Back
Nang dumating ang araw ng dumating sila Mommy at niyakap nila ako ng mahigpit. Marami silang dalang regalo hindi lang para sa'kin kundi para kay Fern.
"Oh, kamusta ka naman anak dito? Where's Steve?" sambit ni Mommy at nilibot ang tingin sa buong bahay.
Napakamot ako sa batok at naghahanap ng siempo kung papaano oo sasabihin sa kanya.
"Nagsabi siya sa'kin na may pupunta siyang business trip pero susubukan naman niya makapunta sa birthday ni Fern."
She nodded and take her glance at Fern. She immediately went to her and carry her.
Pinagmasdan ko sila ni Mommy at tuwang-tuwa naman siya habang nilalaro siya. Until someone spoke behind me. Sinalubong ako ng isang mahigpit na yakap ni Dad at ganoon rin ang ginawa ko.
"I missed you darling." he whispered. A small smiled formed to my lips.
Sa totoo
StartMy eyes only focused on how Ryker take care of our daughter. The celebration is not yet done and about the commotion earlier. No word came from my mouth. My heart fluttered when I saw him in front of me and all pain plastered on his face. His smile is the one of the most important that happened to my life. Akala ko hindi na dadating ang araw na ito na makikita ko si Fern sa mga bisig ni Ryker.I can't help but to smiled while looking at them. Hindi nagtagal ay napadako ang paningin ni Ryker sa gawi ko. He gave me a sweet smile while kissing our daughter.Inabot kami ng gabi sa labas habang ang iba namin bisita ay nagkakasayahan. Konti lang ang naiwan kaya kahit papaano ay hindi kami nakakaistorbo sa iba.Hindi ko mapigilan mapangiti sa tuwing sinusubukan ni Ryker patawanin si Fern pero habang tumatagal ay napapansin ko ang pagiging malumanay ng mga mata ni Fern hudyat na pagod na ang bata. Bahagyang humikab si Fern at nabasa ko sa bibig ni Ryker na tinatanong kung inaantok na ba
Marry"Ryker.. M-mali ka. Ako itong pinilit ang sarili sayo kahit hindi naman dapat. I was s-stupid--""No, you're not." mariin na sambit niya.Umiling ako kahit hindi naman niya nakikita."I'm the one who's stupid. I shouldn't hurt you nor give you so much pain. Even though I want you to let go but I couldn't cause I love you so much Livia that I can't do that. Mahal kita kaya I gave you space at sinunod ang utos ng daddy mo but hindi ko kayang makita kita sa malayo habang lumalaki ang anak natin. Gusto ko makasama kayong dalawa. I want to witnessed every first step of our daughter and I don't want to missed it."Halos nanginig ang tuhod ko sa narinig. Inalis ko ang kamay niya sa beywang ko at lumuhod na rin ako sa harapan niya.I put my hand on his jaw and looking directly into his eyes. " I was waiting for you." I almost whispered.
WorshipI opened my eyes when I heard her calling my name. My mouth twisted into smile when I smell her scent. I immediately turned my back at mabilis hinuli ang baywang niya.She chuckled as I hugged her tightly."Ryker isa!" she counted."What?" I said.Mas siniksik pa ang mukha sa katawan niya. Fuck, I missed her so bad! No one can tell about what I feel when she's here..beside me. I love her so much that I regret everything what I did. I shouldn't do that or hurt her. Dibale ng saktan niya ako at gamitin basta huwag lang siya aalis sa tabi ko."Ryker." she called me again.Napaangat ako ng tingin at pinagmasdan siyang nakatitig sa'kin. She smiled at me and her lips curved as if she was amused on something. Napabangon ako bigla ay hinaplos ang pisngi niya."What is it? Tell me." I said.Umiling siya at hindi nakaligtas sa'kin ang pagkislap ng mata niya hudyat na iiyak na naman siya."Hey..hey. what's wrong honey?" I asked her while my concern flashed over my face."D-do you r-really
A dim light mixed some of color. It's feels like every darkness ay kayang tumabasan ng napakaraming kulay. Nakakahilo at di malaman kung saan pipirmi. Nagkakagulo na ang taong nasa paligid ko pero eto ako, nasa gilid nakaupo, nakamasid sa bawat galaw nila.Bawat tao nandito ay may sarili-sariling buhay. They don't care about their surroundings. May iba sa kanila nagsasaya habang nagiinuman, meron naman mas pinili nalang mag-isa at magmumukmok sa isang tabi. May iba din sa kanila na mas gusto sumabay sa bawat haplos ng musika na siyang pinapatugtog ng DJ na talagang kinababaliwanan ng bawat tao. May nakita pa nga akong nagsasayaw sa may stage marahil sa sobrang kalasingan.Lahat ng tao may rason kung bakit sila naririto, siguro ang iba ay dahil may gusto i-celebration, ang iba gusto lang magsaya at makalimot sa lahat ng problema sa buhay. That how I felt right now. I wanted to escape of all my problem. Kahit sandali, gusto ko
Slipped"Bakit wala naman problema tutal asawa mo naman siya, ah?"I chuckled what Lily said to me. My eyes only focused on the ground, thinking about what happened last night.Kadalasan palagi ganoon ang nangyayari kapag may nangyayari sa amin. Asawa ko nga pero binabalewala niya ako.I drank all the tequila on my glass. Every beats of the music was rude but people like it. I lazily put my glass on the table and call the waiter again."That's enough Livia."Lily tried to get my glass pero hindi niya nagawa dahil mabilis ko nailayo. Tinitigan ko siya ng masama pero humalukipkip lang siya sa'kin."So, are you still a virgin?" she asked.Napairap ako sa wala sa oras.
KissLabis-labis ang kaba ko ng lumuhod siya mismo sa harap ko at tinignan maigi ang sugat na natamo kanina. Kahit nasa loob kami ay nagawa ng hangin pumasok sa loob kaya nanginig ang katawan ko sa lamig.Napaangat ang tingin niya sa'kin at kumunot ang noo. Hindi ko tuloy naiwasan pag-initan ng pisngi sa paraan ng tingin niya. Mga tingin pilit na binabasa kung ano man ang nasa isip ko.Ang mga mata niyang naninimbang tuwing nagkakasalubong lagi ang mga paningin namin.Kagat labi ko iniwas ang paningin ko."Eto lang ba ang masakit sa'yo?" malamig na tanong niya sa'kin.Tumingin ako sa sahig at parang isang pitik sa hangin ay ngayon ko lang naalala na masama pala ang pagkakabagsak ko sa sahig."M-my..waist
AngerMabibigat ang naging katok ko kaya wala pang ilang minuto ay bumukas na ang pintuan at kung sinuswerte ka nga naman.Mr. Rafanan is our Principal."Oh, Ms. Angeles! It's nice to see you again. " masiglang bungad niya sa'kin.Ngumiti lang ako ng tipid sa kanya at hindi na nagsayang ng oras at pinakita sa kanya ang nakuha kong litrato.Mabilis na nagbago ang ekspresyon niya at halos hindi na maipinta."I will handle this. Thank you Ms. Angeles."A wickedly smirk flashed on my lips. Maybe, sa ganitong paraan ay matatapos kung ano meron sa kanya. Ayoko sa lahat na may humaharang sa dadaaranan ko.Especially, this time I like him. Kaya mas lalo ako hindi papayag.Nang pumasok ako sa classroom ay mabilis na tumahimik ang mga classmate ko. Napailing nalang ako at pinagtaasan sila ng kilay. Tahimik akoum
Shut upNagulat ako sa ginawa niya kaya mabilis ko siya tinulak palayo sa'kin. Nang makaharap kami ay halos habulin namin dalawa ang sariling hininga.Pero tumindig ang balihibo ko ng ngumisi si Ryker ng nakakaloko at pinunasan ang labi niya."You don't have any idea what you are doing. You still a kid." madiin niya sinabi.Wala siya sinayang na oras at iniwan ako mag-isa. Halos umawang ang bibig ko sa ginawa niya. Hindi ako makapaniwala nagawa niya insultuhin ako.Sa ganoon paraan kahit papaano bilib parin ako sarili ko. I already kissed him. I'm happy for that. Atleast, I gave him my first kiss.Wala sa sariling napahawak ako sa labi ko ng maalala ko nangyari nung isang araw. Gumuhit ang ngiti sa labi ko ng hindi maalis sa sistema ko ang kilig. Gusto ko tuloy siya makita kaya mabilis ko inayos ang sarili ko para mag-umagahan. Wala kaming pasok