Kabanata 4 - Near the sea

I just kept walking. Hinahayaang pumunta sa kung saan ako tangayin ng aking mga paa. Akala ko pag nag explain ako magiging magaan ang loob ko. I was wrong, mas lalo lang nadagdagan yun.

"Sunny, ayos lang yan." Pampalubag loob ko sa sarili.

Why he like that? Ni kaunting care ba wala siya? How can he say that he don't care?

Akala ko may pake siya dahil sa tono ng pagsasalita at pakikipag usap saakin sa araw na yun.

Did I assume again? Damn!

I sat down on the chair I saw near the sea. Sa pagkatulala ko ay napalayo na ata yung lakad ko. Masakit narin ang binti ko, dulot ng dahil hindi ako sanay maglakad. Ngayon lang ako nakapaglakad nang ganon kalayo.

Umupo ako don at hinawakan ang binti. Hinilot ko iyon baka maari pang matanggal yung sakit.

Sana yung sakit sa puso ko dulot sa kanya ay parang sakit na nararamdaman ko nalang sa binti ko, Hihilotin lang at magbabakasakaling matanggal yung sakit. Pero shempre malabo yun, niloloko ko lang ang sarili ko.

I picked up my cellphone when it rang. It's Kuya Grayson. I'm still hesitant to answer, but I know if he can't contact me he might get even angrier.

Naalala ko noon, hindi ko pinapansin yung tawag ni kuya, kaya rineport agad ako sa Pulis kahit dalawalang oras lang naman akong wala. That time, wala pa siyang Agncy. Ayokong maulit yun, nakakahiya.

"Hello." Ani ko habang hinihilot parin ang paa. Namumula na rin yung paa ko.

"Where the hell are you!?" Isang madiing tanong agad ang narinig ko galing sakanya.  Dinig ko ang galit sa kanyang boses.

"Ah kuya... nagpapahangin lang." Napakagat ako sa aking labi. May kasalanan pa ako kay kuya tapos dadagdagan ko nanaman.

"Who's with you??? Damn it! Sunny. Kanina pa kita tinatawagan, hindi mo sinasagot. Tapos sasabihin mong nagpapahangin ka lang?" Tuloy tuloy na sambit ni Kuya. I put the cellphone away from my ear so that I could look at the screen of my cellphone and I saw that he had been calling me.

Gaano ba ako katulala para hindi mapansin ang tawag ni Kuya!

"Ah..." who's with me? Napanguso ako. pag sasabihin kong wala, magtataka nanaman siya. "I'm with Dino, kuya." Napakamot ako.

"Is that Sunny?" May narinig akong boses pero hindi malinaw. Nagkibit balikat nalang ako, baka si Easton. Narinig ko ring nag 'yes' si Kuya sa taong yun.

How i wish na si Wesley yong nag tanong. But of course, malabo. Like what he said, He don't care.

"Give Dino the phone." Dahil sa sinabi niya ay hindi ko alam ang gagawin. How can I give Dino my phone if I'm not with him!

Pinatay ko agad yung tawag at tinampal ang noo.

"Ghad, Sunny! Mag isip ka!" Bulong ko sarili.

Tumingin ako sa phone ko nang tumawag ulit si Kuya. Pinatay ko agad yun at pumunta sa message. Nagtipa ako ng mensahe para kay Dino.

Dino:

Dino! I need your help. If kuya will text or call you, tell him that I am with you. Thank u! Pag namatay ka, sagot ko na ang kape.

Pinadala ko agad ang mensahe at sinunod si kuya Grayson.

Grayson:

Kuya, my phone is 1% nalang. Uuwi na rin ako mamaya. Don't worry.

Yun ang naisip kong palusot. Pagka send ko ay tinawagan ko na si Dino. Mas ok na ang sigurado.

"Parang gusto mo na akong mamatay ah!" Wala man lang hello. Yun agad ang bungad ni Dino saakin. I couldn't help but smile a little.

"I said, Pag namatay. I didn't say that sana mamatay. Duh!" Umirap pa ako sa kawalan.

"Yun na rin yun! What happen to you? Bakit tatawag saakin ang kuya mo? And why would I tell him that I am with you, kahit hindi." Medyo huminahon na niyang sambit.

"It's a long story." Sambit ko nalang.

"May katapusan naman ang long kaya ok lang. Asan ka?" He asked.

He always like this. Pag ramdam niyang may mali saakin, pupuntahan niya ako. I am very thankful having him as my friend.

"No need." Tumingin ako sa harap ko kung nasaan ang payapang dagat. Ang mga along sumasabay sa hangin ay sadyang napaka ganda. Ang mga ibong payapang lumilipad ay napaka gandang pagmasdan.

"I didn't know that place. Wait lang ha tatanungin ko si g****e kong alam niya yung lugar na no need." Sarcastic niyang sagot.

"Dino!"

"Sige na at pupuntahan kita sa 'no need' na lugar." Tumawa pa siya na para bang nakakatawa yung joke niya. "Tumawa ka naman!" Bulyaw niya noong hindi ako tumawa sa biro niya.

"Totoo, you don't need to go here." Hindi maitago ng boses ko ang lungkot.

"I'm on the way." Yun ang huli kong narinig bago niya pinatay ang tawag. Napanguso tuloy ako.

Ilang minuto lang ay nakita ko na siyang papalapit saakin. Naka sunglasses pa siya habang papalapit. Yung ibang babae na malapit ay sinusundan siya ng tingin.

Dino is so gwapo naman kasi talaga. Most of our schoolmates like him. He is basketball player, achiever and handsome. Wala ka nang makikita sa campus na mas perpekto sakanya. Nagtataka nga ako kong bakit hindi ako nahulog sakanya.

Everytime na magkasama kami, tinatanong nila kong kami ba? Na bagay kami at dapat kami nalang. Pero, ewan ko ba kung bakit mas naging madali akong nahulog sa taong unang kita palang mahal ko na.

Natatawa nalang ako minsan kasi bata pa kami pero nagpagkakamalan na na may relasyon kami. Sa mga taong hindi nakakakilala sa amin, aakalaing... we are in the right age to fall inlove and build a relationship, like boyfriend/girlfriend.

"I know that I'm handsome but... Sunny, bata pa tayo. Saka ka na ma inlove sa kagwapohan ko pag nasa tamang edad na. "sabay kindat nito. Inirapan ko tuloy siya. Napakahangin!

"Yang handsome face mo na pinagyayabang mo, kapantay lang ng talampakan ko... you want to see, magkamukha kayo." Asar ko din sakanya. Ngumuso naman siya at na upo sa tabi ko.

"Atleast nakakapagbiro ka pa." Sambit nito at ngumiti. "You can start your long story." Saka siya tumingin sa harap niya. Tinanggal niya ang sunglasses at isinabit sa damit.

Bumuntong hininga ako.

"It's about my friend. She loves someone, and that someone mistaken that my friend is Inlove with other guy. Nag explain siya na she is not inlove with that guy but.

.. He said that he don't care." Tinigtigan niya ako at biglang pinitik ang noo. "Aray!"

Inirapan ko siya. Ano bang problema niya!

"Ngayon ko lang nalaman na pinoproblema mo na pala ang problema ng isang kaibigan." Napaiwas ako ng tingin at sumimangot. Kailan pa ako nakapagsinungaling sakanya. Sunny, he is Dino.

"Tsk!"

"Saka, wala ka din namang kaibigan." Irita ko siyang tinignan. Bakit di nalang siya mag kunwaring naniniwala!!

Saka sinong nagsabing wala akong kaibigan?' Sasambitin ko sana kaya lang naalala kong wala nga talaga akong matatawag na ibang kaibigan maliban sa kanya.

Marami sa studyante sa pinapasukan ko ay ayaw saakin. Ang sabi nila maarte raw ako at yung iba naman ang tingin saakin mang aagaw daw ng boyfriend. Tinatawanan ko nalang everytime na may nagsasabi non. Is it my fault if I'm better and beautiful than them and even if I don't do anything, their boyfriend will want me.

Nakakalungkot lang na kahit wala akong gawin ay nagugustuhan ako ng ibang lalake but... when it comes kay Wesley, Wala. He is the reason kung bakit natuto akong mag ayos at ginusto kong mag ayos, pero siya naman yung hindi tinatalaban.

"Just leave me alone na nga!" Masungit kong sabi.

"Kung wala siyang pake sayo, dapat wala ka ding pake sakanya. Saka mo na siya bigyan ng pake pag membro na siya ng BTS."

Ngumiwi ako sa sinabi niya. Member of BTS? Ngayon ko lang narinig yun. What is that kind of group?

"What the hell is BTS?" Nakakunot na noo kung tanong.

Nagkibit balikat siya at tumawa.

"Hindi ko din alam. Narinig ko lang kila Cris. Ang sabi nila membro daw yun ng mga gwapo, sabi ko naman hindi yun magiging membro ng mga gwapo pag wala ako."

Napailing ako sa kalokohan niya. Di nagtagal ay nag pasya na kaming umuwi.

Hinatid ako ni Dino pauwi. Hindi siya nagtagal dahil may gagawin daw siyang mas importante pa kesa sa sarili niya. He is really a crazy. Mas importante kaysa sa sarili niya?

Kaunti na lang iisipin kong may nililigawan siya. Kaya lang, malabo.. palagi ko siyang kasama at lahat naman sinasabi niya sa akin. Pero kong meron man, goodluck sa kanya... sana hindi siya matulad sa akin na nagmahal ng taong may mahal pang iba.

Napatingin ako sa sarili ko sa salamin. Sinuklay ko ang mahaba kong buhok.

Eh ano naman kung wala siyang pakealam sa akin. Babaguhin ko yun! I will make him care of me. Care sa lahat ng may kinalaman saakin. I am still a 17 pa naman.  Kaka 17 ko lang and if i turn 18, i will do my best para mahulog siya saakin.

Wesley, I will make you fall Inlove with me. I will make you care with me.