Chapter 25 - The angry Adrian

At the forest in Antipolo

The wind whistling around trunks, birds singing, insects humming, branches creaking. Iilan lamang sa maririnig at mapapansin mo kapag nasa gitna ka ng kagubatan. Malamig na simoy ng hangin. The air smells good, too, it's totally relaxing. Ipinikit ni Luna ang kanyang mga mata, to feel the soothing sound of the forest. Bago ito sa kanya, siya na lumaki sa city.

"Parang masarap mamuhay rito." nakangiti niyang bulong.

Kinalabit siya ni Josie sa kanyang tagiliran.

"Handa ka na ba?" tanong nito sa kanya.

Ngumiti siya rito. "Just go on Josie, I'm not interested in thier games. Ito ang hinahabol ko rito, ang maka-bonding si Mother Nature. I want to stay longer."

"Nako bebe, laking Manila ka kasi kaya ayan uhaw ka sa kagubatan. Ako na lumaki sa probinsya, parang naumay na rin." nakangiti nitong wika.

"Huwag gano'n, Josie. If you try to appreciate the breathtaking beauty of nature, promise hindi ka mauumay." masayang sagot niya.

"Oo na, joke lang naman