I burned the cash. I am not after Isaac's money. Hindi ko kailanman naisip na peperahan ko siya. Mrs. Falkerson's accusations were all wrong. Walang tama sa mga sinabi niya. I am not a whore. I am not a gold digger. I am not and I will never.Hindi maalis ang sakit sa dibdib ko. Gusto kong umiyak nang umiyak pero kahit mga luha ko ay napagod na yata. Dahil gustuhin ko mang umiyak ay hindi na sila lumalabas.I was busy preparing for dinner when Isaac encircled his arms on my waist. Bahagya akong napatalon at gulat na napatingin sa kanya. I swallowed hard when I saw his tired face."Busy? You didn't know that I came," he said so I chuckle lightly.Mabilis akong tumingin sa niluluto ko ulit. I won't let him know that I'm thinking of something. Sa sandaling pagkakilala namin ay kita ko na saulo na niya ang mga emosyon at galaw ko. Nakilala niya ako ng tuluyan kahit pa wala akong sinasabi."I'll book a ticket to Japan. We'll spend our holidays there," he said so I sighed before looking at
Pagkarating namin sa condo ko ay humagulgol ako ng sobra. I hugged Isaac too tight and he didn't say anything. Niyakap lang niya ako ng mahigpit habang paulit-ulit na hinahalikan sa noo."Look at me," dahan-dahan na sambit niya kalaunan saka maingat na hinawakan ang dalawang pisngi ko para tingnan ako sa mga mata.He caressed my slapped cheek before sighing hard. "D*mn," umiigting ang pangang sambit niya kaya dahan-dahan akong napalunok saka lumayo ng kaunti."I'm tired," mahinang sabi ko at dahan-dahan na akong pumasok sa kwarto at sumunod naman siya.Umupo siya sa kama saka dahan-dahan niya akong hinila paupo sa mga hita niya. Kagat labi ko siyang tiningnan kasi nahihiya ako dahil nakita niya pa kung paano ako tratuhin ni Daddy at ni Tita Kristina. Hindi na niya dapat nakita iyon."Masakit?" marahan na tanong niya sabay haplos sa pisngi kong nasampal kanina. Marahan naman akong umiling saka nag-iwas ng tingin."I'm fine," nanginginig na sambit ko."No you are not," Biglang dumilim a
My heart shattered from what I heard."Wala ka man lang bang utang na loob sa pagpapakain at pagbuhay ko sayo? Ito ang igaganti mo? You are disrespecting your sister!" he shouted.Masaganang tumulo ang mga luha na hindi ko na mapigilan pa."I am not disrespecting her! Isaac is in love with me! He doesn't even care about Kristine! He doesn't care even if Kristine died—"Mas humagulgol ako sa pag-iyak nang dumapo sa kaliwang pisngi ko ang palad ni Daddy na halos nagpabingi sa akin. I could feel the hurt but I still looked at him using my tearful eyes."You are not my daughter! Wala akong anak na bastos! Sana pinalaglag na kita noong nasa sinapupunan ka pa ng nanay mong malandi! You are just like her! Kinakahiya kita!—""Yes, Dad! She is perfect and I am the worst daughter you hope you never had! Am I your daughter? Kahit kailan hindi ko naramdaman na may ama ako! I was all alone! Hindi mo alam kung gaano kasakit para sa akin ang lahat! Yes! May allowance ako na bigay mo! But I want a dad
I am having a difficulties in communication with other Turkish who doesn't know how to speak english. So after three weeks of staying here I decided to enroll myself in Turkish language class so I could explore their language.I want to apply for a work here so I need to learn their language. "Günaydin!" I greeted the Filipina I met here. She's in her mid thirties and her husband is Turkish but they doesn't have a child. She's friendly and she immediately knew that I am a Filipina so she made friends with me which is good so I could talk to someone while I still don't know how to speak in Turkish very well.Nakatira sila sa hindi kalayuan pero palagi siyang dumadaan dito sa apartment ko saka binabati ako."Hi, Glea! You look so beautiful!" she said."Thank you so much. Are you on your way to the grocery store?" I asked and she nodded."Yes, do you want to come with me? Or you have a Turkish class?" she asked."I have no class so It would be nice to come with you."Araw-araw ay iyon an
Nang marinig ko ang iyak ng anak ko sa kauna-unahang pagkakataon ay parang biglang lumiwanag ang buong mundo ko. Lahat ng sakit ay biglang nabura habang nakatingin ako sa anak kong kasisilang ko pa lang.He's crying and his cries were like a music to my ears. Nanghihina akong napangiti nang makita ko ang mukha niya. Hindi nga ako nagkamali dahil nakita ko kaagad ang batang bersyon ni Isaac sa kanya."I love you, baby," I whispered.My son became my source of strength. He's my sunshine. Isang ngiti lang niya ay tanggal lahat ng pagod ko. He changed my life. Nagkaroon ako ng anghel sa tabi ko. They way he giggled and when he hugs me I always remember his father."Trevor," pangungulit ko sa anak na nakahiga sa crib nito.I laughed when his brows furrowed. He got everything from his father. Even the attitude."Trevor Isaac Rodrigo," I called him again but he just looked at me like a cold baby who doesn't want to cuddle every minute.And by this time, I knew that I would be very happy every
After fifteen hours we landed at NAIA. My heart jump abnormally because I am really in the Philippines right now."Philippines?" my son sleepily asked. Tanging tango lang ang isinagot ko dahil labis ang kabang nararamdaman ko sa ngayon.I held my son's hand tight while we are walking out of the plane. Nang makalabas kami ay kaagad kong naramdaman ang pamilyar na klima na matagal ko ng hindi nararamdaman. Biglang nanubig ang mga mata ko kaya mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa anak na palinga-linga sa paligid.Dumampi ang mainit na hangin ng Pilipinas sa balat ko. Dahil doon ay biglang bumalik sa isipan ko ang mga naranasan ko sa bansang ito. Lahat ng sakit, lungkot at saya ay biglang bumalik sa isipan ko.Hindi ko akalain na makakatapak na ulit ako ngayon dito sa Pilipinas. Ang huling pasok ko sa airport na ito ay umiiyak ako. At ngayon nandito na ulit ako. I am still the Glea Natasha Rodrigo who has a weak heart. Madali pa rin akong masaktan. But right now, I grew better. I have my
Gusto kong humagulgol pero pilit kong pinipigilan ang sarili ko dahil ayaw kong makita ako ng anak ko sa ganitong sitwasyon. He's staring at me like he's trying to read my mind."Mommy?" tanong niya ulit kaya pilit ko siyang nginitian."Let's find other japanese restaurant, Baby," I whispered and he just nodded. Hindi na siya ulit pang nagsalita pero panay ang tingin niya sa akin na parang binabantayan ako na siyang nagpaantig ng puso lko.I will never be alone because my son is with me.Napunta kami sa isang maliit na japanese na restaurant na medyo malayo sa unang pinuntahan namin. At ngayon ay kampante na akong kumain duto dahil medyo tago at hindi pang mayaman kaya alam kong hindi magagawi si Isaac dito o kung sino mang kakilala niya.Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin ang alam ang balak ko. Should I let Isaac know about Trevor? Or should I keep this secret forever?Sa susunod na araw na ang kasal ni Ashley. And after her wedding we will go back to Turkey. Kahit hindi na aabot ng i
Dahan-dahan kong kinapa ang kwintas na parati kong suot. Isaac gave this to me. Parang kailan lang tapos ikakasal na siya ngayon. Kristine is in good hands. Isaac will take care of her.Hindi ko namalayan na sa mga iniisip ko ay tahimik na akong umiiyak habang sapo-sapo ang naninikip na dibdib. I closed my eyes tightly before breathing hard. "I'm happy for him," I said but deep inside I feel like I was stabbed a million times.Why am I crying? I should have expected this.Ano, Glea? Matapos ang limang taon akala mo ikaw pa rin? You left him and he's surely angry. Mas lalo pa siyang magagalit kapag nalaman niya na tinago mo ang anak niya. Kaya bakit ako umiiyak? Bakit ako nasasaktan?Kristine said that they are getting married. Isaac won't marry someone if he doesn't like her. He surely fell in love. He fell in love with Kristine. He replaced me.And it's fine. It's really fine.Umiiyak akong pumasok sa loob. Imbes na pumunta sa kusina para ituloy ang ginagawa ay dumiretso ako sa kwar