Sa totoo lang, balak pa sana ni Chester na palipasin pa ang isang buwan para makabawi ng konti, pero walang awang pinutol ni Chastain ang kahit na anong pag-asa niya.Alam naman nilang lahat na kahit anong peke ng account ay hindi kayang lokohin si Chastain, matagal na siyang sanay sa ganitong kalakaran.Kaya sa huli, napunta rin sa kamay ni Chastain ang totoong book ng accounts.Pagkatapos magbukas ng ilang pahina, hindi nagbago ang mukha ni Chastain, itim na itim ang ekspresyon niya.Pagtungtong sa huling pahina, binasag niya ang hawak na tasa ng tsaa at tinamaan mismo ang ulo ni Chester. Nagkalat ang mga bubog sa sahig."Mag-empake ka na at umalis ka bukas." Sabi ni Chastain nang malamig, at wala nang puwang para pag-usapan pa ito.Nataranta si Chester: "Kapatid... hindi naman talaga ako gumastos ng malaki. Ang laki ng Beltran family, ‘yung ginastos ko di man lang makakalahati sa pera ng pamilya. Paano mo ako palalayasin?""Kalahati?" Napangisi si Chastain. "Wala ka ngang kinikita
Chapter 43SA paglipas ng mga taon, marami na si Chastain naging pagkakakilanlan at napagdaanang karanasan. Dahil sa mga ‘yon, natutunan niyang wala talagang imposible sa mundong ‘to.Pagkatapos makuha ang lahat ng larawan at memory cards, ngumiti si Chastain sa kasiyahan. Tumayo siya mula sa sofa, tumingin sa mga tao sa paligid niya, at bahagyang ngumiti, “Ganito na lang, dalhin n’yo siya sa bahay ko, tapos sabihan n’yo si si Mr. Alejandro na nandoon na ako.”“Mr. Alejandro? Si Daemon?” nagtatakang tanong ni Chester habang nakatingin kay Chastain. Hindi niya maintindihan kung bakit yung babaeng mukhang walang kwenta ay may koneksyon kay Daemon.Tiningnan siya ni Chastain ng masama at sinabing, “Tumigil ka na sa kadadaldal mo. Gawin mo na lang ang inuutos ko.”Hindi na naglakas-loob magsalita si Chester.Nilagyan ng malilinis na damit si Patricia ng mga waitress, tapos inalalayan siyang palabas ng bar at isinakay sa likod ng kotse ni Chastain.Yung seksing babae na nakaupo sa driver's
Wala talagang ugali si Chastain na magtago ng tirahan kung saan-saan, kasi kahit alam ng lahat kung nasaan siya, wala pa ring makakalapit sa kanya. Sampu lang ang kasama niyang tao, pero sa oras ng kagipitan, para silang isang buong army. Medyo exaggerated yung mga pelikula na may mga bida sa death squad na hindi mapatay, pero totoo namang handang mamatay para sa kanya ang mga tauhan ni Chastain. Ito rin ang pagkakaiba nila ni Daemon. Si Daemon, walang kahit sinong permanenteng kasama, at wala rin siyang tiwala sa kahit sino. Si Daemon mismo ang kalasag ng sarili, sandata, at depensa. Kapag may laban, mag-isa lang siya.Kahit pa may tinatawag siyang “kaibigan,” pawang pakitang-tao lang ‘yon. Walang kahit isang tao na handang makasama si Daemon sa hirap at ginhawa.Pero si Chastain, iba. Marami siyang tao na handang mamatay para sa kanya. Pakiramdam niya, dito siya sobrang lamang kay Daemon.Kaya naman, habang umiinom siya ng kaunti, nakatingin siya kay Patricia na mahimbing ang tulo
Chapter 44NGUMITI si Chastain nang napakatamis. "Wag kang mag-alala, basta sagutin mo lang ng maayos ang mga tanong ko, wala akong gagawin sa 'yo."Tumango si Patricia… pero nagdududa pa rin siya sa “banayad” at “maginoong” ngiti nito.Kahit saan mo tingnan, paano magiging mabuting tao ang may napakaraming baril na naka-display sa bahay?"Sino si Daemon sayo?" tanong ni Chastain habang nakangiti ng may halong kapilyuhan at tsismis.Sa totoo lang, kung ang babae ni Daemon ay isang sikat na modelo o artista, baka hindi siya interesado. Sa huli, baka gawin lang niya itong kasunduan at ibalik rin. Pero si Patricia ay hindi naman kagandahan, galing pa sa simpleng pamilya, at sobrang ordinaryo para maiugnay sa isang taong tulad ni Daemon.Bakit siya pa? May tinatago ba siyang sikreto? O may ibang dahilan?"Kaibigan." sagot ni Patricia agad-agad, hindi na nag-isip.Kumunot ang noo ni Chastain. "Kaibigan? Pero may narinig ako na iba raw ang sinabi mo sa harap ng Alejandro Family..."Biglang
Pero patuloy pa rin si Chastain na nagkukunwaring “walang alam” at ngumiti ng may kapilyuhan, “Yung nag-iisa kong babae sa grupo ay lumabas ngayon para sa mission. Puro malalaking lalaki lang ang nandito. Kung may kumalat na balitang may isa sa mga tao ko na nang-abuso kay Miss Yan, hindi maganda ‘yon, diba?”Napakunot ang noo ni Daemon at tumingin kay Patricia na nakahiga pa rin sa sofa. Babaeng puro gulo ang dala!Sa totoo lang, gustong-gusto na talagang tumayo ni Patricia at sabihin kay Daemon na gising siya, na kaya naman niyang lumakad mag-isa!Pero naisip niya, kapag nalaman ni Daemon na nagkunwari siyang tulog at nakinig sa usapan nila, baka mas grabe pa ang kahihinatnan niya…Kaya wala siyang nagawa kundi hintayin kung anong susunod na mangyayari.Hanggang sa may humawak sa braso niya at bigla siyang hinila paakyat mula sa sofa. Bago pa siya maka-react, naramdaman na lang niyang nakaangkas na siya sa likod ni Daemon.Kakargahin siya ni Daemon?Hindi na niya maalala kung kailan
Chapter 45PAGBALIK ni Patricia sa maliit niyang apartment, pakiramdam niya ay parang panaginip lang ang lahat ng nangyari sa kanya. At pagbalik niya sa lugar na ito, parang nagising siya sa panaginip.Ganito lang talaga ang buhay niya, simple, payak, at nakakaantok. Wala siyang kinang, at alam niyang isa lang siyang pangkaraniwang tao.Maingat niyang nilabhan ang jacket ni Daemon at isinampay ito sa balcony. Maliwanag ang buwan, malamig at banayad ang liwanag, at dahan-dahang bumalot ito sa jacket.Biglang bumalik sa isipan niya ang mukha ni Daemon, ang malamig niyang boses, at ang sabi nito na "namumutla na ang labi mo." Napansin niyang kabisado na niya ang lahat tungkol kay Daemon, pati ang mga galaw niya. Hindi niya ito matanggal sa isip.Habang iniisip niya ang lahat, biglang tumunog ang cellphone niya. Halos hatinggabi na kaya nagulat siya. Sino ang tatawag sa ganitong oras?Pagtingin niya, si Papa niya pala ang tumatawag.Agad niyang sinagot at narinig ang kabadong boses ng ama
Hindi ni Patricia namalayan na napapunta na pala siya sa tindahan kung saan niya huling nakita si Amanda. Nandoon pa rin sa display ang itim na bestida, nakaangat at parang napakayabang.Habang nakatitig pa siya sa palda, may isa pang babae na nagkagusto rin dito. 'Yun na pala ang huling piraso sa bintana, kaya inutusan ng babae ang saleslady na ibalot ito para sa kanya.Pinanood ni Patricia habang umaalis ang babae dala-dala ang itim na palda, at pinalitan ng tindera ang display ng bagong mahabang palda.Medyo namula ang mata ni Patricia.Sa totoo lang, ayaw naman talaga niya ang pamimili, kahit kailan! Dahil ang kaya lang niyang gawin ay panoorin ang masasayang mukha ng iba habang siya’y tahimik na nagkukubli sa sulok, walang magawa.Sa mga ganitong oras, doon siya pinakagalit sa sarili, nawawalan ng lakas ng loob, at gusto na lang takasan ang mundo.Pero wala naman siyang magawa kundi tiisin ito taon-taon.Hanggang ngayon, hindi pa rin siya maganda sa paningin ng iba, pero nasanay
Chapter 46PAGDATING ni Patricia sa blind date meeting, nagulat siya sa dami ng tao. Sobrang dami ng lalaki’t babae na naglalakad-lakad sa loob ng hall, nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Ang dami nila na parang nakakahilo sa dami.Buti na lang at naka-dress siya, kaya hindi siya tinignan ng masama pagpasok niya. Sa halip, may ilang mga babae pa nga na lumapit at nakipagkwentuhan nang masaya. “Ang ganda ng suot mong palda! Nakita ko ‘yan dati sa xx store, kaso hindi kasya sakin…”“Oo nga, sabi nila yung brand na ‘yan isa lang ang size at kakaunti lang talaga ang ginagawa sa bawat design…”Hindi alam ni Patricia kung anong isasagot... Yung dress kasi ay custom-made. Pero hindi naman siya ang nagpagawa, kaya hindi niya alam paano sagutin yung sunod-sunod na tanong nila.Mayamaya, may lumapit pang iba at nagtatanong kung saan siya nagpatahi o nagpakuha ng gano’ng design, pero wala talaga siyang maibigay na sagot.Hanggang sa may boses na biglang sumabat. “Ang bobo niyo naman. Wala siyang a
May dalawang babae pa sa tabi ni Patricia na nagpapahinga rin. Bawat isa sa kanila ay may hawak na puting kabayo. Habang umiinom ng tubig, pinapanood nila si Daemon habang nakasakay. Nang mapansin ni Daemon si Patricia na nakasakay sa isang maliit na kabayo, parang naduwal si Daemon sa itsura niya.Tahimik na sinubukan ni Patricia na igalaw ang kabayo palayo... pero ayaw gumalaw ng kabayo! Kahit coach man lang sana, pero nung tumingin-tingin siya sa paligid, wala siyang nakitang coach... Biglang pumalo ng buntot ang kabayo at inalog ang katawan nito. Kung hindi mabigat si Patricia, siguradong nahulog na siya.Yung dalawang babae na umiinom ng tubig, nagtawanan nang may pangmamaliit. “Grabe, kung hindi ka naman pala marunong sumakay, bakit ka pa nagpunta dito? Ang laki-laki mo na, tapos ‘yan ang kabayong sinakyan mo? Nakakahiya ka naman.”“Sayang ang magandang kabayo.”Gusto na lang sanang maghukay ni Patricia at magtago sa ilalim ng lupa.Nang makalibot na si Daemon, bumaba siya sa ka
Chapter 94NANG magising si Patricia, hindi siya nasa ospital kundi sa isang attic na ang disenyo ay mukhang luma at vintage. Gawa sa kahoy ang mga pader at may maliit na bintanang may mga baging. Presko rin ang hangin at mukhang sobrang komportable ng lugar.Paglingon niya, nakita niyang katabi niya si Daemon na natutulog, kaya napakunot ang noo niya.Nakahiga si Daemon sa labas ng kumot, hindi nagbihis at kalmado lang ang mukha, parang hindi pagod at bahagyang nakangiti ang labi.Medyo tulala si Patricia habang nakatitig, pero sakto namang dumilat si Daemon at nagtama ang mga mata nila.Nabigla si Patricia at dali-daling umiwas ng tingin, tapos bumangon at bumaba ng kama.Napangiti si Daemon, nagniningning ang mga mata, saka sumandal gamit ang kamay at sinulyapan si Patricia. “Ang tapang mo ha, horror movie ang pinasukan mo, eh ang duwag-duwag mo.”Hindi sumagot si Patricia, kinuha na lang ang coat sa silya at sinuot, tapos tiningnan siya ng masama. “Dedikado ako sa trabaho ko!”Umi
Nagkagulo sa shooting site. Nakakainis na ngang may naaksidente, tapos bigla pang nahimatay ang manager sa gulat. Hindi napigilan ng director na pagalitan ang babaeng gumanap na multo na bigla na lang lumitaw. "Di ba sinabi ko na tapos na ang eksena mo at pwede mo nang tanggalin ang makeup mo? Bakit ka naglalakad-lakad pa diyan na naka-costume? Ikaw tuloy ang naging sanhi ng gulo!"Walang pakialam ang aktres at tinignan lang si Patricia na nakahandusay sa lupa, sabay malamig na buntong-hininga. "Kung matatakutin siya, wag siyang sumunod-sunod dito! Para siyang bubble gum na hindi matanggal kay Andrei, takot yatang hindi malaman ng iba na si Andrei ang boyfriend niya!"Ramdam ng lahat ang selos sa tono niya... Mukhang isa na namang tagahanga ni Andrei. Alam naman ng mga natitirang assistant kung anong meron, pero dahil magkakasama sila sa trabaho, wala silang magawa kundi magpakumbaba at huwag palakihin ang issue.Sabi ng onsite doctor, nawalan lang ng malay si Patricia pero wala naman
Chapter 93NAGNGITNGIT si Patricia at sinabing, "Wag na, bye!" Sabay talikod at matigas ang lakad papasok ng kumpanya. Pero ang mga mata at boses ni Daemon ay parang naka-ukit na sa utak niya at hindi mawala-wala! Nakakainis talaga!Natapos na rin ang romantic idol drama ni Andrei at pinilit na ni Patricia na mag-umpisa na siya ng bagong thriller na pelikula. Kaya naman siya na ang nag-asikaso ng ibang trabaho sa kumpanya at iniwan muna ito sa assistant niya. Dumiretso na siya sa set para bisitahin ang shooting.Dati, wala lang sa kanya ang pagbisita sa set. Parang libangan lang. Pero iba na ngayon, thriller ang ginagawa, at ang location ay isang kilalang haunted village sa bundok sa labas ng Saffron City. Sa paligid ng baryo, puro libingan ang makikita. Karamihan sa mga bahay ay luma at halos magiba na. Ang mga kabataan ay nagpunta na sa siyudad para magtrabaho, at ang naiwan ay ilang matatanda. Marami ring bahay na bakante.Pagdating pa lang nila sa lugar, ramdam na agad ang lamig a
Paglabas ni Daemon mula sa banyo habang pinupunasan ang buhok, napangiti siya nang makita si Patricia na magulo ang buhok. May makahulugang ngiti sa gilid ng labi niya, “Anong problema? Nakalimutan mo na agad kung anong ginawa mo kagabi?”Nanlaki ang mga mata ni Patricia sa gulat habang nakatitig sa kanya, nakatopless, nakangiti ng malandi, at may mapang-akit na tingin. May kutob siyang may mali, kaya lalo pa niyang tinakpan ang sarili gamit ang kumot. “Anong kalokohan 'to?! Anong ginawa mo?!”Bahagyang ngumiti si Daemon. “Kahapon, ikaw ang naunang humalik at kumagat—”“Imposible!” mabilis na putol ni Patricia sa sasabihin pa nito. Nagulo ang isip niya at hindi niya alam ang gagawin.Pero wala nang balak si Daemon na makipagtalo pa. Lumapit siya sa sofa, kumuha ng dalawang paper bag at inihagis sa kama. “Dinala na sa laundry ang damit mo. Ito muna ang isuot mo.”Nakatitig pa rin si Patricia sa kanya, tulala.“Ay, oo nga pala, simula ngayon, kalimutan mo na ang pagtakas. Hindi ka na mak
Chapter 92"DON'T..." Gustong pigilan ni Daemon si Patricia na parang sumasakit ang ulo, pero may isang taong biglang binuksan ang mga butones ng kanyang coat. Manipis ang shirt sa loob at nang mahatak ang coat, napunit din ang bahagi ng shirt kaya nakita ang maputi at malambot na balat sa ilalim.Ang pinakamalaking epekto ng pagpapapayat ni Patricia ay siguro mas naging pino ang bewang at mga hita, pero hindi gaanong lumiliit ang dibdib niya. Madalas siyang magsuot ng coat para takpan ang sarili, kaya hindi halata ang figure niya, at walang parteng masyadong nangingibabaw...Pero ngayon, nabuksan ang coat at ang bahagyang cleavage sa gitna ng bilugan niyang dibdib ay nakakabaliw...Si Patricia ay patuloy na naghahabol ng lamig... Sobrang init ang nararamdaman niya, taliwas sa lamig sa labas kanina, kaya nalilito siya at wala na siyang ibang alam kundi ang init, at patuloy na hinuhubad ang damit niya.Sa malabong isipan, parang nakikita niya ang anino ni Daemon sa harap niya. Iniabot
"Bakit kahit anong gawin ko, parang wala ring kwenta?" Paunti-unti nang humina ang boses ni Patricia, at tinangay na ng malamig na hangin sa gabi ang natitira pa niyang salita.Lumambot ulit ang matigas na expression ni Daemon, bahagyang nawala ang kunot sa noo niya at may bahagyang liwanag sa mga mata niya.Parang bumalik sila sa simula. Si Patricia na mukhang laging pinapabayaan, nakaupo sa sulok kung saan walang pumapansin, tinatapakan at minamaliit ng mga tao, at tahimik lang na umiiyak habang umuulan. Pinapanood lang siya ni Daemon mula sa malayo at kahit noong una pa lang, napansin na niya ito, pero masyado siyang matigas ang ulo at ayaw umamin.Ang dami nang nangyari. Habang unti-unti silang nagkakalapit, bigla siyang lumayo, walang pasabi, at walang awa.Akala niya dati, kahit lumuhod pa sa harap niya si Patricia at magmakaawang bumalik sa kanya, hindi na niya ito papansinin.Pero nang makita niyang lasing si Patricia at nagsasalita ng walang kwenta, bigla niyang narealize...
Chapter 91HINDI na nagpaliwanag pa ang lalaki, pero iniabot nito ang isang business card. “Hindi ko pa kayang ipaliwanag ngayon, pero kapag may pagkakataon, pag-usapan natin nang mas detalyado.”Tiningnan ng lalaki si Andrei na nakahandusay pa rin sa lupa habang hinihingal, “Wala kang dapat ipag-alala. Simple lang ang relasyon niya sa babaeng ’yon. Andrei is mine.”Bigla na lang napalitan ng pagkabigla ang galit na ekspresyon ni Daemon… May kakaiba bang aura si Patricia na puro mga... bakla ang napapalapit sa kanya? Bigla ni Daemon naalala ang huling beses na “napagsamantalahan” siya at agad sumama ang pakiramdam niya. Napaatras siya nang hindi sinasadya, ayaw na niyang makasama pa ang dalawang taong nasa harapan niya.Pero hindi na siya hinintay magsalita ng lalaki. Yumuko ito, hinawakan si Andrei sa braso, saka binuhat sa balikat at naglakad papunta sa isang Mercedes-Benz na nakaparada sa gilid ng kalsada.Kumunot ang noo ni Daemon, halatang hindi natuwa, at ang buong ekspresyon n
Ano kaya ang itsura ni Daemon nang makita nito ang balita? Galit na galit? Gusto siyang patayin para maibsan ang galit? O baka naman wala siyang pakialam, parang nakakita lang ng taong di niya kilala?Kung nasa Pilipinas si Rowie, kaya niya bang ipaliwanag sa boss ang buong nangyari?Pero sa pag-iisip nito, napangiti lang ng mapait si Patricia. Siya lang talaga ang nakakaalam ng buong kwento.Pagkatapos ng huling presscon ni Andrei, nagyaya itong kumain sa labas.Ayaw sana ni Patricia, pero naisip niya na hindi pa tapos ang palabas at kailangan pang ituloy. Kaya sumama na siya sa isang mamahaling western restaurant.Nag-order si Patricia ng fruit salad para sa sarili niya, si Andrei naman ay steak. May baso na may kandila sa mesa, at ang liwanag nito ay maaliwalas at medyo romantic.Pero wala sa sarili si Patricia. Tahimik lang siya, nakatitig sa kandila, at parang malayo ang iniisip. Sa totoo lang, basta wala siya sa harap ng camera ng media, ganito na lagi ang itsura niya nitong mga