MasukSa tapat ng bundok na iyon ng isang lalaki, biglang kumislap ang mga mata ni Bruce. Sa halip na ang kaputian na tumatagos sa kanyang mga mag-aaral noon ay isang itim na kinang-Ang kalinawan. ang kanyang mga mata ay nagpakita na siya ay hindi kailanman bulag sa unang lugar!“Arghhh!” Umuungol, ang napakalaking kamao na iyon ay naglunsad ng kamao sa kanya! Mabilis niyang iniwasan ang suntok na iyon at itinutok ang isa sa likod ng lalaki!Bam!Katulad ng isang martilyo sa bakal, isang matunog na kalabog ang sumunod. napaatras siya ng ilang hakbang, na nanginginig ang kamay sa pamamanhid!"Kaya, nagsasanay ka ng martial discipline of invulnerability!" Nabasag si Bruce sa isang bahagyang bangaw.Galit na galit matapos matamaan, ang malaking lalaki ay tumalikod at humakbang muli patungo sa direksyon ni Bruce, sa bawat hakbang ng kanyang malakas na paghampas sa lupa na parang isang lindol.“Hmph!” Sa isang pagsinghot, dalawang batis ng itim na usok ang bumulwak mula sa pagitan ng mga dalir
"Mukhang minaliit kita. Halika ulit!" Agad na kumilos si Bruce matapos ang kanyang pangungusap.Sa pag-aakala na ang kanyang kalaban ay may katamtamang kakayahan lamang, ang kumpiyansa ni George ay tumaas, at walang pag-aalinlangan, itinulak niya ang kanyang sarili sa lupa at sumugod patungo sa kanyang kalaban.Habang ginagawa niya iyon, nakita niya si Bruce na kumakaway ng kamay. Sa loob ng ilang segundo, nabalot siya ng ulap ng usok na lalong lumalalim.Nagmamadali niyang sinubukang umatras ngunit nakarinig siya ng hugong ng hangin sa likuran niya. Ang kanyang liksi ay nagpahintulot sa kanya na ibaba ang kanyang ulo nang medyo mabilis upang maiwasan ang biglaang pag-atake."Despicable jerk! Diba sabi mo hindi ka gagamit ng magecraft?" singhal ni George."Ginagamit ko lang ang kakayahan ko. Paano ako kasuklam-suklam?" Isang nakakalokong tawa ang pinakawalan ni Bruce.Sa laban nilang iyon, alam niyang siya ang may pinakamataas na kapangyarihan habang si George ay isa lamang walang ulo
That's total bullsh*t, Isaiah, Ang pasukan ay bunga ng pagbagsak. Paano mo maiuugnay ito sa iyong pagsusumikap?" Hindi na napigilan ni Jayden ang sarili at nagsimulang magmura.Hindi gumaling si Christopher habang tumigas ang kanyang ekspresyon. "Eksakto. Paano mo makukuha ang lahat ng kredito?""Kung ganoon, ano ang gusto niyong dalawa?" Puno ng pananakot ang mga mata ni Isaiah habang pinagsalubong ang mga kilay.Biglang tumahimik si Christopher. Alam niyang wala siya sa lugar para magpahayag ng anumang opinyon dahil siya ang itinuturing na pinakamahina sa kanilang tatlo.Sa kabilang banda, simpleng sulyap ni Jayden kay George. Nang makatanggap lamang siya ng isang tango mula sa huli ay buong kumpiyansa siyang nagyabang, "Ngayong lumabas na ang pasukan ng minahan, dapat tayong magpasya kung sino ang magsisimulang magmina batay sa mga kakayahan ng taong iyon!""Fine, Jayden! Huwag mong pagsisihan ang sinabi mo!" Hindi rin nagpatalo si Isaiah sa paligid ng palumpong. Sa pagsang-ayon, l
Alam ni Christopher na ang mga Larson ang pinakamahina sa kapangyarihan sa tatlong pamilya. Naisip niya na kung paanong ang mga bagay ay nasa malabong gulo pa rin, magiging walang saysay para sa tatlong partido na makipag-away. Kung tutuusin, may posibilidad na baka wala sa ugat min."Sure, pumayag ako!" Tumango si Jayden dahil ganoon din ang nararamdaman niya.Nang makita ang kanilang reaksyon, sumunod na lamang si Isaiah. "Sige. Sabay-sabay nating buksan ang opening!"Nang matapos ang kanyang mga salita, lumingon siya sa kanyang mga tauhan at nag-utos, "Ihanda ang mga pampasabog para pumutok sa pasukan."Samantala, binabantayan ni James ang kalagayan ng tuktok ng bundok, at nang marinig ang mga utos ni Isaiah, agad siyang sumugod at hinimok, "Hindi mo magagawa iyan! Baka gumuho ang tuktok ng bundok kung pasabugin mo ang pasukan!"Dahil masasabing guwang ito sa ilalim ng tuktok ng bundok, alam ni James na ang mapanirang epekto ng pagsabog ay bubuo sa loob ng bundok at magreresulta sa
"Mr. Mikkelson, marami ba ang mga gemstones dito?" Tumingin si Isaiah kay Bruce at nagtanong.Agad namang tumango ang huli. "Ang lugar na ito ay talagang hindi masyadong sira. Ang pasukan sa vein mine ay dapat nasa hilagang-kanluran. Magpadala ng mga tao upang maghanap sa direksyon na iyon!"“Oo naman!” Nasa ibabaw ng buwan si Isaiah. Kapag nakumpirma na ang lokasyon, ang paghahanap ng pasukan sa minahan ng ugat ay isang oras lamang. Tila ang buong Mount Hickoria ay magiging akin sa darating na panahon!Habang siya ay nabigla sa kanyang mga iniisip, napansin niya ang isa pang grupo ng mga tao na naglalakad palabas mula sa gubat. At sa loob nila ay walang iba kundi si Jayden!Nang makita kung paano nagawang pangunahan ni Jayden ang kanyang grupo palabas habang nananatiling hindi apektado, ang ngiti sa mukha ni Isaiah ay nawala kaagad.“P-Paano kayo nakalabas?” Bakas sa mukha ni Isaiah ang pagtataka.Sabay-sabay, kumunot ang noo ni Bruce at nagtanong, "May lumabas ba doon?""Oo, ito ang
Dahil walang natamaan si George kundi manipis na hangin, ang momentum na naipon niya ay naging dahilan upang siya ay bumangga sa isang malaking puno. Sa kabutihang palad para kay George, hindi marami ang nakakita ng nakakahiyang kinalabasan dahil sa hamog na ulap. Hawak ang kanyang nasugatang braso, sa wakas ay naisip ni George kung ano ang nangyayari nang makita niyang muli ang tila mabangis na tigre. "Naiintindihan ko na ngayon, Mr. Snyder. Ang mga tigre na ito ay mga ilusyon lamang; hindi sila totoo! Kaya hindi ko ito matamaan." Pagkatapos, nagmamadaling inutusan ng lalaki ang iba, "Lahat, ipikit ninyo ang inyong mga mata at takpan ang inyong mga tenga. Anuman ang inyong marinig, huwag ninyong idilat ang inyong mga mata maliban kung sasabihin ko sa inyo." Kahit na hindi alam ni Jayden kung paano gumagana ang mga ilusyon, nagpasya siyang maglabas ng parehong utos sa kanyang mga tao. Nataranta ang lahat sa grupo sa tila nakakatawang utos ngunit ginawa pa rin nila ang sinabi sa k