Share

Chapter 4

last update Last Updated: 2023-02-28 00:04:04

Chapter 4

Dala ng kalasingan ay nakatulog agad si Marion sa tabi nina Jerra, pero bandang madaling araw ay naalimpungatan siya dahil sa tawag ng kalikasan. Hindi nga pala siya nakapagbanyo kanina dahil hinila siya ni Shin sa dilim at hinalikan.

Bumangon siya at napansing wala si Nancy sa kama.

Baka nagbanyo rin siguro iyon, sa isip-isip niya.

Lumabas na siya ng kwarto, tahimik na ang buong resort. Nagtaka siya dahil hindi naman niya nakita si Nancy sa banyong malapit lang sa silid nila.

Napagpasiyahan na lang niyang bumalik sa silid nila pero nakarinig siya ng kakaibang ingay sa silid na nadaanan niya.

"Hmmm...Ahhh...Clark!"

Natigilan siya nang mabosesan ang nagsalita. Boses ni Nancy iyon.

Napatingin siya sa pintuan na yari sa sawali. Hindi niya alam kung ano'ng nag-uudyok sa kaniya dahil nagkaroon siya ng kuryosidad na buksan iyon.

Ano'ng ginagawa ni Nancy sa silid na iyon?

Medyo nanginginig pa ang kamay na hinawakan niya ang doorknob. Marahan niyang itinulak iyon at sumilip sa siwang. Nanlaki ang mga mata niya sa nasaksihan. Sana pala ay hindi na niya binuksan ang pintuan! Kahit lampshade lang ang ilaw sa loob ng silid ay nakilala niya ang mga tao doon. Ilang metro lang kasi ang layo ng kama sa pintuan.

Laglag ang panga niya nang makita ang kaibigang si Nancy habang nakahiga sa kama at walang anumang damit! Nasa ibabaw nito si Clark na hubad rin. Bukang-buka ang mga hita ng kaibigan niya habang gigil na gigil at mabilis na umiindayog sa pagitan niyon si Clark.

"Wag kang maingay! Baka may makarinig sa'tin!" anas ni Clark sabay dakot sa malusog na dibdib ni Nancy.

"Ahhh...Clark ang sarap, sige pa!" pikit mata at halos nakanganga si Nancy na nakahawak pa sa headboard ng kama.

Pinagpawisan siya ng malamig at halos magiba ang dibdib niya sa sobrang lakas ng tibok ng puso niya dahil sa nakikita.

Napaatras siya at muntik na siyang mapasigaw dahil may nabunggo siya. Kaagad na natakpan ng kamay nito ang bibig niya.

Paatras na lumakad ang taong iyon habang akay siya. Ilang saglit lang ay binitiwan nito ang bibig niya kaya hinarap niya ito.

"Grant?" maang na tanong niya nang mapagsino iyon. Nasa tapat na sila ng swimming pool.

"Did I scare you?" tanong nito. Magulo ang buhok nito at halatang bagong gising. Pero hindi maipagkakailang gwapo talaga ito even in that state.

"Medyo. Bakit mo kasi tinakpan ang bibig ko?"

"You're about to scream. Makakaistoro ka pa dun sa dalawang binobosohan mo," nakaangat ang sulok ng labing sabi nito kaya nagpanting ang tainga niya.

"Hindi ako namboboso! Nacurious lang ako kasi hinahanap ko si Nancy tapos...tapos narinig ko ang boses niya kaya binuksan ko. Hindi ko naman alam na ano, eh..."

"Nagsis.ex sila?" walang abog na sabi nito kaya alam niyang namula siya. Hindi siya sanay na marinig ang word na iyon.

Napairap siya dito.

"Ikaw? Bakit ka nasa likuran ko? Ikaw yata ang namboboso diyan, eh!" akusa niya.

Napailing ito.

"Magsi-CR lang sana ako tapos nakita lang kitang nakatayo dun sa tapat ng kwarto, kaya lumapit ako kaya ayun..."

"Hindi ka man lang ba nabigla?"

"Hindi. Sabi naman din kasi sa amin ni Clark type niya ang kaibigan niyo, hindi ko nga lang alam na ganito siya kabilis," kibit-balikat na sagot nito. Parang balewala lang ang nakita.

Hindi na siya nakakibo. Parang natrauma yata siya sa nakita. Hindi niya akalaing makikita si Nancy na...

"Hindi ba natin sila pipigilan? Ang babata pa nila, eh."

He chuckled.

"Dont be silly. Nasa kainitan na yung dalawa. Saka desisyon naman nila 'yun. Kahit kaibigan pa natin sila, labas na tayo sa mga personal escapades nila."

"Si Shin nga pala?" naisipan niyang itanong para mailihis ang nakakailang na pinag-uusapan nila.

"Andun sa kwarto, tulog na tulog, ilang beses niyang sinalo ang baso para sa'yo diba?"

"Nakakahiya nga sa kanya, eh. Siya pa tuloy itong nalasing."

"It seems he really likes you..."

"T-Tingin mo?" pigil ang tuwang tanong niya.

"Wag ka masiyadong kiligin. Sige na mauna na ko sa'yo," pasupladong sabi nito kaya napairap ulit siya.

"Ge na bye!" tumalikod na siya dito.

Kinaumagahan habang naghahanda pauwi ay kinausap siya ni Shin.

"Galit ka ba sa ginawa ko sa'yo kagabi? I'm sorry," nasa boses nito ang pag-aalala.

"N-Nagulat lang. First kiss ko kasi 'yon," anas niya para walang makarinig.

"Ang swerte ko naman pala."

"Sira!"

Nagpatuloy manligaw sa kanya si Shin. Makalipas lang ang dalawang Linggo ay sinagot na niya ito at lingid iyon sa kaalaman ng Lola niya.

"Mall tayo bukas," biglang yakag nito.

"Monday bukas. May pasok tayo," paalala niya.

"Pwede namang umabsent."

"Ayoko nga. Mapapagalitan ako sa amin," tutol niya.

"So kahit kailan hindi ka pa nakapagcutting?"

"Hindi pa. Bad 'yun."

"Subukan mo minsan. Masaya. Kung minsan kailangan nating sumuway paminsan-minsan, nakakasakal din kapag palaging may rules na sinusunod," pambubuyo nito.

Ewan ba niya pero natagpuan niya ang sarili na nagkacutting nga pagsapit ng Lunes para makipagdate sa boyfriend. Kinuha niya sa bag ang baong damit at nagpalit sa CR ng mall at doon na rin niya isinilid ang uniform. Ang alam ng Lola niya ay pumasok siya.

"Great! You made it," ngiting-ngiting ani Shin nang magkita sila sa tapat ng cinema. Ililibre daw siya nito sa sinehan.

Walang masiyadong tao dahil regular day kaya ang luwang sa loob at magkakalayo ang mga nanonood. Sa taas bandang gitna sila pumwesto ni Shin.

Titanic ang palabas. Matagal ng pelikula iyon at sikat na sikat pero ipapalabas ulit sa sinehan. Matagal na rin niyang gustong mapanood. Ang gwapo kasi ng bida. Halos wala siyang kakurap-kurap habang nakatutok sa higanteng screen. Napalunok siya nang magkaroon ng love scene sa pelikula si Rose at Jack. Naalala niya tuloy si Nancy at Clark.

"Marion..." bulong ni Shin at paglingon niya ay labi nito ang sumalubong sa mga labi niya.

Natulala siya at parang hindi makapagfunction ang utak niya sa halik nito.

Napaungol siya nang hawakan nito ang dibdib niya at ang isang kamay nito ay pumasok sa skirt niya at marahang hinimas ang hita niya.

"Shin! Sandali!" pigil niya dito dahil baka may makakita sa kanila.

Natawa ito at nanood na ulit.

"Sa bahay na tayo maglunch papakilala kita kina Mommy," yakag nito nang matapos silang manood.

"Hindi ba sila magtataka na wala tayo sa school?" tanong niya.

"Hindi. Birthday din kasi ni Mommy kaya okay lang na umabsent ako."

"S-Sige..."

Malaki rin ang bahay nina Shin. Up and down at nasa loob ng isang subdivision. Nalaman niyang may ari ng malaking boutique at salon sa isang mall ang Mommy nito. Ang Daddy naman nito ay Pilot kaya madalas na wala sa bahay.

"Shin bakit dito sa room mo? Asan ang Mommy mo?" tanong niya.

Medyo nakaramdam siya ng kaba dahil parang silang dalawa lang sa bahay na iyon.

"Kakamessage lang, pinipick up lang daw nila 'yung cake, pero mamaya nandito na sila, halika muna dito," tinapik nito ang kama kung saan ito nakaupo.

Kahit kinakabahan ay naupo siya sa tabi nito. Nagkatitigan sila at walang babalang hinalikan siya ulit nito sa labi. Tila may mahika ang mga halik nito dahil kaagad siyang nadarang at nagpatangay...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • When Were 15   Chapter 48

    "Kain na po kayo," ani Marion kay Shiela at itinapat sa bibig nito ang kutsarang may lamang pagkain.Hindi ito kumibo bagkus ay nakatitig lang sa kawalan habang nakaupo sa sofa. Napabuntong hininga siya."Kailangan niyo pong kumain kasi hindi bibilis ang recovery niyo kung mahina kayo," kausap pa niya dito saka niya hinawakan ang baba nito para pabukahin ang bibig nito.Naisubo naman niya dito ang pagkain. Surprisingly ay nginuya naman nito iyon. Napangiti siya. Akala niya pati pagnguya ay nakalimutan na nitong gawin. Kunsabagay sabi naman ng Doctor ay nakakaintindi naman ito, iyon nga lang ay nalimitahan ang mobility nito dahil sa aksidente."Iinom pa po kayong gamot kaya dapat medyo madami makain niyo."Nakakatatlong subo palang ito nang marinig niya ang anak niyang umiiyak. Kinuha niya ito sa kuna na nakapwesto rin sa sala at binuhat ang sanggol."Ssshhh..." hele niya dito. Binuksan niya ang blouse para ilabas ang dibdib. Alam niyang gutom na ito. Kaagad naman iyong hinagilap ng b

  • When Were 15   Chapter 47

    Chapter 47Nang mailabas ng hospital si Shiela ay nakawheel chair na ito. Mahihirapang makalakad dahil masama ang pagkakabangga dito. Kailangan ng treatment pero saan naman sila kukuha ng pera? Bukod doon ay hindi pa nakikita ang taong nakabundol dito para sana mapapanagot. Idagdag pang naging tulala ito dahil napatama ang ulo sa sementadong sahig. Ang sabi naman ng Doctor ay makakabalik naman ito sa normal at makakapagsalita ulit, depende sa bilis ng recovery.Nang gabing iyon ay tatlo silang nag-usap-usap ni Shin kasama si Chelsea. Nasa kusina sila at magkakaharap na nakaupo sa dining."Chelsea, dapat tulong-tulong tayong mag-alaga kay Mama. Pag wala ako dito sa bahay ikaw ang magbabantay at mag-aalaga kay Mama. Pag wala ka, ako naman ang bahala sa kanya," panimula ni Shin."Eh, kung parehas tayong may lakad na importante?" nakaangat ang kilay na tanong ng maldita."Siyempre ako na yun. Kaya ko naman sigurong alagaan sila ni Shion," nasabi niya."Well good.""Chelsea, ano kaya kung

  • When Were 15   Chapter 46

    Palalim na ang tulog ni Marion nang maramdaman niyang may yumakap mula sa likuran niya. Braso ni Shin. Humarap siya dito at niyakap ito. "Ginabi ka yata?" "May tinapos ako sa computer shop na project. May uwi akong siomai, gusto mo?" "Bukas na lang, busog pa ko. Salamat." "Tulog na pala si kulit…" tukoy nito kay Shion na nasa crib. "Oo, di ka na nahintay." Ngumiti ito at hinalikan siya sa labi. Napapikit siya, naramdaman niyang humimas ang kamay nito sa braso niya. "Marion?" "Hmmm?" "I miss you…" anas nito at bumaba ang mga labi nito sa leeg niya. Napalunok siya. Alam niya ang gusto nitong iparating. It’s been two months magmula nang manganak siya. At ngayon lang ulit ito naglambing sa kanya. "Nakalock na ang pinto?" naitanong niya. Natawa ito. "Payag ka?" "Miss na rin kita…" nasabi niya kaya lalo itong nap

  • When Were 15   Chapter 45

    Chapter 45 Nakauwi rin sila ni Shin kinaumagahan. Dala-dala na nila si Baby Shion. Masayang-masaya sila ni Shin pero kabaliktaran naman iyon ni Chelsea at ng Mommy Shiela ni Shin. Si Chelsea ni hindi man lang sila sinilip nung manganak siya. Ang mommy naman ni Shin ay nandoon nga pero kibuin-dili naman siya. Ni hindi niya rin nakitaan ng excitement sa bagong silang na apo nito. Pero di bale na at least hindi naman siya inaaway ni Shiela. Mas okay na sa kanya ang silent treatment kaysa sa palagi siyang binubulyawan. "Ang ingay naman niyan! Patahimikin mo nga 'yan!" angil ni Chelsea habang karga niya ang anak na ayaw tumigil sa pagtahan. Sa sala nakapwesto ang anak niya at si Chelsea ay nandoon rin at nakahilata sa sofa, naistorbo sa pagsicellphone dahil sa palahaw ng anak. Araw ng Sabado kaya nasa bahay ang mag-ina. Si Shin ay nagtatrabaho kaya wala ito sa bahay. "K-Kanina ko pa nga ito ipinaghehele, ayaw talaga," kinig ang tinig na sagot niya. Halos maiyak na rin siya dahil pan

  • When Were 15   Chapter 44

    Chapter 44Habol ni Marion ang hininga habang pinapairi siya ng Doctor."Isa pa nakikita ko na," muling utos nito."Ahhh! Hah!" halos mapugto na ang hininga niya nang muling umiri.Napaiyak siya sa hirap.Lahat ng pagkakamali niya nagbalik sa utak niya. Kung sana nandito ang Lola niya baka sakaling mas gumaan ang pakiramdam niya. Pero hindi, galit ito sa kanya.Wala na itong pakialam sa kanya. Ganoon ba talaga? Pag nagkamali ka, itataboy ka? Huhusgahan ka? Wala ng karapatang magbago o bumangon man lang sa pagkakadapa?Ito na yata ang pinakamahirap sa pinagdaanan niya. Ang magluwal ng sanggol.Ilang saglit pa ay nakarinig siya ng iyak."Nandito na siya. Lalaki ang anak mo!" anunsiyo ng doktora kaya unti-unti siyang napangiti sa kabila ng hirap na pinagdaanan.Napapikit siya para pakalmahin ang sarili. Hindi na niya namalayan ang mga sumunod na nangyari.~*~*~*~*~"Kamusta si Marion?" tanong kaagad ni Grant nang makita si Shin sa labas ng delivery room. Kasunod nito ang barkada."Nangan

  • When Were 15   Chapter 43

    Chapter 43 "Marion, natataranta ko sa’yo, sigurado ka bang hindi pa tayo pupunta ng ospital?" aligaga si Shin nang umagang iyon habang naghahanda sa pagpasok. Akala nila kasi kagabi manganganak na talaga siya kaya pinapara niya ito ng sasakyan, pero nung dumating naman ang tricycle ay nawala na naman ang sakit. "Oo nga, o ngayon o wala naman akong nararamdaman ulit. Ganun naman yata talaga kapag malapit na. Madalas na ang sakit. Saka isa pa, mamaya na ang battle of the bands niyo. Hindi pwedeng hindi ako manunood. Sabi nga ni Alexis baka maging lucky charm niyo ko." "Hay sige na nga, katawan mo naman ‘yan, mas ikaw nakakaalam. Basta tawagan mo ko kung may mararamdaman ka." "Oo, ‘wag ka ng mag-alala." "Sige bye, Love you." "Love you too…" at humalik na siya sa pisngi nito. Pumasok pa rin siya sa trabaho. Iniisip niya sayang ang kikitain. "Hoy sipag mo, hindi ka pa ba manganganak ng lagay na ‘yan?" usisa ng bading na si Krissy habang naglalagay ito sa tabi ng lababo

  • When Were 15   Chapter 42

    Chapter 42 Balisa si Marion habang nakahiga. Sumasakit ang tiyan niya. Napatingin siya sa katabing si Shin. Mahimbing ang tulog nito pero siya ay kanina pa alumpihit. Kabuwanan na niya. Sa totoo lang ay ayaw pa niyang manganak dahil wala pa naman silang ganoong pera. Konti nga lang ang gamit na napamili nila para sa bata sa tulong ng kaunting kita nilang pinagsama sa pagtatrabaho nila sa boss na tsekwa. "Marion?" naalimpungatan si Shin dahil naramdaman nito ang paglilikot niya. Napabangon ito at binuksan ang ilaw. "Masakit pa rin?" nag-aalalang tanong nito at napahawak sa tiyan niya. Napangiwi siya. "D-Dumadalas na talaga…" "Itakbo na kaya kita sa ospital?" "Di ko pa naman due date, saka kaya ko pa naman. Sabi ko rin kasi kay boss mag-o-overtime ako. Sayang kita…" Napabuntong hininga ito. "Sigurado ka?" "O-Oo. Sige na tulog na tayo ulit. May exa

  • When Were 15   Chapter 41

    Chapter 41 "Palakas ka, ah?" ani Marion kay Shin habang sinusubuan niya ito ng mainit na sopas na nabili niya sa canteen sa ibaba ng ospital. "Oo naman, lalo pa at inaalagaan mo ko." Napangiti siya sa sinabi nito. "Shin, ‘wag ka ulit aangkas ng motor, ah? Takaw disgrasiya lang ‘yan," paalala niya. "Gusto ko kasing makauwi kaagad nun kaya umangkas ako kay Brando. Saka wala talaga sa hinagap ko na madidisgrasiya kami." "Alam ko, pero mas okay na yung nag-iingat. Ano na lang gagawin ko kung hindi ka nakabalik?" nangilid ang mga luhang sabi niya. "Hey…I’m already here so don’t cry," marahan nitong hinagip ang kamay niya at hinalikan pa iyon. "Thankful ako sa itaas na hindi ka niya pinabayaan." Nakangiting tumango ito. "Simba tayo sa Sunday? This is my second life kaya dapat magpasalamat ako sa kanya," yakag nito kaya napangiti rin siya. "Yun lang pala, eh. Sige simba tayo. Paalam tayo sa Mommy mo baka kasi magalit na naman sa’kin yun." "Sana magkasundo na talaga kayo…" "Sana n

  • When Were 15   Chapter 40

    Chapter 40 Lalong nagngitngit si Chelsea dahil sa sinabi ni Grant. Malinaw na kay Marion ito kumakampi. At hindi man nito diretsong sabihin ay alam niyang pinagbabantaan siya nito na anumang gawin niya kay Marion ay ito mismo ang makakalaban niya. "Damn that b!tch!" nagtatagis ang mga ngiping maktol niya. Nagmamartsang tumungo siya sa silid nito. Nakapikit si Marion at anyong tulog. Nangangati ang palad niya at gusto niya talaga itong sampalin. Talagang mainit ang dugo niya dito sa babaeng ito. Ipinahamak nito si Shin dahil sa pagiging malandi nito, maaga itong magiging batang ama. Tapos ngayon ay nakuha nito pati ang loob ni Grant! She likes Grant, matagal na. Pero hindi naman siya nito pinag-uukulan ng pansin at mukhang mas lalo siyang walang magiging pag-asa dahil nasa side ito ni Marion. Muntik na siyang mapaatras nang makitang nagmulat ng mga mata

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status