Share
Chapter 18
February’s POV
“Aba, ako ba ang makikipagdate? I’m asking you,” natatawa kong sambit sa kanya pagkatpos ng mahabang katahimikan naming dalawa.
“Nah... ayaw,” sabi niya at napanguso.
“Yeah, it’s okay, hindi naman kita pipilitin, alam ko naman na ‘yan din ang isasagot mo,” natatawa kong saad at napailing pa. Tinignan niya lang naman ako. Nginitian ko na lang siya.
Parehas naman kaming dalawa na naglalakad lang dito sa likuran nila. Mukhang nahihiya rin naman silang kausapin si Sapphire dahil kapag sumasagot ito sa kanila ay tila gusto na agad na tapusin ang usapan.
“Pre, napanood ko ‘yong laro niyo noong nakaraan, ang galing mo!” sabi ni Kian sa kaniya.
“Oh… thanks.” Parang wala itong kagana ganang sumagot sa kanila kaya siniko ko siya. Kinunutan niya naman ako ng n
Kaugnay na kabanata
When The Rain Poured Chapter 19
February’s POV“Boo!” Panggugulat ko kay Sapphire na nagdidilig sa mga halaman niya ngayon. Ni hindi man siya nagulat tila alam niya na nasa likod niya ako ngayon.“Wow, grabe, nagulat ako,” sarkastikong sambit niya. Napatawa na lang ako ng mahina at naupo na sa upuan niya.“Inaalagaan mo pa, iiwan mo rin naman,” natatawa kong sambit sa kanya. Tinignan niya naman ako at pinagtaasan ng kilay. Natatawa lang naman akong umiling sa kanya.Aalis na rin ito ngayon. Mamayang hapon. Pinagpapabukas pa nga ng mga kapitbahay namin kaya lang ay bukas na ang klase nito. Napalapit na rin siya sa mga kapitbahay namin kaya mahirap hirap ding bitawan.Namitas naman siya sa mga tanim niya ng pipino. Halos araw-araw na niya itong kinakain at mukhang hindi pa rin nagsasawa ang mokong.“Balutin mo na lang kaya at dalhin sa manila,&r
When The Rain Poured Chapter 20
February’s POV“Hoy!” Nagulat ako nang bigla na lang sumigaw sa may tenga ko si Isaac. Agad ko naman siyang binatukan ng dahil dito.“Epal ka,” inis kong sambit sa kanya. Tinawanan lang ako nito at napasilip pa sa tinitipa ko. Inilayo ko naman ‘yon sa kaniya at pinatay na ang phone nang maisend ko ang text kay Sapphire.“Hina mo naman, text lang sainyo? Tinatawagan pa ako niyan,” sabi niya pa sa akin. Napairap naman ako sa kanya.“Pakihanap paki ko?” nakataas ang kilay na sambit ko sa kanya. Tinawanan niya lang ako.“Akala ko ba ayaw mo ng textmate dahil sayang ang oras, ha?” tanong niya pa sa akin habang kumukuha sa fries na binili ko.Hindi naman ako nagsalita nang makitang may text na na galing kay Sapphire.Sapphire:I’m done with my cla
When The Rain Poured Chapter 21
February’s POV“Akala ko ba bibisita ka sa mga kaibigan mo?” tanong ko nang makasakay na ako sa kotse niya.“Sinungaling,” natatawa ko pang saad habang sinusuot ang seatbelt ko.“Why? I’ll visit Isaac and my friends here,” sabi niya pa.“Aba, kaya pala binabaan mo ako,” sabi ko na pinanliitan pa siya ng mga mata.“Well, I’m driving. What do you think should I do?” sabi niya na iniaabot ang pagkain na mukhang kabibili niya lang.“Kanina ka pa ba?” hindi ko maiwasang itanong.“Hmm, hindi naman,” sagot naman nito.“I thought you’re not going this week?” tanong ko sa kanya habang nagmamaneho siya.“Bakit? Ayaw mo ba akong makita, ha?” tanong niya na pinanliliitan ako ng m
When The Rain Poured Chapter 22
February’s POVNang makarating na kami malapit sa ilog. Pinark na ni Isaac ang kotse ni Sapphire, sa parking-an dito. Laking pasasalamat naman namin na nakarating kami ng buhay.Nagsibabaan na rin naman kami at napatingin sa paligid. Hindi kami madalas dito pero magaganda ang tanawin dito at talaga namang nakakarelax.Asul na asul ang kulay ng tubig sapagkat inaalagaan at hindi hinahayaan ng nga tagarito na tapunan na lang ito ng mga kalat. Ginawa rin kasi itong tourist spot sa lugar namin kaya talaga namang hindi nila hinahayaan na masira.“Picture tayo!” nakangiting sambit ni Ana Marie na hinila pa sa tabi niya si Sapphire. Hindi ko tuloy maiwasang mapairap dahil sa kanya.“Febi, kuhanan mo naman kami ng litrato,” sabi pa niya sa akin. Ang kapal talaga ng mukha ng babaeng ito.Pinigilan ko naman ang magalit at pinigilan ang sar
When The Rain Poured Chapter 23
February’s POV“Bakit parang pinagsakluban naman ng langit at lupa ‘yang mga mukha niyo?” natatawang saad ni Isaac sa aming dalawa ni Sapphire. Nakabusangot kasi ito at hindi ko makausap ng maayos.Napanguso na lang ako at tinignan siya ngunit hindi niya ako magawang tignan.“Hindi ka pa ba lulusong, Febi? Pupwede naman kitang palitan diyan,” sabi ni Isaac sa akin.Gusto kong makaiwas sa ganitong atmospera sa pagitan naming dalawa pero mayroon talagang part sa akin na ayaw kong umalis sa tabi nito.“Hindi na, patapos na rin naman,” sabi ko na lang dahil ayaw ko namang iwanan si Sapphire.“Masarap ba ‘yan? Patikim nga,” sabi ni Isaac na ngumanga pa, hinihintay na subuan ko. Susubuan ko na sana siya kaya lang ay nauna na si Sapphire at sinusok niya pa sa mismong bunganga ni Isaac.
When The Rain Poured Chapter 24
February’s POVNapaiwas ako ng daan nang makita ko ang grupo nina Ate Reena. Halos ilang linggo na rin kasi ako nitong kinukulit patungkol kay Sapphire.Gusto niyang ilakad ko siya dito. Hindi ko naman alam kung paano ko gagawin ‘yon dahil maski ako, hindi ko alam kung paano ko ilalakad ang sarili kay Sapphire. Half joke.“Hey, Febi!” nakangisi nitong saad nang makita akong pabalik.“Ate Reena…” nakangiti kong saad kahit na hindi naman ako masayang makita ito.“Saan ka pupunta? Hindi ka pa ba uuwi? Dito ang daan niyo, ‘di ba?” tanong niya pa na nakataas ang kilay.“Ah, may nakalimutan po kasi ako sa classroom. Kukunin ko lang,” Para kaming high school na naghaharangan dito.Alam kong mahirap banggain ‘tong sina Ate Reena ngunit hindi ko naman akalain na talagan
When The Rain Poured Chapter 25
February’s POV“Hi, Febi!” nakangiting sambit ni Ate Reena nang makita akong katabi si Isaac dito sa canteen. Bumati rin naman ang mga ito kay Isaac.Ngumiti at tinanguan ko lang naman ito. Kasama niya sina Ate Kc pati ang iba pa nitong mga kaibigan.“Hi daw sabi ni Darren, Febi!” sabi naman no’ng isa niya pang kaibigan.“Hindi mo na kailangan pang gawin ‘yan, Jin, I can say hi to her in my own,” sabi naman ni Kuya Darren.“Hi, Febi,” nakangiti nitong bati. Nagsihiyawan naman ang mga kaibigan nito kaya napatingin sa amin ang mga tao sa canteen. Hindi ko naman alam kung paano ko ito babatiin pabalik kayo tumango na lang ako at ngumiti na lang din ng tipid.“’Yon naman! Kumusta ang tawagan niyo kagabi?” tanong pa nila kaya hindi ko maiwasang pagkunutan ito ng noo. Siniko naman s
When The Rain Poured Chapter 26
February’s POV“Hey! You’re here! Bakit hindi mo sinabing pupunta ka pala?” nakangiti kong tanong kay Sapphire na walang kangiti ngiti ngayong nakatingin sa akin.“Kanina ka pa hinahanap ng lola’t lolo mo ngunit mukhang nakipagdate ka pa ata,” sambit niya na una ng naglakad. Hindi ko naman maiwasang matawa ng mahina dahil dito, para kasi itong mga tita mong kapag umuwi ka ng late ay automatic na nakipagdate ka.“Huh? Hindi no. Niyaya kasi ako nina Ate Reena na kumain sa labas,” sabi ko na lang at nawala ang malapad na ngiti nang maalala ang naranasan ko kanina.Ni hindi ko maatim na nguyain ang mga pagkain na nakahain sa hapag, alam ko na agad na hindi ako nababagay sa mga katulad nila.Hindi ko naman namalayan na nawala na ang ngiti ko at nakitang nakatingin na sa akin si Sapphire.“What’s wro
Pinakabagong kabanata
