagising ko pa lang ay hindi ako mapakali lalo na malinaw sa alaala ko ang pagdakip ni Ryker sa'kin sa airport. Ryker kidnapped me!Hindi malinaw sa'kin kung bakit ginagawa niya pa sa'kin ito. Kung ano ba ang motibo niya dahil honestly naguguluhan ako. He knows how much I hate him. So, why he still pursuing himself to me?Tumigil ang paningin ko sa table katabi ng gilid ng kama. Naningkit ang paningin ko sa isang larawan. Hindi malinaw sa'kin ang kung kailan kinuhanan but I know that's me. Ako ang nasa larawan. Dumampi ang malamig na sahig ng ilapag ko ang mga paa ko at lumapit kung saan nakita ko ang larawan ko. S
WORSHIPPED CHAPTER 27
DeceitNapayuko siya at frustrated na ipinikit ang mata. Napatulala ako sa kanya kaya nang inangat niya ang paningin sa'kin at halos mamula ang mga mata niya."I-i know that I'm c-coward Livia and so many things that I did you. Nasaktan kita at pinaniwala sa kasingalingan but believe me...naging importante ka sa'kin at hindi ko lang nakita agad iyon when..." he blinked." -when we lost our baby.. I regret it Livia...pinagsisihan ko iyon kaya alam kong hindi mo maibibigay sa'kin ang hihilingin ko but I will do everything to you..if you want me to kneel in front of you, I will. If you wanted me to worship you, I will do that but please give me a chance to show that I regret everything what I did."Saglit ako natigilan at napatitig sa mata niya. Halos malunod ako sa mga paninitig niya. May emosyon sa mga mata niya na hindi ko mabasa.Umiwas ako ng tingin at napatitig sa palayo."Y-you will do everythi
WORSHIPPED CHAPTER 28
LoveI woke up in the morning with something freely hugging me. Nakiramdam ako. I wanted to feel this moment with him.Mabigat ang pakiramdam ko ng iminulat ko ang mata ko at napag-alaman na umaga na.I woke up like that there's no tomorrow..t-that I have to live again so I can wake up again another day. I let myself hug and felt his presence.Alam ko wala akong karapatan na maramdaman ito but can you blame me? If I really love this person? Kahit anong gawin o sa kabila ng sakit ng dinulot niya sa'kin ay nagagawa ko parin kalimutan ang lahat ng iyon dahil mahal na mahal ko siya.Can you blame me when there is a point that I still want to be with him and just be forgiven?Masisisi niyo ba ako kung minahal ko siya ng higit sa buhay ko.Tila nakalimutan ang nagawang kasalanan?A small faint smile fo
WORSHIPPED CHAPTER 29
For us Nagtaka ako ng humigpit ang pagkakahawak niya sa braso ko kaya bumababa ang tingin ko roon."L-let me go! Nasasaktan ako Ryker." inis na sambit ko sa kanya.Umigting ang panga niya at matigas na umiling."Hindi yan ang gusto kong marinig Livia."Kumunot ang noo ko. " Huh? Ano bang gusto mo marinig?" inis na tugon ko.Buong pwersa ko hinigit ang braso ko sa kanya at nabitawan din agad."Kung iniisip mo tatakas ako, sa tingin mo kaya kong tumakas na may ganito?" tinuro ko sa kanya ang natamong sugat ko. Tila natauhan siya ng makita ang sugat ko sa tuhod. Umamo ang mukha niya at ilang beses na kumurap bago tumingin sa'kin."I'm sorry I thought you're going to leave me again." mahinang sambit niya pero sapat na para marinig ko.Wala sa saril
WORSHIPPED CHAPTER 30
PretendSiguro kung kaya ko lang magpanggap na hindi ko siya narinig then I will. His words like a knife, slowly cutting you so you can feel the pain. Mas tumatagal mas sumasakit.I just can't believe what he said to me. He loves me? Tama ba ang narinig ko or sadyang nabingi lang ako sa katahimikan namin dalawa? Maybe, pinapaniwala lang niya ako isang bagay na imposibleng mangyari because he wants something on me? No.. I won't believe those three fucking words. If I'm going to pretend and act some thing that will help me to leave in this place well then I will do that.If you pretend what you really feel, it will help you hide how you feel to avoid excessive pain.I sweetly smile at him as I wrapped my arm around his neck tightly. No word came from my mouth. I-i j-just don't want to say something.
WORSHIPPED CHAPTER 31
NoBinuksan niya ang pintuan at inalalayan akong umupo sa passenger seat. Bukas ng sasakyan at walang bubong. Kaya nang magsimula siya paandarin ang sasakyan. Ang sariwang hangin ay malayang humampas sa mukha ko. Sa daming nangyari sa araw na ito ngayon lang ako nakaramdam ng patinding pagod. But ngayon lang din ako nagawang ngumiti ng totoo. I love seeing this kind of place. It's relaxing but at the same time calm. Tinaas ko ang dalawang kamay ko ng hindi iniisip na katabi ko siya na kasama ko siya. Pakiramdam ko kinuha sa'kin ang lahat kaya kahit ngayon lang hindi ko iniiisip ang lahat.I closed my eyes. " Yohooo!" I screamed.I heard him laughed but I ignored it."Be careful." he said under his laugh. Hindi ko siya pinakinggan. I said to my said that I'm alone. I convincing myself that the
Latest chapter
