Share
Chapter 24
TW: Sexual abuse/harassment.
I tried my very best to give justice for the story. I know that this is a very sensitive topic and if you are not comfortable with it, I suggest that you should skip this part ಥ‿ಥ
KIRSTEN'S POV
Hindi ko napigilang mapahikbi nang matapos sabihin iyon. This is the first time that I told someone about this kasi ayaw kong balikan. Kahit sa mga magulang ko ay tikom ang labi ko.
"T-The fisherman and I survived. There was only two life vest in that boat and Sierra gave the other one to me." Tumingala ako saka marahas na pinunasan ang luhang tumutulo mula sa mga mata ko. "I can't bring myself to tell anyone about this, not even my parents. A-Alam ko, r-ramdam ko na... R-ramdam ko na somehow, sinisisi nila ako sa nangyari. Especially si Papa. I honestly want him to punish me, scold me, beat me up or something but instead, he gave me a cold shoulder."
"Like I did not exist in his life. Only Sierra matter. But it's fine, matagal k
Related chapters
When the f---ing world ends Chapter 25
KIRSTEN'S POVHindi ko alam kung ilang oras na ang lumipas. Kalmado na ako pero hindi pa rin umaalis si Guevarra sa tabi ko.I took a deep breath again before glancing at Guevarra. Bahagya akong nagulat nang makita kong natutulog na pala siya. It was just for a moment until a sweet and gentle smile formed on my lips.I let him sleep while I stare at the hanging rope again. After that incident, I began to distance myself from other people. From my so-called friends and even from my mother. Hinayaan kong humaba ang buhok ko para ipang-takip iyon sa mukha ko. Simula no'n ay hindi na ako naging komportable sa mga tao. Hindi ko na sila kayang titigan sa mata. Feeling ko ang dumi-dumi ko na. Feeling ko lahat sila ay pinag-uusapan ako.No one believes me so I just shut my mouth. It went on for months hanggang sa maubos ako. Hanggang sa hindi ko na kayang tignan ang sarili ko sa salamin.Until one day, Escobar went home drunk. Mama wasn't home dahil bumaba
When the f---ing world ends Chapter 26
KIRSTEN'S POVPinilit kong ihakbang ang mga paa ko nang mabasa ko ang pangalan ni Mama kung saan siya nakahimlay. Hawak ko ang dalawang lupon ng puting rosas, isa para sa kaniya at isa para kay Sierra.Nanginig ang aking labi ng sinubukan kong ngumiti.Ngayon lang ako nakadalaw rito dahil wala akong lakas ng loob na makipagtitigan sa pangalan nilang nakaukit sa puting lapida."Hi," panimula ko pagkatapos ay marahan akong humagikhik. "I'm sorry kung ngayon ko lang kayo nabisita dito. I am ashamed and also afraid to face you. Ashamed because I know that I am the reason why you both are lying in here and afraid because I-I might break again. Hindi ko alam kung naririnig niyo ba ako but I bought a rose for you both. I know how much you love this."Lumuhod ako saka inalis ang mga natirang alikabok sa lapida nila. I almost cried when I touched the cold stone wher
When the f---ing world ends Chapter 27
KIRSTEN'S POVMula sa notebook ay umangat ang tingin ko nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. A playful smile lingers on my lips nang makita ko ang gulat sa mukha ni Guevarra nang makitang hawak ko iyong notebook.Muntikan niya pang mabitawan ang basong hawak niya kung hindi pa siya bumalik sa reyalidad."Ang tagal kong hinanap 'to. Na sa 'yo lang pala." I smirked then sat on his bed.I arched my brows habang pinapanuod siyang unti-unting mataranta. He opened his mouth then shut it again na para bang gusto niyang mag-explain pero hindi niya alam kung saan siya magsisimula."Well, I..." sandali siyang huminto. Tila nag-iisip kung anong susunod na sasabihin. Maya maya pa ay kinamot niya ang ulo niya saka siya nagbuntong hininga."I plan to return that to you but..."&nbs
When the f---ing world ends Chapter 28
Kirsten's POVI used to be afraid of changes. Changes bring either joy or pain in our life. In my case, sa lahat ng pagbabagong dumating sa buhay ko, mas lamang ang sakit kaysa saya.But changes are the only permanent thing in the world and it is inevitable. Sa ayaw man natin o sa hindi, time will fly. Feelings will fade. New things will eventually rot. People leave and people will come into your life to either bring pain or make your life significant.Iminulat ang mga mata ko matapos ang mahabang pagtulog. Nakaguhit ang isang ngiti sa mga labi ko at kagaya nitong mga nakaraang araw, magaan na ang pakiramdam ko.When Jenny saw me the first time after a long vacation week, she told me that something has changed pero hindi niya ma-pinpoint kung ano iyon. Nginisian ko lang siya at hindi sumagot pero sa lahat ng pagbabagong dumating sa buhay ko, ito ang pinakapaborito ko.
When the f---ing world ends Chapter 29
KIRSTEN'S POVNahigit ko ang aking hininga nang marinig ko ang sinabi niya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin malaman ang gagawin o iisipin ko. He's coming for me, I am certain that he will.Kailan ba matatapos lahat ng 'to?Tinakip ang aking mga palad sa aking mukha saka tahimik na umiyak. Narinig ko ang pagbukas ng pinto ngunit man lamang ako nagabalang iangat ang tingin ko upang tignan kung sino iyon.Naramdaman ko ang paggalaw ng taong iyon pagkatapos ay ang pagyapos ng dalawang mainit na palad sa pulsuhan ko. Unti-unti kong ibinaba ang mga kamay ko then I stare at his eyes while tears are threatening to fall from my eyes."Are you scared?" My lips quiver and I couldn't make myself talk to answer Guevarra's question.Am I scared? No, I feel more than that. I am petrified.He smiled at me. Iyong ngiting nakakapagpagaan sa pakiramdam ko. It is gentle and genuine, telling me that everything would be fine. That I have nothing to be s
When the f---ing world ends Chapter 30
KIRSTEN'S POVWhen something wrong happens, it could get worse. Pero sa lahat ng mga kamalasan na nangyari sa buhay ko, hindi ko na alam kung dapat pa ba akong matakot sa sitwasyon ko ngayon.My mind's still in daze until now. Ang alam ko ay kasama ko si Guevarra. Saglit siyang lumabas para bumili ng snacks na ngangatain namin habang nanunuod ng movie kasama sina Jenny at Bernard.But somehow, I end up in this abandoned building. My hands and feet are tied tight and in front of me is a monster...I'm catching my breath while staring at the eyes of that same nightmare that kept on hunting me every night. He's staring back at me with a mocking smile on his face. He has changed, nangayayat ito at mayroon ring mahabang pilat ang lumalandas mula sa itaas ng kaniyang sentido hanggang sa pisngi nito."You're still
When the f---ing world ends Chapter 31
Tyson's POVAn hour prior to the kidnapping incident."Nandito ka na naman?" Napansin ko ang paglukot ng mukha ni Jenny nang makita ako pagkabukas niya ng front door.Hindi na lang ako nagsalita. These passed few days, she's been really grumpy towards me. Ang yabang, Parang hindi ako naging crush.Iniling ko ang ulo ko habang pinipigilan ang pagngiti upang tanggalin iyon sa isip ko. Kapag sinabi ko iyon sa pagmumukha niya, mamamatay ako hindi ko pa man ako nakakatapos ng isang buong sentence."May kasama ako," sabi ko na lang. Humakbang ako sa gilid ko para ipakita si Bernard na nakasalubong ko lang habang papunta ako dito.Jenny tsk-ed before rolling her eyes. Tahimik niya kaming tinalikuran at agad naman kaming pumasok sa loob."Nandiyan na naman ba si Ty?" Rinig kong tanong ni Tita Gemma, Nanay ni Jenny, mula sa kusina."Ano pa nga ba?" Jenny answered na para bang iyon na ang sagot sa tanong nito."Good m
When the f---ing world ends Chapter 32
Ty's POVRamdam ko ang matinding sakit sa ulo ko maging ang pamamanhid ng buong katawan ko. For some reason, I couldn't move my hands. Nakadapa ako sa malamig na semento. Halos wala akong makita dahil sa dilim ng paligid ngunit hindi nakatakas sa akin ang masangsang na amoy mula sa silid kung saan ako naroroon.I coughed a couple of times. I shifted my head and roll my body upang umayos ng higa. I found myself in a dark and unfamiliar room.Kung saan at kung paano ako nakarating dito ay hindi ko alam. My mind's still cloudy and I have no reconciliation of what happened earlier.I groan while trying my best to sit, nang magawa ko ay sumandal ako sa malamig na pader na nasa likuran ko. Dinig na dinig ko ang mabilis at marahas kong paghinga sa loob ng silid na iyon.Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at noon nanumbalik ang mga alaala sa akin.
Latest chapter
- When the f---ing world ends Epilogue
- When the f---ing world ends Chapter 36
- When the f---ing world ends Chapter 35
- When the f---ing world ends Chapter 34
- When the f---ing world ends Chapter 33
- When the f---ing world ends Chapter 32
- When the f---ing world ends Chapter 31
- When the f---ing world ends Chapter 30
- When the f---ing world ends Chapter 29
