Ten, twenty, thirty minutes na nakatayo si Adrian sa labas ng ladies restroom. Nagdesisyon na siyang pasukin ang restroom, dahil sa pag-alala na baka may nangyari kay Luna sa loob. Bubuksan na sana niya ang pintuan nang makasalubong niya si Luna. Halatang galing ito sa pag-iyak. "Are you okay?" nag-aalalang tanong niya.Isang malungkot na ngiti ang sumilay sa mga labi nito. "Don't worry, I'm fine."Alam ni Adrian na tinatago lang nito ang nararamdaman. Pinulupot niya ang kanyang braso sa baywang nito at giniya pabalik sa kanilang mesa. "Where is she?" tanong nito sa kanya nang hindi nito naabutan si Arianna sa table nila. "She already left, why?"Umiling si Luna. "Nothing," she sat down and breathe a sigh of relief. Kumuha si Adrian nang isang kopita ng wine sa dumaang waiter at iniabot kay Luna, dahil alam niyang kailangan nito iyon. Nakangiti namang tinanggap nito. "Thanks!"Pagkatapos nang speech ni Lucas Saavedra. Nag-umpisa ng dumami ang nagsasayawan sa gitna. Napatingin si A
Habang naglalakad papasok sa main entrance ng building. Walang pakialam si Luna sa mga nakakasabayan n'ya. Pagkatapos niyang itapat ang kanyang ID sa Automated Gate Pass System ng company, dali-dali s'yang tumakbo upang makahabol sa elevator.Sakay ng elevator pataas, nagtataka s'ya sa biglang pagtahimik ng mga kasamahan. Ang isa sumulyap sa gawi n'ya habang sinisiko ang isa. Hindi niya ito pinansin. "Lumalabas na ang tunay na kulay." bulong ng isa na naka-bangs. "Haler! Mukha n'ya papatulan ni Sir Adrian?" sagot naman ng isa. Hindi n'ya lang ito pinansin, dahil hindi s'ya sure kung sino ang tinutukoy ng mga ito. Mayamaya nagsilabasan na ang mga ito, hanggang sa s'ya nalang ang naiwan sa loob ng elevator. Pagdating niya sa taas, nang masilayan siya ni Josie ay agad s'ya nitong nilapitan kahit hindi pa sila nakakaupo sa kanilang upuan. "May problema ba Josie?" nagtatakang tanong n'ya.Tinitigan s'ya ni Josie. "Hindi ka ba nag-open ng social media account mo? Trending ka kasama si
Time flies so fast, they were getting ready for the company retreat na gaganapin sa isang resort na pag-aari nang pamilya ng kaibigan ni Adrian. While packing her important stuff, Luna recall what happened the other day. *** Habang kumakain sila ni Josie sa cafeteria narinig n'ya ang bulungan ng tatlong empleyadong babae na nasa kanyang likuran. "Ambisyosa kasi, kaya tingnan n'yo parang basang-sisiw sa tabi. Wala na s'yang maipagmamalaki ngayon dahil wala na ang ama n'ya maging ang mga kayamanan nila." as usual ang tatlong bruha sa elevator pa rin. Napailing siya habang nakikinig sa pag-uusap ng mga ito. Wish lang niya na hindi s'ya makarinig nang magpapakulo ng kanyang dugo. "You know her?" tanong ng isa. "Of course, ka-batch n'ya ang kapatid ko sa De La Paz University. Hindi naman yan nakatapos mula noong pinalayas yan sa mansion nila, pero bakit tinanggap pa rin siya ni Sir Adrian dito sa company." hindi na n'ya nilingon kung sino ang nagsalita, dahil sa boses palang n
Matagal na natulala si Luna habang nakatitig sa kawalan. Isang katok sa pinto ang pumukaw sa kanyang lumulutang na katinuan. Napatingin siya sa relo na nasa kanyang bisig. Mag-ala-una na pala nang madaling araw. Mabilis s'yang tumayo upang silipin kung sino ang nasa labas ng kwarto n'ya. Muntik pa s'yang nadapa dahil sa pagkasabit ng kanyang paa sa nakalaylay na kumot sa sahig na kanyang naapakan at tuluyan pa s'yang natapilok. "Aruy!" impit n'ya sa sakit, papilay-pilay na nagtungo siya sa pintuan. "Luna, okay kalang?" tawag sa kanya ng tao sa labas. "Yes, I'm fine," sagot n'ya at unti-unting binuksan ang pinto. "You need anythi...?" "Happy birthday!" hindi na n'ya natapos ang sasabihin sana, dahil nasorpresa s'ya sa mga kasamahan sa bahay maging si Tita Mel na may dalang cake. Sobra s'yang na-touch sa ginawa ng mga ito kaya napaiyak siya nang todo. Niyakap naman siya ng mga ito. Kahit ang kanyang ama ay hindi nagagawa ang ganito, kaya ito ang unang pagkakataon na mag-blo
It was as if someone had pinched her pointed nose. Is this real or she's dreaming. But, I feel the warm fingers on my nose... "Oh my goodness..."Bigla siyang napatuwid nang upo. Paglingon niya sa kanan, open ang bintana ng sasakyan. Nakatayo si Adrian sa labas habang nakatingin sa kanya. "Miss. Salvacion, how long do you plan to sleep?" tanong nito sa kanya.Mabilis ang galaw na nag-ayos nang sarili saka siya bumaba ng sasakyan. "I'm sorry sir, I did not sleep well last night." nakayukong sagot niya. "It's not my problem." sagot nito bago siya tinalikuran. "Don't forget your luggage Luna." paalala ni Nikko sa kanya.She nodded. "Thanks!"Pagkakuha niya ng kanyang suitcase, sumunod siya sa mga ito. "Antipolo!" nausal niya habang matiyagang pinagmasdan ang tahimik na kapaligiran. This was the first time she had explore herself in nature, ever since she was child. Far from the bustling city, she can do a meditation here and let the negativity out of her soul. She take
Ang lakas nang tibok ng kanyang puso. Bigla nalang siyang napapikit sa pag-aakalang hahalikan siya nito dahil unti-unti nitong inilapit ang mukha sa kanya. Ngunit nakaramdam si Luna nang pitik sa kanyang noo. Bigla siyang napamulat ng mata. Mukha nang nakangiting si Adrian ang kanyang namulatan. Nanatili pa rin itong nakayakap sa baywang niya. Naramdaman niyang uminit ang kanyang pisngi dahil sa hiya, buti nalang at nakainom siya kaya may rason siya na hindi alam ang kanyang ginagawa. Nag-enjoy ang kanyang mga kasamahan sa pagtampisaw sa malamig na tubig sa swimming pool, samantalang siya hindi pa nga nakakaligo lasing na. Nakakaloka naman kasi tong lalaking 'to, lakas maka-trip. Sigaw ng kanyang isipan. Nagpumiglas siya upang makawala rito ngunit mas lalong humigpit ang pagkakayakap nito sa kanya. "What are you thinking?" nakangising tanong nito. She pouted her lips. "Lakas mo mang-trip ano?!" singhal niya rito. Nangangatog ang kanyang tuhod dahil sa reaction ng kanyang katawa
Umagang kay ganda ang sumalubong kay Luna. Kahit masakit ang kanyang ulo nagawa niya pa ring gumising nang maaga. Nais niyang mag-ikot sa buong resort habang maaga palang, upang ma-refresh ang kanyang utak. Pagbukas niya ng kurtina, napatigil siya sa biglang pagsagi sa kanyang isipan tungkol sa nangyari kagabi. Tinapik-tapik niya ang kanyang pisngi habang napapangiti. Mayamaya bigla naman siyang huminto. 'Ano ka ba Luna, ang bilis mong ma-fall, paano kung trip niya lang iyon.' saway ng kanyang isipan. Pilit niyang kinalimutan iyon dahil ayaw niyang umasa. Agad siyang nagpalit ng damit na pang-exercise at nagdala ng isang boteng tubig.Nakasalapak ang headphones sa kanyang tainga at nakikinig ng meditation podcasts habang naglalakad sa pababa at paakyat na daan sa palibot ng resort. Habang abala siya sa paglalakad, hindi niya napansin ang lalaking kanina pa nakasunod sa kanya.Masarap sa pakiramdam habang pinapanood ang pagsikat ni haring araw. Tagaktak ang pawis sa kanyang katawan, n
At the forest in Antipolo The wind whistling around trunks, birds singing, insects humming, branches creaking. Iilan lamang sa maririnig at mapapansin mo kapag nasa gitna ka ng kagubatan. Malamig na simoy ng hangin. The air smells good, too, it's totally relaxing. Ipinikit ni Luna ang kanyang mga mata, to feel the soothing sound of the forest. Bago ito sa kanya, siya na lumaki sa city. "Parang masarap mamuhay rito." nakangiti niyang bulong.Kinalabit siya ni Josie sa kanyang tagiliran. "Handa ka na ba?" tanong nito sa kanya.Ngumiti siya rito. "Just go on Josie, I'm not interested in thier games. Ito ang hinahabol ko rito, ang maka-bonding si Mother Nature. I want to stay longer." "Nako bebe, laking Manila ka kasi kaya ayan uhaw ka sa kagubatan. Ako na lumaki sa probinsya, parang naumay na rin." nakangiti nitong wika. "Huwag gano'n, Josie. If you try to appreciate the breathtaking beauty of nature, promise hindi ka mauumay." masayang sagot niya. "Oo na, joke lang naman