Love.Sobrang sama ng pakiramdam ko kinabukasan. Naghahalo ang sakit ng ulo ko (because of hangover ) at ang sakit ng pagkababae ko. Wala si Carlo sa tabi ko pero naririnig ko na may kumikilos sa baba kaya alam kong nandoon siya. Hindi siya umuwi. Napangiti ako.Marahan akong naglakad palabas ng kwarto. Naabutan ko siyang nagluluto sa kusina, gumagawa ng fried rice. Nilingon niya ako nang maramdaman ang presensya ko. Napairap na lang ako nang ngitian niya ako."Gising ka na pala," nakangiting sabi niya. "Good morning.""M-Morning," tipid kong bulong. "I forgot what happened last night. Nakapag-paalam ba ako kina Cha?"Mukhang nagulat siya sa sinabi ko. Pumikit siya nang mariin bago umigting ang panga. Anong nangyari rito? Kanina lang ay nakangiti tapos biglang nagagalit? Mas malakas pa yata ang topak nito sa akin e.Kunot-noo niyang pinatay ang stove saka sinalin ang niluto sa malaking bowl bago umiling sa akin. "Nauna silang umuwi sa atin. Napaaway si Kuya kagabi," sagot niya.Nanl
Agency."You sure all your things are here?" Tanong ni Carlo habang sinasara ang luggage ko.Tumango ako. "I can buy naman if may nawawala. You know, I have my cards," nakangising sabi ko.Humalakhak siya. "I'm surprised na hindi mo pa nauubos 'yan.""Of course, walang mall dito 'no!" Giit ko."Then, Manila will make me poor, huh?" Natatawang tanong niya.Nagkibit-balikat ako. Kinuha ko ang mga documents ko sa drawer ng closet ko saka ito inilagay sa pangalawang mas maliit na luggage. Carlo is just watching me. Kanina ay nagpresinta siyang ayusin ang luggage ko pero tumanggi ako.Guys don't know how to conserve space on luggage. Well, that's what I noticed kina Kuya Vlad at Daddy, ewan ko lang sa iba.Carlo bought the entire building of Ate Lisa which means that all of our remaining things here will stay here. I don't know how he managed to buy this when it is not for sale. Ate Lisa just told me that Carlo talked to her and asked if she can clean the house for us, which she agreed.Hi
Pahinga."Nice to meet you. Reisha, right?" Tanong ni Eunice Vien, kilalang artista, nang iwan kami ng make-up artists namin.Ngumiti ako sa kaniya at tumango. "Yes. Nice to meet you as well.""I heard bago ka lang?" Tumango ako. "But you already have a big project like this?" Gulat na tanong niya. "I mean, no offense pero gumamit ka ba ng connection?" Taas-kilay niyang tanong.Halatang gusto niyang maintimidate ako sa kaniya pero sorry na lang siya. Siya ang dapat na maintimidate sa akin."Do I look like I need that?" Natatawang tanong ko. Hinawi ko ang buhok ko saka inikot ang upuan ko paharap sa kaniya. "And, you considered this as a big project?" Kunwaring gulat na tanong ko."Not really," hilaw siyang ngumiti bago humarap sa malaking salamin sa tapat namin. "Pero sa mga kagaya mo, I bet this is big."Sarkastiko akong tumawa bago humalukipkip. Ang bruhang ito! Akala mo ikinaganda ang kaputian! Kung si Gabriella siguro ay interested sa modelling, nasisiguro kong wala na siyang care
Buddy.Malakas na humagalpak ng tawa si Tyra habang nakatingin sa kaniyang iPad. Nakasandal ako sa swivel chair sa loob ng conference room ng agency habang ini-intindi ang assignment ko."Natutuwa ako na naaawa kay Carlo," tumatawang sabi niya. "He really did sacrifice his peace just for you to get off the negative spotlight."Umismid ako. Nag-post na ako ng public apology sa mismong social media account ko pero wala na sa akin ang atensyon nila. Pala-isipan sa mga tao kung sino ang babae ni Carlo De Dios. Tama nga siya, mas mababaliw ang internet sa ginawa niya. Carlo is a well-known architect, bukod doon isa siyang De Dios na kilala dahil sa company nila na isa sa kilala sa bansa.Sumandal ako sa upuan at humalukipkip habang tinitingnan si Gabriella na nila-lapag ang order ko. Nagulat pa siya nang mag-taas ako ng kamay."Anong ginagawa mo?" Tanong niya."I wanna talk to the manager," mataray kong sabi.Nakita ko ang pag-lingon ng mga tao sa paligid ko. Nag-bulungan sila tungkol sa g
Party."Oh my god, Reisha!" Malakas na tili ni Tyra nang makita akong pumasok ng kaniyang office. "Wala talaga akong duda sa modeling skills mo..." Sabi niya habang nilalapitan ako.Humalakhak ako. Kulang na lang ay lumuhod siya sa akin para sambahin ako. Pabiro kong hinawi ang buhok ko na nagpahalakhak sa kaniya."Well, you really are good at this pero ang ugali mo lang talaga," ngiwi niya.Umiling na lang ako saka tumawa. Pinanood namin sa malaking screen ang malaking video ko galing sa shoot. I'm wearing a red two-piece. Hindi iyon basta lang na isang litrato, isa iyong short advertisement video na nakaflash sa kahabaan ng EDSA. "I am so damn proud of you, Reisha!" Tili niya."You should be," mayabang kong sagot.Inirapan niya lang ako. After this, nagsabi na ako na ang mga hindi masyadong demanding na offers ang kukuhanin ko. Nanghihinayang nga siya kasi kung kelan naman mas dumami ang nag-ooffer sa akin, saka naman ako magfo-focus sa study. Sabi ko nga sa kaniya na mabilis lang
Cold.Naiwan kami ni Gabriella sa table. We let Charlynn stay with her family, because that is the right thing to do. I have a feeling na kung hindi namin siya sinabihan na mag-stay sa family niya, hindi siya tatayo. She's fond of us at mukhang ayaw mahiwalay sa amin.I pressed my lips together when I saw Mommy. She's walking my way at halatang galit na galit. "Reisha, you need to explain yourself!" Madiing sabi nito nang makalapit sa akin.Nakita ko kung paanong yumuko si Gabriella, nahihiya yata. "I will, okay? Stop giving such scene!" Iritang sagot ko."You're no longer my daughter. I don't even know you anymore!" Mahina akong tumawa. I wonder what Daddy told her that made her furious. Hindi naman siya ganito."Gab, I'll just talk to her..." Sinenyas ko si Mommy. "Can I leave you muna?"I don't like the idea of leaving Gabriella on our table because she's not fond of this kind of event pero I need to talk to my mother bago pa siya magwala. Halata kasing isang kalabit lang sa kan
Painting.Kabado ako habang paulit-ulit na dinadial ang cellphone ni Gabriella. Naka-pirmi sa hita ko ang kamay ni Carlo habang ang isa naman ay gamit niya sa pagmamaneho.Dalawa na ang napuntahan naming bar at lahat 'yon ay walang anino ni Gabriella. Nangingilid na ang luha ko habang paulit-ulit na tinitipa ang number niya sa cellphone ko."Babe, we'll see her. Calm down, please?" Ani Carlo.Hinawakan niya ang kamay ko saka iyon hinalikan. Hindi ko na napigilan ang pagbagsak ng luha ko. Hindi ako umiyak sa mga sinabi ng parents ko dahil sanay ako roon pero ibang usapan ang kaibigan ko. I do treasure her a lot.Sabay kaming tumingin sa cellphone ni Carlo nang tumunog ito. Si Cartier... Nanginginig kong sinagot iyon."She's with me now," sabi ni Cartier.Tuloy-tuloy pa rin ang pagbagsak ng luha ko kahit na narinig ko iyon kay Cartier. Hinawakan ni Carlo ang kamay ko para pakalmahin ako. Humikbi ako."Alright," si Carlo ang sumagot no'n."I'll keep her for tonight. She's so drunk, and I
Date.Pagod ako sa mga sumunod na araw dahil tuloy-tuloy ang practice namin for cheerleading. Na-delay rin tuloy ang ilang endorsements ko dahil doon. Peke akong ngumiti matapos ang final stunt namin. Nagpalakpakan ang mga tao sa paligid namin. Maingat akong binaba ng mga kasama ko. Ang sabi ko, hindi ako papayag na buhatin pero pinilit nila. Nakakainis talaga sila! Hindi na talaga ako uulit dito. "Great performance, guys!" Pumalakpak ang choreographer namin matapos naming mag-kalasan.Kinuha ko ang tubig ko na nasa loob ng duffel bag ko saka iyon pinangalahatian. Saglit pa kaming nagpicture pagtapos no'n. Kating-kati na akong umalis dahil naiirita talaga ako sa kanilang lahat.Hindi na ako magpapanggap na masaya akong kasama sila dahil alam naman nilang lahat na masama ang ugali ko. I even have an argument with our choreographer during our practice."Thank you for joining the team, Ms. Moran," bati sa akin ng prof namin nang makitang mag-isa ako.Umiling ako habang pinupunasan ang p