When Heart Beats

"Aya! 'Yong kambing mo, gumala na naman!" Nagising ang diwa ko nang marinig ang kambing. Ay este, si Cambelle. Matalik ko'ng kaibigan na mala kambing din ang bunganga kung makasigaw.Tinawag ko ang alaga kong kambing na agad namang lumapit sa akin. "Naku naman, Aya. Hindi mo pet ang kambing na 'yan para pangalanan mo at lalong hindi mo kambing 'yan. Tagapag-alaga ka lang. Ibibenta rin ni Mang Eban 'yan!" saway sa akin ng kaibigan ko.Bahagya akong natawa. Tama siya, tagapag-alaga ako. Iyan nga ang magandang tawag sa akin. Imbes na nurse sana, nauwi sa tagapag-alaga ng mga hayop. Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, e 'di sana nag-veterenarian na lang ako. Dalawang taon na ang lumipas mula nong tumakas ako sa sarili kong mga magulang. Gano'n na katagal, ngunit sariwa pa rin sa alaala ko. Nandito pa rin sa puso ko ang hinanakit sa magulang ko. Pero kahit na ganoon ang ginawa nila. Hindi pa rin sila mawaglit sa isipan ko. Magulang ko pa rin kasi sila. Kahit hindi ko pa naramdama

Sumiksik ako sa gilid ng kama at lalong napahigpit ang kapit sa kumot na ginawa ko nang panangga sa buong katawan. Pero ang hayop ay mukhang tuwang-tuwa at napangisi pa. Mabagal itong humakbang palapit sa akin.Paulit-ulit akong umiling. " 'W-wag kang lumapit!" nanginginig kong paki-usap. Nag-uunahang lumandas ang mga luha ko habang nakatingin sa lalaki na animo hibang at handang lapain ako.Ngisi at tingin niya lang nakakatakot na. Halos hindi na ako makahinga ng maayos sa lakas ng kaba ko. Napatingala ako nang tumapat na siya sa kama ko." 'Wag po!" Napapikit ako at napayuko nang umangat ang kamay niya. Halos lumabas ang puso ko sa takot. Napaka-hayop ng lalaking ito.Humagulgol ako nang bigla nitong hinablot ang kumot. Niyakap ko na lang ang sariling mga tuhod habang pikit-mata at pigil ang paghagulgol "Tumayo ka at magluto! Nagugutom ako!" singhal niya. Binalibag niya sa akin ang kumot na hinablot niya kanina. Lalo lamang akong humagugol sa ginawa niya. Nayakap ko na lamang ang l

"B-belle, tara na." Kasabay ng naramdamang kaba, ang mahigpit na paghawak ko sa braso ng kaibigan ko. Bumakas ang pagtataka sa mukha niya pero hindi nagawang magtanong dahil sa hitsura nitong lalaking papalapit sa amin na talaga namang makalaglag-panty. Pero iba ang kutob ko habang tanaw siya. Takot ang agad kong naramdaman at hindi paghanga. Takot na naramdaman ko lang sa lalaking hayop na aking tinulungan.Hinila ko na lamang si Belle. Halos walang kurap kasi na nakatitig sa lalaki. "Halika na Belle," gusto ko na siyang kaladkarin, makalayo lamang kami sa lalaking may kakaibang ngiti habang nakapako na ang tingin sa akin. "Aya, bakit ba?" tanong nito habang pinipilit na sabayan ang paghakbang ko."Bilisan mo na lang ang paglalakad, Belle, mamaya na ako magpapqliwanag ." "Do you really think, hahayaan kita na takbuhan uli ako?" Dumagundong ang boses niya mula sa aming likuran. Nagpatuloy kami sa paghakbang at hindi pinansin ang sinabi niya. "One more step, and you'll regret it!"

Hindi makapaniwalang napatingin ako kay Miguel, na may ngiting nagmamalaki. Nanatiling nakatingin sa kaniya si Ancel. Feeling ko, gusto na niyang tukain ang mga mata ni Miguel. "Tito? Sino ka, para tawagin akong Tito?!" ngitngit na tanong nito. "I'm Aya's soon to be boyfriend, kaya ngayon pa lang dapat masanay na akong tawagin kang Tito," maangas na tugon niya. Ang kamay na nakalahad kanina ay binawi na niya. Hindi naman kasi nag-abalang makipagkamay si Ancel. "Soon to be boyfriend, huh?" Biglang nag-switch ang tingin nito sa akin. Nanlilisik ang mga mata at nagtangis ang bagang. Nawalan ng lakas ang mga paa ko na ikinawala ng balanse ko. Napahawak ako kay Miguel na alerto namang humawak sa baywang ko. "Aya, ayos ka lang ba?" nag-aalalang tanong niya. Mapakla akong ngumiti, at kaagad lumayo sa kanya. "A-ayos lang ako, Miguel, salamat." Tumikhim at nagbaba pa ako ng paningin pagkatapos. Kinalma ko muna ang sarili bago muling tumingin kay Miguel na nakatitig pa pala sa akin. "H

"Tulong–" Natigil ang ngawa ko nang makita ang pamilyar na kwartong kinalalagyan. Umiling ako ng paulit-ulit habang ang mga luha ay walang tigil sa pagdaloy. Hagulgol ang kasunod sa mahina kong paghikbi. Takip na rin ang mga palad sa bibig. Gusto kong gumalaw; gusto kong bumangon. Pero ramdam ang sakit sa buong katawan ko. Bumalik sa isip ko ang eksina sa bundok bago ako nahulog. "Aya!" Boses ni Belle ang narinig ko kasabay ang pagyugyog ng kubo. "Belle, tulungan mo ako. Umalis na tayo rito." Hawak ko ang kamay ni Belle. Nangingilid rin ang mga luha niya. Pero umiling-iling. "Belle, ano ba, tulungan mo na akong tumayo. Tara na.""Sa tingin mo, makakaalis ka rito sa kalagayan mong 'yan?" Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Ancel. Ngumisi pa ito na lalong nagpalakas sa paghikbi ko. "Katangahan mo, kaya nangyari sa'yo 'yan!" "Ancel, ano ba? Talagang nagawa mo pa na sa sigawan ang kaibigan ko. Kung hindi dahil sa'yo, hayop ka, walang mangyayaring masama sa kaibigan ko. Ikaw ang d