Sophia's POV
I am currently hanging around here in His Majesty's main office, watching them struggling with their businesses while sipping my cup of tea. Ang mga vassal at iba pang opisyal ay hindi magkandaugaga sa dami ng kanilang ginagawa. Bukod sa pagmo-monitor ng resulta sa pagsasagawa ng mga nasirang istruktura sa Asterin—dulot ng nakaraang kaguluhan—inaasikaso rin nila ang mga hinaing at pangangailangan ng mamamayan.
"Your Majesty, here is the final report prepared by the Finance department. These are the documents that indicate the estimated budget for rebuilding the middle-class area," bungad ni Trisha. She is now working as a secretary of Emperor White.
To my surprise, I didn't know she was capable of fulfilling that job. Hindi ko akalaing may knowledge siya sa ganiyang posisyon. Wala rin kasi sa nakuha kong background information niya ang tungkol sa bagay na 'yan kaya wala akong ideya
Sophia's POV Matalas makiramdam si Killian kung may ibang presensya ang malapit sa lokasyon niya. Ngunit sa pagkakataong ito … tila ba ay wala siyang pakialam sa paligid. May sarili silang mundo na nililikha na para lamang sa kanilang dalawa. Niyukom ko ang pareho kong kamao at napakagat ng madiin sa ibabang labi. Hindi ko mapigilang makaramdam ng kuryusidad. Idagdag pa ang unti-unting pag-init ng ulo ko at pagkulo ng dugo sa tuwing naririnig ko ang kanilang hagikhikan. Naramdaman ko ang panginginig ng aking kalamnan. Nanlalabo rin ang paningin ko dahil sa nagbabadyang luha. Dinadaan ko na lang talaga sa inis itong nararamdaman ko ngayon. While staring at them intently, I sharpened my sense of hearing to learn what their conversation is about. "Hindi ko alam no'n kung saan ako magsisimula...buti na lang ay tinulungan mo ko't nanatili ka sa tabi ko," kamot sa batok na
Sophia's POV Panahong wala pa akong ideya na ako pala ay nagbalik sa kung saan talaga ako nabibilang. Tandang-tanda ko ang unang araw ng ma-transmigrate ako sa mundong ito. Sobra akong nasurpresa nang magising sa katawan ng isa sa mga importanteng tauhan ng nobelang nabasa ko. Sa kasamaang palad, ako ay naging si Elizabeth White, ang kontrabidang nakatakdang mamatay para sa progreso ng kwento na binibidahan ni Beatrice. Hindi na mabilang sa daliri ang mga pagkakataong nakaramdam ako ng ilang sa pakikitungo ng mga nakapaligid sa 'kin. Hindi naging madali sa una, lalo pa't marami ang takot kay Elizabeth. Karamihan sa kanila ay mga may mabababang posisyon sa lipunan. Takot ang mga itong makagawa ng kahit konting pagkakamali sa harap niya dahil baka mapagbuntungan sila ng inis ng dalaga. Marami ang naging biktima sa hagupit niya. Lalo na ang mga babaeng hindi niya pinalampas gawa ng selos, at pagka-paranoid
I am Sophia Ark, twenty-three years old. I live my life as an ordinary college student, that loves reading fiction novels. Sikat ang Beatrice's Love sa mga kabataang katulad ko. Ang kwento ay tungkol sa isang babae na nagngangalang Beatrice, at tatlong lalaki na maglalaban-laban para sa pag-ibig niya. Marami ang nahuhumaling sa takbo ng kwento, lalo na pagdating sa bida na si Beatrice. Pero naiiba ang pananaw ko kaysa sa kanila. Nakakaramdam ako ng awa sa pagkamatay ng villainess na si Elizabeth. Namatay siya sa mismong kamay ng lalaking mahal niya. Ang mas nakakainis na parte pa, pinabayaan siya ng sariling ama na mamatay. Tinuring din siya nitong malaking kahihiyan sa pamilya. Tanging ang lady-in-waiting niya lang ang naging kakampi at umintindi sa damdamin ng dalaga. Hanggang sa huli ay sinamahan siya nitong humarap sa kamatayan.
Sophia's POV Parang kailan lang noong namumuhay pa ako ng normal. May hawak na cellphone habang nagbabasa ng novels na downloaded sa documents ko. Minsan naman nakatambay ako sa social media, o kaya nanonood ng movie sa Netflix. Pero ngayon ... "Aaaaaah!" Bakit ba hindi pa updated ang technology sa panahon na 'to? "Lady Elizabeth, ano pong problema?" Dali-daling pumasok si Melrose sa loob ng kwarto ko. Siya ang kaisa-isang lady-in-waiting ng orihinal na Elizabeth. Siya ang nanatili sa tabi nito hanggang kamatayan. Melrose Homes, nineteen years old. She has brown hair, the color of her eyes is green, her face is small and it is an oval shape. Simple lang siya, hindi naglalagay ng mga kolorete sa mukha. Pormal na rin ang pananamit nito, suot ang uniform na nararapat para sa posisyon niya. Hindi na siya mukhang isa sa mga maid ng mansyon. Hindi katulad noong unang
Sophia's POV "Napakaganda mo po talaga, Lady Elizabeth." Pareho kaming nakatitig sa whole body mirror. Para akong buhay na manikang naka-dress up. Bagay naman sa 'kin 'yong suot kong gown, kaso nga lang nahihirapan akong makahinga dahil sa corset. I looked like one of those Disney Princesses. Ang suot ko ay maihahalintulad sa kasuotan nina Snow White, Cinderella, at Belle. My gown is color purple with black laces. I am wearing black gloves, na ang haba ay aabot sa siko ko. My jewelries are black tourmaline, and I wore black high heels. Should I just call myself a villain princess? Because I looked like one. Mas lalo ako naging mukhang maldita dahil sa suot ko. Lahat ng damit ni Elizabeth ay puro dark colors. Hindi ko rin gusto ang designs. Siguro dahil galing ako sa modern era kaya iba ang taste ng fashion standards ko. "May sarili ba akong designer?" walang kabuhay-buhay kong tanong.
Duke White's POV I, Felixander White Sr., the current head in our household. I am the father of Elizabeth White. I love my daughter dearly, hindi lang halata. She speculates I neglected her, but she doesn't know I am always updated on her whereabouts. Even though I can't show her my affection, I will give her everything to make her happy. My daughter, Elizabeth, resembles my wife who died because of childbirth. Noong una, hirap akong tingnan siya dahil naaalala ko 'yong sakit nang mawala sa 'kin ang babaeng mahal ko. Pero nang naabutan ko siyang walang buhay sa loob ng kwarto niya, doon lang ako tuluyang nagising. Nakaramdam ako ng sobrang pagsisisi. Laking pasasalamat ko nang muli siyang nagising mula sa kamatayan. Pakiramdam ko ay binigyan ako ng pagkakataon ng Diyos para itama lahat ng pagkukulang ko. "I am here to give my report," she said. Tumayo ng tuwid si Melrose sa h
Sophia's POV "Milady, the Crown Prince is here. Wake up, milady." Istorbo sa 'kin ng kung sino. I groaned. "I need to sleep, just five more minutes ..." "No more five minutes. The Crown Prince is here!" Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig ko. "What? I thought it would take days before granting my request?" gulat kong tanong sa aking sarili. I just sent the letter yesterday. What is he doing here? At saka madaling araw pa lang! Is he that excited to annul our engagement? According to the memories of Elizabeth, it's hard to keep in touch with him. He often ignores her letters and disregards all of them. That's why she stopped sending letters anymore, and barged in herself, unin
Lawrence's POV "There's a letter for you from Lady Elizabeth of White Dukedom," my aide said while holding the tray that has the letter on top of it. "What is it this time?" Nahinto ako sa pag-review ng reports para paglaanan siya ng pansin. "See it for yourself. Are you that cold-hearted to your fiance?" What is he talking about? I believe that is just like usual. Wala namang bago kay Elizabeth. Pinunit ko ang dulo ng sobre para kunin sa loob ang laman. Sunod kong binuklat ang liham para pasadahan ng tingin ang nilalaman niyon. His Highness, the Crown Prince To: Lawrence William I greet the future sun of Asterin Empire, Your Highness the Crown Prince, Lawrence William. I hope you have a great day today. I, Elizabeth White, daughter of Duke White, request permission to be your a