Share
Kabanata 25
sweetjellyThank you, sa pagbabasa.
Kaugnay na kabanata
When Heart Beats Kabanata 26
“Ancel…” Hindi ko napigil ang agad na pagpatak ng luha ko nang marinig ang sinabi ni Ancel. “Iiwan mo ako? Kaya mo na iwan ako?” tanong ko sa garalgal na boses.“Aya—” Hindi magawang tapusin ni Ancel ang gusto niyang sabihin. Pero umupo naman siya sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko. “Sumagot ka, Ancel. Iiwan mo ba talaga ako?” tanong ko uli. Pero imbes na sumagot. Kay Tatay siya tumingin na ngayon ay sapo na ang noo at napailing-iling. “Ito na nga ba ang sinasabi ko—” Nagpalit-lipat ang tingin nito sa amin—tingin na nagdududa. Tingin na binabasa kami. “Ano kayo na? May nangyari na sa inyo kaya ganyan na lamang kayo kung umasta?” deritsong tanong ni Tatay na ikinalaki ng mga mata ko. Hindi ko inaasahan ang tanong niya na 'yon. Napatayo naman ng maayos sina Nanay at Camille habang si Cambelle, umawang ang bibig at nanlaki ang mga mata. Lahat sila, hindi makapaniwala. Maski naman ako noong una, hindi rin makapaniwala na mahuhulog kami sa isa't-isa. Na mamahalin namin ang isa't-is
When Heart Beats Kabanata 27
"Tay, pwede po ba, saka na lang natin pag-usapan ang bagay na 'yan? Kumain na lang po tayo, at e-enjoy ang oras na magkasama tayong lahat, at saka, para hindi naman masayang ang effort n’yo sa mga handa n’yo," mahinahon kong kausap kay Tatay na sinabayan ko pa ng ngiti. Alam ko nga kasi na ayaw ni Ancel pag-usapan ang anumang tungkol sa buhay niya. At isa pa, ayaw ko na mapilitan siyang gumawa ng kwento o magsinungaling tungkol sa buhay niya. Handa naman akong maghintay hanggang sa handa na siyang sabihin sa akin ang lahat tungkol sa buhay niya. Gusto ko na kung sasabihin niya man ang totoo, bukal sa loob niya. "Oo nga naman, Lito, tama na muna ang mga tanong. Dapat magsaya tayo ngayon dahil sa wakas, balik normal na ang buhay ni Aya. Magagawa na niya ang bagay na ginagawa niya noon. Kaya nga tayo naghanda para sana magsaya. E nagsermon ka–" "Nay, tama na po," mahinahong sita ko kay sa kanya, sabay sulyap kay tatay na parang wala namang pakialam si sinasabi niya. “Oo na, tatahimik
When Heart Beats Kabanata 28
ANCEL POV"Prepare ko lang ang breakfast natin." Kaagad akong lumabas ng kwarto matapos sabihin ‘yon. Nasasaktan kasi ako habang nakikita ang reaction niya. Napapapikit kasabay ang pagpatak ng luha sa gilid ng mata niya. Sana hindi na lang ako nagtapat. Sana pinigil ko na lang ang sarili ko na mahalin siya. Hindi ko sana nakikita ang babaeng mahal ko na sasaktan dahil nagmahal siya ng kagaya ko—kagaya ko na isang masamang tao, salot sa lipunan, at walang kwenta. “Aya, kumain ka na lang kapag gutom ka na. Hinanda ko na rin lahat ng kailangan mo,” mahinahon kong sabi, pero wala akong narinig na sagot mula sa kanya. Ni ang lumingon nga, hindi niya ginawa. Mapait akong ngumiti. Ito na nga ang kinatatakutan ko. Alam ko naman na ganito ang mangyayari. Alam ko na magbabago ang nararamdaman niya kapag nalaman niya ang totoo. Kaya nga ginusto ko na 'wag muna sabihin sa kanya kung anong klaseng tao ako dahil takot ako na mawala siya. Ito na nga ang nangyayari ngayon. Ayaw na niya akong ting
When Heart Beats kabanata 29
Kasabay ng paglikot ng kamay ko ay ang malakas na dagundong ng puso ko. Marami na akong naikama, maraming babae na eksperto at kayang-kaya akong dalhin sa langit sa sarili nilang paraan, pero iba itong nararamdaman ko ngayon, kasama si Aya. Halik, yakap, at haplos palang ang nagagawa ko at hindi ko pa siya nakukuha, pero ang saya ko na. Parang nasa langit na ako. Kakaibang saya at pagnanasa ang nararamdam ko habang iginagala ko ang mga kamay at labi ko sa buong katawan niya. “Ancel…” ayon na naman ang ungol niya na ang sarap pakinggan. Hinaplos ko ang pisngi niya habang ang dila at labi ko ay naglalaro sa dibdib niya. Buong pagmamahal ko siyang pinasasaya sa pamamagitan ng mga haplos at halik ko. Kapa ko na ang malambot niyang labi at maingat ni inilabas masok sa bibig niya daliri ko kasabay ang pagbaba ng halik ko sa puson niya hanggang sa matunton ko ang hiyas niya. Hinubad ko ang panty niya gamit bibig ko. “Ancel…” Akala ko aawatin niya ang ginagawa ko nang humawak siya sa buhok
When Heart Beats Kabanata 30
CAHAYA POVHindi mawala ang ngiti ko habang papalapit sa kinaroroonan nina Ancel at Belle. Pakiramdam ko nakalutang ako sa ere. Ang gaan-gaan ng pakiramdam ko. Kung may makakakita nga sa akin ngayon, siguradong iisipin nilang nababaliw na ako. Matapos ang isang linggong pagmumukmok sa kubo, heto na nga at lumabas na rin ako. Syempre, bati na kasi kami ng mahal ko. Kaya kahit pagod, and feeling sore, ang sigla ko pa rin. Ang saya ko pa rin. Nakarating nga kasi ako sa langit kagabi kasama ang mahal ko. Panay pa ang tingin ko sa bitbit kong basket na naglalaman ng pagkaing hinanda ko para sa amin ni Ancel. Noon ko pa kasi sana gustong gawin 'to. Noon ko pa siya gustong pagsilbihan, pero panay naman ang iwas niya, at sa tuwing magising ako, wala na siya. Umalis na at nakahanda na lahat ng kailangan ko. Hindi niya ako binibigyan ng pagkakataon na sabihin sa kanya kung gaano ko siya kamahal sa kabila ng papaging siya—sa kabila ng pagiging masamang tao niya. Wala naman akong pakialam kun
When Heart Beats Kabanata 31
“Ay naku, Olga, hindi na nakapagtataka kung pati anak mo ay mabaliw sa lalaking ‘yan. Kita mo naman, mukha at katawan palang, siguradong pagkakaguluhan na ng mga babae,” umiismid na sabi ng kaibigan ni Manang Olga. “At saka, anong masama kung mabaliw man si Telay sa kanya. Binata naman si Ancel at nasa tamang edad na sila pareho.” Bumilog ang mga mata ni Ancel habang ako, nanliit at gusto siyang kurutin. “Oo nga naman, Olga. Hindi naman siguro, tututol si Aya, sakaling magkamabutihan ang tiyuhin niya at si Telay,” dagdag sabi ng isang kaibigan ni Manang Olga na medyo ikinainis ko. Hindi lang pala medyo ang inis ko. Inis na inis pala ako. Ramdam ko kasi ang pag-akyat ng dugo ko sa ulo ko. Nag-init bigla ang bumbunan ko. “Anong hindi tututol?” gigil at pabulong kong sabi. “Maghunos dili ka, Aya—” pabulong din na sita ni Belle sa akin na sinabayan ng ngiting aso. Ramdam ko pa nga ang bahagyang pagkurot niya sa likod ko. Mapigil niya lang ako. Bumusangot ako at sinamaan siya ng tingin
When Heart Beats Kabanata 32
"Ancel, bakit nangyari sa'yo 'yon? Kilala mo ba ang mga walang puso na bumugbog sa'yo?" wala sa isip kong tanong habang nakatingin sa lugar kung saan siya namin nakita noon. “Parang basura ka lang kung itapon nila,” dagdag ko pa. Nakagat ko ang labi ko at ngumiti kalaunan. Hinaplos-haplos ko rin ang braso niya na yakap-yakap ko na. Daldal kasi ako ng daldal. Nakakahiya. Lalo't hindi siya sumagot. Nakalimutan ko din naman kasi na nangako ako na hindi na magtatanong pa tungkol sa dati niyang buhay. Pero heto ako, parang tanga na nagtatanong na naman. "Aya—""Ancel, okay lang, 'wag mo na sagutin at kalimutan mo na lang ang tanong ko. Hindi na naman 'yon mahalaga. At saka, kahit takot na takot ako noon nang makita ka naming nakahandusay d'yan,” turo ko ang ilalim ng puno. “Bawi na naman lahat ng 'yon, kasi pinalitan mo naman ang takot ko noon ng pagmamahal ngayon," malambing kong sabi sabay sandal ng ulo ko sa dibdib niya.Mahina siyang tumawa saka, marahang nilapat ang labi niya sa noo
When Heart Beats Kabanata 33
"Ahh... ray..." Imbes na mahabang ungol ang lumabas sa bibig ni Ancel, d***g at napahinto pa sa pagkaldag. "Ah.. ya naman e," reklamo niya nang sapilitan kong binaba ang hita ko, at inayos ang panty ko. Napapailing na lamang ako habang tanaw ang mga binatang nagkatisod-tisod sa katatakbo dahil sa takot. Abnorman kasi itong si Ancel. Ewan ko na lang talaga. Lahat nasa kanya niya. "Aya hoy, hintayin mo naman ako," lambing niyang tawag sa akin nang iniwan ko siya. Ang bagal kasi magsuot ng pantalon, pero kapag naghubad, ang bilis. Tinutok ko flashlight sa mukha niya. Bitbitin mo na 'yan, at umuwi na tayo!" Nakasimangot siyang dinampot ang basket at sinundan na nga ako. ****Lumipas ang mga araw, mas lalo pa naming minahal ang isa't-isa. Kahit patago pa kami kong maglambingan at maglandian, hindi naman 'yon naging hadlang na maging masaya kami. Wala nga akong ibang maipipintas sa kanya. Damang-dama ko ang pagmamahal niya sa salita man o sa gawa. "Ancel… " Yakap mula sa likod ang kasa
Pinakabagong kabanata
