Share
Chapter 20
Kirsten's POV
Hindi ko alam kung ilang buntong hininga na ang nagawa ko matapos ang halos limang minutong katahimikan sa pagitan naming dalawa ni Jenny.
We are currently sitting on the sand while watching the four idiots playing with water.
Tinupi ko ang aking tuhod saka niyakap ang mga iyon. I hit my forehead internally nang makita kong tumakbo yung apat na lalaki patungo sa may buhanginan pagkatapos ay naghukay sila gamit ang kanilang mga kamay. They made Matthew lay on the hole they dug then cover his body with sand as if burying him.
Tumayo pa si Bernard sa gitna habang ang mga kamay ay nakataas sa kalangitan at nakapikit. He's saying something that we can't really hear from our place. Iyong dalawang natira naman ay iniiyakan si Matthew na ramdam na ramdam ang role niya bilang patay na tao.
Nagsisisi na talaga akong sumama ako sa outing na 'to-- Come to think of
Related chapters
When the f---ing world ends Chapter 21
KIRSTEN'S POV"Uuwi na tayo bukas. Kailan mo sasabihin sa kaniya?" I tear my eyes off of Guevarra when I hear Jenny's voice behind me.It's already five in the afternoon. The boys are still playing on the shore while Jenny and I decided to go back to our room.Nasa veranda ako ngayon at pinapanuod silang maglaro."Hindi pa ako ready," ani ko."Kailan ka magiging ready?" Inilipat ko ang tingin sa kaniya at nakita kong nagkibit balikat siya. "You know you can't imprison yourself in the dark forever or you'll break.""At least I am not alone in that dark," I mumbled. Because they are there with me.She stared at me intently na tila ba binabasa niya ang nasa isip ko. I just smiled saka ibinalik ang aking tingin sa dalampasigan.Sometimes, I still think that I don't deserve happiness. I brought so much misery to those people who stayed with me kahit pa ang tanging pinapakita lang nila sa akin ay kabutihan.I shifted my gaze o
When the f---ing world ends Chapter 22
Trigger warning: Mention of someone's death, s*icide.If you are not comfortable in this kind of topics, then please don't force yourself to read this :)Consider yourself warned...KIRSTEN'S POVI gently open my eyes as soon as I feel the warmth of the sun that shines on my face.I blinked. I had that same dream again-- Actually, it was more like a nightmare than a dream. A nightmare that continuously hunting me. A nightmare that continuously reminds me to stay on my place.Naroon na naman ako sa pinakamalalim at madilim na parte ng dagat. Sa panaginip ko, naririnig ko ang paulit-ulit na pagmamakaawa nina Mama at Sierra na huwag akong aalis.I cried. Not because I'm scared but because I am guilty. I am torn between living in the past and moving on. I am a step closer to th
When the f---ing world ends Chapter 23
KIRSTEN'S POVHalos hindi ko na maimulat ang aking mga mata noong magising ako nang araw ding iyon. Hindi ko alam kung anong oras na pero nasisiguro kong kanina pa lumubog ang haring araw.Malalim akong nag-buntong hininga bago ko mapagpasiyahang imulat ang mga mata ko. My forehead creased when I found myself lying on Mama's bed.Wala akong natatandaan na lumakad ako para humiga rito kanina.Kumurap ako pero ipinagkibit ko na lamang iyon. I was so hysterical earlier, maybe I unconsciously climbed up the bed.Tatayo na sana ako pero muli akong natigilan nang mapansing nababalot ng kumot ang kalahating parte ng katawan ko. Hindi lamang basta-basta iyon dahil sobrang ayos ng pagkakabalot nito na sa katawan ko na para bang sinadya.Bumalik sa pagkakakunot ang noo ko bago ko ilibot ang tingin sa paligid. Ngayon ko lang rin napansin na nakabukas pala ang ilaw na hindi ko naman usually ginagawa.I licked my lips kasabay ng pagtambol ng kaba
When the f---ing world ends Chapter 24
TW: Sexual abuse/harassment.I tried my very best to give justice for the story. I know that this is a very sensitive topic and if you are not comfortable with it, I suggest that you should skip this part ಥ‿ಥKIRSTEN'S POVHindi ko napigilang mapahikbi nang matapos sabihin iyon. This is the first time that I told someone about this kasi ayaw kong balikan. Kahit sa mga magulang ko ay tikom ang labi ko."T-The fisherman and I survived. There was only two life vest in that boat and Sierra gave the other one to me." Tumingala ako saka marahas na pinunasan ang luhang tumutulo mula sa mga mata ko. "I can't bring myself to tell anyone about this, not even my parents. A-Alam ko, r-ramdam ko na... R-ramdam ko na somehow, sinisisi nila ako sa nangyari. Especially si Papa. I honestly want him to punish me, scold me, beat me up or something but instead, he gave me a cold shoulder.""Like I did not exist in his life. Only Sierra matter. But it's fine, matagal k
When the f---ing world ends Chapter 25
KIRSTEN'S POVHindi ko alam kung ilang oras na ang lumipas. Kalmado na ako pero hindi pa rin umaalis si Guevarra sa tabi ko.I took a deep breath again before glancing at Guevarra. Bahagya akong nagulat nang makita kong natutulog na pala siya. It was just for a moment until a sweet and gentle smile formed on my lips.I let him sleep while I stare at the hanging rope again. After that incident, I began to distance myself from other people. From my so-called friends and even from my mother. Hinayaan kong humaba ang buhok ko para ipang-takip iyon sa mukha ko. Simula no'n ay hindi na ako naging komportable sa mga tao. Hindi ko na sila kayang titigan sa mata. Feeling ko ang dumi-dumi ko na. Feeling ko lahat sila ay pinag-uusapan ako.No one believes me so I just shut my mouth. It went on for months hanggang sa maubos ako. Hanggang sa hindi ko na kayang tignan ang sarili ko sa salamin.Until one day, Escobar went home drunk. Mama wasn't home dahil bumaba
When the f---ing world ends Chapter 26
KIRSTEN'S POVPinilit kong ihakbang ang mga paa ko nang mabasa ko ang pangalan ni Mama kung saan siya nakahimlay. Hawak ko ang dalawang lupon ng puting rosas, isa para sa kaniya at isa para kay Sierra.Nanginig ang aking labi ng sinubukan kong ngumiti.Ngayon lang ako nakadalaw rito dahil wala akong lakas ng loob na makipagtitigan sa pangalan nilang nakaukit sa puting lapida."Hi," panimula ko pagkatapos ay marahan akong humagikhik. "I'm sorry kung ngayon ko lang kayo nabisita dito. I am ashamed and also afraid to face you. Ashamed because I know that I am the reason why you both are lying in here and afraid because I-I might break again. Hindi ko alam kung naririnig niyo ba ako but I bought a rose for you both. I know how much you love this."Lumuhod ako saka inalis ang mga natirang alikabok sa lapida nila. I almost cried when I touched the cold stone wher
When the f---ing world ends Chapter 27
KIRSTEN'S POVMula sa notebook ay umangat ang tingin ko nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. A playful smile lingers on my lips nang makita ko ang gulat sa mukha ni Guevarra nang makitang hawak ko iyong notebook.Muntikan niya pang mabitawan ang basong hawak niya kung hindi pa siya bumalik sa reyalidad."Ang tagal kong hinanap 'to. Na sa 'yo lang pala." I smirked then sat on his bed.I arched my brows habang pinapanuod siyang unti-unting mataranta. He opened his mouth then shut it again na para bang gusto niyang mag-explain pero hindi niya alam kung saan siya magsisimula."Well, I..." sandali siyang huminto. Tila nag-iisip kung anong susunod na sasabihin. Maya maya pa ay kinamot niya ang ulo niya saka siya nagbuntong hininga."I plan to return that to you but..."&nbs
When the f---ing world ends Chapter 28
Kirsten's POVI used to be afraid of changes. Changes bring either joy or pain in our life. In my case, sa lahat ng pagbabagong dumating sa buhay ko, mas lamang ang sakit kaysa saya.But changes are the only permanent thing in the world and it is inevitable. Sa ayaw man natin o sa hindi, time will fly. Feelings will fade. New things will eventually rot. People leave and people will come into your life to either bring pain or make your life significant.Iminulat ang mga mata ko matapos ang mahabang pagtulog. Nakaguhit ang isang ngiti sa mga labi ko at kagaya nitong mga nakaraang araw, magaan na ang pakiramdam ko.When Jenny saw me the first time after a long vacation week, she told me that something has changed pero hindi niya ma-pinpoint kung ano iyon. Nginisian ko lang siya at hindi sumagot pero sa lahat ng pagbabagong dumating sa buhay ko, ito ang pinakapaborito ko.
Latest chapter
- When the f---ing world ends Epilogue
- When the f---ing world ends Chapter 36
- When the f---ing world ends Chapter 35
- When the f---ing world ends Chapter 34
- When the f---ing world ends Chapter 33
- When the f---ing world ends Chapter 32
- When the f---ing world ends Chapter 31
- When the f---ing world ends Chapter 30
- When the f---ing world ends Chapter 29
