Kabanata 62 - Ang hirap

Hindi ko na nagawang kumain. Hindi nagtagal ay nakatulog na kasi agad ako. Wesley knocked earlier, but I ignored him and resumed sleeping. Naalimpungatan lang ako nang mga hating gabi nang makaramdam ako ng lamig.

Nagiging maantukin na ako! Hindi naman ako ganito noon. Ngayon ay madalas na akong mapagod at antukin. Madali na din akong gutumin. Hindi kaya tumaba naman ako.

Mabilis akong naupo nang maisip yun at hinawakan ang pisngi ko.

"Tiyan ko lang naman siguro yung tataba," wala sa sarili kong sambit ko sa sarili ko. Itinaas ko ang damit ko at tinignan ang tiyan ko. Wala pa naman nagbabago doon.

Tumayo ako at pinatay ang aircon, subrang lamig. Nagpalit na din ako ng mas makapal na damit. kumuha din ako ng medyas at sinuot ito. Habang nagpapalit ay nakita ko sa bag ko yung pabango ni Wesley.

<