CHAPTER 3

Alora's POV

"Nasa loob ba si Azrael?" tanong ko sa lalaking kalalabas pa lang sa opisina ni Azrael.

Noong tumango siya ay kumatok ako saka pumasok. Gulat naman siyang napatingin sa akin.

"Wife, why are you here? May nangyari ba?" Umiling ako at umupo sa sofa na nasa kaliwang bahagi ng mesa niya.

Sa totoo lang ay hindi ko rin alam kung bakit ako nagpunta rito. Takot akong lumabas sa kwarto dahil baka kung ano ang gawin sa akin ng mga tao sa bahay na 'to pero lumabas ako roon para magpunta sa opisina ni Azrael ng hindi ko alam ang rason.

"Did they hurt you? What happened?" Tumingin lang ako habang paupo siya sa sofa na kaharap ko.

"Hindi kita maintindihan." Wala akong alam sa English kaya hindi ko rin alam kung ano ang mga sinasabi niya.

"Bakit ka nandito? Sinaktan ka ba nila?." Agad akong umiling na ikinatango niya. "Okay you can stay here, call the maids when you need something. I'll just do my work on my table."

"Ha?" nakatanga kong sabi, wala nga kase akong maintindihan.

"Pwede kang manatili rito at kung may kailangan ka tawagin mo na lang ang mga kasambahay. Magtra-trabaho lang ako roon sa mesa." Tumayo na siya at tinungo ang inuupuan niya kanina noong pumasok ako rito. "Kailangan mo atang mag-aral ng English."

"Pwede?!" medyo malakas kong sabi na agad ko namang ikinahiya, kailangan kong kontrolin ang emosyon ko sa mga bagay na gusto ko lalo na at baka biglang magbago ang anyo ng mabait na lalaking kaharap ko.

Iyon nga ang nangyari at pinag-aral niya ako ng English.

Ang dami kong natutunan na bagong salita pero nahihirapan pa rin ako. Mayroon naman akong naintindihan na iba pero yung ibang salita ay nevermind na lang.

"Welcome home!" bati ko kay Azrael noong pumasok siya sa bahay, yumuko rin ako ng kaunti katulad nang ginagawa nila Stella at ng iba pang tao rito sa bahay.

"Do not bow at me. You're not my servant. You are my wife."

Ang huling sinabi niya lang ang naintindihan ko pero pilit kong inalala kung ano ang ibig sabihin ng servant kaya naman nanatiling ganoon ang posisyon ko.

"Kapag hindi ka tumayo diyan, I will fire your teacher." Para akong naging spring noong marinig ang sinabi niya.

"S-usunugin mo ang t-teacher ko?" Narinig ko ang tawa ng mga tauhan niyang nakakarinig sa amin.

Bakit sila natatawa? Umatras ako ng bahagya, mukhang ginawa na nila ito dati kaya ganon na lamang ang reaksyon nila.

"No, of course not. What I mean was papaalisin ko ang teacher mo at hindi ka na mag-aaral ng english." Tinignan ko ang mga mata niya kung seryoso ba talaga siya.

"H-huwag mong sunugin ang teacher ko at huwag mo rin siyang paalisin. Gusto kong matutu mag-english para maintindihan kita kapag ganon ang gamit mong lenggwahe." Ngumiti siya at lumapit sa akin.

"Hindi ko siya paalisin kaya kumain na tayo, nagugutom na ako eh." Tumango ako at sumunod sa kanya sa kusina. "Pero bago iyon, may ibibigay pala ako sayo. Calem!" Tinawag niya ang isa niyang tauhan at inabot naman nito sa kanya ang isang umbok ng mga bulaklak.

"Your favorite flowers." Inabot niya sa akin iyon na tinanggap ko naman. Mga rosas ang laman nun na may iba't-ibang kulay.

Tiningnan ko ang mga bulaklak at siya ng pabalik-balik. Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin nun pero bakit ganito ang tibok ng puso ko? Bakit ang bilis at parang kapag nagpatuloy ito ay mahihirapan akong huminga.

"Pupunta tayo sa mall bukas ng umaga." Sa muling pagkakataon ay tumingin ako sa kanya ng hindi makapaniwala.

Pupunta kami ng mall? Lalabas kami ng bahay? Bakit? Hindi niya ba ako ikukulong sa bahay na 'to?

Akala ko ay binibiro niya lang ako pero totoo pala talaga, nagpunta kami ng mall kinabukasan. Kasama pa namin ang marami niyang tauhan kaya naman nakakahiya at nakakatakot dahil nasa amin ang tingin ng ibang mga tao.

"Bakit ang dami nating bodyguard? Are we in danger?"

"Ohh wife, you've got some new words." Tumingin ako sa kanya gamit ang proud kong mukha pero napalitan din naman agad iyon ng masamang tingin nang guluhin niya ang buhok ko.

Nahirapan pa naman sila Stella sa pag-aayos ng buhok ko!

"You are in danger because of Koen and I am also in danger dahil marami akong kaaway."

"Ganoon naman pala eh bakit pa tayo lumabas? Nanganganib pala tayong dalawa pareho eh." tumigil ako sa paglalakad na ginawa rin niya.

"Kase I am confident na kayang kitang protektahan, ganon rin ang mga tauhan ko. Gusto ko ring lumabas ka ng bahay kase baka nababagot ka na doon." Inaamin kong boring nga minsan sa loob ng bahay pero hindi ko rin naman akalain na gagawin niya ang tulad nito kase hindi ba dapat wala siyang pake sa akin? Hindi rin naman ako ang totoong asawa niya.

Ipinagpatuloy na lang namin ang paglalakad. Dumaan kami sa iba't-ibang mga tindahan at kung ano-ano lang ang binibili ni Azrael.

"This one, kailangan mo ng vitamins."

"Ito rin this is good for our health."

"This dress will look good on you."

"This table will look great on your walk-in closet."

Lahat ng nakikita niyang natitipohan niya ay binibili niya. Hanggang sa lumapit sa akin ang isa niyang tauhan na ikinagulat ko naman pero agad niyang itinaas ang dalawa niyang kamay na para bang sumusuko pero umatras pa rin ako ng isang hakbang.

"Pwede mo ba siyang pigilan? Sabihan mo lang ng..." binulong niya ang mga sunod na salita. Nag-aalinlangan pa ako kung susundin ko ba siya pero ginawa ko pa rin.

Paglapit ko kay Azrael ay busy pa rin siya sa pagbili ng kung ano-ano.

"Wife, bagay ito sa veranda ng kwarto mo." Tinuro niya ang isang sala set at akmang tatawagin na niya sana ang saleslady nang agawin ko ang atensyon niya.

"Hubby, hindi natin yan kailangan. Kumain na lang kaya tayo?" Mukhang epektibo nga ang sinabi sa akin ni Calem dahil para siyang estatwa ngayon.