"S-Sir, my name is Troy Zimmer. Nice to meet you," nauutal na sabi ni Troy habang kinakabahang inilahad ang kamay kay James pagkabalik nila sa kanilang mga mesa. Masasabi ni James na takot na takot sa kanya ang lalaki, na medyo nagulat. "Ako si James Alvarez. Akin ang kasiyahan, at umaasa akong marami akong matutunan mula sa iyo!" nakangiting sagot niya sabay shake hands sa lalaki. “Hindi, hindi… Ilang araw lang din akong nagsimulang magtrabaho dito.
Matuto tayo sa isa't isa," nagmamadaling wika ni Troy. Natural, masasabi ni James na hindi beterano si Troy. "Mukhang takot ka sa akin?" Naguguluhan na tanong ni James "H-Hindi naman!" Umiling si Troy, ngunit hindi siya naglakas-loob na tingnan ang lalaki sa mata “May alam ka ba?” Sigurado si James na takot lang sa kanya ang lalaki dahil may alam siya o iba pang sandali ay nag-alinlangan si Troy bago siya tumango at nagtanong, “B-Bakit ka napunta sa kulungan?Parang hindi ka kontrabida.” HuSa halip na sagutin si James, nagpatuloy ang babae, "Anak, maraming bagay sa mundong ito ang hindi mo alam. Hindi ka dapat mag-usisa, at hindi mo dapat tuklasin ang mga ito. Napakaraming panganib na nakatago sa hindi kilalang mga lupain. Dahil ang dugo ko ay dumadaloy sa iyong mga ugat, dapat ay mas katangi-tangi ka kaysa sa iba. Gayunpaman, hindi mo kailangang matakot sa isang tunay na tao. Ipagpatuloy mo lang ang buhay ng Dragon bilang isang ordinaryong tao. Ipagpatuloy mo lang ang buhay ng Dragon bilang isang ordinaryong tao. Hindi ka dapat pumunta doon! Natutuwa akong nabubuhay ka pa rin nang mapayapa. Unti-unting naging malabo ang anyo ng babae hanggang sa mawala siya sa hangin. "Sino ka? Anong nangyayari?" sigaw ni James, pero walang sumasagot. Bumalik ang silid sa tahimik nitong kalagayan. Puro pulbos lang sa sahig ang nagpahiwatig sa kanya na totoo ang lahat ng nangyari. "Dragon Island... Bakit Dragon Island na naman? Ano ang nangyayari?" Si James ay lubos na nagugul
Dahan-dahang nagkuwento si Hannah kung paano nila inampon si James. Sa buong kwento, pinikit ni James ang kanyang mga tainga. Dahil pinaghandaan na ito ni James, hindi na siya nabigla. "Noong nahanap ka namin, wala kang ibang suot kundi itong jade pendant. All these years, itinago ko ito sa kahon na ito." Binuksan ni Hannah ang maliit na kahon para makita ang isang kumikinang na jade pendant. Sa mas malapit na pagsisiyasat, nakita ni James ang mga bakas ng pulang-pula na umiikot sa loob ng pendant Nang kunin ni James ang jade pendant sa kanyang mga kamay, bumalot ang init sa kanyang katawan. Ito ay isang pakiramdam na parehong nakaaaliw ngunit hindi mailarawan. Ang jade pendant ay parang extension ng sarili niyang katawan. To be more exact, parang naramdaman ni James na konektado sa jade pendant. Pakiramdam nito ay nakikiramdam ito sa kanya. "Anak, ito lang ang iniwan ng mga kapanganakan mong magulang para sa iyo. Ipaubaya ko na ito sa iyong pangangalaga ngayon. Wala na tayo
Nang makaalis si James, sina Hannah at Gary ay nagpalitan ng nakakaalam na tingin. Hindi napigilan ang sarili, bumuntong-hininga ang dalawa. “Maaga o huli, kailangan nating sabihin sa kanya ang totoo,” sabi ni Gary sa mahinang boses. "All these years, I have always seen James as my own son. Sa totoo lang, nakalimutan ko na ang katotohanang inampon namin siya. Bakit kailangan pang magsabi ng kalokohan ni Benedict..." Namumula ang mga mata ni Hannah sa kalungkutan. "Judging from James's bad mood, malamang nalaman niya ang totoo. Hindi na natin maitatago sa kanya." " Hindi na bata si James. May karapatan din siyang malaman ang tungkol dito. We can't be too selfish." Umupo si Gary sa tabi ni Hannah at hinila siya sa kanyang yakap. "Pero natatakot ako na baka iwan tayo ni James kapag nalaman niya ang totoo. Paano kung balak niyang hanapin ang mga kapanganakan niyang magulang? Hindi ko kayang mabuhay ng wala siya..." Matapos ang napakaraming taon ng pagiging ina ni James, hindi ni
Gayunpaman, huli na para umiyak sa natapong gatas. Hindi nagtagal si James sa restaurant. Nakipagpalitan lang siya ng ilang salita kay Glen, na labis na nagpasalamat sa kanya. Umaasa rin si Glen na maging maawain si James sa kanyang anak na si Frederick. Agad namang pumayag si James sa hiling ni Glen. Hangga't iniwan ako ni Frederick, hindi ako gagawa ng paraan para abalahin din siya. Nang tuluyang makalabas si James sa restaurant, agad niyang natanaw ang kanyang mga magulang na nagmamadaling pumunta na may gulat na mga mukha. "James, okay ka lang?" nag-aalalang tanong ni Hannah. "Mom, I'm perfectly fine. Bakit ba nagmamadali kayong dalawa?" naguguluhang sagot ni James "Natatakot kami na baka may mangyari sa iyo. Tingnan mo, nakapag-ipon kami ng iyong ama ng pera. Bagama't hindi ako sigurado kung sapat na ito..." Binuksan ni Hannah ang kanyang bag upang ipakita ang laman nito. Sa loob, ang bag ay puno ng mga salansan ng pera. Ang mga tala na ito ay mula sa daan-daan hang
“O-Isang milyon?” Napatulala talaga si Devin. Dahil si Devin ay nagtrabaho lamang bilang isang health minister, ang isang milyon ay hindi maliit na halaga para sa kanya. Bagama't nakapag-ipon siya ng malaking halaga, nag-atubili si Devin na gastusin ito. “Kung ganoon, iluluwa ko sa anak mo ang alak na ininom niya.” Nang makita ang pag-aalinlangan ni Devin, nagpatuloy si Gabriel sa pagpaulan ng sandamakmak na suntok sa tiyan ni Simon, dahilan para mapaiyak ito sa sakit. "Mr. Fernandez, pakiusap, itigil mo na ang pananakit sa kanya. Ipapadala ko sa iyo ang pera ngayon din." Mabilis na kinuha ni Devin ang kanyang telepono at naglipat ng isang milyon. Nang matanggap ni Gabriel ang transaksyon, sa wakas ay pinakawalan niya si Simon mula sa kanyang pagkakahawak. Lumapit siya kay James at sinabing, "Mr. Alvarez, nangyari ang insidenteng ito dahil sa kakulangan ko sa paghahanda. Magpapadala ako ng kukuha ng alak ngayon." Kaagad, inutusan ni Gabriel ang kanyang mga tauhan na kunin
Iyon lang. Biglang tumahimik ang paligid habang ang lahat ay nakanganga sa pagkataranta. Hindi lang si Benedict at ang kanyang pamilya ang natigilan, pati ang grupo ng mga taong dinala ni Glen ay parehong nabigla. Bakit napakagalang ng alkalde sa kabataan? Ito ay hindi kapani-paniwala! Hindi napigilan ni Gabriel na mapangiti habang sinulyapan ang lahat ng tao sa silid. Mabilis na bumalik sa katinuan ang grupo ng mga opisyal na sumusunod kay Glen. May dahilan siguro kung bakit napakagalang ni Mr. Lowe sa binata! Baka anak siya ng importante! Sa pag-iisip na iyon sa kanilang isipan, lahat sila ay humawak ng kanilang baso at inalok si James ng toast. Puno pa rin ng kulay ang mga mukha ni Benedict at ng kanyang pamilya. Kasabay nito, medyo nakaramdam sila ng pananakot kay James habang iniisip nila kung ano ang nangyayari sa kanilang mga mata. Hindi na kailangang sabihin, hindi pa rin sila makapaniwala. Katulad nito, si Devin ay labis na nabigla. Pagkatapos ay pinandilatan