Chapter 2

Chapter 2

Nagising ako ng tumama ang sinag ng araw sa mukha ko.

 Agad naman akong napabalikwas nang bangon ng makitang nasa tabi ko pa si Jaxon at tulog na tulog pa. Napatingin ako sa alarm clock na nasa bed side table at nakitang alas-otso pasado na ng umaga.

"Jaxon." Mahinang pagtawag ko sa pangalan niya. Kumilos siya saglit at nagulat ako ng hawakan niya ako sa may pulsuhan ko at hilahin ako palapit sa kanya. 

"Lhaurize.." Pikit-matang bigkas niya sa pangalan ko. Saglit ko siyang pinagmasdan at akmang hahawakan ang mukha niya ngunit hindi ko na lamang itinuloy. 

"Jaxon, malalate ka na sa trabaho mo," saad ko at idinilat naman niya ang mga mata. Saglit siyang tumingin sa akin kaya nagkaroon ako ng pagkakataong mapagmasdan muli ang asawa ko.

"Ah, oo nga pala may trabaho pa ako."

Walang pasabi siyang bumangon at lumabas ng kwarto.

 Napabuntong hininga naman ako at muling humiga.

Anong nakain ni Jaxon kagabi at naisipang tumabi sa akin sa pagtulog? Na halos hindi niya magawa noon.

Lumipas ang isang oras at hindi na muling bumalik sa loob ng kwarto si Jaxon kaya naisipan ko nang bumangon at bumaba.

Wala na nga si Jaxon pati na ang sasakyan niya.

'Tweet tweet! Text message'

Kinuha ko ang cellphone na nasa bulsa ng suot kong pantulog. Isang unregistered number ang nagpadala ng message kaya hindi na ako nag-abalang basahin pa iyon.

Magluluto na lang ako ng tanghalian at bahala na si Jaxon sa buhay niya. Biro lang. Mahal ko ang taong 'yon kahit alam kong hindi pareho ang nararamdaman namin sa isa't isa.

Akmang ibabalik ko na ang aparato sa bulsa ko nang mag-ingay ito. Sinagot ko na lamang ang tawag kahit hindi ko alam kung sino ang caller.

'Unregistered Caller'

"Hello. Lhaurizeth speaking."

"Hi Ms. Dela Vega."

"Who's this?" tanong ko. Hindi ko mabosesan ang tumawag. 

"It's Rusty Montelibañez." 

'Rusty Montelibañez? The guy from last night?' 

"Rusty Montelibañez, Hawk's college friend?" paniniguro ko sa kausap ko mula sa kabilang linya.

"Yes, ako nga. How's your sleep? Nakatulog ka ba ng maayos?"

Natawa ako sa tanong niya. Kakaiba rin ang trip na taong ito. Hindi pa nga kami ganun ka-close para magtanong siya ng gano'n sa akin.

"Ayos lang naman. Masarap ang tulog ko."

Dahil nakatabi ko ang asawa ko sa pagtulog.

"Good to know. By the way, okay lang ba na i-invite kita tonight?"

Aba't tinamaan ka nga naman ng magaling. 

"Wait, before you invite me sa kung saan where did you get my number?"

"Ah ano.. Kay Arianne. Hiningi ko kanina. Pasensiya na."

"It's okay. So, saan mo 'ko i-invite?"

Wala naman sigurong masama kung aalis ako pansamantala sa bahay naming mag-asawa? 

"Hmm.. May photo exhibit ang pinsan ko mamaya and dalawa yung invitation na nasa akin. So I was thinking na baka pwede ka."

"Let's see. Itatry kong magpaalam sa asawa ko baka kasi alam mo na," tatawa-tawang sagot ko at natahimik naman siya.

"Rusty?"

"Ah yeah, sure. Of course he needs to know kung saan ka pupunta o kung sino ang kasama mo."

"Yeah. So paano I'll text you later kung pwede ako."

"Sige.."

Then hindi siya nagsalita kaya tiningnan ko ang screen ng cellphone ko.

"Rusty?" pag-uulit na tawag ko sa pangalan niya.

"Sige text mo na lang ako. B-bye."

"Okay bye."

Pagtapos ng tawag ay saka ako nagsimulang mag-asikaso sa buong bahay.

Pagsapit ng alas-sais ay narinig ko na ang ugong ng sasakyan na tanda na nakauwi na ang asawa ko.

Na walang kasamang babae. Isang malaking himala iyon.

"Kumusta ang araw mo?" tanong ko. Lumapit ako at kukunin sana ang dala niyang attachecase ngunit iniwas niya iyon sa akin. 

 

"Ayos lang," tipid na sagot niya at umupo sa mahabang sofa sa sala at isinandal ang likod doon.

"Nagluto na ako ng hapunan. Sinigang na hipon ang ulam, kung gusto mong kumain ay sabihin mo lang."

"Busog ako."

Hindi na ako nagsalita pa pero ng makita ko ang oras ay naalala ko si Rusty.

"Aalis pala ako ngayon," mahinang saad ko at napatigil ako sa iba ko pang sasabihin nang matalim na tumingin si Jaxon akin.

"Hindi ka aalis."

Ano raw? Pinipigilan niya akong umalis?

"Pero Jax-"

"I said you are not coming with anyone. That is my decision."

Hindi ko alam pero parang nakakapagtaka ang mga inaasal ni Jaxon ngayon.

"Akala ko ba wala tayong pakialamanan? Pero ano 'tong ginagawa mo?"

"Alis."

Ano raw ulit? Nababaliw na ba 'to si Jaxon?

"Ano? Kanina lang ayaw mo 'kong umalis tapos ngayon.."

"Umalis ka kung gusto mo. Wala akong pakialam sa'yo."

 Muling saad niya saka tumayo pagkatapos ay tinalikura  ako at umakyat sa itaas.

Ang gulo mo Jaxon. Sobrang gulo mo.

Hinayaan ko na lang siya hanggang makaalis ako ng bahay at pumayag sa imbitasyon ni Rusty. Nagtungo kami sa exhibit ng pinsan niyang photographer.

"Thanks for accepting my invitation."

"Ayos lang," tugon ko at manghang inilibot ang paningin sa mga paintings na naroon ganun din sa mga larawang kuha sa camera.

"Buti pinayagan ka ng asawa mo?"

'Pinayagang hindi.'

"May tiwala naman siya sa akin," tipid kong sagot kahit alam kong kasinungalingan lang iyon.

Sa paglilibot ko sa exhibit na iyon ay isang painting ang nakakuha ng atensiyon ko. Sa una ay hindi mo mapapansin ang ganda ng painting pero kapag nilapitan mo ay mapapamangha ka. Larawan ng isang pamilya ang naroon at yakap mula sa likod ng lalaki ang babae habang bitbit ng huli ang anak nila.

'Sweet'

May nakaukit na LJSV ang painting.

"Anonymous ang painter ng isang 'yan. Kaninang hapon yata dinala rito at walang nagsabi kung kanino galing o kung sino ang nagpinta," paliwanag ni Rusty at nakinig naman ako.

Muli pa kaming naglibot at kumuha ng mga larawan ng bawat painting bago namin napagpasiyang umuwi na. Hindi na sana ako papayag na ihatid niya ngunit nagpumilit pa rin siya. Wala na akong nagawa kundi ang pumayag. 

"Thanks for tonight Lhaurize."

"Welcome? Haha. I also enjoy this night. Nakakawala ng pagod yung mga paintings."

"Next time ay isasama ulit kita."

'Sana sa susunod ay si Jaxon na ang kasama ko.'

"Let's see. Paano pasok na ako. Salamat rin," paalam ko at tuluyang pumasok na sa gate at ini-lock iyon.

At katulad noong isang gabi ay sarado na ang ilaw sa unang palapag kaya malamang ay tulog na rin si Jaxon.

Pero nagkamali ako dahil gising pa siya. Mayroong limang bote ng alak na nakakalat sa harapan niya. Paubos pa lang ang ikalimang bote.

"Jaxon," pagtawag ko sa pangalan niya at nakita kong inaaninag niya ako.

"Nakauwi ka na pala."

"Bakit umiinom ka? Anong oras na-"

"Walang pakialamanan hindi ba? Wala akong pakialam sa'yo kaya dapat wala ka ring pakialam sa akin!" Malakas na sigaw niya na ikinagulat ko. Kahit pa sabihing parang hindi niya ako asawa kung ituring ay kailanman ay hindi niya ako nagawang sigawan. At ito ang unang beses.

"Pero asawa kita."

"Hah! Dammit! Asawa mo ako? Saan? Sa papel? Kalokohan."

'You're hurting me Jaxon Dela Vega.'

"Matulog ka na. Lasing ka lang-Jaxon ano ba!"

Halos madulas ako sa sahig ng hilahin niya ako at mapadagan sa ibabaw niya. Pambihira talaga.

"You're really beautiful."

"And you're drunk."

"No I'm not."

Dahil sa magkalapit kami at nakapulupot ang braso niya sa likuran ko ay hindi ko magawang makaalis sa ibabaw niya. Pambihira talaga ng sobra.

"Tara na dadalhin na kita sa kwarto mo. Sino ba kasing nagsabi sa'yong maglasing ka."

"Kwarto NATIN. Natin."

"Oo na. Kwarto na natin," mahinang sagot ko.

Sinubukan kong alisin ang braso niyang nakapulupot sa likuran ko at nagtagumpay naman ako. Ako naman ang humila sa kanya at mabuti na lamang ay hindi siya nagmatigas ng alalayan ko siya paakyat hanggang sa makarating kami sa kwarto naming dalawa.

Nang ibababa ko na siya sa kama ay saka ako nawalan ng lakas kaya ang ending ay natumba kami at siya ngayon ang nasa ibabaw ko.

"Ano kayang lasa ng labing 'yan?" nakangising tanong niya kaya tinitigan ko siya.

"Matulog ka na Jaxon-"

Napahinto ako sa dapat ko pang sasabihin ng maramdaman ko ang labi niyang lumapat sa labi ko. At aaminin kong para akong nalalasing sa mga halik niyang iyon.

"I want you Lhaurize," garalgal ang tinig habang binibigkas niya ang mga salitang iyon habang patuloy siya sa paghalik sa akin.

"Say you want me too baby."

"Jaxon."

"I want you. I fucking want you Lhaurize."

Naramdaman ko na lamang na isa-isang natatanggal ang mga nakatakip sa katawan ko habang hindi niya tinitigilan ang labi ko sa paghalik. At unti-unting tumungo sa leeg at tenga ko.

"I-I want you J-Jaxon."

At alam niyo na ang mga sumunod na nangyari.