Kabanata 2

Nag-aayos ako dahil may usapan kami ni Kia na pupunta kaming Mall.

Hindi ko alam kung ano naisipan niya at bigla niya ako niyaya mag-mall. Alam naman niyang hindi ako mahilig sa ganon. But I don't have a choice kung hindi sumama.

Bakit ba kasi naging kaibigan ko yun?

Kia and I met in our high school days. She's a transferee in our school at that time and we're in the same grade. I was seating in the back, not because of my surname but because I just wanted to. She took a seat next to me.

She won't quit bothering me since she claims she doesn't have any friends and wants to be mine. So, once again, I have no choice except to agree with her.

Since then until now we are friends and hindi man halata but I treasure her so much.

My phone suddenly rang and I check who is calling. It's Kia.

I picked up the phone and put it on speaker. "Hello. Why did you call?" at pinagpatuloy ang pag-aayos sa sarili.

"Hey bestie. Papunta na ko dyan sa house niyo."

"What? I thought sa Mall na tayo magkikita?" nagtataka kong tanong.

"Hindi pwede. Knowing you, baka hindi ka sumipot," nambibintang na sabi niya.

"You don't need to come here. Pupunta naman ako."

"Wala ka ng magagawa, papunta na ko."

"Bahala ka. Btw nag-taxi ka ba?" with my concerning voice.

"Yeah. Wala yung driver namin sa bahay eh dinala ni Mama."

"Okay. I'm gonna hang up the phone now. Magpapa-alam pa ko kay Mom," I said while fixing my things.

"Okay. See you!" then the phone call ended.

Pagkatapos kong maayos ang gamit ko. Lumabas na ko ng kwarto at dumiretso sa kitchen dahil doon ko huling nakita si Mom.

Nadatnan ko si siya na nagba-bake. Even though laging naalis si mom, marunong pa din siya sa gawaing bahay. She's a mother material but not to me.

"Hello Mom," bati ko sa kaniya pagkapasok ko ng kitchen.

"Hi sweetie. Naka-ayos ka ah. Aalis ka ba?" she glanced at me quickly then bumalik na ang kaniyang atensiyon sa ginagawa. She looks so serious on what she's doing.

When you first encounter Mom, you will think that she have a rough personality. She's strict but not strict to the point na lahat pagbabawalan ka. She has that strong aura na laging magkasalubong ang kilay but she's also a understanding woman.

"Opo. Kasama ko po si Kia. Magma-mall lang po kami," pinagmamasdan ko pa din ang ginagawa niya.

"Okay. Huwag masyadong magpapagabi. Take care of yourself," bilin niya sa 'kin.

"Do you have anything else to say?" Mom said when she noticed that I'm still staring at her.

"Ah.. I'm just gonna ask if kailan po kayo aalis ni dad," I hesitantly said.

Tumingin siya sa akin saglit at binalik din sa ginagawa. "We are gonna stay here first until your birthday and graduation," she said like it's nothing to her.

"Really?" hindi makapaniwalang saad ko.

I can't believe that they will stay here until my graduation and debut. Nakakatuwa. Nakakapagtataka. Nakakapanibago.

If they will stay here for more than a month, magkaka-oras na sila sa akin?

Napangiti ako sa naisip ko. That's my only wish, and I think God is so good to me this year. I hope magtuloy-tuloy na.

"Yes," tipid na sabi niya.

Magsasalita pa sana ako nang dumating na si Manang Lita.

"Hija nandiyan na sa labas si Kia. Pinapapasok ko nga kaya lang ang sabi niya ay hintayin ka na lang niya doon."

Tumingin ako kay Mom. "You should go now. Mag-iingat kayong dalawa," maikling bilin niya.

"Okay po," tapos lumapit ako sa kaniya and kissed her cheeks.

Lumabas na ko ng bahay na may malaking ngiti na nakapaskil sa aking mukha.

Nadatnan ko si Kia na nakasandal sa sasakyan na parang inip na inip na. Narinig niya siguro yung yabag ng paa ko kaya tumingin siya sa akin.

She raised her eyebrow at me and then cross her arms.

"Ang tagal mong lumabas," inip na sabi niya.

"Should I apologize for that?" I sarcastically said.

"Ewan ko sayo!" tinalikuran niya 'ko at nauna na sa sasakyan.

I laughed because of that. Paiba-iba talaga ng mood. Parang laging may period kung makapag mood swings.

Tumingin ako Manong Roger. "Manong, alis na po tayo."

Pumasok na ako ng sasakyan. Tinignan ko si Kia na nasa tabi ko pero inirapan lang ako ng gaga. Napailing na lang ako sa ginawa niya. Nagsimula na magmaneho si Manong Roger.

"Hoy. Bakit ba tayo pupuntang mall?" biglang tanong ko kay Kia.

"Wala lang. Trip ko lang. Ang boring sa bahay eh," she said while using her phone.

"Bakit kailangan kasama pa ko?"

"Siyempre ang lungkot naman kung ako lang mag-isa diba?" she looked at me then raised her left eyebrow.

Hindi ko na lang siya pinansin at tinuon ang atensiyon ko sa labas ng bintana.

Nang makadating kami ay bumaba na kami. Umalis na din si Manong Roger. Sinabihan ko kasi siya na huwag na kami hintayin dahil knowing Kia na madaming arte, alam kong magtatagal kami dito.

Pagkapasok pa lang namin ay hinila agad ako ni Kia sa isang brand ng bags na gusto gusto niya.

Madami ding kaming napuntahan na stores. After that inaya ko si Kia na kumain dahil nagugutom na ko. Napagkasunduan namin na kumain sa Italian restaurant.

Kakaupo pa lang namin when we heard a girl shouting angrily.

"Oh my gosh! Look what you do to my dress," pointing the dirt in her dress.

Pinupunasan naman ng waiter ang dress nung babae. "Ma'am sorry po, hindi ko po sinasad-" hindi na natulo nung waiter yung sasabihin niya nung pinutol siya nung babae sa pagsasalita.

"Don't lay your filthy hands on me!" at mabilis na tinanggal ang kamay nung waiter. "Nasaan ba ang manager mo at bakit sila naghihire ng kagaya mo?!" she looked at the waiter, insulting him.

"Ma'am sorry po talaga, babayaran ko n-"

"Mababayaran mo ba to? Eh yung isang taon mo pa nga yatang sweldo hindi sapat para mabayaran to."

Napatingin ako sa isang lalaki na natiling naka-upo.

Wala ba siyang balak patigilin yung kasama niya? He looks like he didn't care what is happening in front of him. He is just looking at his phone, not minding the people or should I say girls gawking at him.

Pinagmasdan ko siya. Naka side-view siya kaya hindi ko masyadong makita ang mukha niya.

Biglang dumating ang manager. "Ma'am, is there any problem here? Ako po yung Manager dito."

"Buti naman at dumating ka. Gusto ko sisintihin mo to," at tinuro ang waiter na nakayuko.

"Ma'am mas maganda kung sa pribadong lu-" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya nang magsalita yung babae.

"Private? Are you kidding me? Siya yung nagkamali kaya kailangan niya mapahiya!" putol ng babae sa manager.

Bigla ako kinulbit ni Kia. "Grabe naman si ate girl. Wala na sa lugar yung pag-iiskandalo niya. Sayang ganda."

"Yeah. Tapos ayaw pa siya pigilan nung lalaki," turo ko sa lalaki. Minding his own business.

Patuloy pa din sa pag-sigaw yung babae kaya tumayo na ko at lumapit sa kanila.

"Can you please stop shouting?" I said in my calm voice.

Lumingon siya sa 'kin. "And who do you think you are to say that to me?" mataray niyang sabi.

"Are you not aware that this is a restaurant and not a police station? Because you're disturbing the people who are eating here. As of matter of fact, I think your dress in not so expensive," I said, then looked at her dress, judging it.

Her eyes widened because of what I just said to her. "What the hell did yo-"

Naputol siya sa sinasabi niya ng tumayo ang lalaki at tinignan siya ng matalim.

"Stop now Celine," he coldly said.

"But Kay-"

"Shut up," may diing sabi niya.

I think I just got a goosebumps because of his deep voice. His voice is very intimidating, like all the words that come out of his mouth na kapag siya ang nagsalita, susundin mo na lang lahat ng sasabihin niya.

Humarap siya sa akin at nakita ko ang gwapo niyang mukha. He has a pointed nose, thick eyebrows that look great on him, kissable lips, a strong prominent jaw, and also his eyes looking at you like a hawk.

Hindi ko namalayan na nakatitig na pala ako sa kaniya. Sobrang gwapo niya. Hindi nakakasawang tignan. Napailing ako sa naisip ko.

"I'm sorry for causing trouble here," walang emosyon na sabi niya while looking at me intently.

He took his wallet on his pocket at naglabas ng pera. Umalis na din siya pagkatapos ilapag sa lamesa ang perang kinuha niya sa wallet niya.

"Kayden wait!" Nagmamadaling sabi nung Shell? Cell? Ah Celine.

Bago siya sumunod sa lalaki ay tinignan niya ko ng masama. "Pakialamera," umirap siya sa 'kin at sumunod na sa lalaki.

Napabuntong hininga na lang ako sa nangyari.

Lumingon ako sa manager at waiter. "Hey," lumingon silang dalawa sa akin. "Sana hindi mo siya tanggalin," turo ko sa waiter. "Wala naman siyang ginawang masama kaya sana huwag mo siyang alisan ng trabaho," paki-usap ko.

"Alam ko naman po Ma'am dahil nakita ko po ang nangyari," nakangiting sabi ng Manager.

"Mabuti naman kung ganoon," ngumiti ako sa kanila.

Bago pa makaalis nagpasalamat sa akin ang waiter. Ngumiti lang ako sa kaniya at umalis na.

Pagkabalik ko sa upuan namin Kia. Nakita ko ang mukha niya tuwang tuwa dahil sa nangyari.

"Wow bestie. Ang tapang mo dun ha?" she said happily while clapping her hands.

Napailing na lang ako sa sinabi niya at umorder na kami ng kakainin namin.

Kayden. A beautiful name like him.