Chapter 32

“’Nay!” gulat na wika ni Liana pagkapasok niya sa kanyang silid at abutan doon ang ina na prenteng nakaupo sa gitna ng kama. “Ano hong ginawa ninyo dito?” tanong niya dito at alertong iginala ang mga mata sa paligid. Sinisigurado lang niyang walang nagalaw na bagay doon.

Kilala niya ito. Lahat ng pakikinabangan nito ay hindi nito tinitigalan hangga’t hindi iyon nakukuha.

Napataas ang kilay ni Cely sa inasal niya. “Wala akong ginalaw sa mga gamit mo dito,” anito ng mahinuha ang kanyang iniisip.

Nakahinga naman siya ng maluwag. Dumeretso siya sa kinaroroonan nito at hinubad ang lumang relo.

“Bakit hindi mo pa iyan idinidispatsa? Palagay ko naman malaki ang nahuhuthot mong pera sa lalaki mo. Marami ka ng pambili at alam kong hindi lang isa ang mabibili mo,” wika nito habang nakatingin sa kanya ng matiim.

“’Nay!” hindi makapaniwalang palatak niya at pinanlakihan ito ng mga mata.

Umingos ito. “Totoo naman ang sinasabi ko, kaya huwag ka ng magmaang-maangan pa d’yan. Hindi naman akong t*ng*