Dinama ko ang maligamgam na tubig na siyang umaagos sa aking hubad na katawan. Mabilis akong lumingon sa pintuan ng banyo ng magbukas ayon at hindi inaasanan na papasok doon si Thunder.
"A-anong ginagawa mo?" Kinakabahan na tanong ko."Why? I'm your husband Rainy. May masama ba kung sumabay ako sa maganda kong asawa?" Napalunok ako ng dahan-dahan siyang naglalakad palapit sa aking pwesto.Nanlalaki ang aking mata ng makita ang naghuhumindig niyang sandata."D-dyan ka lang! Huwag kang lalapit!" Sigaw ko."Rainy.""Rainyyy."~~`~"Hey" Kumurap ako ng dalawang beses at mabilis na bumangon. Tinitigan ko ang mga mata ni Thunder na nababakas ang pag-aalala mula sa berde niyang mga mata.Panaginip lang pala."Nanaginip ka." Imik pa ni Thunder.Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang mga kamay at marahan na tumayo. Hindi ko kayang harapin ngayon si Thunder dahil sa malaswa ko na panaginip.Hindi naman siguro halata na pantasya ko s'ya di'ba? Nang makapasok ako ng banyo ay sinipat ko agad ang aking mukha dahil sa init na nararamdaman mula sa aking pisngi. Halos batukan ko ang aking sarili dahil sa pamumula noon.Tumagal ako ng ilang minuto sa loob ng banyo at napagpasyahan ko ang lumabas. Ginawa ko lang ang aking morning routine bago tuluyang bumaba ng hagdan.'Asan na kaya sila?' Mahinang bulong ko. Naglakad naman ako ng bahagya at nilinga ang paligid. Napahinga ako ng malalim ng matapat ako sa malawak na salamin na kung saan ay matatanaw ang kabuuan ng dagat.Hindi ko kaya ang manahimik at mag sawalang kibo na lang. Alam ko na mali pero gusto ko pa rin alamin kung ano ba ang nangyari sa aking kakambal.Isang palaisipan at maraming katanungan ang gusto ko malaman ngunit paano? Saan ako mag sisimula upang mahanap s'ya?"Hija, nandyan ka pala." Mabilis ko na nilingon ang boses kung saan nagsisimula."Magandang umaga po." Pagbati ko at bahagya na yumuko upang magbigay galang."Umalis si Thunder." Naging laglag ang aking balikat dahil sa narinig. "Hindi pa alam kung makakabalik agad, may nangyari kasi sa kanyang kompanya kaya nagmamadali na umalis kanina kahit na madilim pa sa labas." Sunod pa na sabi ni Tita Tina."Ganun po ba?" Mahina ko na tanong at nilingon muli ang dagat."Pero hwag kang mag-alala, pwede ka namang mamasyal at pasasamahan na lang kita sa isa sa mga tauhan ng asawa mo." Nakangiti na sabi ng ginang at inakbayan ako.Naglakad kami sa kung saan at dinala naman niya ako sa kusina. Nanlaki ang aking mga mata ng makita ang pagkain na nakahayin sa malaki at malawak na mesa."May okasyon po ba?" Namamangha ko na tanong habang napapalunok sa bawat pagkain na nakikita ng aking mga mata."Naku, wala hija. Natutuwa lang ako sa pagpunta niyo dito kaya nagpahanda ako ng ganyang kadami. Halika na at kumain." Yakag sa akin nito.Mabilis ako na tumango at naupo sa upuan. Mahina pa na humahagikhik si Tita Tina dahil sa inasal ko."Nasaan po si Ti- daddy Arthur?" Tanong ko sabay lagok ng aking kinakain."Nangingisda siya kasama ng kanyang mga kaibigan, ni hindi man lang naisipan ang kumain palibhasa kasi ngayon lang sila ulit nagkita." Tugon niya sa akin na bahagya ko naman ikinatango bilang sang-ayon.Parang normal lang sa kanila ang ganito, parang wala silang iniisip na mag-asawa.Hanggang sa matapos kami sa pagkain ay hindi naman ako hinayaan ni Tita Tina na maghugas ng aming pinagkainan. Kaya ang ending ay nandito ako ngayon sa loob ng aming kwarto.Napag isip-isip ko din na hindi ko naman kailangan ilugmok ang sarili ko dito dahil sa pag alis ni Thunder kaya napagpasyahan ko ang magpalit ng suot.I wear swimsuit at see through, pinilit ko din na maperfect na isalaper ang aking mahaba na buhok.Lumabas ako ng kwarto at nakasalubong ko si Yaya Linda habang kasu-kasunod ang bata na babae na siyang natitiyak ko na nasa trese o katorse anyos lamang."Aba at napaka sexy naman ng bata na ari." Napangiti ako sa sabi ni Yaya Linda at sinulyapan ang kanyang kasama. "Nga pala hija, si Lisa. Apo ko." pakilala ng matanda sa kasama n'ya.Magiliw naman ako na ngumiti at kumaway."Hi. I'm Summer." Bakas ang gulat sa mata ni Yaya Linda, kahit ako ay hindi ko maiwasan ang mapangiwi dahil sa pagbubuko sa sarili. "Sa kabaliktaran, Rainy." Tumatawa na sabi ko at nakahinga naman ako ng maluwag ng bahagyang tumawa ang matanda na sinundan naman ni Lisa."Bakit po Rainy ang pangalan niyo?" Tanong ni Lisa."Malakas kasi ang ulan noong ipinanganak ako. Ayon ang sabi ni mama sa akin noon." Pagdadahilan ko kahit hindi ko naman talaga alam ang dahilan noon.Summer ang pangalan ko then doon sa kakambal ko ay Rainy, tapos... Thunder? Di'ba nakakatawa ang tadhana.Hindi na naman nagtagal ang aming usapan kaya napagpasyahan ko na ang lumabas. Naupo lamang ako sa tabi ng maalon na dagat at dinama ang katamtaman na init na tumatama sa aking balat."Akala ko pa naman magiging masaya ako ngayon." Buntong hininga ko.Mahirap pa lang maging masaya kung hindi ikaw ang priority. Kung hindi kasiyahan ay isang kathang-isip lamang para sa mga taong hindi naman talaga mahal.Ano ba ang kasal? Minsan nag dadalawang isip rin ako kung hanggang saan ba ang aking pagpapanggap. May hangganan ba? Kung oo, bakit hindi pa ngayon tapusin? Bakit hindi ko magawang tapusin?Kahit naman bali-baliktarin iisa lang ang sagot.Yung akala ko na ako lang ang magpupuno ng pagkukulang ng kakambal ko pero mali pala ako. May pagkakataon man na hilingin ko na h'wag ng bumalik si Rainy, nakokonsensya pa rin ako.Huminga ako ng malalim at nagpasya na tumayo. Marahan akong naglakad sa gilid ng dagat habang hinahampas ng maliit na alon ang aking mga paa.Hindi ko na namalayan na narating ko ang matao na lugar.Lahat sila masaya, parang walang iniisip na problema. Lahat sila may mga magaganda at hindi matatawaran na ngiti na siyang nakapaskil sa kanilang mga labi.Kung pwede nga lang hilingin sa isang makapangyarihan na genie na sana ako na lang sila, bakit hindi diba?Teka, nagsisisi ba ako? No. I'm not!Napailing ako na parang sira at napatawa. Sa kakaisip ng kung anu-ano ay hindi ko na namalayan ang papalapit na bola at tinamaan ako sa ulo dahilan upang bumagsak ako.Nasapo ko agad ang aking noo at hindi alintana ang malamig na tubig-dagat na siyang tumama sa aking balat."Hey, miss. Are you alright?" Imik ng kung sino.Pinispis ko lang ang aking noo habang nakasimangot. Nakaramdam din ako ng biglaang pagkahilo kaya nanatili ako na nakatungo at hindi pinansin ang lalaki."I'm sorry, may masakit ba sayo." Halos umusok ang aking ilong sa tanong pa nito.Malamang! Sinong hindi masasaktan sa bola ng volleyball?Nilingon ko ang lalaki na nagtanong upang masapak ng isa ngunit natigilan ako ng matanaw ko ang kulay berde n'yang mga mata. Mata na sa iisang lalaki ko lang nakikita."I'm Cloud. Get up, dadalahin kita sa pinakamalapit na clinic." sabi nito at sumilay ang mapuputi na ngipin dahil sa magaan na mga ngiti.I kissed Light on his forehead. Nakatulog na ito at halos hindi ako makatayo dahil sa panghihina. Naging makasarili ako. Sarili ko lang ang iniisip ko, ni hindi ko man lang naramdaman ang nais ng anak ko. Hindi ko man lang siya na tanong kung okay lang ba siya. Ako lang ang nag desisyon ng para sa amin. Knowing that Light is expecting his father, but I’m keeping him away from Thunder. Sumandal ako sa pintuan ng makalabas sa kwarto ni Light. Pinunasan ko ang luha na siyang nagla-landas sa aking pisngi na siya namang naging isang mahina na hikbi. Tinakpan ko ng aking kamay ang aking bibig upang mapanatiling tahimik ang aking bawat hikbi. I walk towards my room at isinubsob ang mukha sa unan. I’m the worst mother ever.Hindi ko rin nagawang magsalita sa harap ng anak ko hanggang sa ito’y makatulog na. “I’m sorry Light, kung hindi man ako naging mabuting ina para sa’yo.” I said with those sobs. KINAUMAGAHAN, maaga akong gumising at pumasok sa trabaho. Hindi ko kasi alam kung paano
“Who are you talking to?” I asked him at para naman itong namutla at agad na pinagpawisan. “Sinong kausap mo?” Pagtatagalog ko sa tanong ko. “My cousin.” Bahagya ako na tumango. “Bakit galit ka ata, inaway ka na naman ba?” Tanong ko pa at nagtaas-baba lamang ito ng kanyang balikat. “Nakapag desisyon na ako. But promise me na hindi mo pababayaan si Light at huwag mo siyang aalisin sa iyong paningin.” Saad ko at parang mas lalong nag-iba ang hilatya ng kanyang mukha. “Natatae ka ba, Cloud?” Hindi mapigilan na bulalas ko. “No.” Mabilis niya na sagot. “Agad na? Nakapag desisyon ka na agad?” Marahan akong tumango. “Yep! Tama ka rin naman, hindi naman ako magtatagal. It just four days at papaunahin ko si Bea pauwi ng Pinas at susunod na lang ako ng ang lahat ay naka set na at tutulong na lang ako sa pag-aayos.” Paliwanag ko at marahan ito na tumango na medyo umiling. “Ayos ka lang ba?” Mabilis naman ito na tumango sa akin. May kakaiba talaga sa lalaki na ito.“It can’t be.” Umiiling na
“Anong napag-usapan niyo?” Hindi ako nag-abala na lingunin si Cloud at tumingin lamang sa labas ng bintana ng kanyang kotse. “Just.” Huminga ako ng malalim. “She wants that I’m the one who organize ng mga gagamitin at design na gagawin sa loob ng simbahan sa araw ng kasal niya. And I think pati sa mismong venue.” Tapat ko na sagot. “About the payment?” Cloud asked. “She triple it once na pumayag ako.” Mahina na sagot ko.“Magkano ang pinakamahina?” Nilingon ko ito at bumungad sa akin ang side ng kanyang mukha, ang matangos nitong ilong pati na rin ang mapula nitong labi. “I know Tag-init. Gwapo ako.” Napairap ako sa kanyang sinabi. “Mahina na ang 800 thousands.”“Then do it, ako na ang bahala kay Light.” Nilingon ko siyang muli dahil sa sinabi. “Pag iisipan ko pa rin.”"Do it, Summer." Pinal na boses ni Cloud. "Sa Pilipinas ang ganap noon Cloud." Mahina ko na sabi dahil baka marinig ni Light na siyang busy paglalaro ng tablet niya sa likod."Isang buwan ka ba doon? Do you still
“Ms. Saavedra, may nagpapa bigay po.” Malawak ang ngiti ko na sinalubong si Bea. Kinuha ko mula sa pagkakahawak niya ang isang bungkos ng bouquet. I smell the white rose inside of it at talaga namang pinabanguhan pa ni kumag. “Thank you, Bea.” Nakangiti ko pa na sambit. “Araw-araw na ‘yan ma’am. Para namang pupunuin na ni sir ang inyong bahay niyan.” Napailing ako sa panunukso ni Bea. “Shh, wag kang maingay.” Suway ko bago naglakad patalikod rito at naupong muli sa aking swivel chair. Kinuha ko ang aking cellphone at may hinanap na pangalan roon. I dialed his number and after a few rings he answered. “Hindi ko alam sa’yo kung bakit hindi ka pa natigil alam mo naman ang paulit-ulit na sinasabi ko.”“At sinabi ko rin na hayaan mo ako.” Anas na boses sa kabilang linya. “Yeah, magkano naman ang naging discount mo sa isa na ito? Don’t tell me na double na naman ang bayad mo dito?” Nakaingos ko na sagot. I heard him chuckled in the other line kaya napailing ako. “Mas maa-appreciate
SUNNY“Patay na tayo.” Napasabunot ako sa sariling buhok. I looked at the man who looked like a statue beside me. “Fvck Thunder! Hindi mo ba susundan?” Sikmat ko rito at hinampas siya sa kanyang braso ngunit para itong hindi man lang tinablan. “It’s too late, he’s my cousin. Alam ko ang nasa isip niya. How about you?” Nag iwas ako ng tingin sa agad nitong tanong.“B-bakit napunta sa akin?” “Eyes can’t lie, Sunny.” I scoffed. “Yeah— eyes don’t lie, Thunder.” I turned off the flat screen TV where the CCTV’s connected and leaned on the sofa. “You hurt her, Der and I will not forgive you. Pwede namang ibang salita na lang piliin mo bakit ‘yon pa.”“I’m scared.”“Tang4 ka rin pala ngayon ko lang nalaman.”“I know, that’s why we need to finish this job. I want to win her back, hindi niya ako basta iiwan.”“Nangako ba?” Nakataas na kilay na tanong ko dito. Ilang minuto niya akong tiningnan and I saw how lonely he is. Kung gaano niya gustong tumakbo palapit kay Summer upang humingi ng taw
Nagising ako bandang alas-syete ng umaga. I do my morning routine and also checked my phone ngunit wala man lang reply mula kay Thunder. Hindi ko man lang din ito naramdaman o nakita sa loob ng room na tinuluyan namin. No sign of him, akala ko pa naman ay magkakausap kami but I’m wrong.Walang tanda niya na siya ay umuwi rito kagabi. Ano ba ang aasahan ko?Marahil ay si Sunny na nga ang pinili nito at hindi ako. Sa isipin na ‘yon ay gusto kong tampalin ang aking bibig. Bakit ko nga ba sinabi ang bagay na ‘yon?No doubt, na pipiliin niya talaga ang kaibigan ko dahil magpapakasal sila. Samantalang ang kagaya ko na kasal lamang sa papel ay maghahangad pa ng mas higit doon. Hindi man lang sumagi sa isip ko noon na kaya ako na sa posisyon na ito dahil lamang sa isang kasunduan, ‘yon lang at wala ng iba and after that papakawalan na niya ako kapag nakuha na niya ang mana nito. Ilang minuto akong nag-isip kong tama ba ang gagawin ko ngunit dinala na sadya ako ng mga paa ko sa harap ng pi