Nagising ako dahil sa ingay ng cellphone ko. Kanina pa itong nagriring.
Alas dose na pala ng gabi.Tiningnan ko kung sino ang tumatawag na ito. Si Martin pala.Inis kong pinatay ang cellphone ko saka bumangon. Hindi pa pala ako nakakapagbihis. Maski ang make up ko ay nagulo na rin. Natawa na lang ako habang nakaharap sa salamin.Nang makapagbihis at maalis ang make up ay binuhay kong muli ang cellphone ko. Agad naman akong napangiti sa dami ng pagbati nila sa akin.Maingay pa rin ng group chat namin nina Anthony, Jhamir, Angelo, at Patricia. Nagtipa ako ng mensahe saka isisend iyon.Marisse: Congratulations, guys! I'm so proud of y'all! :)Jhamir : Himala, gising ka pa >_<Angelo: vc us?Jhamir : Hala, hindi ako busy 'no. Baka kayo lang.Anthony: ano ba 'yan, Jhamir, naka graduate na tayo at lahat-lahat napaka ano mo pa rin.Anthony: @Patricia Eloise Montenegro, vc daw kayo ni Angelo.Patricia: Hahahaha funnyNapuno ng asaran ang group chat namin. Hays, mamimiss ko sila ng sobra-sobra.Alas dos na ng maisipan ko na matulog muli dahil susunduin raw ako nina Anthony, Jhamir, Angelo, at Patricia dahil pupunta daw kami sa private resort nina Anthony para mag celebrate.Alas singko pa lang ay gising na ako. Agad akong naghanda ng bag at inilagay doon ang ilang damit, underwears, towel at skin care products. Pagkatapos noon ay naligo na agad ako.On the way pa lang daw sina Anthony rito dahil natagalan daw sila kina Jhamir.Siguro ay doon ko na lang hihintayin sina Anthony sa tabing daan. Bitbit ang bag ko at cellphone ay lumabas na ako sa aking kwarto. Hindi na ako nag-abala pa na lumingon sa paligid.Palabas na sana ako sa bahay namin nang makita ko si Martin na nakaupo sa Sala. Nang maramdaman niya ang presensya ko ay napa angat agad ito ng tingin at nilapitan ako."don't, just don't" pagod na ani ko rito bago pa man sya makalapit sa akin.Dali-dali akong pumunta sa tabi ng daan para hintayin ang mga kaibigan ko."Please Baby, let me explain" ani nito saka tumulo ang luha."About what?" Tanong ko."I'm so s-sorry" aniya."Hindi ko kailangan n'yan" galit na ani ko na lamang. "Tama nga ang mga kaibigan ko. basta marino, babaero" dagdag ko pa.Pilit siyang nagmamaka-awa na makipag usap sa akin ng masinsinan ngunit hindi ko ito pinakinggan. Tss.Maya-maya pa ay dumating na ang mga kaibigan ko. Agad nila akong inilayo kay Martin na ipinagpasalamat ko.Nang makapasok na ako sa Van ay hindi ko mapigilang umiyak. Pati si Anthony na nagdadrive ay huminto pa para roon. Sinabihan ko naman s'ya na mag drive na habang nagkukwento ako.Lahat ng sama ng loob ko ay nabawasan nang magkwento ako sa kanila."Sabi ko na nga ba, masama talaga ang kutob ko sa lalaking 'yon" ani ni Anthony."Akala ko pa naman totally green flag, pakwan naman pala" si Patricia."Anong pakwan?" Takang tanong ni Jhamir."Green flag sa labas tapos nasa loob naman pala ang pula" sagot ni Patricia.Kung ano-ano ang sinabi nila. Hindi na lang ako umimik. Nag offer pa rin sila na kung gusto ko ay doon muna ako sa kanila tumira.I am so blessed na nakilala ko sila.Tanghali na nang makarating kami sa private resort nina Anthony. Kanya-kanya naman kaming pahinga pagkarating sa suits namin. Magkasama kami ni Patricia sa isang room, samantalang sa katapat naman ng room namin ay naroon ang mga boys."Buti sumama si Angelo, 'no?" Usal ko kay Patricia habang parehas kaming nakahiga sa kama."Yeah, sinabi mo pa" sabi naman ng best friend ko.Tumagal pa kami ng ilang minuto na nakahiga bago bumaba sa lobby ng hotel. Nagmessage kase ang boys na naroon na raw sila at nagpapahanda na ng pagkain.Naglagay lang ako ng kaunting baby powder at liptint saka sinuklay ang buhok bago bumaba sa lobby ng hotel.Nang makababa sa lobby, ay inassist naman kami ng staff ng hotel papunta sa table namin. Ang yaman pala nina Anthony at Patricia...Nang makaupo ay hindi ko maiwasang matakam. Wala pa kase akong kain mula kagabi.There's a lot of sea foods. May pritong tilapia, ihaw na bangus, crabs, shrimp and lobsters, tahong and other sea shells. Mayroon din doon na isang buong lechon manok at lechon baboy. Bukod roon ay mayroon din na hiniwang watermelon, ripe mangoes, and grapes. Present din ang rocky rode ice cream. Sa inumin naman ay present ang buko shake, fresh buko, water, and sodas."Sobrang dami naman" ani ko."Well, Montenegro's" sagot ni Anthony.Wala na kaming sinayang na sandali pa at nag umpisa na kaming kumain. Habang kumakain ay si Jhamir pa rin ang pinaka maingay sa aming lahat. Wala kaming ginagamit na kutsara ngayon para maenjoy namin ng sobra ang pagkain.Hindi namin naubos ang pagkain namin dahil sa sobrang kabusugan. Para hindi masayang, ipinatabi na lang ni Anthony ang mga pagkain sa staffs, sinabi rin nito sa staffs na iniit na lang ang mga ulam mamaya dahil iyon na rin ang kakainin namin sa dinner.Kanya-kanya naman kaming balik sa rooms namin pagkatapos kumain para makapagpahinga dahil mamayang hapon daw ay pupunta kami sa tabing dagat para panoorin ang paglubog ng araw, kakain sa tabing dagat, at pagsapit ng alas ocho ay manonood naman raw kami ng fire dance. Bukas ay naisipan ni Patricia na mag snorkeling kami, banana boat, at iba pang water activities. G naman ang buong tropa."Maliligo ka rin, beshy?" Tanong ni Patricia sa akin. Pagod naman akong nahiga sa kama namin."Yep" sagot ko. "Pero baka mamaya na, pahinga lang ako saglit" dagdag ko pa.Tumango naman ito. "Ligo lang ako, d'yan ka lang" pagkakuwan ay sabi n'ya saka pumasok sa loob ng cr.Nagsscroll lang ako sa I*******m feeds ko nang may maramdaman akong kakaiba. Somethings wrong, weird.Luminga ako sa paligid at nagtaka ako dahil bahagyang nakabukas ang pinto ng kwarto namin ni Patricia. Sarado naman 'to kanina, ah."Hey, boys, it's not funny" ani ko at pilit na itinatago ang pangamba.Lumipas ang ilang minuto pero hindi lumalabas ang boys. Hindi kaya may multo dito? Wala naman sana.Inis akong lumapit sa may pinto. Isasarado ko na sana ito nang biglang may ilang puro naka-black na lalaki ang lumapit sa akin. Hihingi na sana ako ng tulong nang mabilis na matakpan ng isang lalaki ang bibig ko saka may ipinaamoy. Everything went black.One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year