Chapter 02: Her Request

Sophia's POV

"Napakaganda mo po talaga, Lady Elizabeth." Pareho kaming nakatitig sa whole body mirror. Para akong buhay na manikang naka-dress up. Bagay naman sa 'kin 'yong suot kong gown, kaso nga lang nahihirapan akong makahinga dahil sa corset. I looked like one of those Disney Princesses. Ang suot ko ay maihahalintulad sa kasuotan nina Snow White, Cinderella, at Belle. My gown is color purple with black laces. I am wearing black gloves, na ang haba ay aabot sa siko ko. My jewelries are black tourmaline, and I wore black high heels.

Should I just call myself a villain princess? Because I looked like one.

Mas lalo ako naging mukhang maldita dahil sa suot ko. Lahat ng damit ni Elizabeth ay puro dark colors. Hindi ko rin gusto ang designs. Siguro dahil galing ako sa modern era kaya iba ang taste ng fashion standards ko.

"May sarili ba akong designer?" walang kabuhay-buhay kong tanong. Nawawalan ako sa mood habang sinusuri ang kabuuan ko.

"Yes, milady. Updated niya po lagi ang mga dress at gown mo," she explained while smiling at me.

I frowned. "Set an appointment with my designer. Tell him we are going to have discussions regarding sa designs na gusto ko."

"Okay, milady," she responded respectfully.

Naglakad kami palabas ng kwarto. Marami ang nahinto sa kanilang mga ginagawa para magbigay paggalang sa 'kin. Hindi nila ako matingnan dahil sa takot. Medyo nakakailang pero wala akong magagawa. Mahihirapan akong masanay sa pagtrato nila sa 'kin. Hindi ko naman sila masisisi, dahil minsan na sila naging biktima ng galit ni Elizabeth.

I guess I needed to fix things everything in here first. Aasikasuhin kong mapagaan ang kalooban nilang lahat sa 'kin, kapag natapos na ang problema ko sa engagement ko.

"Announce my attendance," I said to the head butler standing in front of Duke's office.

"He's expecting for you, milady," tugon nito habang nakayuko bago ako pagbuksan ng pintuan.

"Thank you." Gulat ang kaniyang expression na nakatitig sa 'kin. Hindi siguro siya makapaniwala na naging grateful ako sa assistance niya.

Naiwan sa labas ng pinto si Melrose para maghintay. Bumungad naman sa harap ko ang Duke na busy sa pag-asikaso ng paper works.

"I greet you, milord," I greeted him properly. Buti na lang, I owned the memories of Elizabeth. Kaya lahat ng etiquette lesson na natutunan niya ay naikikilos ko rin ng perpekto.

I still can't get used to his appearance. Kahit nasa mid 30s na siya, mukha lang siyang kuya ko.

He's so damn hot! He has black hair like mine, a sharp look and dark blue eyes, a pointed nose, and sexy lips. He let his hair down and slightly messy. His cold aura makes him more attractive.

Nahinto siya sa ginagawa para pagtuunan ako ng pansin. "What do you wish to discuss with me?" he said, wearing his usual cold expression.

Sa sobrang cold, tipong magdadalawang isip kang magsalita. If I were the real Elizabeth, I already got into cold feet here, like a scared cat. Eh, hindi ako siya. The difference between me and her, I have the confidence to speak my thoughts and opinions, loud and clear.

According to the novel, Duke White neglected his daughter ever since she was born. His wife died because of complications during labor. He never showed love and affection towards his daughter. Kahit na nag-i-effort si Elizabeth para i-acknowledge siya ng papa niya, all he does is to give her the cold shoulders. He only fulfilled his responsibility by giving her money for a living, that's all. No one treated her like family, even her brothers.

Sila ang may kasalanan kaya naging pariwara si Elizabeth. Hindi niya natutunang pahalagahan ang sarili niya, dahil walang nagparamdam nito sa kaniya.

"I am here to suggest the cancellation of my engagement with the Crown Prince," I said straightforwardly.

He silently stares at me. Parang chini-check niya kung determinado ba ako o hindi. Later on, may envelope siyang kinuha sa drawer.

"Here." Nilapag niya 'yon sa ibabaw ng table. Lumapit ako sa direksyon niya para tingnan ang nilalaman nito. As I read its contents, I felt myself smirking because of satisfaction. I thought It would be hard to obtain these papers. Mas mapapadali na ang pag-move forward ko, salamat sa mabilis niyang kooperasyon.

"I don't have extra time to take care of that matter. Work it on your own, talk to the Crown Prince by yourself and ask for his cooperation."

"I will. Thank you, milord." I bowed my head to give him my respect.

"You may go," he said without taking a glance in my direction.

I silently leave the office then directly return to my room. "Woooh!" I lie down on my bed while looking happily at the documents.

The signature and stamp of the Duke were visible. It was also granted by the Emperor. All that is left for me to do is to sign it. Kailangan nga lang din ng pirma ni Lawrence bago simulan ang proseso ng pagpapawalang bisa ng engagement namin. Kahit na ayaw ko siyang makita, wala akong magagawa kundi puntahan siya't hingin ang kaniyang kooperasyon.

Matatanggal na ang harang sa relasyon nilang dalawa ni Beatrice kaya sure akong good news din 'to sa kaniya. Kailangan ko na lang magpadala ng request for audience sa Crown Prince.

"Melrose, bigyan mo ako ng pinakamagandang papel natin diyan," nakangiti kong utos.

Hindi maalis-alis sa mukha ko ang saya dahil para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Kapag naging mabisa ang annulment of agreement, ang poproblemahin ko na lang ay si Killian.

"Yes, Lady Elizabeth."

Pansin ang pagtataka niya kung bakit good mood ako. Hindi ko na lang iyon idineklara para maiwasan na rin ang pag-ulan niya ng tanong.

Binigay niya naman kaagad sa 'kin ang mga kailangan ko. Kinuha ko sa ilalim ng unan ang libro na binabasa ko nitong nakaraang araw, para gawing patungan ng papel.

Tahimik kong sinimulan ang paggawa ng request na ipapadala ko sa palasyo. Ilang minuto lang ay madali ko ring natapos ang pagsulat ng magiging laman nitong liham ko para kay Lawrence.

I handed over the letter to her. "Melrose, please deliver this letter to the Imperial Palace. This is for my dearest fiancé."

She carefully takes it from my grasp before leaving me here alone.

Nakahinga ako ng maluwag. If this goes smoothly, then that's a good sign.